Hallo, Mischien heeft iemand tips of tegen hetzelfde aangelopen? Ik heb 2 kinderen van 7 en 4 jaar. Van de eerste zwanger in ronde 2 en van de tweede in ronde 8. Nu willen we graag een derde kindje, maar dit lijkt niet te lukken en ik ben inmiddels in ronde 10. Elke maand een cyclus van 26/28 dagen. Ik gebruik ovulatietesten en elke maand rond dag 14 een lh piek. Ik ben super blij met mijn 2 kindjes en besef heel goed dat ik hier al heel gezegd mee ben. Maar mischien heeft iemand anders dit ook meegemaakt?
Van nr 1 in 6 maand zwanger, tweede zwangerschap in 9 maand maar werd bbz. Daarna bijna een jaar later een vroege miskraam en nu exact een jaar nadat ik erachter kwam zwanger te zijn van de bbz, weer zwanger. Ritje van ruim 1,5 jaar.... Mis de onbevangenheid zoals bij nr 1. En op zich is 10 maand ook niet lang hè? Blijf het wel in perspectief te zien. Ik heb de tijd los gelaten iig, hoop nu vooral op een goede zwangerschap. Ik ben na de bbz gestopt met rondes tellen.
Ik begrijp je frustratie. Maar echt 10 maand is nog niks al lijkt het natuurlijk heel lang blijf positief en vooral blijf genieten. Zelf het tegenovergestelde mee gemaakt dat kan je beter hebben dan wat jij nu hebt. Kop op gaat vast goed konen
Derde liet hier ook langer op zich wachten dan de eerste twee. Maken jullie het wel lang genoeg na de test gezellig? Dat bleek hier de oplossing. Niet zomaar van uitgaan dat je ei achter de rug is 1 dag na de test, maar nog enkele dagen langer euh je best doen. Ik denk dat mijn ei later sprong dan ik eerst dacht na de posi test of het was toeval de laatste ronde (maar de echo gaf een termijn aan van enkele dagen minder ver dan ik zelf had uitgerekend, dus ik denk dat mijn redenering in mijn geval toch klopt)
Jep wij.. Van de eerste in ronde 5 en de tweede in ronde 1 of 2 zwanger. Nu inmiddels in ronde 18 we gaan nog even door (zonder mm) maar ergens ga ik er steeds meer rust in vinden als het niet meer gaat gebeuren. Mijn kinderen zijn nu 7&9. Ronde 10 valt idd nog mee maar ik weet nog goed dat toen de twijfel van door gaan al kwam en je hangt natuurlijk tegen die 12 mnd grens aan. Elke ronde dat het langer duurt is vervelend.. hopelijk mag je gauw zwanger zijn!
Bedankt voor jullie reacties! Weet inderdaad dat 10 ronden nog helemaal niet zo lang is. Maar omdat het de eerste 2 keer makkelijker ging, ga ik haast twijfelen of er niks aan de hand is. Geduld hebben is niet mijn sterkste kant.
Ik maak het nu mee met de wens voor een vierde kindje. Van mijn andere kinderen was ik alle 3 binnen 3 maanden zwanger, (wat klinkt dit enorm verwend) en nu zitten we in ronde 10. Maar omdat ik al 3 kinderen heb mag ik er niet over klagen van mezelf. Maar ik snap dat als je erg graag nog een derde kindje wil en het duurt lang, dat heel vervelend is. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn! Veel succes gewenst!
Onze eerste liet 4 jaar op zich wachten, de tweede was tweede ronde raak. Voor de derde proberen we nu 2,5 jaar, maar probeer me erbij neer te leggen dat die niet meer gaat komen..... we gaan, gezien onze medische molen verleden voor de eerste en dramatische geboorte en start van de tweede, niet naar het ziekenhuis. Maar spontaan gebeurt er dus niets. Ik word binnenkort 38 en dat is mijn grens ( die al twee x opgeschoven is). Daarna gaat er weer een spiraaltje in, om het af te kunnen sluiten en me niet meer te verliezen in hoop en wanhoop.
Geef het tijd ik kan ervan mee spreken maar is een hele andere situatie.. kind 1 eerste eisprong gekomen, 2de in ronde 3 dat 2de heb ik in december op 15w op de wereld moeten zetten wegens afwijkingen dus inmiddels ook al een jaar verder dan onze start. Maar het is mogelijk dat het bij ons nooit meer lukt ik heb vorige week asherman als diagnose gekregen na de zwangerschapsafbreking zijn 2 curretages moeten volgen en nu ziet het ernaar uit dat ik miss de wens voor nr 2 mag opbergen. Traject in Gent zal het uitwijzen.. dinsdag intake. Wil ik maar zeggen je hebt het totaal niet in de hand wees blij dat er elke maand een kans zich kan voordoen dat is de enige troost die ik je nu kan zeggen..
Wat is het toch willekeurig hè? Hier 4 jaar gewacht op eerste zwangerschap. 2 jaar geduld moeten hebben voor de tweede zwangerschap. En toen wilden we gaan voor baby 3 en dacht ik 'ik ben nu ook ouder dan destijds, dus zal nu wel weer een (aantal) jaar duren'. Eerste eisprong was het raak. Ik schrik nu nog steeds van de bewegingen in mijn buik omdat ik nu nog steeds amper geloof dat er een baby groeit. Snap het gewoon niet zo goed. Waarom nu ineens zo snel? En wat is het addertje onder het gras? Ik weet niet wat je leeftijd is? Misschien dat dat meespeelt deze keer? Ik snap wel dat het een behoorlijke tegenvaller is nadat je 2 x best snel zwanger werd. Ik gebruikte overigens teunisbloemolie capsules in de eerste helft van mijn cyclus. Misschien heeft dat geholpen? Geen idee? Ik at ook heel gezond met het oog op vruchtbaarheid. Met mijn geschiedenis wilde ik er alles aan doen dat het zonder medische hulp zou lukken. Snap je? Dus misschien zijn dat nog tips? Even googlen op goed dieet voor vruchtbaarheid. Schaadt in ieder geval niet Ook geen stress? Ik denk maar even mee hoor. Hoop dat je geduld niet te lang meer op de proef wordt gesteld.