Hoi! Hoewel deze zwangerschap totaal ongepland is, wennen we langzaam aan het idee dat er nog een kindje bij komt. Maar zodra we begonnen te wennen aan het idee, begon ook de onzekerheid. Deze zwangerschap lijkt totaal niet op mijn andere twee. Ik ben zowaar misselijk, heb geen trek, heb last van maagzuur en nu al een harde buiken gevoel. En een buik alsof ik 20 weken ben,..... Maar vanochtend veegde ik een keer een sliertje slijm met wat rood erdoorheen af en een keer wat roze. Vandaag verder heel af en toe een klein beetje bruinige afscheiding. Ik heb de vk gebeld, maar gezien de termijn zal een echo nog weinig laten zien. De eerste echo staat voor 17 januari gepland. Daarnaast ben ik ook nog bang gezien de heftigheid van de kwaaltjes voor een tweeling. Ik heb beide zwangerschappen in het eerste trimester nauwelijks iets gevoeld,..... Wie kan mij een beetje geruststellen. Betekent de bruinige afscheiding iets? Hoe snel zette een eventuele miskraam door? Wie heeft na twee redelijk gelijke zwangerschappen opeens een hele andere zwangerschap? Erg he, je zou denken dat na 2 keer het wel een beetje 'gewoon' zou zijn. Daarnaast merk ik ook dat als ik denk dat het een miskraam zou kunnen worden, ik het nog niet heel erg vind. Dat heeft misschien wel te maken met het ongeplande karakter van deze zwangerschap. Zal ik echt wel gaan wennen en met dit kindje net zo blij zijn?? Mijn hoofd draait overuren,...
Hoi meis! Ten eerste gefeliciteerd!!! Ik ben niet zwanger van de derde maar van de tweede.. En heb totaal andere kwaaltjes. Bij de eerste was ik zo misselijk en ziek als maar kon en nu helemaal niet.. Dus hoeft niet direct een tweeling te betekenen Ik heb tijdens deze zwangerschap ook twee dagen bruin slijm verlies gehad maar dat ik weer gestopt.. Snap je onzekerheid! Probeer aan het idee te wennen en geniet
Lieverd toch... Die onzekerheid ken ik. Is mijn vierde zwangerschap maar merk dat ik net zo onzeker ben als bij de eerste. Kwaaltjes kunnen, zeker in het begin, erg wisselen en elke zwangerschap is anders. Bruin kan vaatje zijn, oud bloed nog niet iets om je erge zorgen om te maken. Wbt een evt miskraam, schaam je niet voor je gevoel. Jullie waren zo bezig met andere plannen en met jullie leven met zijn vieren dat ik je gevoel wel kan begrijpen. En ja, je gaat wennen aan een evt derde, niet direct nu maar het komt goed. Leg jezelf geen druk op leef met de dag. Kus.
Wat een lief berichtje zeg, zit helemaal te huilen,... Goh hoezo zwanger,... Ik weet dat ik het tijd moet geven. Maar dat is niet mijn sterkste eigenschap,...
Ik herken je gevoel. Ik ben ook zwanger van een derde. Wij twinfelde erg of we een derde kinje wilde, nou ja eigenlijk een derde zwangerschap. Dit kleintje heeft besloten dat we het aan kunnen. Ik was ook erg onzeked en twijfelde of het goed zou gaan. Ik heb ook wat oud bloed verloren rond jou termijn. Zelfs na de eerste goede echo was ik nog erg onzeker. We hebben net een tweede echo gehad en nu pas begin ik het vertrouwen te hebben in deze zwangerschap. Ik heb niet twee dezelfde zwangerschappen gehad. De eerste verliep volgens het boekje met wel wat kwaaltjes maar allemaal te doen. Bij de tweede was ik erg misselijk en met 22 weken,last van gal stenen. Nu bij de derde ben ik nog misselijker en veel braken. Ik hoop natuurlijk dat de galsteen klachten weg blijven dit keer. Ik begin steeds meer te wennen aan dit derde wondertje dat ik bij me draag. Alleen heb ik minder dat ik me een beeld kan vormen hoe het gezin is na de bevalling. Dit kon ik bij de tweede zwangerschap juist heel goed. succes en gefeliciteerd Tanna
Hoi Judith, Vergeet niet dat iedere zwangerschap anders is Met mijn eerste zwangerschap was ik zo ontzettend misselijk dat ik af en toe het gevoel had dat ik mn ingewanden eruit zou gooien. Ik was in de ochtend, middag en in de avond kotsmisselijk, en hing daarbij ook over de wc en dat ging van 12 weken tot aan 36 weken. En met deze zwangerschap verdween de misselijkheid (hallelujah!) bij 12.5 week. Ik heb het af en toe nog wel de misselijkheid maar ik hang gelukkig niet meer over de wc. Met deze zwangerschap heb ik (bijna) geen kwaaltjes meer, en daar word ik af en toe wel onzeker van, omdat ik met mn eerste zo overduidelijk zwanger was. Ik denk dat als je wat verder bent, dat je onzekerheid wel weg zal gaan.. Dat je je kindje ook zult leren kennen. Het heeft allemaal tijd nodig meid. Het is niet niks wat er gebeurd, en vergeet niet, er gieren nu ook allerlei hormonen door je lichaam heen.
Hier ook net zwanger van ons derde kindje, zo gewenst maar ook meteen na de positieve test weer zo onzeker! Begin bijna te twijfelen aan mezelf. Herken dus zeker wat je schrijft! Ik probeer het maar weer per dag te nemen en met een posi gevoel uit te kijken naar de eerste echo. (18-01) Hoe gaat t nu met je? Liefs
Hi, Die afscheiding hoeft niks te betekenen. In de 7de en 8ste week heb ik ook een verkleurde afscheiding gehad. Dit duurde een paar dagen en toen was het weer weg. Inmiddels ben ik bijna 13 weken. Qua kwaaltjes heb ik totaal nergens last van, wat mij overigens zorgen baart Alleen heel klein beetje gevoelige borsten als ik wakker wordt en that's it!
Dames, dankvoor jullie berichtjes en vraag hoe het gaat. Heel eerlijk gezegd gaat het niet zo goed. Ik heb vandaag alleen maar gehuild, ik ben misselijk, heb maagzuur etc etc. En. Daarbij ook wel de spanning van hoe moeten we dit in godsnaam doen. Ik vind 2 kindjes al best wel zwaar. Ik maak me zorgen om van alles. En natuurlijk gaat het allemaal wel goed komen. Maar dat zie ik nu nog niet. Ik kan er niet aan wennen nog. En daarbij net weer roze, bruin verlies. Emotionele rollercoaster. Daar was ik net een beetje uit (ben hr adviseur en zit midden in een reoganisatie). Ik zit er nu weer vol in . Ik kruip denk ik voorlopig even onder een steen en huil nog even door.
ik weet even niet wat te zeggen. Ja, ooit word het beter maar daar heb je nu niets aan. Hoe staat je man er inmiddels in? Kunnen jullie het er samen een beetje over hebben? Knuff en als je wilt praten pb mag ook hoor.
Tjonge, al die hormonen kunnen ook wel van alles met je uitspoken he. Het hoort er wel bij, maar leuk is anders. Hier ook een min of meer ongeplande derde zwangerschap en de onzekerheid blijft. Ook dat hoort erbij, het is elke keer weer anders. Sterkte meid, ik denk dat je uiteindelijk vast net zo veel van dit kindje gaat houden, maar het is ook wel logisch dat je in het begin nog niet zoveel gevoel erbij hebt. Ik ben bijna uitgerekend en af en toe raakt het me nog als een mokerslag dat ik morgen er een kind bij kan hebben en dan raak ik zowat in paniek of ik er wel van zal kunnen houden. Dat had ik bij de tweede net zo, trouwens. En ik heb het van zoveel mensen gehoord, het schijnt heel normaal te zijn om dat te voelen en het komt eigenlijk altijd goed...