Hier in Duitsland merk ik een forse toename van het aantal dames dat op consultatie komt bij ons, die na een kort gesprek aangeven dat ze (vanwege allerlei uiteenlopende redenen) zichzelf insemineren. Vaak gaat het om dyspareunie, maar niet altijd. Meestal worden twee verschillende manieren gebruikt. Ofwel loost de man zijn zaad in een potje en zuigt de vrouw het nadien op met een spuitje om het in te brengen, ofwel ejaculeert de man direct in het spuitje. Ik leer het altijd aan op de tweede manier, maar omdat ik niet zeker was wat nu beter is, heb ik het aan een gyn van dienst gevraagd. Hij beweerde dat je via het 'tussenstation' een verlies hebt van minimaal tien procent zaadcellen. Ik dacht dat dit een aantal onder jullie wel zou interesseren.
Hoe meer tussenstappen hoe groter het verlies van kwaliteit. Lijkt me niet meer dan logisch. Want zaadcellen zijn er voor gemaakt om in het lichaam te overleven, niet in een koud potje. Ik vind het alleen wel kunstig als een man direct in een spuitje kan ejaculeren. Het is al moeilijk om dat allemaal goed en zonder te knoeien een potje met brede opening te krijgen. Rechtstreeks in een dun injectiespuitje zou hier echt niet lukken...