Ja, het honderdduizendste zindelijkheidstopic. En ik had ook niet gedacht dat ik het zou moeten openen. Mijn dochters zijn namelijk beide rond hun tweede verjaardag binnen twee weken dag- en nachtzindelijk geworden, dus ik dacht dat ik wel een beetje doorhad hoe dit werkte, zeg maar. Maar met zoon is het andere koek. Bij mn dochters heb ik het zo gedaan: veel in hun blote billen laten lopen, met het potje binnen handbereik. Zodra ik merkte dat ze moesten, op het potje gezet, waar ze alles lieten lopen. Beloond met veel applaus en een snoepje. Ze hadden al heel vlug door hoe ze dat snoepje moesten verdienen, dus gingen ze zelf erop als ze aandrang voelden. Appeltje eitje. (en natuurlijk nog wel ongelukjes hier en daar, maar in principe begrepen ze het meteen prima) Nu merkte ik bij zoon ook dat hij zn aandrang voelt. Als hij bloot loopt komt hij trappelend met zn beentjes aan mn been hangen. Dus ik dacht: mooi, tijd voor het potje! Maar hij vindt dat ding verschrikkelijk! Begint te gillen als een speenvarken, en zich los te wurmen als hij erop gezet wordt. Houdt zn plas dan ook een hele tijd op , waarbij de "paniek" steeds groter wordt, want hij wil niet zo over de vloer plassen, maar ook niet op het potje. Nu een paar keer toch stevig vastgehouden op het potje en hem met een boekje, filmpje of liedje rustig proberen te houden. En uiteindelijk, na een uur ofzo, 10x erop en eraf, houdt hij het echt niet meer uit en laat het gaan. Applaus en snoepje als beloning, in de hoop dat hij dat potje toch met iets positiefs gaat associëren. Maar de volgende keer gaat het weer zo. Hij wil er echt niet op. En dit levert gewoon stress op voor hem, dus dat wil ik ook niet. Wie heeft een idee hoe ik dit aan kan pakken? Ik wil het niet op zn beloop laten, want ik denk dat je het moment wel moet pakken zodra ze het kunnen, omdat het dan in principe veel sneller en makkelijker gaat dan wanneer ze wat ouder zijn. (en ik ben ook wel klaar met de luierwas ) ps: wc met verkleiner is hetzelfde verhaal.
En op de wc, wil hij dat wel? Met eventueel een bril verkleiner erop. En is hij er wel echt aan toe? Anders zou ik nog even een luier aan laten en wachten tot hij er zelf mee komt.
En als hij met luier en al op het potje/wc gaat? Kan je daarna de luier los in het potje/wc leggen. Volgende stap is de luier weg. Kan hij al aangeven wat hij zelf zou willen? Ander potje oid Of een andere beloning laten kiezen?
Maar als hij met luier en al op het potje gaat, weet je het toch niet of hij plast? En nee, hij spreekt net een stuk of 10 woorden, dus hij kan niet zeggen wat er nou precies mis is.
Nee ik bedoel meer om te laten zien dat het potje niet eng is. Beetje vertrouwd raken met het potje. Zeker als hij nog niet praat kan het best zijn dat hij het eng vindt. Dat weet je zelf het beste natuurlijk. Ik hoorde de tip wel vaker, vandaar dat ik het deel. Zelf ging zindelijk worden hier heel anders, dus geen ervaring met potje. Mijn zoon is nog niet helemaal zindelijk
Hier het potje heel weinig gebruikt. Een vies ding wat ik ook nog eens moest afleren. Direct op de wc ging vele malen beter. En een wc heb je ook overal (en ziet hij ons ook doen). Ik zou nog even wachten en de wc aanbieden.
Als hij zo in paniek raakt dan zou ik zeker stoppen met hem te dwingen erop te zetten. Ik denk echt dat je meer kwaad dan goed doet op deze manier. Ik zou het potje in de kamer laten staan zodat hij er zelf gewend aan raakt en er evt mee gaat spelen. En dan niet na 2 dagen alweer erop zetten maar echt pas na enkele weken zodat de druk er echt even helemaal vanaf is.
Je kunt vragen of hij op de wc wil. Maar echt hem erop zetten terwijl hij aan het gillen is zou ik direct mee stoppen. En het nu dus wel op zn beloop laten. Zo maak je hem hartstikke bang voor het potje/wc. En hij is nog geen 2! Ik heb ze er beiden nooit opgezet trouwens, altijd zelf laten regelen. Ik vind dat het ook iets is dat vanuit het kind moet komen. De oudste was hier net 2 en de jongste 3.
Onze kinderen hebben amper op het potje gezeten. Bij de oudste heb ik het nog wel geprobeerd. Bij de andere twee ben ik gelijk met de wc begonnen. Eerst met verkleiner, maar dat was geen succes. Zeker bij mijn jongste waren zijn billen gewoon te groot, hahaha. Ik zou dus vragen of hij misschien wel gewoon op ‘de grote mensen wc’ wil plassen. Net als mama Zo niet, dan zou ik het even laten rusten. Hij is echt nog wel heel jong. Beter dan later nog eens proberen dan dat hij er echt eem hekel aan krijgt
Ik denk dat je met dwang juist averechts gaat werken. Hij is nog hartstikke jong, laat het gewoon even rusten. Je kunt proberen of de wc beter gaat, maar anders denk ik dat je gewoon te vroeg bent voor hem. Ieder kind heeft zijn eigen ritme. Wat hier werkte in het begin was op vaste momenten op potje of de wc. Dus voor en na het slapen/badje etc. Geen dwang, wilde ze niet prima, wilde ze wel dan helemaal trots. Snel genoeg wilde ze steeds vaker en was ze idd binnen een paar dagen overdag zindelijk.
Hier nooit een potje gebruikt, vind die dingen zo ranzig. Gelijk op de wc met een verkleiner. Misschien wil hij dat wel?
Ik snap de afkeer van een potje niet? Dat kun je tenminste In je woonkamer zetten, zodat de kans op ongelukjes serieus vermindert. Bovendien makkelijker om je kind langer te laten zitten: gewoon tv op.
Blijkbaar was mijn post niet duidelijk, gezien alle vragen "Wil hij wel op de wc?" Nee, wc wil hij dus ook niet. De reden dat ik hem toch erop gedwongen heb is omdat het met mijn jongste dochter ook zo ging. Die wilde er in eerste instantie ook niks van weten, maar toen ze door had dat ze er wat mee kon verdienen draaide ze om als een blad aan een boom. Maar zij kon het in eerste instantie ook maar 10 tellen ophouden. Dus na een keer of twee 10 tellen vasthouden was het klaar. Toen ging ze vrijwillig. Maar zoon kan het blijkbaar onwijs lang ophouden. (Dat lijkt me trouwens ook niet goed voor een kind van deze leeftijd) En bleven we dus maar in die strijd. Laten rusten voelt als zo'n laffe oplossing. De ingrediënten zijn er namelijk: hij voelt de aandrang, hij kan het aangeven en hij kan het ophouden. Dan ben je al 80% zindelijk, denk ik. Vind het zo zonde om dan niet door te pakken. Maar hoe maak ik het weer positief voor hem?
Hier werkt omkopen met filmpjes op mobiel kijken altijd. Dat mag hij namelijk de rest van de dag niet. Ondertussen loopt hij al een half jaar zonder luier, maar weigert nog wel eens te stoppen met spelen terwijl hij moet plassen. Dan gebruik ik dit nog.
Jeetje nee, ik sta hier heel anders in: "na 2 keer 10 tellen vasthouden was het klaar". Ik ben zeker van zindelijkheid stimuleren maar niet op deze manier. Hoe je het weer positief krijgt? Geen idde, zeker niet met hiermee doorgaan. Ik vind laten rusten geen laffe oplossing maar gewoon kijken naar waar je kind aan toe is.
Heel simpel: Geen potje of wc-verkleiner. Die dingen lijken helemaal niet gemaakt te zijn voor jongens, veel te krap aan de voorkant. Mijn zoon had er ook hekel aan, lukte echt niet (terwijl het bij de dochters prima ging). Toen hebben we hem geleerd om te plassen op de gewone wc door hem tegen de achterkant van de wc-bril te zetten en bloemstikker in de wc te plakken (tegen de voorkant). Hij wist precies waar ie naar toe moest richten. En na 4-5 x oefenen ging het ook met de wc-verkleiner. Maar niet zo'n ding dat je erop zet, maar een wc bril met geïntegreerde verkleiner. Die versmalt de wc alleen.
Er zijn wel meer momenten waarop ik mn kinderen even fysiek dwing tot iets. In een fietsstoeltje als ze niet willen. Of tandenpoetsen als ze tegenstribbelen. Dan zeg je toch ook niet: "Ik poets wel als ze er aan toe zijn". Nee, soms moeten ze even doen wat ik wil. Niet dramatisch over doen zeg.
Volgens mij duurt het bij jongens altijd wat langer eer ze praten en zindelijk zijn. Dus ik zou zeggen hij is nog niet eens twee. Geef hem wat tijd. Hoe zit het met vriendjes om hem heen? Mijn zoontje is ouder dan jou zoontje gezien je bijschrift maar gaat nu pas goed aangeven overdag wanneer hij moet plassen. En is s nachts 9 vd 10 keer droog. Succes er in iedergeval mee.