Gelukkig is dat niet alleen hier! Mijn zoontje vertelde wel wat, maar ik kon er niet helemaal wijs uit. We gaan het wel merken, vrijdag mag hij weer
Hihi, nou niet vertellen is ook heel normaal. Het is ook wat om te onthouden allemaal..vaak zijn ze het gewoon vergeten. trouwens..kreeg maandag na de schooldag te horen van de juf (was even overleggen wanneer ze afscheid mocht nemen om naar haar andere school te gaan) Nou alyssa had het vandaag zo naar haar zin, was goed geluimd....en toen zei ze...wou dat alle kinderen zo als haar waren, dan was mijn dag wat makkelijker gegaan vandaag (1e dag na vakantie)..hihi glom wel ff van trots.... Maja..des te harder ging madam tegen alles in wat er thuis moest gebeuren enz......
Ook ik moet erg wennen aan de minimale info van school. De info van afgelopen dagen was dat het goed ging en vandaag wat beter omdat hij ws het ritme herkent. Ik ben eigenlijk naar veel meer dingen benieuwd, of hij samenspeelt, hoe hij reageert op, enz. Ik hoop over een paar weken wel wat meer te horen. Ik weet ook niet of er een rapoort komt oid. Weten jullie dat?
Toevallig vroeg ik me dit vandaag ook af. Op de site van de school ( in de digitale schoolgids) staat dat alle leerlingen *op die en die datum* een rapport krijgen. Groep 0/1 dus ook?? Denk ik dan? Ben er wel erg nieuwsgierig naar. Nadat zoon 6 weken op school zat en ik een 10 minuten gesprekje had kwam er ook niet bijster veel hoor. Ik heb gevraagd hoe hij in de klas was ( aangezien hij thuis onwijs druk kan zijn, slecht kan luisteren etc), ze herkende dat wel -) maar vond dat heel normaal voor een net startende leerling, dat was wel fijn om te horen dus. Verder vertelde ze dat hij veel kletste, niet verlegen was (verraste me, hij is nogal van het kat uit de boom kijken,maar dat had hij nu dus snel voor elkaar), en al een vriendje had. Ze trokken veel naar elkaar toe, zo veel dat ze ze af en toe ook bewust uit elkaar haalde zodat ze ook andere kinderen konden leren kennen. Al met al wel verhelderend, maar toch ook wel veel in algemeenheden en een beetje afschuivend op het feit dat hij er nog maar net zat en nog in de wenfase zat etc. Dat rapport zal ook wel heel globaal zijn, denk in termen als onvoldoende/ voldoende/goed en dan onderverdeeld in sociale vaardigheden, knutsels etc???? Bovendien heeft zoonlief sinds deze week een vervangende juf, die moet dus in ca 8 weken de kinderen leren kennen en daar een beoordeling over hebben Ik verwacht daar dus niet veel van. Zou nog wel zo'n 10 minuten gesprekje willen hebben
up-date: nou beloning met muntje hft hier averechts gewerkt.hij hft gister zelfs een ongelukje gehad en vannacht ook helaas.ik denk nu dat op deze manier meer zelfstandigheid afdwingen zoontje toch te veel stress gaf(hij is wel willig maarrr). hij huilde ook stiltjes in zijn kamer dat hij die waterbaan wilde hebben. nou ik stop dus helemaal met de beloning.het werkt hier geen meter. hij ging dus juist achteruit hiermee. ik stop natuurlijk meteen. het is niet de bedoeling dat zoontje ongelukkig wordt.als hij zelf klaar is gaat hij het zelf doen. soms moet je iets uitproberen om te kijken of t effect heeft.
Ik zou absoluut niet stoppen! Dat is helemaal een reden om zich gefaald te voelen! Hij kan toch gehuild hebben om het ongelukje op zich en niet om het niet verdiende muntje? Als je nu stopt, wat doe je dan met die waterbaan? Helemaal niet geven of zomaar geven? Lijkt me beide niet handig. Gewoon op een rustige manier afmaken dat project: dus gewoon een muntje geven als het goed gaat (én heel trots zijn!) en gewoon niks doen bij een ongelukje.
ja.het is een gevoellig kind dat snel 'ik kan t niet' zegt als de aandacht op hem gefocust is. hij zei niet 'ik kan t niet' of zo, t ging ook heel goed met sparen. maar zat stilletjes te huilen in zijn kamer. dan maar die waterbaan gekocht en gezegd dat hij echt heel goed zijn best deed en goed probeert te oefenen. hij is erg blij,erg dankbaar maar denkt nu echt diep na af en toe...pfff.
ja hij is slim. maar wat bedoel jij? hij hft t echt niet gevraagd. we gingen zijn nieuwe bril op halen en terug weg heb ik t gekocht. hij vroeg wel n paar keer waarom hij het nu wel kreeg. ik ben gewoon n softie denk ik. ik kon dat niet zo goed allemaal. straffen kan ik ook zo slecht, dus doe ik dan ook maar niet. ik zag dat hij ongelukjes begon te krijgen(en dat doet hij echt niet express) en ik dacht dat dit hem toch te veel stress gaf. misschien stom van me. maar goed; ik hoop dan maar dat ik hem niet verpest heb nu.ik denk van niet...
Ik hoop voor je dat nu de druk van het beloningssysteem zodanig van de ketel is dat hij geen ongelukjes meer zal krijgen, want daarom ben je ermee gestopt toch? Omdat je dacht dat hij er juist ongelukjes van kreeg? Ik weet niet hoe hij het dan zal verwerken als hij nu een ongelukje krijgt en dat ding staat in de tuin te prijken. Van falen naar schuldgevoel? Je zegt dat hij hooggevoelig is. Ik had dat cadeau sowieso niet gekocht. Wat was je antwoord op zijn vraag waarom hij het cadeau nu wel kreeg? Ik houd van consequentie, duidelijkheid en ben niet soft. Mijn zoon krijgt wel vaak zomaar iets, maar dan niet met zoveel moeilijke randvoorwaarden. Hij komt niet om in het speelgoed en dus koop ik af en toe iets voor zijn treinbaan of een puzzel ofzo, dus echt zomaar. Ik had die waterbak denk ik over een tijdje wel gekocht,als het mooier weer zou worden, gewoon als zomerspeelgoed, maar niet op dit moment nu er nog zoveel 'gedoe' omheen hangt.
ik koop wel vaak zomaar dingentjes vr hem. ik heb wel geschreven wat ik zei. dat hij zijn best deed enzo. zoontje is al heel lang zindelijk. ik dacht dus inderdaad dat hij hiervan te veel stress kreeg en daarom ongelukjes kreeg.hij is gevoellig maar is niet hooggevoellig. ik zal kijken hoe t gaat.
ik kon toch niet zomaar doorgaan wanneer ik weet dat het hem stress en verdriet geeft? hij spaarde wel goed en deed goed,toch vond hij t niet goed genoeg denk ik. ik denk niet dat hij schuldgevoel kan krijgen hiervan. pfff. je maakt me wel onzeker nu. we zullen t zien.
Je had ook niet door hoeven gaan. Maar kwam de stress en verdriet door het beloningssysteem of door de ongelukjes op zich? Hij is 3,5, het belooft wat als hij nu al zulke faalangst heeft! Je had toch gewoon kunnen stoppen maar dan niet het cadeau hoeven geven? Dat is wel een beetje inspelen op je eigen schuldgevoel hoor. Hij vroeg zich immers zelf ook af waarom hij het (grote) cadeau kreeg. Omdat wij van heel ver kwamen destijds met de zindelijkheid, hebben we een paar dagen stickers geplakt en heeft zoon een doos Duplo gekregen. Dat is de eerste en enige keer dat ik zo'n systeem heb ingevoerd, ik ben er geen fan van.
o gelukkig heb je t n beetje verkeerd begrepen. hij huilde niet na de ongelukjes; of om de ongelukjes. totaal n andere moment. ja faalangst,hij kan t ontwikkelen,daarom stopte ik. is volgens zijn profiel 1 van de dingen waar we uit moeten kijken. hij begon net zijn soep te eten:"mama ik ga van nu af aan altijd zelf eten. niemand moet me helpen met eten!ik kan het zelf!!!" toch wel goed geweest denk ik....
Met faalangst moet je inderdaad uitkijken. Wist ik ook niet, maar een kind van een vriendin van me kreeg met 3,5 ook echt enorme faalangst. Was heel goed in bepaalde dingen en wou die niet meer doen omdat hij bang was fouten te maken, die was redelijk onhandelbaar op gegeven moment. Hij bleek autistisch. Jij bent erbij en jij kent je kind het beste. Al denk ik niet dat je dat cadeau had moeten geven nu. Het is nu net alsof hij de beloning krijgt omdat jullie gestopt zijn met het beloningssysteem. Mijn zoontje had het iig niet begrepen op deze manier.
all round beloningsysteem is bedacht vr veel oudere kinderen. niet vr 3 jarigen. maar goed, n kind zoals mijne moet je niet altijd nr leeftijden kijken.dat is ook wel zo.
Meid, dat zeg ik toch ook helemaal niet? Ik vind het alleen wel heftig zoveel stress en verdriet om zoiets. Bovendien is autisme met 3,5 vaak nog niet te testen hoor.
De mijne zou t ook niet begrijpen. Ja dat hij hoe dan ook een cadeau had gekregen,zo slim is hij dan wel. Consequent zijn en straffen (en dus grenzen stellen) zijn heeel belangrijk voor kinderen. Ik vind het soms ook moeilijk, maar ze moeten toch leren dat er aan bepaalde acties consequenties zitten.