Hoi dames, Ik lees al geruime tijd met iedereen mee, nu toch maar zelf ook geregistreerd... Ik ben zo aan het twijfelen aan mezelf... Ben bang dat ik me dingen inbeeld die er niet zijn... Maar tegelijkertijd voel ik wel van alles... Misschien heeft t wel te maken met andere dingen dan een zwangerschap. Op 8 febr had ik volgens mijn ovulatietesten een eisprong. Ik was er eigenlijk al vanuit gegaan dat ik helaas vorige week (11-14 febr) ongesteld was geworden. Vorige x toen ik ongesteld was in januari was t namelijk ook een klein beetje bruin bloed, maar een paar dagen (3 volgens mij). Daarnaast waren de pijnlijke tepels die ik had weer weg (vorige x hield dit langer aan tot ongesteld zijn, ongeveer 1,5 week). T was nu (sorry voor de getsie details) bijna niets met veel slijm. Eerste 2 dagen (ma e di) veel roze bruin slijm met beetje bruin bloed, toen 2 dagen beetje bruin bloed (2 x een streep in m'n inlegkruisje) en de dag erna weer slijmerig. Nu afgelopen vrijdag ineens enorme steken in m'n liezen. Zo pijnlijk dat ik echt m'n best moest doen om een straat die omhoog liep op te komen. Niet die dagen ervoor gesport dus vlg mij kan t geen spierpijn zijn. Al een paar dagen heb ik rommelende darmen, ben ik winderig, emotioneel en aan t janken om niets, en wel meer korte kleine dingetjes waarvan ik me afvraag of ik ze niet WIL voelen (even rugpijn, walging van komkommer, veel naar t toilet voor een grote boodschap, veel pukkels die ik normaal niet heb, en een belabberd ruimtelijk inzicht ineens?!?) maar ik dacht eigenlijk t zal wel niks zijn... Misschien komt dat wel omdat ik ongesteld moet worden ofzo... Nu sinds gisteren heb ik rechts iedere keer steekjes pijn, soms links ook even. Die pijn voelt niet als ongesteldheidspijn. Nu ben ik toch aan t twijfelen of die bloedingkjes van vorige week een innestelingsbloeding is geweest... Voor ongesteldheid was t namelijk een week te vroeg... Dus qua tijdstip zou een innestelingsbloeding logischer zijn. Vorige keer was m'n luteale fase ook rond de 12 dagen (weet t niet meer exact)... Als dat nu weer zo zou zijn zou ik misschien toch de 22e een testje moeten wagen...? Ben ik nog aan t "ontpillen" (zijn sinds dec gestopt met nuvaring) en zie ik spoken/beeld ik me dingen in omdat ik t te graag wil of zou t kunnen? Ik was ervan uit gegaan dat t überhaupt zo snel niet zou gaan lukken aangezien de meeste vrouwen bij ons in de familie lastig zwanger worden en miskramen krijgen enzo... Ik wil niks hopen omdat ik zo bang ben om teleurgesteld te worden... Voor t zelfde geld word ik een dezer dagen toch gewoon ongesteld... Iemand hier ervaringen mee?
J afwachten nu helaas heb zelf ook romnd 9-10 feb een ei gehad en nu nog heel even geduld nog. Zelf heb ik 2 dagen lang een zeurend gevoel gehad dat ik even davht ongi te worden. Nu hoop ik heel erg dat het de innesteling was
Beste Lov23, Dus voor jou ook spannend!!! Ik hoop ook voor je dat het je innesteling was!!! Betrap mezelf erop dat ik iedere keer naar het toilet ga om toch niet te kijken of ik al ongesteld ben... zucht.... soms vind ik mezelf zo vermoeiend! Ben de hele tijd met m'n aandacht en concentratie bij mijn lijf ipv bij mijn werk...
Te graag... aan de ene kant kan ik niet wachten tot het vrijdag is, aan de andere kant vind ik het doodeng omdat ik geen zin heb in de teleurstelling als het niet zo is... Om me heen zijn ook zoveel mensen zwanger... Voelt haast onmogelijk om er niet aan te denken of niet mee bezig te zijn....
ja nu ken je niet wachten en straks ben je bang......herkenbaar hoor. ben je zwanger ben je ook weer bang....en zo gaat dat door....en als ze geboren zijn ben je nog steeds bang hahahaha