Hoi , van daag ben ik voor controle en groei echo geweest, is de baby helemaal gedraaid in stuitligging. Ze was eerst kopje beneden nu kopje bovenen billetjes bened en . Nu zij de gyn dat na 36 weken is moelijk voor ze om te draaien . Dus betekent vrijdag ben ik 36 weken en ik moet pas weer maandag om te kijken of ij jis gedraaid. Anders zij ze ,gaan ze zelf proberen te draaien en als het niet lukt kan ik kiezen voor een keizersnee of een normale bevalling maar de baby komt eerst met de kont. Me vraag is de draaipoging pijnlijk? En als je met de kont eerst komt kan het meer pijn doen dan de normale bevalling?
Laat je goed voorlichten, een stuitbevalling is niet per definitie pijnlijker maar wel met een verhoogd risico op complicaties (waaronder zuurstofgebrek baby). Het gaat ook vaak goed, maar vind wel dat je dit vooraf moet weten. Ook aan een draaipoging zitten risico´s. Hoewel het vaak goed gaat, zijn er ook minder leuke verhalen bekend, die niets met pijn te maken hebben. Laat je voordat je een besluit neemt goed voorlichten, ook over de risico´s hoe klein deze ook mogen zijn.
Hier eerste baby tot 37 wekenalleen maar dwars in de buik gelegen en niet een keer in hoofdligging. een versie gehad met ruim 37 weken en voordat ik in de auto stapte was ze alweer terug naar haar favoriete positie. Dwarsligging. Deed wel pijn. Met precies 38 weken lag ze voor de eerste keer in hoofdligging en ben ik meteen ingeleid en is ze geboren. Ze heeft het wel moeilijk gehad bij de bevalling en ze moest er met spoed uit. Ze was helemaal verstrengeld in de navelstreng (door de draaipoging?) dus allemaal paniek en hectiek bij de bevalling. Niet leuk. Tweede baby precies hetzelfde. Alleen maar dwars in de buik. Deze keer geen versie maar wilde ik een keizersnede. Ik lag al in het ziekenhuis voor bloedverlies. Volgende dag zou ik de keizersnede krijgen. En die nacht is ze gedraaid. Ook weer de vliezen gebroken door de gynaecoloog en aan het infuus en ze was er na ruim twee uurtjes. Derde dochter gelukkig wel naar hoofdligging met 36 weken. Alledrie de dochters zijn met 38 weken geboren. Je baby kan nog draaien en anders laat je goed voorlichten. Doe in ieder geval wat jou het beste en fijnste lijkt.
He meid vervelend. IK heb ervaring met een baby in stuitligging en een draaipoging. Er zitten inderdaad risico's aan een draaipoging, maar die zullen ze tot het minimum proberen te beperken (vooraf een ctg en echo, echo tijdens behandeling, ctg nadien). Bij enige twijfel of risico stoppenze direct. Ik vond het wel pijnlijk, maar de pijn is van korte duur. De dagen erna voelt je buik wat beurs, alsof deze blauw is. Hier is het helaas niet gelukt, ik heb toen gekozen voor een natuurlijke bevalling. Mijn zoontje lag in de meest gunstige positie, werd niet heel groot geschat en er waren erder totaal geen complicaties. Tijdens de bevalling werd helaas duidelijk dat ontsluiting niet op gang kwam, doordat de billetjes onvoldoende op de ontsluiting drukte, waardoor het alsnog een ks geworden is. Ik heb dus bewust voor een vaginale bevalling gekozen, ja er zitten risico's aan, maar deze zitten er ook aan een ks, met name als je in de toekomst meer kindjes wil. Laat je goed voorlichten en doe waar je je goed bij voelt. Ik sta 100% achter de keuzes die ik gemaakt heb, en ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Pff het is moeilijk.als je die verhallen hoort ward ik helemaal paniekerig. maandag gaan ze kijken dus ik hoop dat ie draai van zichzelf.deze is de laatste kind.
Ik heb ook een draaipoging gehad bij 36 weken. Het viel mij erg mee. Fijn voelt het niet maar het was bij ons al vrij snel duidelijk dat het niet ging lukken dus dan forceren ze ook niet. Bij ons was het het eerste kindje en als je meer kinderen hebt dan is de kans dat het gaat slagen groter. Ik heb uiteindelijk een geplande keizersnede gehad en dat is een hele fijne ervaring geweest. Succes! Hopelijk draait de kleine vanzelf nog!
Dit dus. Ik heb ook bewust voor een vaginale bevalling gekozen. Omdat kinderen na een keizersnee vaak ook moeilijk opstarten (ademhalingsproblemen) en hier idd ook risico's aan zitten. Het viel mij erg mee. Maar ik heb geen vergelijk nog.
Echt meid, laat je niet gek maken door alle verhalen. De verhalen die je hoort zijn doorgaans negatief, want dat zijn de verhalen die mensen kwijt moeten en die dus blijven hangen. Er zijn veeeeeel meer verhalen waar het goed gaat, maar die hoor je vaak niet.
Wij hebben bij de draaipoging aangegeven dat we het eigenlijk een akelig idee vonden. De verpleegkundige (?) heeft er ook heel erg rekening mee gehouden en heeft aangegeven dat we konden stoppen als we het niet meer wilde. Dochterlief had echt de ruimte niet om te draaien en er werd ook niets geforceerd. (geen succes maar ook geen vervelende ervaring dus). Wij hebben gekozen voor een ks ivm met de risico's voor de baby. Toen voor ons een vrij vanzelf sprekende keuze. Het was een mooie ervaring. Ik vind het wel erg jammer dat ik daardoor straks voor de derde keer medisch moet bevallen, ook als verder alles goed is. Nu wel eens twijfels of we het niet hadden moeten proberen, maar je weet van te voren nooit hoe iets gaat lopen.
Hier lag ze ook ineens instuit na ruim 36 weken. Ik heb 2 draaipogingen gehad bij 36 en 37. Bij de eerste keer alles uit de kast gehaald en zelfs inwendig omhoog geduwd. Ik vond het niet pijnlijk hooguit wat onprettig. Gewoon goed ademhalen. Hier is de draaipoging uiteindelijk niet gelukt. Ik wil via de natuurlijke weg bevallen en dat kan nu nog een week. Als ze niet uit zichzelf komt voor maandag krijg ik een keizersnee. Ze zijn tijdens de bevalling extra voorzichtig met stuit dus alles moet volgens het boekje verlopen anders alsnog een keizersnee. Maar dit stelde me wel genoeg gerust om het via de natuurlijke weg te proberen Veel sterkte en je moet doen waar jij je goed bij voelt!
Ik heb een draaipoging gehad bij de eerste zwangerschap, helaas niet gelukt. Deed best een beetje pijn, vooral de rest van de dag en de dag erna erg last van een beurse buik gehad. Uiteindelijk mogen kiezen voor en natuurlijke stuitbevalling, vond de bevalling met billen eerst niet erg pijnlijk. Vond m'n weeën daarvoor veel pijnlijker. Je krijgt alleen wel standaard een knip. Nou deed de knip op moment zelf geen pijn. Alleen de verdoving bij het hechten deed pijn. Nu m'n tweede kindje weer in stuit, ze willen deze keer draaipoging weekje eerder doen, dus voor 36 weken. Omdat er dan misschien iets meer ruimte is dan. Lukt dat niet, ga ik weer voor de natuurlijke stuitbevalling.. Maar zou zo graag deze keer thuis bevallen dus hoop nu op het lukken van de draaipoging!
En dat doen ze ook echt, zodra er ook maar enig vermoeden is dat het problemen op gaat leveren wordt het een ks, tenminste dat is mijn ervaring. Succes! Hopelijk begint de bevalling voor maandag!
Hier een positieve ervaring met een draaipoging: bij mij duurde het hooguit 10 seconden en het deed geen pijn. Ik begreep wel dat ik daar geluk mee heb gehad, maar zo kan het dus ook...
Mijn mannetje lag ook in stuit en heb met 36 weken een draaipoging gehad. Hij lag alleen al ver ingedaald in mijn bekken en daardoor hebben ze flink lopen wrikken en dit was behoorlijk pijnlijk. Na 3 x proberen werd het ook echt té en zijn ze gestopt. Heb hier de dagen erna ook flink veel last van gehad, maar had daarbij ook zware bi, dus daardoor was het denk ik extra gevoelig. Mocht ik nu weer voor de keuze staan voor een draaipoging, dan is het niet direct een nee, maar als het weer zover met de billen ligt ingedaald dan zal ik er niet weer aan beginnen. De ks is hier helaas ook niet echt voorspoedig verlopen, dus ik denk dat ik nu ondanks een stuit toch voor een vaginale bevalling zou kiezen.
Laat je vooral niet gekmaken met drama verhalen over een vaginale stuitbevalling. Ik heb meer dan uitvoerig met meerdere gynaecologen over dit onderwerp gesproken ivm de stuitligging van mijn tweeling. Ze liggen bij mij beiden in stuit en als ze zo blijven liggen ga ik m'n uiterste beste doen om ze vaginaal ter wereld te brengen. In mijn ZH zijn ze zeer bedreven in vaginale stuitbevallingen. In sommige andere ZH'en kiezen ze (te) snel voor een keizersnede. Aan een keizersnede zitten aardig wat risico's. Ik heb geen zin om ze allemaal nu uit te gaan schrijven op m'n telefoon maar je Google is vast gewillig Mijn advies is om te informeren in jouw ZH of ze veel ervaring hebben met vaginale stuitbevallingen. Dat is nl belangrijk voor jou om een keuze te maken. Onbelangrijk zijn de ongetwijfeld goed bedoelde drama verhalen die velen graag met je willen delen. Besef ook dat de drama verhalen vaak niet ervaringsverhalen zijn maar louter op angst gebaseerd zijn. Mijn gyn vertelde mij dat bij een gewone hoofd eerst bevalling je 0.7 procent kans op ellende hebt. Bij een stuitbevalling is dit slechts 1.0 procent, indien je een goede arts hebt die de vaardigheid heeft om de geboorte van het in stuitligging liggend kindje te assisteren. Bij mij hebben we het volgende besproken en afgesproken: - bij een eerdere vlotte bevalling is de kans op succesvol bevallen groter. Een eventueel randje kan weggemasseerd worden. - ik mag ingeleid worden bij een gyn naar keuze die het meeste ervaring heeft bij dit soort bevallingen en waar ik mij het veiligst bij voel - vanaf 10 cm ontsluiting dus als ik mag gaan persen doet men een telefoontje naar de OK zodat ze 1 OK kunnen vrijhouden of zelfs vrijmaken indien ze allemaal in gebruik zijn zodat in geval van nood ik onmiddelijk alsnog een ks kan krijgen. Google ook maar eens naar wetenschappelijke stukken. Men komt er steeds meer op terug om preventief een KS te doen in geval van stuitligging. De enige reden waarom ik misschien nog wel voor een preventieve ks ga kiezen is als mijn bovenste kindje wel met het hoofdje naar beneden gaat liggen omdat ze dan met hun kinnetjes in elkaar kunnen gaan schuiven en dat is link. Maar jij loopt dat risico niet met je eenling zwangerschap.
Hier was beebje ook met 36.2in stuit gedraaid. De verloskundige heeft gelijk zelf even een zetje gegeven en beebje omgedraaid. Was absoluut niet pijnlijk en binnen 2 minuten gebeurd. Mocht het niet makkelijk zijn gegaan was ik toch voor een versie in het zh gegaan. Was ook dit niet gelukt dan had een vaginale stuitbevalling mijn voorkeur gehad boven een ks. Afgelopen controle lag beebje nog steeds keurig in hoofdligging en was dus gelukkig niet teruggedraaid.