Goedemorgen dames, Hier zit ik dan al vanaf half 6 omdat onze knul schijnbaar moeite heeft gekregen met slapen. Een 3 weken geleden was hij ziek, verkouden, koorts overgeven. Ik denk een goede griep. En sindsdien is het begonnen. Hij is nu zo goed als beter op wat nachtelijk hoesten na, huisarts heeft alles uitgesloten, gewoon een lange nasleep van de "griep". Hij wil sinds een aantal dagen niet meer slapen overdag, oke prima alleen valt hij van pure ellende wel rond 4 uur op de bank in slaap. Goed, als hij dan aan een half uurtje tutten op de bank genoeg heeft ala maar het lijkt wel of we nu met slapen in een visueel cirkeltje komen want ik weet net even niet meer. Hij gaat Savonds tussen half 7 en 7 uur naar bed zonder problemen. Maar dan de nachten.. Hij wordt meerdere keren wakker, begint enorm hard te huilen en wil uit bed. We troosten hem dan en geven aan dat het nog nacht is en dat hij moet gaan slapen. Nu net ben ik van 5 tot nu bijna half 7 bezig geweest om hem weer in slaap te krijgen, huilen, zijn speen niet willen wat z'n troost is, z'n favoriet knuffel niet willen. Als je tegen hem praat, krijg je respons, dus hij is echt wakker. Maar hij wil er gewoon echt uit. Hij verteld je hele verhalen over wat hij wil gaan doen (toettoet mee, oma toe etc) Maar zodra je zijn kamer uit loopt is het brullen! Iemand tips?? Hangt het samen met de angst van hoesten en overgeven wat hij vreselijk vind? Is het een fase van uit proberen? Nachtlampje? Ik weet het even niet meer.. Misschien voor iemand herkenbaar? Ik ben best bang dat we straks in het cirkeltje komen van oververmoeidheid, hij heeft zijn slaapt hard nodig. Zijn middagslaapje eigenlijk ook nog maar als hij zo ligt te gillen en krijsen dat hij er van moet overgeven, tsja dan haal ik hem er maar uit..
Ik lees mee want ben ook echt op zoek naar tips. Hier niet ziek geweest, maar wel drama nachten de laatste tijd. Vannacht heb ik haar weer 3x terug moeten leggen, waarvan de derde keer gewoon 45 minuten duurde voordat ze sliep. En dan om 6.00 weer klaar wakker. Zo te zien is jou zoontje even oud als mijn dochter. Volgens mij komt er rond deze leeftijd een verlatingsangst fase.
bij jullie in bed leggen? nachtlampje aan zodat het niet zo donker is een boekje, speelgoedje geven zodat hij even kan spelen alleen in bed en daarna misschien zelf weer in slaap valt?
Wij hadden zo'n kidsleep, waarop ze konden zien of het al tijd was om op te staan. Misschien geeft dat na een tijdje wat steun? Gaan slapen kun je helaas niet afdwingen; hij moet weer langzaam terug groeien in het ritme. Zou hij ook geen middagtukje doen als je om half vijf wel gewoon opstond? Ik snap dat het niet ideaal is, maar ja, nu ben je ook wakker...
Spelen wil die niet op zijn kamer, ja alleen beneden! Bij ons in bed beginnen we niet aan, nooit gedaan! En we hebben nog een dochter van 3 maanden die bij ons op de kamer ligt.. Dankje voor je tips
Ik zat ook aan zo een kidssleep te denken. Normaal sliep hij altijd van 12.00/14.00 en van 19.00 tot 7.00 dus als we zo vroeg gaan opstaan dan heeft hij gewoon te weinig slaap. En half 5 constant trek ik echt niet.. Heb nog een dochter van 3 maanden. Ik denk dat het gewoon een fase is, alleen hoe we die gaan doorbreken geen idee. Hij is nu ook stront vervelend omdat hij te weinig heeft geslapen.. Je schiet zo van het 1 in het ander.
Aiii, ik lees mee! Hier ook een meisje rond die leeftijd (23 maanden). 2 weken geleden moest ik plotseling een nachtje in het ziekenhuis blijven, week erna kreeg ze zelf waterpokken. Sindsdien gaat het slapen ook een stuk lastiger dan voorheen. Ze heeft weer voor het eerst sinds haar babyperiode bij ons in bed gelegen. Was niet echt een succes qua slapen, maar ze werd er wel rustig van. Na een half uurtje heb ik haar weer teruggelegd in haar eigen bedje en sliep ze ze uit tot half 9 :O Ik heb wel een paar x uitgelegd dat ze 'straks' weer in haar eigen bedje moest. Als ze trouwens heel vroeg wakker wordt, dan zeg ik tegen haar op fluistertoon: 'Het is nog heeeeel vroeg, buiten is het nog donker en papa en mama slapen ook nog'. Dan gaat ze meestal weer braaf liggen.
Ja dat is vervelend. Onze zoon heeft dit ook een periode gehad en kwamen erachter dat dit mede door het dromen kwam. Wij hebben hem een minnion nachtlampje gekocht, werkt op batterijen en gaat na een 30 a 60 min vanzelf uit. Staat bij hem in bed, dus hij kan hem zelf bedienen. Meende dat deze 15 euro koste. Weet niet of je er wat aan hebt, maar wat tips: - Kussen hoger leggen ( wellicht wat benauwend, zo plat, vooral als je ziek bent) - Nachtlampje aan ( veilig ) - Mocht je kindje snachts wakker worden, ga heen en praat niet of niet te veel. geruststellen dmv een aai over het bolletje en een kus ( heeft hier altijd al goed geholpen) - Misschien wat water geven snachts? ( nooit geprobeerd hier hoor maar wie weet helpt het) - Schaduw ergens door bijv. bomen van buiten?? ( angst) - Leg een ui onder het bed ( doen wij altijd als zoonlief verkouden is ( helpt altijd goed) maar stinkt wel iets. - Probeer toch het om 16:00 slaapje eraf te halen, denk als je kindje het ritme iets kwijt is geworden. ( al is het moeilijk ) succes
Oudste ook van die 'fases' gehad, Pffff. . Echt als ik er aan denk... Toen naar beneden gegaan wat melk... en weer naar bed,.,, ging ook niet altijd gelijk goed... soms ook wel 2 uur bezig geweest... Denk een soort verlating angst... Heeft denk ik een paar mnd geduurd en toen ging t beter. Nu geen last meer , ook de jongste zelden problemen met slapen.
Hier gaat het slapen weer redelijk! Gelukkig! Alleen iedere avond dat spugen, bah! Alleen heb ik nu het idee, omdat ik 2 avonden even voor zijn slaapkamerdeur ben blijven staan, dat het spugen een andere oorzaak moet hebben. We doen zijn avond ritueel, gaat in bed liggen, ik hoor hem ietswat hoesten, echt een kriebelhoest... Dan begint hij zachtjes te huilen en ja hoor ik hoor hem braken, arm kind! Al dagen dat zijn eten er weer uit komt!! Ik denk dat ik volgende week als het na het weekend nog niet over is maar naar de huisarts ga. Voor zijn hoest was ik al geweest, zat niet op zijn longen en de arts weet het spugen aan het hoesten.. Maar elke keer zijn avondeten eruit kan toch niet goed zijn! Ik merk dat hij ook overdag wat minder eet
ik zou m maar eens een kuurtje voorstellen de huisarts. op deze leeftijd had mijn zoontje trouwens last van verlatingsangst.