Op donderdag 3 januari 2013 nog naar de VK geweest. Toen wel wat krampjes, maar geen weeën of andere activiteiten die op de bevalling zouden kunnen duiden. Met mijn VK toen maar een plan gemaakt voor strippen bij 40+5 en inleidine bij 41 weken. Daarna naar huis en de hele avond en nacht is het rustig geweest. Op vrijdag 4 januari 2013 zouden we nog wat spullen uit ons oude huis gaan ophalen en verhuizen naar ons nieuwe huis. Mijn vriend ging ons bed uit en vroeg of ik nog even wilde plassen voordat hij zou gaan douchen. Dan kon ik nog naar het toilet boven. Ik had geen aandrang, maar had wel het idee dat ik vocht zou gaan verliezen. Goed, mijn vriend de douche in en ik stap uit bed, sta ik binnen no time in een enorme plas met donkergroen/bruin vruchtwater. Ons mannetje had dus in het vruchtwater gepoept. Dat was me meteen wel duidelijk! Meteen de VK gebeld en die was er binnen een half uurtje. Zij heeft i.v.m. infectiegevaar geen onderzoek gedaan en me doorgestuurd naar het ZKH. Om 14:00 uur waren we daar en bij het toucheren bleek dat ik al 4 cm ontsluiting had, zonder daarvan iets gevoeld te hebben. Rond 14:15 uur hebben ze me een aan hele lage dosis weeënopwekkers gelegd en vanaf dat moment ging het in een sneltreinvaart! De weeën kwamen bijna gelijk al om de minuut of soms zelfs binnen een minuut zodat ik geen tijd had om de boel naar behoren op te vangen. Mijn lichaam kon er niet aan wennen, ik kon geen geschikte houding vinden en verder dan 2 pufjes en wat adem inhouden kwam ik niet. Ik heb rond 15:30 uur om pethidine gevraagd om de pieken af te zwakken. Voor de pijn had ik het overigens niet nodig. De pethedine deed zijn werk waardoor ik tussen de weeën in in een soort van roesje terecht kwam, bijna een slapende toestand met heel ver weg wat stemmen. Om 17:20 uur gaf de medisch VK aan dat ik wel kon gaan proberen te persen en om 17:37 uur was onze kleine man er al! Ik heb 3 keer persweeën gehad en dat was allemaal zeer goed te doen! Ik ben niet geknipt of gescheurd, heb zelfs geen schrammetje aan de bevalling overgehouden. En... Ik ben vanaf de dag na mijn bevalling al weer helemaal up and running, dus tot zover echt wel geweldig! De pijn is vervelend, maar om eerlijk te zijn vond ik het verwijderen van zenuwkanalen uit mijn kiezen en de ontsteking die daaraan vooraf ging veel erger! Mijn VK heeft wel al aangegeven dat ik bij een volgend kindje een uitroepteken achter mijn naam krijg (al betwijfel ik of ik ooit nog zo zal bevallen) . Wat ook heel leuk was, is dat we heel veel bekijks hebben! Ons mannetje is platinablond en heeft een volle bos haar en dat komt bijna niet voor. Blonde kindjes zijn meestal kaal/kalig. Hier dus echt al aan het kammen en stylen! Helaas hebben we daarna een wat mindere periode gehad. We moesten al een nachtje in het ZKH blijven vanwege het meconium in het vruchtwater, want dan doen ze 8 uur lang controles. In het ZKH lukte het niet om borstvoeding te geven. Lactatiekundigen erbij, maar helaas geen succes. Was geen probleem, want baby's hebben 24h reserve. Helaas was Robin steeds aan het spugen en dat was onwijs zielig om te zien! Steeds van die drab uit zijn lijfje Op zaterdag mochten we naar huis. Kraamzorg thuis gekregen en ook die kreeg hem niet aan de borst. Toen maar snel een handkolf aangeschaft en ik had ook wat flesvoeding in huis. Flesvoeding gegeven, maar hij bleef maar spugen. Van zaterdag op zondagnacht ben ik de hele nacht met hem in de weer geweest. Handkolven en voeden met een lepeltje was de enige manier om hem iets te laten eten. Hij bleef spugen, kokken en was echt heel verdrietig. Wilde ook alleen maar tussenin liggen en niet slapen. Zondag kwam de VK en die heeft zijn maagje gespoeld en zijn tongriempje gekliefd omdat dat te kort was. Volgens haar waarschijnlijk de reden dat ie niet aan de borst dronk. Mijn kraamverzorgster heeft m na het spoelen van zijn maagje nog 20 cc FV kunnen geven met een spuitje, wat er dus later weer uit kwam. 's Avonds wilde hij weer niets eten, zelfs niet met een lepeltje. Om 20:30 uur de VK gebeld omdat Robin steeds slapper werd en niet alert was. De VK gaf aan dat ik het tot 22:00 uur kon proberen en maar over moest gaan op een flesje omdat dat hem de minste moeite zou kosten. Om 22:00 uur helaas geen succes, weer de VK gebeld en om 23:00 uur zaten we in het ziekenhuis. Robin en ik zijn toen meteen opgenomen en zijn maagje is gespoeld. Daar bleek nog steeds enorm veel troep in te zitten. Hij bleek ook al flink te zijn afgevallen (van 3070 op 4-1 naar 2805 op 6-1). Ze hebben toen een sonde aangebracht en voeding via de sonde gegeven. Maandag weer gespoeld, weer veel troep en de heel dag is ie ziekjes geweest. Gelukkig knapte hij in de avond en nacht op hield hij al zijn voedingen binnen en mochten we dinsdag middag weer naar huis. Nu inmiddels bijna een weekje thuis en het gaat super! Hij eet goed en komt lekker aan. We zijn zo trots en verliefd op onze kleine man!
Gefeliciteerd met jullie zoon Robin! Na een mooie bevalling, wel heftige start erna gehad joh! Fijn dat het nu goed met hem gaat!!! Dat tie maar lekker flink mag groeien!!
wat een mooi manneke gefeliciteerd jeetje wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug gelukkig gaat alles nu goed en blijft het binnen geniet ervan