Ach, ik weet niet ook wat 'beter' is. Sommige kinderen zullen erbij gebaat zijn om thuis bij mama te blijven. Anderen kunnen er juist veel aan hebben naar een kinderdagverblijf te gaan en met andere kinderen te leren spelen. Het verschilt per kind, en per thuissituatie. En niemand weet het, daarom moet iedereen vooral doen waar hij/zij zich goed bij voelt. En waar het kind zich goed bij voelt natuurlijk.
nou ik geloof niet dat er moeders zijn die bewust geen kwalitatieve aandacht geven aan haar kindje, zelfs al ben je elke dag thuis! In de ouders van nu staan ook een aantal uitspraken die me steken hoor. Een aantal deskundigen zeggen in een artikel dat een kind het beste af is bij de ouders en dat ouders niet zo egoistisch moeten zijn als ze denken dat ze geen leuke ouder kunnen zijn als ze niet werken. Maar ik heb het echt geprobeerd. Halverwege mijn zwangerschapsverlof wist ik al dat ik echt wilde werken. Ik werd gewoon ongelukkig van het vele thuiszijn. Toen een tijdje 2 dagen gewerkt, maar ook toen waren de dagen met Ymke voor mijn gevoel geen quality time, maar gewone dagen. Daarna nog 6 weken vrij gehad, maar ik werd gekkkkk! Ik ben geen moment niet lief geweest tegen mijn dochter hoor, maar ik voelde me lichtelijk depri en ook mijn man maakte zich zorgen. Sinds ik weer 4 dagen werk ben ik echt gelukkig en geniet ik volop van alle aspecten van mijn leven. Egoistisch? Ja misschien wel dan, maar als ik niet goed voor mezelf zorg, hoe kan ik dan goed voor een ander zorgen? Ik heb overigens nog niks gemist van mijn dochter. Alle nieuwe dingen zag ik aankomen en alle nieuwe dingen heb ik zelf voor het eerst gezien. Alle tandjes (6 inmiddels) heb ik ondekt en verder niemand. En ik vind het erg kwetsend om te zeggen dat ik geen kind moest nemen als ik er niet voor haar wilde zijn. Ten eerste neem je geen kind... (duh) en ten tweede weet je dit soort dingen helemaal niet van te voren! Het leven laat zich niet plannen!
Wat heeft egoïsme ermee te maken! Ik heb altijd gewerkt. Ben nu 39 en zo blij dat ik het moederschap nog mee mag maken. Ik werk 4 dagen en ben niet van plan minder te gaan werken. Mijn echtgenoot gaat binnenkort ook vier dagen werken. Wij zijn hier blij mee en onze kleine meid is een ontzettend vrolijk en gelukkig meisje. Ze geniet in de opvang, het zien van andere kindjes doet haar doen glimlachen! Daarnaast weet ik dat ik ook nog eens pensioen op blijf bouwen. Niet onbelangrijk! Als alle vrouwen (lees moeders) weer thuis gaan zitten hebben we er in de samenleving een probleem bij. Het is niet voor niets dat je zoveel steun krijgt als je een kindje hebt De jeugd zorgt dadelijk weer voor ons en zo houden we alles draaiend. Als je het over egoïsme wilt hebben..... wie is hier dan egoïstisch : Vera heeft echt geen leuke moeder als ik zeven dagen per week om haar heen hang! Mijn wederhelft rent na een maand gillend weg! Weer een verhaaltje poepluiers en waar de bloemkool het goedkoopst is.... Ach... ieder zijn meug hoor! Maar we kunnen het echt zo uitleggen als we willen. Steek niet die vinger naar een ander als er over jouw situatie ook wel wat te zeggen valt. Om je vraag te beantwoorden: Nee, ik krijg totaal geen opmerkingen van mensen om mij heen door vier dagen per week te werken (dit forum niet meegerekend).
Volgens mij valt het hier dus écht wel mee met het vingerwijzen.. Het is maar net of je jezelf in de slachtofferrol gooit.. Mensen zijn het er wel mee eens en sommige niet.. That's it.. Mijn wederhelft vind het dan weer niet zo angstaanjagend om verhalen over de dag van mij met Mali te horen Hij hoort het nou eenmaal liever van mij dan van een kdv leidster.. En de verhalen over de bloemkolen vallen mee Ik als thuisblijfmama ontwikkel mezelf ook nog wel hoor Ik vind het idd egoistisch als je zegt ik wil wel mama zijn maar dan wel 2 dagen anders heb ik niets voor mezelf en zit ik de hele dag binnen.. Onvoorstelbaar vind ik dat.. Ik geniet de heeele dag door van Mali. Ben altijjd met dr weg en we doen leuke dingen.. Ik zie haar elke dag weer groeien en dingen leren.. Ik heb het idee dat veel vrouwen het als excuus zoeken om hun schuldgevoel te sussen.. Jaaa ik werk wel maar als ik dat niet deed had mijn kind een minder leuk leven gehad want dan ben ik zelf niet uit te staan.. Yeah right.. Zeg dan gewoon ik heb geen zin om de hele dag ermee bezig te zijn en wil ook gewoon de rust en tijd om te werken en met collega's te praten.. Dan ben je eerlijk en heeft niemand wat te zeggen.
Ik werk 4 dagen, mijn man meer dan 5 (5* 9 uur, en soms ook op zaterdag)... Om nog te kunnen groeien in mijn werk, en het naar eigen tevredenheid te kunnen doen, moet ik 4 dagen werken. Dus 3 dagen werken zou betekenen dat ik een stapje terug moet doen en de komende jaren ook niet meer kan groeien. Dan is voor mij de uitdaging er wel af. Mijn meisje gaat 'gewoon' 4 dagen naar het dagverblijf (de enige op ons kdv). Dat gaat super en ik zou niet anders willen. Ze zit in een kleine baby-groep met 3 vaste leidsters. Mijn man en ik hebben bewust voor die constructie van 4 dagen kdv gekozen, omdat geen een van de opa's en oma's structureel een of meer dagen in de week wilden oppassen, die mensen zijn nu toch van hun VUT aan het genieten en ongeveer elke maand wel een week op reis. Daarnaast hadden wij de indruk, dat 4 dagen dagverblijf beter zou zijn qua regelmaat, dan bijvoorbeeld 2 dagen kdv, een dag bij de ene opa, een dag bij de andere opa en een dag met mama thuis. Nu is ze OF thuis, of op het kdv. Maar dat is ook omdat we zo'n goed gevoel hebben bij ons kdv dat om de hoek ligt. Nu wordt de babygroep ook verticaal, dus dat ebtekent dat ze straks tot 4 jaar in dezelfde omgeving zit met dezelfde juffies.. wij vinden het super. Wat iemand eerder ook zei: ik heb de eerste 7 maanden ook 3 / 3,5 dag gewerkt, en voelde me daarin tekort schieten, op mijn werk kon ik het niet bijbenen en vooral een halve dag werken en thuis zijn viel me zwaar - ik was dan de hele dag aan het rennen! Ik keek er echt naar uit om weer 4 hele dagen te gaan werken. Nu werk ik niet op de woensdag, en dat scheelt. Altijd maar twee dagen achter elkaar werken en op de woensdag samen thuis tutten met mijn meisje en naar de markt.. We hebben een poets die om de 10 dagen komt die helpt met de huishouding. Mijn man doet even veel met ons meisje als ik, hij geeft 's ochtends de fles en kleed haar aan / brengt haar weg, 's avonds (manlief is vaak later thuis) doe ik het omgekeerde. We eten zelf vaak pas rond half 9, 9 uur. Dat doen we altijd al. Als ik iets kan zeggen, wat ik jammer vind aan de situatie bij ons thuis, dan is het dat we niet elke avond met zijn drietjes eten. Maar dat is logistiek gezien gewoon niet haalbaar, zou het ook niet zijn als ik minder zou werken, want dan is manlief nog steeds later thuis. War Guppie zegt is wel herkenbaar, in het dagelijkse leven krijg ik best wel reacties, '4 dagen werken? vind je dat niet veel?' Maar ik betrek dat niet op mezelf. Ik voel me dr prima bij en mijn kind en man ook. Ik weet niet of ik gelukkiger zou zijn als ik 3 dagen of minder zou werken, denk dat dat niet uitmaakt. We hebben als gezin een doel in het leven en daar werken we voor! Natuurlijk gaan materiele zaken niet boven de liefde en het plezier wat je hebt van je kind, maar ik kan me prima vinden in hoe het nu gaat en heb niet het idee dat ik wat mis. Moet wel zeggen, ik weet eigenlijk niet of dit voor ons wel zo werken als er sprake is van een tweede kindje, dus daar wachten we nog maar even mee. Ook dat wijst zich wel vanzelf.
ha Ma2B, ik dacht al waar blijf je Dat ik me onzeker voel over het werken ligt absoluut niet aan een schuldgevoel, maar dat ligt gewoon aan mezelf. Als ik een schuldgevoel had naar mijn kindje zou ik dat niet kunnen sussen, daar zou ik aan onderdoor gaan. Daarmee kan ik echt niet leven. Door dit topic begrijp ik inmiddels dat er veel meer mensen zijn die leven zoals wij en denken zoals wij en dat heeft me wel geholpen. Dat een bepaalde groep mij een egoistische moeder vindt moet dan maar, ik vind mezelf niet egoitisch. Ik heb door het moederschap ook geleerd dat ik ook ontzettend goed voor mezelf moet zorgen, want daar hebben man en kind profijt van Een depri moeder wordt niemand blij van, dus ik blijf lekker werken en genieten van mijn leven. Nu nog een dikke huid kweken zodat ik me echt niet meer gekwetst voel door de meningen van anderen!
Oh en dat bloemkolen verhaal gaat voor mij ook op hoor! Mijn man heeft me echt wel regelmatig uitgelachen. Maar ik ben wel lekkerder gaan koken omdat ik daar meer tijd voor had, en daar is hij dan wel weer blij mee
Ach weet je wat het is... iedereen heeft altijd wel wat te zeiken over een ander... is het niet dat je geen borst maar fles geeft, dan het bijvoedingsverhaal met 4/6 maanden, werken of niet werken en als je wel werkt dan niet meer dan 3 dagen want anders is het ook niet goed... Onzin! Je moet doen waar jullie als ouders en je kindje je goed bij voelt en niet onbelangrijk, hoe je situatie verder is. Ik zei altijd, ik wil thuisblijfmoeder zijn. Maar vanwege de financien toch blijven werken (ik wil nl ook leuke dingen kunnen blijven doen) en ik moet zeggen dat ik er geen moment spijt van heb gehad! Ik vind het heerlijk om te werken! Ik werk nu 2,5 dag per week maar wil naar 3 als ik een baan hier in de buurt heb gevonden. Ik zou nu ook 3 dagen kunnen werken maar dan sta ik op vrijdag tot een uur of 7 in de file en dat trek ik niet. Nu ben ik lekker om half 2 thuis. Moraal van het verhaal, doe wat voor jullie werkt en trek je niks aan van de mening van anderen!
Ik sluit me nogmaals helemaal bij je aan..hi hi.. En hier vallen de bloemkool verhalen niet mee hoor, ik heb ze nu al bij 10 supermarkten vergeleken en je staat versteld van de verschillen in prijzen...echt. En mijn man geniet zo van mijn bloemkool verhalen want ik heb absoluut no life hier thuis. Neeee, laat mij maar lekker elke dag van mijn meissie genieten en samen lekker lachen en leuk dingen doen... Lekker op vrijdagochtend tussen de oudjes keuvelen in de AH, bloemkolen bekijken en vergelijken..heerlijk heerlijk en nog heerlijker....zorgeloos naar bed elke avond zonder na te hoeven denken over dat mooie sales en marketingplan wat maar niet af komt en die fijne collega met haar grote bek of die oh zo goede baas die er alleen maar op uit is iedereens energie te melken zodat ie er zelf beter van word... Ach iedereen zijn eigen ding gelukkig. M
Tja ik ken moeders die voltijds werken en andere moeders die voltijds huismama zijn, ik vind dat ieder dat voor zichzelf moet bepalen. Daarentegen, een goeie vriendin van me is bewust huismama en dus voortdurend met haar dochtertje van 1 jr thuis maar haar kindje ziet er echt geen vrolijk kindje uit. Vind het persoonlijk ook wel beter voor een baby om sociaal contact te hebben met andere baby's zoals op het kdv. Ik persoonlijk ben het soms ook en beetje zat om steeds met mijn dochtertje te hoeven bezig zijn, ik hou zielsveel van haar maar ik wil ook eens mijn ding kunnen doen. Hoewel ik het wel erg vroeg vind om een kindje van 3 maanden naar een crèche of kdv te brengen. Vind persoonlijk dat we net zoals in Zweden (of waar was het ook weer?) 6 mnd moederschapsverlof zouden moeten krijgen.
Als ik erop terug kijk vond ik 3 maanden ook wel erg jong om naar het KDV te gaan, maar ook toen had ze het er prima. Ik heb nooit kunnen geloven dat baby's sociaal contact kunnen hebben, maar mijn dochter heeft antennes voor andere kinderen. Waar ik ook loop, ze wringt zich in alle bochten om andere kinderen te bekijken. Op het KDV springt ze bijna uit mijn armen omdat ze met de andere kindjes wil spelen. Je kunt het van te voren ook niet echt plannen toch? Zorgeloos naar bed ga ik eigenlijk altijd wel, of er moet iets met Ymke zijn
Twas in Ierland. En eerlijk gezegd vond ik de 6 maanden voor mezelf net iets te lang. Het heeft er natuurlijk ook mee te maken dat ik samen met mijn man hier in Dublin zit zonder familie. Wellicht had ik wat meer vertier gehad als ik meer mensen om me heen had gehad. Voor Nathan vond ik het wel weer goed dat ik zo lang thuis kon blijven,. Hij is nu 5.5 maand en net een week naar de creche.
Yep, heb dr inderdaad ook wat over te melden hihi Ik denk dat in het hele verhaal geen goed of fout zit. Of je nou thuisblijfmama bent, of 2,3,4 of 5 dagen werkt.. Iedereen moet doen waar die zich goed bij voelt. Het is inderdaad wat Manuela 79 zegt, borstvoeding of niet, bijvoeden, thuisblijven - werken, dagverblijf of familie.. overal valt over te discussieren, er zijn wel 1000 meningen, maar iedereen vindt wel de weg die het beste bij hun situatie past, en niemand anders kan daarover oordelen!
Ik werk zelf 5 dagen per week, maar dan wel maar van 10.00 tot 15.00uur, dus dan heb ik vind ik nog tijd genoeg op de dag om leuke dingen met Jelina te doen. En het is over een paar jaartjes ideaal als ze na school gaat. Kan ik haar zelf halen en brengen, en tussen de middag gaat ze na oma of laat ik haar overblijven.
8) Hey, wat voor werk heb jij? Dat lijkt mij ook wel wat. En dan in de toekomst pa een vrije dag/middag op woensdag.
Het is hier ruim een jaar (ligt er een beetje aan hoe je het indeelt) en je kunt het delen tussen de ouders als je wilt. Vriendin van mij heeft een dochter die 8 maanden is, net zoals Elian. Zij gaat volgende maand weer werken en dan is haar man thuis met de kleine tot augustus 2009 ofzo. Mijn vriend verdient echter zo bagger (het is gebaseerd op je gemiddelde inkomen) dat thuisblijven voor hem financieel geen optie is. Ik heb het hoofdinkomen dus ik ga ook zeker straks 4 dagen werken Once again: ik mis zo de kant van de vaders in het hele thuisblijf gebeuren. En ik vind het schandalig dat werkende moeders met de nek aangekeken worden terwijl de vaders... tja.. Misschien moeten werken maar liever thuis zouden blijven?
uhm tja ieder zijn ding... ik werk 24 uur maar in de zorg en dat wil niet zeggen dat ik dus 3 dgn werk... er zijn ook weken bij dat ik er 5 werk maar nu heb ik morgen vrij en moet ik woensdag en dan heb ik t/m zondag heerlijk vrij! ik zou absoluut niet meer willen werken... en ben aan het denken m terug te kunnen naar 20 uur! maar dat moet financieel ook haalbaar zijn en dat weet ik momenteel niet ik zou er niet aan moeten denken om 36 uur te werken... ík zou dat niet kunnen! maar nlgmaals, dat is wat iedereen zelf wil! maar goed dat we verschillend zijn....... wt zou het leven saai zijn als we allemaal hetzelfde waren....
Even een vraagje voor de full-time werkende mama's. Ik begrijp niet dat er steeds "geld" en "bijdrage aan de maatschappij" als o zo belangrijk gezien word. Je zou er toch ook voor kunnen kiezen om de eerste 4 jaar er zoveel mogelijk voor je kindje te zijn en tegen die tijd is de kleine veel op school en kun je toch weer meer gaan werken? Ik wil mijn kind zelf normen en waarden bijbrengen en dit niet overlaten aan het kdv. Als je zo carrieregericht bent, past een kind dan wel in het plaatje, aangezien werken dan blijkbaar op nr.1 staat. En wat betreft "het teren op mijn man zijn zak", ook onzin wat mij betreft want wie regelt thuis dan alle zaakjes? Dit is allemaal onbetaald en zeker ondergewaardeerd maar toch ook zeer belangrijk?
Ik werk 24 uur verdeeld over 2,5 dagen. Het bevalt mij enorm goed! Xavièr gaat 2 dagen naar het kdv en een halve dag naar mijn moeder! Ik heb het erg naar mijn zin op mijn werk en zou misschien zelfs nog wel ietsjes meer willen werken (bijvoorbeeld 27 uur, heb ik mijn baas ook voorgesteld, we gaan het nog overleggen). Zo werk ik een paar lekkere dagen en ben ook een aantal dagen lekker thuis! Mijn vriend werkt 5 dagen per week. 36 uur zou ik wel kunnen werken, maar wil het gewoon niet. Wil lekker bij me kindje zijn. Maar strax als hij naar school gaat wil ik 32 uur werken (verdeeld over 3,5 dagen)