Een time-out betekend voor mijn zoon dat hij even naar zijn kamer gaat. Niet voor straf, maar even voor zijn rust. Als ik moet blijven waarschuwen wordt het alleen maar negatief, dat is niet de bedoeling. Dmv een time-out doorbreek ik die negatieve spiraal. Hij kan weer naar beneden komen als hij zich kan gedragen. Meestal werkt dit goed.
Wij gebruiken meestal de gang als time out en idd met de voornaamste doelstelling dat hij rustig wordt. Ik denk dat ik het ook eens ga proberen als ik hem de hele tijd door moet waarschuwen en hij niet luistert. Want inderdaad: ik krijg er een heel negatief (geirriteerd) gevoel bij als hij steeds op het randje zit! Hebben jullie (bijna) 4 jarigen dit ook: van die huildagen? Zoonlief is sowieso al vrij gevoelig en uit zich ook snel en makkelijk door te huilen. Dit vind ik lastig, want huilen vraagt om getroost worden en dat doe ik ook veel (en graag), maar niet als het in mijn ogen overdreven is of een beetje aandachttrekkerij. Vandaag was weer zo'n dag dat hij echt om een poep en een scheet begint te huilen. Terwijl we niet overmatig druk zijn geweest de afgelopen dagen. Hij lag er gisteren op tijd in en heeft nog een beetje uitgeslapen ook. Maar hij huilde om het feit dat hij geen tv mocht kijken om 8 uur smorgens, vervolgens omdat ik een "verkeerde" cracker had gesmeerd, toen omdat ik de verkeerde cracker aan zn zusje gaf, en zo ging het nog even door. Was het net over, begon het gehuil weer met aankleden. Pffff.... ik raak er op een gegeven moment door geïrriteerd, in mijn ogen zijn het kleine akkefietjes en hij kan ook zeggen wat er is, maar alles moet dan met dramatisch onverstaanbaar gehuil. En natuurlijk gaat hij alleen maar harder huilen als ik dat laat zien... Gedulddddd.... Herkenbaar? En wat doen jullie dan?
ja herkenbaar; ik zie dat als een signaal, hij wil met mij alleeen zijn en we zitten dan samen op de bank nietsen(moe in zijn hoofd of zijn lichaam, of gewoon andacht nodig) na half uur samen;knuffelen etc is hij weer ok. maar ja; ik heb maar 1 kindje!ik weet niet of dat dat is vr jouw zoon.
Ik merk bij mijn zoon niet echt verband met moe zijn of aandacht. Maar ja, misschien is de aandacht die ik hem geef op dat moment dan toch niet voldoende? We beginnen de dag standaard met knuffelen en kletsen bij ons in bed, maar op van die huildagen is hij zelfs op die momenten van 1 op 1 aandacht heel prikkelbaar. En kan een goedbedoelde knuffel een worsteling worden omdat hij niet wil.
dat laatste herken ik niet. zoontje zit dan rustig bij me heel erg graag.maar papa's aandacht is dan weer niet gewenst bijvrbeeld op zo een huildag. vaak is het n paar dagen en daarna is zo n sprong effecten; nieuwe dingen en gedachten etc. wel even dus volhouden.(soms kan ik ook niet rustig met hem zitten wegens werk of n afsprak)