hallo Lely, ik heb bijna vergelijkbaar verhaal. Het is al enkele maanden geleden, maar verdriet lijkt de laatste weken weer meer naar boven te komen. Oktober 2012 heb ik bij 8 weken een miskraam gehad. Ik had er 'vrede' mee; het vruchtje was blijkbaar niet goed, het moest zo zijn. Het vruchtje werd vanzelf afgestoten en een paar dagen later was mijn baarmoeder weer 'schoon' en alles zag er goed uit op de echo. Tot onze grote vreugde werd ik gelijk weer zwanger. De eerste weken waren spannend vanwege de eerdere miskraam. Maar met de 8 weken echo was alles goed, 12 weken ook. Bij 13 weken bij verloskundige nogmaals hartje gehoord, ze raadde aan te gaan genieten, het zag er immers allemaal goed uit. Met ruim 13 weken hebben we een combinatietest gedaan. We werden doorgestuurd naar het amc omdat de echo er niet goed uit zag en er ook een verhoogd risico uit de test was gekomen. De gynaecoloog zag meerdere afwijkingen die duidden op een afwijking in het chromosoom, waaronder een niet goed ontwikkeld armpje. We hebben uiteindelijk besloten de zwangerschap af te breken. Met bijna 15 weken ben ik bevallen van een jongetje. Wat bijzonder zeg, gewoon een compleet kindje van 17 cm met alles erop en eraan! De bevalling was nog een toestand, maar dat is weer een lang verhaal. We hebben het kindje een tijd lang bij ons gehouden en uiteindelijk achtergelaten in het amc. Wekenlang ben ik soort verdoofd geweest, geen energie, geen 'lust'. Na 6 weken weer langzaam begonnen met werken. Ik kan nu eigenlijk wel weer zeggen dat het goed gaat. Ik vind het echt een pittige tijd, niet te beschrijven eigenlijk. ´Het gaat niet goed´, was wekenlang een understatement. Ik had gehoopt dat ik weer snel zwanger zou zijn; de vorige keren ging het ook zo snel (2 mnd en direct). Helaas blijft het uit...misschien ben ik daarom de laatste tijd weer zo verdrietig. De teleurstelling dat het niet lukt om zwanger te worden. Het lijkt me trouwens ook weer heel spannend om zwanger te zijn, bang dat het weer fout gaat, maar de kinderwens is groter.
Jeetje wat heftig! Heel veel sterkte! Wij kregen donderdag op de echo n zwangerschap te zien! Beiden totaal in shock! Het bloeden blijft vandaag voor t eerst uit.. En de testjes blijven donker Zou t dan toch.. Komende donderdag opnieuw n echo.. Hopelijk met goed nieuws..
Inmiddels 60h geen bloedverlies.. t bruin word ook steeds lichter Kwaaltjes nemen toe.. Hopelijk is dan toch alles goed komende donderdag!
Hey lely27. ik hoop heel erg voor je dat het dan toch allemaal goed is!! De laatste berichten zijn in ieder geval positief! Groeten Sofie
Toch weer foute boel.. Na de hoop van afgelopen week... Was de controle niet goed.. Heb bloed moeten prikken, en adhv de uitslag word bekeken hoe verder..
De uitslag afgelopen donderdag was vreemd.. Hcg was 1500.. Terwijl hij 29-4 al 100 was.. Maar volgens de gyn toch nog te hoog om nu al af te breken.. Dus morgen weer bloedprikken.. Is het gedaald dan volgt t afbreken van de zw.. Is het gestegen dan eerst weer n echo.. Ik word er echt helemaal naar van.. Je leeft tussen hoop (wat ik niet wil) en intens verdriet.. Maar verwerken gaat nog niet, t zit er nog steeds.. T bloeden is helemaal gestopt.. Dus het zal niet heel snel uit zichzelf komen ben ik bang.en dan volgt er dus cytotec.. En daar ben ik echt enorm bang voor.. Zoveel pijn.. Maar hopelijk is het over 24h achter de rug..