Hallo allemaal! Als kind had ik vaak zulk soort gesprekken met mijn moeder: "Ik heb dorst, mag ik nog meer limonade?" "Je mag wel water." "Maar ik vind water vies, ik wil gewoon drinken." "Waarom vind je water vies?" "Het heeft gewoon geen smaak!" "Als het geen smaak heeft, is het ook niet vies. Als je echt dorst hebt, drink je maar water." Ik kan me herinneren dat ik dat altijd héél stom vond En als ik later groot was en ik had kinderen, zou ik nóóit zo tegen mijn kinderen doen. Ik zou een leuke moeder zijn die haar kinderen gewoon drinken en een snoepje geeft ipv water en een appel. Nu heb ik zelf nog geen kinderen, maar ik had gisteren mijn neefjes over de vloer. En ik betrapte mezelf erop dat ik precies dezelfde gesprekken aan het voeren was haha. Oeps, daar ging mn belofte! Wat voor dingen deden jouw ouders in de opvoeding waarvan je dacht: dat ga ik later nooit doen! en doe je nu toch ook? Of zijn er ook dingen die je (nog steeds) absoluut niet aan je kinderen wil meegeven?
Mijn moeder gaf mij altijd mijn zin. Mocht praktisch altijd alles. Toen dacht ik wel later ga ik dit niet bij mijn eigen kinderen doen. Zodat ze weten dat je niet alles kan krijgen en vanzelfsprekend is. Tot nu toe kan ik goed op mijn strepen aan. Al is dochter nog maar 1.
Ik weet dat ik als kind vaak aan mijn moeder vroeg: "Kijk mama ik kan......." (zelf invullen bv. radslag, handstand, hoog springen enz. ) Dat ik zo graag wilde dat mijn moeder keek en als ze niet keek dacht ik dat doe ik later WEL bij mijn kinderen. Nou...nou nou...na 60 keer een radslag/handstand en hoogspringen gezien te hebben zeg ik ook wel eens "nee, lieverd ik ben bezig"
O ja....ik heb 3 zussen. Ik had wel dagelijks ruzie met 1 van mijn zussen en had het gevoel dat mijn moeder nooit ingreep, of goed ingreep. Ik nam mezelf voor dat beter te doen..... Ik heb 2 meiden en ze kunnen ook goed ruziën, na honderden keren ingrijpen, luisteren, praten en oplossingen bedenken....denk ik ook.....ze lossen het maar zelf op.
Deze vind ik wel toepasselijk... Als ik mijn mond opendoe hoor ik mijn moeder Echt! Van die zinnetjes waar ik echt de schurft aan had zeg ik nu ook, en ik denk dat mijn kinderen er net zo een hekel aan krijgen, haha!
Mijn ouders hebben mij heel goed opgevoed vind ik. Het enige wat ik bewust anders doe nu is mijn kinderen af en toe wat klusjes laten doen. Vooral de oudste, die moet de konijnen eten geven, de duobak aan straat zetten als die geleefd moet worden. Zulke dingetjes. En ik stimuleer mijn kinderen meer wat leren betreft. Mijn ouders hebben mij nooit naar boven gestuurd om m'n huiswerk te maken enzo. Daarbij was ik gewoon echt een luie puber wat leren betreft, dus ben ik uiteindelijk, na in de eerste klas de brede brugklas te hebben gedaan, naar de Mavo gegaan. Ik had makkelijk Havo aangekund, maar was echt te lui. Dat vind ik nu wel jammer. Je moet toch proberen eruit te halen wat er in zit, vind ik. Ik zie nu bij mijn oudste zoon dat hij hetzelfde karaktertrekje heeft als ik, dus ik zit er bovenop wat leren en huiswerk betreft. Zeker omdat hij echt heel intelligent is en ik niet wil dat hij hier geen gebruik van maakt.
"Als je nu niet je schoenen opruimt tel ik tot drie..." Ik heb me voorgenomen nooit te gaan dreigen met tellen. Tot nu toe lukt het wel
De eerste keer dat ik vol verbazing naar mezelf stond te luisteren was toen ik zei 'dat begrijp je later wel als je zelf kinderen hebt'. Alsof ik mijn moeder hoorde en uiteraard kreeg ik hetzelfde antwoord terug als mijn moeder destijds van mij kreeg, nl 'nou pfff..mijn kinderen mogen later aaaaalles van mij'
Als kind vond ik bedtijd mega stom! Ik ben nog helemaaaaaaal niet moe. En bedacht ik me dat ik mijn kinderen nooooit vroeg naar bed zou sturen... Tja....
Oh en mijn ouders waren een keer aan het bbq-en met de buren toen ik al lang in bed lag. Maar ik kwam (rond 9 uur ofzo) uit bed want ik had dorst. Stond ik in de tuin te kijken wat ze aan het doen waren. Zei mijn moeder 'nee, we zijn niet aan het bbq-en, we zijn het vlees voor morgen vast aan het bakken'. Ik vond dat heel logisch en ben zo weer naar bed gegaan. Nu denk ik, briljant! Die moet ik onthouden...
Ik denk dat ik vrij weinig van mijn ouders over heb genomen. De dingen die ik echt rot vond, doe ik mijn kinderen niet aan. Mijn ouders waren best streng en alles, echt alles was super consequent. Ik had voor mijn gevoel ook best wel een afstand tussen mij en mijn ouders. Ik ben zelf wat losser met de opvoeding. In plaats van straf, leg ik liever uit waarom iets wel of niet mag. En dat werkt 9 van de 10 keer ook gewoon. Ze is nu 8 en de keren straf dat ze heeft gehad is 2x geweest ofzo. Ik probeer gewoon wat dichter bij mijn dochter te staan.
Mijn zus en ik zijn prima opgevoed. Het enige wat ik nooit zou doen bij mijn kinderen wat mijn moeder bij ons wel deed. Als ze was vergeten snoeten te poetsen voor het naar school gaan.De melksnorren wegpoetsen met een lik op haar duim. Ik walgde daar zo van. In ons huis liggen overal snoetenpoetsers en een pak in mijn tas
Hahahaha zo herkenbaar Wat ik echt het ergste vond.. ik vond het vroeger zooo goor als mn moeder aan dr duim likte en dan iets van mn wang poetste, gatverdarre, dan kotste ik zowat. Dat zou ik noooooit doen.. Drie keer raden wat ik deed toen onze zoon 4 weken was en dr een opgedroogde melkvlek op zn kin zat en ik te lui was om een doekje te pakken.. Zo erg.. echt.. zo erg
Ik hoor m'n vader als ik dit meemaak: *Mama, ik heb dorst!!! ~Dan neem je wat water! *Ik wil geen waaaaattter!!! ~Dan heb je ook geen dorst! Ik ben m'n moeder als ze jokt: Mijn moeder voelde dan aan m'n duim en kon dan "voelen" of ik jokte of niet. Ik wist niet dat ze het van me gezicht af kon lezen en dat ik mezelf verraadde als ik zei dat ze niet aan m'n duim mocht voelen of erbij riep: hoe weet je nou dat ik lieg!!! Het werkt echt precies hetzelfde bij m'n dochter. Ze roept dan gelijk dat ik niet aan haar duim mag voelen. Echt zo grappig en makkelijk!!! En inderdaad het spuugje als er nog een vlekje zit bij haar gezicht en ik heb toevallig geen doekje bij me onderweg. Zo goor, maar ze heeft het nog niet door Wat ik anders doe in de opvoeding? Vaak zeggen dat ik heel veel van haar houd. Mijn ouders benoemen dat nooit, ook al weet ik dat ze dat echt wel doen want ze deden en doen alles voor me. En ik hoop dat ik later open kan zijn over seksuele voorlichting. Hier weinig tot geen uitleg gehad. Gelukkig tijdens biologie wel. En pas laat een beetje uitleg over menstruatie gehad omdat ik er in groep 7 naar vroeg omdat er een meisje in de klas ongesteld was en ik niet wist wat het was. En er werd geheimzinnig gedaan over mijn eerste bh'tje. Die kreeg ik in een gesloten tasje in m'n handen gestopt door m'n moeder. Zo van hier kijk maar of je het aan wil of niet... hahaha echt zo ongemakkelijk! Ze bedoelde het goed, maar echt schamend
Ik vond altijd dat mn moeder altijd maar liep te zeuren over het feit dat ik mn huiswerk moest maken en goed mn best moest doen op school. Want dat was belangrijk voor later.... echt, boeiend! Dat dacht ik toen.. Als ik nu met mn stiefdochter weer eens een gesprekje heb dat ze niet de hele zondag kan gaan luieren omdat er ook nog huiswerk gemaakt moet worden hoor ik net mn moeder haha. De hele preek wáárom het zo belangrijk is komt er gewoon achteraan. En dan vooral ook het zinnetje: later als je groot bent begrijp je wel waarom we hier zo op hameren haha.
Wij moesten vroeger best veel klusjes doen, bijvoorbeeld afwassen. Ik nam me altijd voor dat mijn kinderen dat nooit zouden hoeven doen. Echt klusjes is nog niet van toepassing, maar ik weet zeker dat ze er komen! Ik lust geen champignons. Moet er altijd van kokhalzen. M'n moeder beweerde altijd dat dat niet kon want aan champignons zat geen smaak. Mijn standaard antwoord was altijd waarom ze ze er dan in deed? Nooit geen antwoord op gekregen, en champignons eet ik nog steeds niet. En gezicht boenen met een gebruikte vaatdoek. M'n moeder beweerd dat het altijd een schone was maar ik kan me echt anders herinneren.
Haha, wat herkenbaar allemaal! Mijn moeder had een enorme hekel aan onfatsoenlijk taalgebruik. Woorden als kop i.p.v. hoofd, poten, harses, shit enz. mocht ik echt niet zeggen. Kreeg daar ook altijd een hele preek over als ik er wel eens wat uitflapte. Ik nam me voor als ik ooit kinderen kreeg, daar niet zo'n punt van te maken. En nu..... doe ik hetzelfde als mijn moeder . Vind het zó lelijk om uit een kindermond dat soort taal te horen! Wat ik wel echt anders doe dan mijn ouders is dat ik zo'n beetje alles mocht. Ik werd echt verwend. Mijn kinderen mogen minder en krijgen ook niet alles waar ze om vragen.
Ooooh en als m'n dochter nog een bord vol eten heeft maar wel een toetje wilt; 'Mag ik een toetje?' - 'Eerst je bord leeg eten' 'Maar ik heb geen honger' - 'Dan heb je ook geen plek voor een toetje' Vroeger vond ik dat zó stom. Nu heb ik bijna elke dag t zelfde gesprek met m'n oudste.
Ik heb er juist een waarvan ik dacht (toen ik 'm doorhad haha) die ga ik later ook gebruiken! Ik wilde regelmatig absoluut niet naar bed. Dus mijn moeder zei dan dat ik mocht kiezen, of om 7 uur naar bed, of om 19 uur naar bed. Ik kon nog niet klokkijken maar cijfers kende ik wel en 19 uur klonk natuurlijk veeel later, dus als de digitale klok op 19:00 stond ging ik zonder mokken naar bed. Overigens werkt 't bij mijn oudste zoon het beste als ik zeg dat hij naar bed moet als de grote wijzer op de 6 staat.