Fijn dat er in elk geval nog mensen zijn die het wel begrijpen en nog fijner dat ik hier mensen mee kan helpen Overigens snap ik 1 ding nog steeds niet goed: je mag niet teleurgesteld als je kind het 'verkeerde' geslacht heeft. Maar je mag die teleurstelling en alle gevolgen van dien (zoals hier gesuggereerd werd: arm kind, ongewenst en ongeliefd wat overigens zelden echt gebeurt, maar wat vaker gebeurt: abortussen!!), niet voorkomen door genderselectie te doen met IVF? Dus hoe dan ook: je mag niet voelen wat je voelt? Je mag niet teleurgesteld zijn, je mag geen abortus laten doen, je mag niet ondankbaar zijn? Call me crazy, maar dan vind ik IVF met genderselectie juist geniaal! Als je van jezelf weet dat je het er moeilijk mee gaat krijgen en als je perse niet wil dat je kindje het slachtoffer wordt van je voorkeur, je geen abortus wil laten doen of gewoon je droom uit wil laten komen, dan is IVF met genderselectie mi het antwoord. Ik vind dat een heel rationele en ook liefdevolle beslissing. Daarom ben ik een groot voorstander van deze genderselectie, ook al is het mijn keus persoonlijk niet. De angsten rondom het uit balans raken van de genders is ook ongegrond. De opties zijn er nu al in veel landen en daar is tot nu toe geen disbalans geconstateerd. Die is er wel in landen als India en China, waar meisjes massaal worden geaborteerd. De mensen die in Westerse landen kiezen voor genderselectie, hebben vaak al meerdere kinderen van hetzelfde geslacht. Wat zij dan doen is juist hun familie meer in balans te brengen. Ik zie er echt geen kwaad in.