Dat denk ik ook niet. Ik zou eisen dat ie zegt wat zijn deal is, want hier zou ik geen zin in hebben. Maar ja, dat lijkt niet echt des ZPs.
Ik wilde altijd wel een tweede, maar bij mij begon het pas te borrelen toen mijn dochtertje 2 jaar was. Met een baby van 8 maanden had het van mij nog niet gehoeven. Misschien draait je man nog bij als je jongste ouder is. Maar ga er sowieso vanuit dat hij echt niet meer wil. Hoe moeilijk dat ook is. Ik wil ook echt geen 3e meer, terwijl ik mijn kinderen geweldig vind.
Tja, dat mag natuurlijk. Ik heb een partner met een neiging tot depressie, dus subtext lezen is hier een vanzelfsprekendheid. In beide richtingen, overigens. En ik heb nooit gezegd dat TS egoïstisch is. Hoogstens een beetje egocentrisch.
Maar wat ben je met eisen dat hij zegt wat het probleem is, als hij het misschien zelf niet eens doorheeft?
Ik denk dat sommige mannen dat niet durven als je hoort hoe sommige vrouwen reageren. Als je een partner treft die geen kinderen wil kun je altijd nog een ander zoeken. Maar als na 1 of 2 of... kinderen blijkt dat het voor de 1 genoeg is dan heeft de ander zich daarbij neer te leggen. Dat is niet makkelijk, maar zeker als je al kinderen hebt een kwestie van accepteren. Ik denk dat mannen dit heel gauw drammerig opvatten en dan dus niks meer zeggen.
Maar het is toch gewoon duidelijk dat ‘ie het niet wil. Je hoeft toch niet altijd ergens een goede reden voor te hebben. En ja ik vind wel dat ‘ie dan zijn verantwoordelijkheid moet nemen qua condoom. Daar heeft ts zeker een punt.
Maar het niet willen is toch reden genoeg? Waarom wil iemand iets niet? Omdat het goed is zo? Omdat hij een 3e teveel vindt? Hij wil het niet.. waarom zou hij dan moeten zeggen wat zijn deal is??
Ja, maar dan moet hij dat gewoon zeggen en niet 'het huis is te klein' Omdat hij niet zegt 'ik wil het gewoon niet' maar met stomme redenen komt die blijkbaar makkelijk op te lossen zijn waardoor TS hoop blijft houden
Zoals ik eerder al aangaf, ik denk niet dat TO (en meer mensen) genoegen zouden nemen met "ik wil het gewoon niet". Daar komt 99 van de 100 keer "maar waaróm wil je het dan niet" achteraan. En ja, wat moet je dan zeggen? Dan gooi je het op iets praktisch.
Zéker als je al geen gemakkelijke prater bent en je het lastig vindt om je gevoelens uit te leggen/te verklaren.
Ik vind ook dat hij tegenstrijdig doet. Hoe het op mij over komt is dat hij het nu niet wil. En daarom zou ik de wens juist even aan de kant zetten. Als hij druk voelt (ik zeg dus expres niet dat jij 'm onder druk zou zetten) dan heb je kans dat hij het straks helemaal niet meer wil. Je hebt wss ook nog wat last van hormonen die het extra lastig maken. Maar ik zou het toch laten rusten tot de jongste 2 jaar is.
Voor mij is ik wil geen 3e kind punt duidelijk zat.. en als TS dan vraagt waarom niet.. heeft hij mogelijk het gevoel redenen te moeten bedenken? En de redenen die hij bedenkt ziet hij mogelijk ook als groot struikelblok, naast dat hij het niet wil.
Ja, dat is leuk, maar ondertussen heeft ie ook geen zin om condooms te pakken en dergelijke. Dus ja, dat vind ik behoorlijk tegenstrijdig en flauw voor zijn vrouw waarvan hij weet dat ze dolgraag nog een kind wil.
In the heat of the moment wrs, niet handig en zelfs dom maar betekent volgens mij niet: Ja, nu wil ik een kind! Zoals iemand al zei, het bloed zit dan niet in de hersenen..
Dat het huis te klein is is een reden waar hij laatst mee kwam zegt TS in de OP. Het is dus niet de hoofdreden. TS zegt dit op pagina 1: "Hij heeft niet echt redenen hij zegt alleen dat beeld heb ik niet". Zoals ik eerder ook al schreef, ik denk dat hij nu gewoon met praktische bezwaren komt want 'Ik vind het goed zo.' wordt niet geaccepteerd.
Hij zal idd aan de condooms of sterilisatie moeten. Iemand zei dat een onvervulde kinderwens een gat achterlaat. Dat klopt wel,maar dan nog betekent het niet dat je het moet doen. Een partner die niet wil lijkt me reden genoeg het erbij te laten. Wij wilden er drie of vier, maar na 2 zorgenkindjes besloten we het bij twee te houden.(ook na advies hier op zp trouwens! We hebben er enorm mee geworsteld) Dat is puur rationeel, want compleet voelt het nooit. Maar na een rouwperiode waarin we dat gemis bewust hebben toegelaten is het wel afgesloten. Compleet, nee. Is het zo goed, ja. Een gemis ervaren betekent niet dat het nooit afgesloten kan voelen. We hebben trouwens nooit spijt van ons besluit gehad, ondanks dat we nog jong waren. Bij geboorte jongste pas 27 en 29.
Sterilisatie vind ik wel dat beide partners er achter moeten staan het is niet zomaar iets Voor nu probeer ik het te laten rusten. Het huis gaat niet door is al verkocht helaas