Lieve meiden Wil mijn verhaal met jullie delen Alle adviezen, tips, ideeën etc zijn welkom. Ik ben nu 33 weken zwanger en me been zit in het gips 4 weken geleden viel ik en brak ik me enkel op 2 plekken. Gelijk geopereerd en de beul is aan elkaar geschroefd. Er zitten nu in mijn enkel heel wat schroeven en een plaat. Me been mag ik in totaal 6 weken niet belasten. Over twee weken gaat het gips eraf. Ik heb geen idee wat ik dan kan verwachten. Zou ik gelijk kunnen lopen? Of heb ik tijd nodig? Zoja hoelang denken jullie? Iemand ervaring? Alsof dit niet genoeg is heb ik ook bekkenklachten Die had ik voor de val ook al en bezocht ik een bekkenspecialist. Maar de klachten waren toen onder controle. Sinds de val ben ik er asymmetrisch bezig. Door bekkenklachten kan ik geen krukken gebruiken. Thuis beweeg ik met behulp van een looprekje. De ene been in de lucht en de ander draagt het hele lichaam. Mijn gezonde been heeft het hierdoor erg zwaar! Mijn laatste bezoek aan de fysio heeft me doen schrikken Zij is v mening dat ik onder begeleiding van een gyn moet. En misschien zelfs met een keizersnede moet bevallen. Want een vaginale bevalling kan complicaties met zich mee brengen. Pffff dat was heel erg schrikken voor mij Dit moet ik nog met mijn verloskundige bespreken Heb geen idee hoe die dan gaan reageren of ze het advies van de bekkenspecialist serieus gaan nemen of niet. Want ik vraag me af is het in hun belang om werk over te dragen aan een gyn Of zullen ze denken bevallen met bekkenklachten kan ook vaginaal en hoeft geen begeleiding van een gyn. Als ze mij niet willen doorverwijzen dan ben ik bang dan de woorden van de bekkenspecialist in me hoofd zullen blijven spoken.... Iemand ergens ervaring mee Iemand advies hoe dit aan te pakken......
Oei wat vervelend! Laat ik je alvast 1 ding zeggen: een KS is niet evident met BI. Je spieren en banden krijgen een nog grotere optater dan met een vaginale bevalling. Tijdens je bevalling moet je er zorg voor dragen dat je je benen niet te ver spreid of in beugels gaat liggen. Met 1 been omhoog lopen is helemaal geen optie, heel je bekken raakt uit balans wat nu dus resulteert in nog ergere BI!!! Je moet symmetrische bewegingen maken, geen a-symmetrische! Liever krukken dus, hiermee steun je vanuit je armen en bovenlichaam. Wat nog het allerbeste is (heb ik geleerd met ergotherapie tijdens mijn revalidatie van ernstige BI) is je huis doorgaan op een rollende bureaustoel of kruk. Als het maar op wieltjes is. Bekkeninstabiliteit is geen indicatie voor een gyn, ij/zij kan niets extra's doen voor je bekken, net als een VK. Wel kun je met je VK bespreken of inleiden met 38 weken tot de mogelijkheden behoort, zij kan je hiervoor doorverwijzen naar de gyn. Je zou tijdens je bevalling een ruggeprik kunnen krijgen (bij mij werkte het niet) maar wat ik van Jan Mens geleerd heb is dat je je bekken juist dan overbelast omdat je de pijn niet meer voelt wat resulteert in verergerde klachten in je kraamtijd. Succes!
Jeetje wat heftig zeg! Je vk moet gewoon meewerken! Kan je fysio niet even contact opnemen? Ik zou dan in ieder geval poliklinisch bevallen dan ben je al in een zh mocht de gyn nodig zijn.
Hier nog wat informatie: http://www.erasmusmc.nl/cs-patientenzorg/2419534/2419543/100560/218980/6182330-07_08iBekkenpijn Zwangerschapsklachten - Gynaecologie.nl (beetje naar onder scrollen)
Wat een pech heb jij zeg!! Verder vind ik dat je bijzondere adviezen van je fysio hebt gehad. Maar als ik alleen even naar de bevalling kijk; met bi heb je geen extra kans op complicaties bij een bevalling en kan een gynaecoloog ook niets extra's voor je doen. Ik ben zelf fysio en heb een collega die haar specialisatie bekken heeft een zij raad bij deze klachten ook gewoon altijd een normale bevalling aan. Zou dus je twijfels met je vk bespreken maar vooral van haar advies uitgaan! Succes met je herstel!
Na 6 weken gips zul je inderdaad weer even moeten leren lopen... Maar dat komt wel goed. Doe alles zoals jij het t prettigst vind. Probeer het wel uit. Misschien is een rolstoel voorlopig een idee?
je zal idd weer beetje moeten leren lopen ik ben 2 jaar gelede in het gips gezete gescheurde kniebanden toen het gips eraf was deed het nog redelijk wat pijn maar je spieren verslappen idd best veel ik bleef er last van houde en zelfs een scan gehad maar ze konde niks vinden fysio hielp niet en ben toen een keer gaan zwemmen en pijn was ineens minder maarja weet natuurlijk niet hoe dat is in een zwangerschap ben nu zelf 30 weken en geen problemen met me knie gehad tot nu toe maar voor mij is het al minimaal 2 jaar gelede wens jou heel veel succes met de bevalling en veel beterschap en veel succes met je herstel periode gr chantal
Dames bedankt voor jullie reacties! Ik wil even toevoegen dat dit mijn eerste zwangerschap is Dus een eerdere bevalling heb ik niet meegemaakt. Onervaren dus. Van mijn omgeving hoor ik ook dingen als : je hebt kracht in je voeten nodig tijdens de bevalling. En dan denk ik met een pijnlijke enkel zal dat niet zo makkelijk gaan. Is dat echt zo? Sinds mijn bezoekje aan de bekkenspecialist heb ik heel wat gegoogeld over bekkeninstabiliteit en bevalling En inderdaad hebben jullie gelijk en kom ik vaak tegen dat een keizersnede niet noodzakelijk is. Maar ik lees ook horror verhalen, vrouwen die na een natuurlijke bevaling maanden lang moeten revalideren en ook nog eens het advies krijgen om geen tweede kindje te nemen. Dit soort dingen maken mij bang!! Wat als ik tot die groep behoor. Met name door mijn extra complicatie namelijk gebroken enkel. Ik snap echt niet hoe de bekkenspecialist dat zo kon stellen. Haar redenering was dat mijn spieren zooo verkrampt zijn en dus geldt dit ook voor mijn bekkenspieren. Dus voor mijn veiligheid beter keizersnede.
Ja echt waar hoor! Je lichaam doet zn ding wel, al ben je er niet 100% bij. En een vrouw in coma zet zich ook echt niet af met haar voeten hoor Ik heb heel vaak met mijn complete been in het gips gezeten, en als het eraf is zul je echt wel even moeten wennen, en het zal wel een langere tijd duren voordat je been echt weer op sterkte is zoals het was, maar na een dag loop je al weer aardig hoor. Het is meer dat het raar voelt, je voelt je naakt, en vertrouwd je been niet. Maar in feite gebeurt er niets. Als het gips eraf gaat, dan stimuleren ze je ook om toch gewoon te lopen, al gaan bij jou in je hoofd alle alarmbellen rinkelen. Dat gips is een stuk van je lichaam geworden dan. Het is dan even wennen aan het idee om het gips niet meer te hebben. Ik heb mijn been altijd van mijn tenen tot in mijn lies in het gips gehad, ik weet niet hoe het bij jou zit, maar als het tot onder je knie zit zal het helemaal niet zo'n drama zijn. Ik vertrouwde namelijk mijn knie voornamelijk niet.. (Logisch, want die heb je al die weken niet gebruikt)