Gisteren met 8 weken voor een echo,en het is weer mis. Geen hartje te zien en het vruchtje had de grootte van 6 weken. 3 keer achter elkaar,dit kan geen domme pech meer zijn. Ik wil dat het onderzocht word nu en heb het ff zo gehad. Wie heeft hier ervaring mee?
sterkte meid, heeft de gyn je geen onderzoeken aangeboden? ik zou het ook zeker willen wteen waardoor het telkens mis zou gaan. ik heb zelf een mk gehad met 11 wk (hartje gestopt met 10,5wk) en ze hebben mijn vruchtje meteen onderzocht na de curetage omdat ze het zo gek vonden dat het zo laat nog mis ging en ik nergens last van had zoals bleodverlies etc en ok had ik een prima echo gehad met 9wk. het bleek bij mij te gaan om een infectie in me zwangerschapsweefsel en waarschijnlijk kwam dit door vervuilt water tijdens me vakantie in de ardenne dus domme pech. ik kan me voorstellen na 3 mk dat je niet meer denkt aan domme pech en je graag onderzoeken zou willen, overleg dit met je gyn of ze alles wat gecurteerd wordt wil onderzoeken zodat je toch wat zekerheid hebt of weet waar het aan kan liggen.
Morgen heb ik een afspraak met de gyn en vraag ik naar de mogelijkheden. Ik vloei ook niet en heb geen buikpijn. Dan krijg ik ook te horen wanneer ik voor de curetage kan komen.
Lieve Karola Niet weer he. Verdorie. ik zou het er met de gyn over hebben. Ik denk dat ze wel testen willen doen al je er om vraagt. Balen zeg, ik hoop dat je snel antwoord op je vragen krijgt. Veel sterkte
Karola, ten eerste, heel veel sterkte......... Ik weet waar je het over hebt, de onmacht en frustratie die je nu voelt, want ik heb 4 miskramen gehad. Na de derde hebben we een lang gesprek met de gyn gahad, omdat ik ook wel eens wilde weten of er een reden was. Misschien lag het aan mijn leeftijd, ik ben 37 jaar. Nu heb ik 4 jaar geleden een trombose in mijn been gehad, waardoor het zou kunnen dat ik een bloedstollingsafwijking heb. Dan zou het kunnen gebeuren dat ik een bloedpropje in mijn baarmoeder heb, waardoor de bloedtoevoer naar het vruchtje wordt afgesloten. Daar is eerst onderzoek naar gedaan. We moesten 3 maanden wachten tot er een uitslag was van het bloedonderzoek, maar daar is gelukkig niets uitgekomen. Ook mochten we nog een chromosoomonderzoek laten doen, om te zien of mijn man en ik goed "matchen", qua chromosomen. De kans dat daar iets uit zou komen zou erg klein zijn, en gezien mijn leeftijd ook niet erg zinvol. Maar na mijn 4e miskraam hebben we toch besloten om het wel te laten onderzoeken. Gewoon om alles uit te sluiten. Dat is nu ongeveer een maand geleden. Ook daar zit een wachttijd op van 3 maanden, dus maar weer wachten......Soms is het gewoon niet te zeggen waar het aan ligt en heb je dikke pech en is de kans op een goede zwangerschap nog steeds erg groot. Ik wil je erg veel sterkte wensen voor de komende periode. Heel veel praten helpt erg veel, en geeft je de moed om door te gaan. Wanhoop niet, blijf er niet in hangen en probeer het een plekje te geven. In onze tuin, waar we het vruchtje begraven hebben wat met mijn derde zwangerschap "geboren" is, hebben we vergeet-mij-nietjes geplant en een lieveheersbeestje neergezet. Dat helpt ook, om daar af en toe naar te kijken....... Groetjes, Josefina
Bedankt voor jullie reakties! @Josefina,ppfff 4x dat is ook niet mis zeg. Bij de 2e miskraam hebben wij het vruchtje ook begraven,want we hebben toen ook bij de 1e echo het hartje zien kloppen. Ons "hartje" ligt nu bij de hond op de dierenbegraafplaats. Ik wil nu ook dat ze alles onderzoeken wat er mogelijk is en mijn leeftijd zou ook en rol kunnen spelen,ik word volgende maand 36. Maarja er zijn zoveel vrouwen van onze leeftijd die wel een gezonde zwangerschap hebben. Waar ik wel bang voor ben is dat als er niets te vinden is en een evt volgende zwangerschap blijft wel zitten dat er geen gezond kindje zal uitkomen. Begrijp mij niet verkeerd,als het mijn 1e zwangerschap was zou elk kindje welkom zijn,maar in ons geval is het een nakomertje en dat zou betekenen dat onze 4 jongens later de verantwoording dragen voor hun broertje of zusje,en wij vinden echt dat wij dat tegenover hun niet kunnen maken,die keus mogen wij voor hun niet maken. Lang wachten op uitslagen vind ik,buiten mijn ongeduldige nieuwsgierigheid om,niet zo een ramp,want we willen het zwanger worden voorlopig ff aan de kant zetten. En lichamelijk,maar vooral geestelijk rust nemen.
Herkenbaar verhaal. Ik heb zelf 5 keer een miskraam gehad rond de 7/8 weken. Op een gegeven moment hebben we het laten onderzoeken in het ziekenhuis. Bloedstollingstesten, chromosomenonderzoek etc etc. Daaruit bleek dat er bij ons beiden niks aan de hand was en dus volslagen onduidelijk waarom het telkens mis ging. Gesteund door deze uitslag hebben we het toch nog een keer geprobeerd, alhoewel we het emotioneel heel zwaar vonden. Stel je voor dat het nog een keer mis zou gaan? Hoeveel kan een mens hebben? Maar tot onze grote verrassing ging het deze keer niet mis en nu ben ik op mijn 38ste voor de eerste keer in mijn leven ruim 14 weken zwanger! En alles ziet er goed uit en alles gaat prima! Een echt wonder dus, alhoewel we pas echt rustig zullen zijn als het babietje daadwerkelijk in de wieg ligt....
hier ook 3 miskramen en 1 buitenbaarmoederlijke gehad hierna vond ik het toch echt eens tijd om wat te ondernemen en heb ook het bloedstolsel en een chromosomenonderzoek laten doen en hier dus ook niks mis na de onderzoeken weer zwanger en tot nu toe gaat het uitstekend!
Hi Meis, Ik heb na mijn 3e MK (allen rond de 6e week)alle onderzoeken (Chromosomonderzoek, bloedstolling, suiker en nog wat kleine onderzoekjes) laten doen. Helaas is bij mijn partner een chromosoomafwijking geconstateerd. Wat Josefien zegt is de klans klein dat er wat uit komt, maar voor ons kwam er dus wel wat uit. Het was voor mijn gyn ook een verassing want ze zij dat we gewoon door mochten klussen. Vrijdag a.s. gaan we naar een Geneticus, deze is gespecaliceerd in de afwijking van mijn vrien (Gebalanceerde Translocatie) en we horen dan wat onze kansen zijn (tenminste dat hoop ik)... Ik wens je heeeeeel veel sterkte, ik weet hoe je je voelt. Liefs
Wil je je verhaal kwijt of zo maar even een bericht sturen, mag je me grust een PB'tje sturen. Groetjes, Josefina
He Karola rot voor je dat je dit nu ook mee moet maken zo'n derde keer. Meid in ieder geval sterkte. En je ziet het aan de reacties hier er is nog hoop hoor. Zelf ook 3 miskramen gehad waarvan de laatse net voor pasen. Inmiddels chromosoomonderzoek (uitslag duurt inderdaad een maand of langer) gehad en bloedstollingsonderzoeken en alles is goed. Het kan dus inderdaad gewoon zomaar dikke pech zijn. Je staat er nooit zo bij stil, maar je ziet dat het heel veel gebeurd. Tja en helaas zijn wij een van de "gelukkigen" Zwaar balen! Meis heel veel sterkte komende tijd.
Oo Karola wat vreselijk dat jullie dit weer mee moeten maken Heb er gewoon geen woorden voor. Ik wil je heel veel sterkte wensen! Kan me goed voorstellen dat jullie nu onderzoeken gaan doen.. Hoop echt dat het toch nog allemaal goed komt meis! liefs Marjo
Jeetje meid, wat vreslijk voor jullie zeg... Ik heb na 1 gezonde dochter nu 2 keer een mk gehad (binnen 5 maanden). Ook ik heb zoiets van, was de eerste misschien een lucky shot of zo? Ik mocht na de 2e mk een chromosomenonderzoek laten doen maar heb dit niet gedaan omdat we toch een gezonde dochter hebben. Als ik weer in verwachting raak en het gaat weer mis dan wil ik het zeker laten onderzoekn. Ik ben zo bang dat er iets niet goed zit...
He Karola, Wij hebben na twee MK's bloed onderzoek laten doen, daarvoor hoef je alleen samen met je partner bloed te laten prikken. Daaruit is geen afwijking gebleken. Je kan ook inwendig onderzoek laten uitvoeren, maar dat heb ik zelf niet laten doen. Dat vond ik zelf te ingrijpend, maar mocht het nog een keer mis gaan dan zal ik dat wellicht wel doen. Sterkte!
Bedankt voor jullie reakties,het is altijd fijn om te weten dat je niet de enige bent EN dat er toch veel vrouwen na meerdere miskramen een gezonde zwangerschap mogen meemaken. Zelf hoop ik natuurlijk ook dat dit bij ons het geval zal zijn. Vandaag de curetage gehad en dat viel gelukkig allemaal heel erg mee,over 3 weken nacontrole en krijgen we de uitslag van het onderzoekje van het vruchtje. Dan bespreken we verder bloedonderzoek,ookal weet ik dat er zelden iets uitkomt ben ik wel blij dat het gedaan word.