Wij zijn deze maand met IUI begonnen (zaterdag de eerste inseminatie) voor ons fijn, het geeft me een stukje rust dat de timing in de gaten gehouden wordt en de kans iets verhoogd is. Wij zijn namelijk al meer dan 2,5 jaar bezig voor ons tweede kindje. Nu is het zo dat ik vorig jaar augustus een miskraam (zwanger na een hsg) en curretage heb gehad en in december een laat ontdekte bbz (oud en nieuw lag ik in het ziekenhuis na de operatie). Toen is besloten in juni na afvallen te starten met IUI, vanwege de lange duur en het heftige traject. Hier was ik blij mee, want tussen mij en mijn man wordt het er niet gezelliger op met de moetjes elke maand. In maart nog weer een hele vroege miskraam gehad (binnen twee dagen). In overleg toch besloten het traject op te starten. Nu vandaag een folikkelmeting en ik kreeg het gevoel een beetje veroordeeld te worden over het doen van de IUI, zwanger worden kan je wel. Het zit me niet lekker, ik wil mijn kansen nu zo hoog mogelijk hebben, ik wacht in oktober alweer drie jaar. Is het dan zo gek dat ik deze kans aangrijp? Ik weet dat een miskraam niet voorkomen kan worden, maar de situatie wordt zo wel wat idealer gemaakt worden.
Natuurlijk is dat niet gek! Naast dat ik IUI een hele logische stap vind, zeker niet iets raars en ik denk dat de artsen dat ook vinden, anders hadden ze geen goedkeuring gegeven, is het volkomen normaal dat je alles aangrijpt! Ik hoop voor jullie dat dit het extra zetje geeft!
meid, volg je hart, gebruik je verstand en als artsen achter je staan, is er niets mis mee!! Ik ben stiekempjes ''jaloers'' op je omdat jouw kansen groter zijn dan die van mij (met een onvruchtbare man is de kans op spontaan zwanger worden 0,0 en of we uberhaupt opnieuw gaan behandelen is nog maar de vraag) maar in één ding zijn we gelijk: we willen dolgraag een kind en kunnen soms ont-zet-tend balen dat het het niet vanzelf gaat!! sterkte!!!
Kom op, je bent al 2,5 jaar bezig, je hebt echt alle "recht" op iui hoor. Er zijn genoeg vrouwen die liegen over hoe lang ze bezig zijn en al véél eerder beginnen met behandelingen . Jij bent dan wel zwanger geweest, maar hebt er nooit een tweede kindje aan mogen overhouden. Ik had zelf toen ik bezig was voor mn dochter ook meerdere vmks voor ik succesvol blijvend zwanger werd via iui en ik twijfelde ook nooit over of ik er wel recht op had (was ook ruim 2,5 jr bezig). Ik vind het ook echt raar dat mensen hier opmerkingen over maken. Niet meer over twijfelen en er gewoon voor gaan! Ik hoop dat je snel blijvend zwanger mag worden!!
Maaik, alleen al om de verplichte nummertjes zou iedereen die op een gegeven moment al een poosje bezig is IUI moeten kunnen krijgen! Bij ons werd het na een half jaar zelf proberen al "minder leuk". Moet er niet aan denken dat we er toen nog 2 jaar mee door hadden moeten gaan. Dus niet schuldig voelen!!