Mijn zoontje is nu ruim 3,5 en heeft normaal gesproken echt een heel zachtaardig karakter. We hebben een buurjongetje van ruim 4 waarmee hij heel vaak speelt. Het enige probleem is dat dit spelen vaak uitmondt in ruzie, waarbij m'n zoontje nog wel eens wil gaan slaan. Ik zie niet altijd wat eraan vooraf gaat, maar kan me niet voorstellen dat het altijd aan mijn zoontje ligt... Met ieder ander kindje speelt hij namelijk wel lief. Maar ik keur dat slaan van m'n zoontje totaal niet goed en straf hem hier ook altijd voor. Het gaat ondertussen ook al wel een stuk beter, maar af en toe gaat het nog mis zoals vanmiddag bijvoorbeeld. Ze waren erg lief aan het spelen totdat ons buurjongetje weg moest voor zwemles. Zo waren ze nog met de bal aan het spelen en zo ineens slaat m'n zoontje hem weer. Heb hem daarna nog gevraagd waarom hij zo boos werd, waarop hij antwoordt dat hij het zo jammer vindt dat het buurjongetje weg moest. Uiteraard hem wederom gestraft en uitgelegd dat hij als hij iets niet leuk vindt, niet moet gaan slaan maar bijvoorbeeld mij kan roepen. Mijn vraag: wat kan ik doen om dit gedrag te veranderen? Is dit herkenbaar voor anderen? Past het bijvoorbeeld bij de leeftijd? Ik ken hem zo niet en vind het zo raar dat hij dit gedrag alleen laat zien als hij met z'n buurjongetje speelt...
Dochter ging altijd slaan als ze zichzelf niet kon uitdrukken. Dus bv als ze haar emoties niet begreep (net als bij jou, als mensen weggaan), maar ook als iemand iets afpakte wist ze niet wat ze moest doen, dus ging ze slaan. Daar ben ik mee aan de slag gegaan. Uitleggen wat ze kan zeggen, hoe ze het anders kan zeggen enz. Herhalen, herhalen, herhalen. Dochter heeft het nu ook met wat anderen van haar willen (praten, knuffelen, kusjes geven. Volwassenen vooral) dat ze bozig reageert omdat ze het niet wil. Dus geef ik haar aan dat als ze niet wil, het niet hoeft. Maar dat ze dat ook kan zeggen ipv boos te worden. Dit begint langzaamaan effect te hebben, maar dat heeft echt even geduurd.