Ik bracht mijn dochter 2 uurtjes geleden naar bed en bij het zitten in bed klaagde ze over brandende pijn aan haar billen. Gevraagd of ze heeft zitten krabben, maar dat was niet zo. Zo nu en dan heb ik het er met mijn dochter over dat niemand aan haar billen of 'toeti' mag komen en wat ze dan moet doen als het zou gebeuren. Ik vroeg net aan haar - soort van tussen neus en lippen door - of iemand anders er aan heeft gezeten. Nee dat was ook niet zo. Vervolgens zegt ze: "maar als ze sorry zeggen, beloof ik het niet tegen papa en mama te zeggen". Ik vroeg haar meteen weer of iemand eraan had gezeten, maar ze ontkende volledig. Ze keek me aan met een blik "waar heb je het over??" Uitgelegd dat áls er zoiets gebeurt, ze het áltijd moet zeggen. Toen begon ze te huilen en zei ze: " ja, maar een belofte mag je niet breken, anders jok je en ik wil niet jokken!" Ik weet het even niet. Hoe ze ontkende geloof ik haar wel, anders had ik het toch gemerkt aan haar reactie? Ze deed heel laconiek erover, tot op het laatst over het jokken. Wat moet ik hier nu mee?
Jeetje wat erg!!! Ik zou in ieder geval morgen op een rustig moment kinderlijk vragen met wie ze die belofte heeft gemaakt en evt wat er gebeurd is. Als jullie een spelletje aan het spelen zijn of zo. Maar je moet er zeker niet te erg op doorgaan want dan heb je kans dat ze er juist niks over zegt. Ik hoop in ieder geval dat er niks is.
Mja wij hebben geheimen en geheimen. Je hebt leuke geheimen.. Zoals op wie iemand verliefd is of wat voor verjaardagskado iemand krijgt.. Dat is niet zo erg. Maar als iemand vraagt om het niet tegen papa of mama te zeggen dan is dat een te groot geheim en is het verstandig om dat altijd(!) tegen papa en mama te vertellen. En we worden dan heus niet boos of verdrietig maar wij zijn papa en mama en zij hoeft dus geen enkel geheim voor ons te hebben. Anders dan een verjaardagskado of verrassing dus. Maar het is lastig denk ik.. Misschien toch eens doorgraven en uitleggen dat je voor papa/mama echt geen geheimen mag hebben.. Ook niet als je het beloofd. En dat je echt niet boos word op haar maar dat het belangrijk is om geen geheimen te hebben. Hier ook zo'n meisje dat onmogelijk dr woord breekt.. Erg lastig. Maar in dit geval wellicht wel de moeite waard om het eruit te peuteren.
Je zou natuurlijk kunnen vragen wat ze precies heeeft beloofd en wie er sorry heeft gezegd.. Want daar heeft dr niks over beloofd.
Ja dat laatste wat saskia zegt wou ik ook zeggen.. En dan op een speelse manier .. Klinkt wel akelig, krijg er wel een naar gevoel van moet ik zeggen.
Oh gatverdamme..... Ik hoop zo dat het dat niet is.... Tips helaas niet, wel veel sterkte! Dit is niet niks als je kind zoiets zegt...
Ik krijg er buikpijn van. Hoe zit je er zelf in? Volg je gevoel in deze, probeer niet te blijven vissen. Neem contact op met de jeugd en zedenafdeling van de politie bij jou in de buurt en laat je adviseren.
Ik vind het wel een bijzondere uitspraak van je dochter, kan me niet voorstellen dat ze dit verzint. Gelijk heb je dat je probeert erachter te komen waar die vandaan komt.
Jeetje krijg hier ook een heel naar gevoel bij. Een kind zegt toch niet zomaar zulke dingen. Waar is je dochter gisteren geweest? Ik weet niet of het mogelijk is maar anders haar even thuis laten en met rust laten en dan aan het einde van de dag toch nog eens heel voorzichtig ernaar vragen. En idd zeggen dat als ze zo'n groot geheim heeft ze het beter tegen jullie kan zeggen. Of een paar dagen thuis laten, want mocht er wel iets gebeurt zijn en ze weet dat ze diegene tegen komt dan zal ze niks zeggen. Als ze weet dat ze diegene even niet ziet zal het makkelijker voor haar zijn om het geheimpje toch te delen. Heel veel sterkte!! Ik hoop echt dat er helemaal niks gebeurd is
Bedankt voor de reacties meiden. Ik ben er vanochtend rustig over begonnen, maar als ik haar letterlijk dus vraag of er iemand aan haar heeft gezeten, zegt ze schouderophalend: "Neuj hoor". Dat vind ik dus zo lastig. De manier waarop ze antwoord geeft als ik het haar vraag, geeft mij het idee dat er echt niks gebeurd is. Ze antwoordt heel luchtig. Nu is ze wel echt een doordenkertje, dus er kan ook wat anders zijn voorgevallen waardoor ze dit zegt. Misschien dat een klasgenootje iets heeft gezegd? "Als ik sorry zeg, zeg je dan niks tegen de juf?" oid. Het kan dan heel goed zijn dat mijn dochter dat linkt met wat iemand zou zeggen als diegene 'stout doet' en niet wil dat een ander daar achter komt. Snappen jullie wat ik bedoel? Vind het lastig uit leggen. Ze denkt heel diep over dingen na en zo kan het één bij het ander uitkomen terwijl het feitelijk niets met elkaar te maken heeft. Maar goed, het bovenstaande over een evt voorval met een klasgenootje heb ik ook aan haar gevraagd, maar ook dat was niet het geval. Dus ik blijf me afvragen..waarom zegt ze dit?? Het enige wat ik me kan bedenken - naast dat er echt wat zou zijn - is dat ze in de praktijk, of van horen zeggen, tv oid, zoiets heeft opgevangen. Iemand doet iets stout, op wat voor manier dan ook, en als deze sorry zegt blijft het geheim. Ze kan het ook hebben opgevangen van andere kindjes onderling. Nu vielen mij de afgelopen 2 weken wel wat dingen op. Ze slaapt niet zo goed meer, klaagt dat ze snachts veel wakker is. Maar als ik bij haar ga kijken slaapt ze gewoon, dus wellicht is ze eventjes wakker en voelt dat heel lang in haar beleving? Ook heeft ze momenten dat ze niet naar school wil, wat zo eigenlijk nooit heeft. Ze wil bij mama blijven en vindt school ineens stom. Maar de dag erna gaat ze bijvoorbeeld wel weer met heel veel zin naar school en vindt ze het ook leuk. De enige keer dat ze behalve de juf, met een meester is, is tijdens gym. Maar ze is gek op gym en is elke keer weer blij als ze mag gaan. Nu wil ik geen rare scenario's bedenken, maar we kregen van de week toevallig een mail dat ze voorlopig geen gym meer hebben van de meester, alleen nog maar 1x in de week van de juf Pas na de voorjaarsvakantie wordt bekend wanneer er weer 'gewoon' gym is. Vanmiddag praat ik in ieder geval even met de juf erover.
Goh echt lastig.. Kan je dochter niet vragen gewoon zonder dat "thema" - wat heeft ze gedaan deze dag, waarmee gespeeld? Met wie? Had ze een leuke gesprek met iemand of heeft ze nieuwe spelletje gedaan? Was iemand io school stout geweest? Etc. Soms kinderen geven toe aan iets of vertellen geheim maar dan in 3e persoon dus alsof dat niet met hun was. Ik zou dus gewoon het dag doornemen en gewoon over andere kinderen/mensen hebben niet over haar. Wellicht daar vind je een rare iets Indd dat van gym is opvallende timing..
Wel toevallig dat de gymleraar ineens geen gym meer geeft. Laat je nog even weten hoe het gesprek ging?
Ik vraag haar elke dag even hoe haar dag was, wat ze heeft ze gedaan, met wie ze heeft gespeeld, of er nog iets is gebeurd etc. Maar vaak krijg ik een antwoord: "Ooohh vergeten" of "gewooooon, spelen-werken, eten, buiten spelen" Alles is goed en prima volgens haar. Misschien inderdaad wat neutraler vragen. Heeft iemand een idee waar ik terecht kan hiermee? Al is het voor advies? Ik las een berichtje over zedenpolitie, maar gaat niet wat te ver meteen, of kan je daar ook voor wat advies terecht?
Ik zou denk ik even aan de huisarts vragen wie je hiervoor het beste kunt benaderen (voor advies). Het lijkt me wel goed dat je aan een professional vraagt hoe je haar het best kunt 'ondervragen'. Daar zijn echt bepaalde methodes voor, zodat je het kind niet een bepaald kant op praat. Kinderen zijn namelijk geneigd om een sociaal-wenselijk antwoord te geven. Als zij de eerste paar keer 'nee' zegt op de vraag of iemand haar heeft aangeraakt en mama blijft vragen, dan gaat ze misschien de volgende keer 'ja' zeggen. Niet omdat het echt zo is, maar omdat mama dat dan misschien wil horen. Misschien dat de huisarts ook een onderzoekje wil doen om te kijken of er fysieke aanwijzingen van misbruik zijn? Verder zou ik inderdaad even bij de juf checken of ze op school dergelijke dingen heeft gezegd of dat de juf weet of er iets is voorgevallen. Ik vond trouwens je eigen gedachte dat ze misschien twee dingen aan elkaar heeft gekoppeld best een goede. Dat dacht ik ook meteen. Mijn zoontje kan soms ook zo raar uit de hoek komen. Dan legt hij verbanden die er niet zijn, maar dat komt dan soms best raar over. Succes in ieder geval!
Mijn dochter leeft ook in een fantasiewereld 9 Vd 10x dus ik vraag me altijd af wat er van waar is, heel vaak denk ik ook dat ze verband legt tussen verschillende gebeurtenissen en die dan koppelt als 1 verhaal waardoor ik soms zo sta laatst zoog ze ook zo een verhaal uit d'r kleine duimpje dat ik zei dat het niet waar was en uitgelegd hoe het wel zat maar mama deed jokken want het was toch echt zoals zij het vertelde zucht ik wil je veel sterkte wensen hopelijk kun je ergens terecht voor goed advies
Er hoeft niets aan de hand te zijn, maar mocht je op een speelse manier in gesprek willen komen met je kind heb je misschien iets aan de methode: Signs of safety, de drie huizen methode. Het principe is dat er drie huizen zijn: het huis van leuke dingen, het huis van zorgen en het huis van dromen. Laat haar zelf beslissen in welk huis ze als eerst wil tekenen/schrijven. Je kunt haar dan vragen stellen aan de hand van wat ze tekent/schrijft. Stel ze tekent school of iets bij het minder leuke huis, kun je vragen waarom dat daar staat bijvoorbeeld en of ze kan tekenen wat daar dan niet leuk is. Deze methode wordt oorspronkelijk toegepast door hulpverleners bij vermoeden van huiselijk geweld of andere problemen, maar ik denk dat moeders een variatie op deze methode ook prima kunnen uitvoeren met hun kind bij een vervelend gevoel of vermoeden. Ik hoop dat er niets gebeurd is. Groeten en sterkte!
Nou, er is gelukkig echt niks aan de hand. Ik heb de juf gesproken en ze wist nergens van. Toen zei ze ineens dat ze begin deze week met de kinderen in de kring had besproken dat als de kinderen onderling onenigheid hebben en ze lossen dat zelf op door sorry te zeggen, dan hoef je het niet meer tegen de juf te zeggen. Dit is dus wat ik bedoelde. Ze linkt het één met het ander. Of ze denkt dat het voor alle 'stoute' dingen geldt. 'Zeg maar sorry en dan is alles goed en zeg ik niks'. Ik vroeg haar in de auto of ze gister dus bedoelde wat de juf had gezegd. Toen zei ze 'ja' op een manier dat ze dacht: "he he, mama snapt het hoor! Overigens gaat de juf er in de kring nog wel op terugkomen dat het in bepaalde gevallen natuurlijk wel altijd moet. Eerst dacht ik: "ongerust voor niks". Maar het is natuurlijk goed dat dit naar boven is gekomen. Het is uiteraard namelijk niet de bedoeling dat de kids denken dat een 'sorry' alles goed maakt. En daarbij; ik ben liever te voorbarig dan dat ik achteraf signalen heb gemist. Bedankt voor het meedenken meiden!