En wat dan als je alleenstaand bent , denk je dat het geld uit de lucht komt gevallen of zo .. tuurlijk ben ik ook liever bij mn kind , maar als het niet anders kan moet je he , en dan zeggen dat je daar geen kinderen voor neemt erg kortzichtig , nietwaar ?
Ja als je alleenstaand bent kun je het simpelweg niet opbrengen..Jaah volgens mij oordeeld ook niemand daarover.. Het gaat er meer over dat je 4 of 5 dagen gaat werken voor jezelf.. Zodat je niet alleen nog mama bent omdat je dan depressief wordt, onuitstaanbaar bent etc etc etc ik weet niet wat iedereen voor reden daarvoor bedenkt.. Daar zijn de meesten, naja laat ik nu voor mezelf spreken, daar ben ik het dus niet mee eens.
Even een postieve noot: ik vind het eigenlijk heel erg positief dat wij deze discussie kunnen voeren. 50 jaar geleden had je echt geen keus, moeders ging over huishouden en kinderen, vaders over werk en de centen. Als ik in die tijd had geleefd had ik ook wel voor kinderen gekozen (ipv alleen blijven en werken) maar poeh, echt helemaal gelukkig zou ik er niet van zijn geworden. Het is toch geweldig dat vrouwen en mannen tegenwoordig zowel kunnen werken en zorgen (als ze dat willen) en meer kanten van zichzelf aan bod kunnen laten komen. LANG LEVE DE EMANCIPATIE! en voor de kinderen is het volgens mij ook heel positief dat ze ook door hun vader worden opgevoed en dat dat niet meer iemand is die 'op zondag het vlees komt snijden'. Tuurlijk is het niet altijd makkelijk of goed geregeld, lang niet alle werkgevers vinden 3 of 4 dagen al normaal en de kwaliteit van de zorg op kinderdagverblijven etc. kan soms nog beter, maar toch, ik ben ervan overtuigd dat als mijn dochter kinderen krijgt, dit allemaal ook weer beter is.
Misschien is dit al eerder ter sprake gekomen hoor, maar heb jij dan geen behoefte aan een deel van jezelf los van je kindje? Ik wil naast moeder van Thijmen en partner van mijn vriend ook gewoon mezelf zijn en mezelf ontwikkelen. Als ik alleen maar moeder zou zijn (waar het naar mijn gevoel wel op neer komt als ik altijd thuis zou zijn) zou ik echt een deel van mezelf missen. Daarnaast wil ik ook echt alle zorg in ons leven delen met mijn vriend, de zorg voor Thijmen maar ook de zorg voor de financien enzo. Maar hoe vind jij het dan dat je partner wel 4/5 dagen werkt? Hij is er dan toch ook niet voor zijn kindje? Hij kiest toch ook om fulltime te werken?
Ik had het niet beter kunnen zeggen! Ik ben ook blij dat ik nog lekker wat voor mijzelf heb en ja...als een ander dat egoïstisch vindt...so be it! Als je een kind hebt gekregen wil dat toch niet zeggen dat je dan je eigen behoeften maar overboord moet gooien? Voor mannen blijft het toch ook normaal dat je door blijft werken? Mijn man zou dolgraag ook een dag minder gaan werken, maar ja...kortzichtige baas en collega's he? (in de techniek is parttime werken nog steeds not done..) We zijn wel hard bezig om het toch te regelen, maar ...het blijft lastig. Bovendien scheelt het nogal in de financiën en d'r moet ook brood op de plank he? En voor alleenstaande werkende moeders heb ik echt diepe respect! Ik vind het zo knap dat je alle zorg voor je kindje op je kan nemen en daarnaast ook nog werkt en het huishouden enzovoort,je staat er toch mooi alleen voor. Petje af!
ik werk ook 4 dagen, en doe thuis ook vaak nog wat thuiswerk. Daarnaast ben ik fulltime moeder ook al ben ik niet fulltime thuis bij mijn dochter. Door de functie die ik nu heb kan ik flexibel omgaan met mijn dagindeling. 's ochtends heb ik daarom alle tijd voor Emma en als ze ziek is, ben ik binnen een minuut op het KDV om haar mee naar huis te nemen of heb ik geregeld vanuit huis dat ik een dagje thuis blijf. Zij is onze eerste prioriteit. Ook ik ben thuis de kostwinner, dus heeft mijn man besloten part-time te gaan werken, wat eigenlijk nauwelijks te regelen was op zijn werk. Die emancipatie werkt dus nog niet overal goed. Emma gaat 3 dagen naar het KDV, 1 dag met papa thuis en 1 dag met mij. Ze heeft de grootste lol op het KDV, en heeft altijd schik met haar vriendinnetje. Soms zou ik best minder willen werken, maar de functie die ik nu heb is gewoonweg niet te doen in minder dagen, dus dan zou ik in een lagere salarisschaal komen en voor minder uur. Dat is op dit moment een te groot financieel verschil (ik word nu voor 40 uur per week betaald, voor 4 dagen werk). Bovendien zou ik dan elders een baan moeten zoeken, we wonen nu in een leuke buurt, veel kindjes, leuke buren. Ze staat al ingeschreven op een basisschool vlakbij mijn werk. Mijn moeder was op mijn 2e al alleen met 2 kinderen, ze heeft toen een studie gevolgd om daarna fulltime te gaan werken. Ik heb juist daardoor geleerd dat het belangrijk is jezelf te kunnen onderhouden en te respecteren dat haar werk ook erg belangrijk voor haar was. Toch was ze er altijd voor ons. over het huishouden: ik kan me helemaal vinden in wat Eendje 567 schrijft
Wij hebben een kindje 'genomen' (via IVF weliswaar...) en daarnaast werk ik gemiddeld nog zo'n 3,5 dag/week. Mijn partner en ik werken beiden onregelmatig en Arthur gaat gemiddeld zo'n 5 dagen in de maand naar een gastouder (waar hij het prima naar zijn zin heeft, zeker ook met andere kindjes). Het is goed dat er discussie is, maar ik vind het moeilijk om te lezen als er veroordelingen worden uitgesproken. Heb respect voor elkaars keuze! Voor sommigen is er niet echt een keuze (bv alleenstaande ouder), maar er kiezen bewust ook mensen voor om meer thuis te blijven of toch aantal dagen te blijven werken, ieder voor zich. Ik sluit me aan bij Rosao...wil graag ook behalve moeder en partner ook nog werken buitenshuis. Maar dat betekend niet dat ik geen respect heb voor een zgn thuisblijfmoeder. Ieder voor zich, als je maar goed bedenkt hoe je het wilt verdelen. Ik zou geen 'sleutelkind' willen grootbrengen, daar zou ik persoonlijk wel veel moeite mee hebben. Quality time vind ik reuze belangrijk. Ik laat het even hierbij...wil nu graag tijd aan mijn mannetje besteden.
Hallo Ik werk sindskort 3 dagen per week .Mijn zoontje gaat de ene week 2 dagen naar de opvang ,1 dag oma en de andere week 2 dagen opvang . Ik vind het op zich heerlijk om te werken want dan voel ik me een heel ander mens . Aan de andere kant wil ik liever voor mijn kleintje zorgen maar moet blijven werken om rond te komen per maand . Ik heb constant dubbele gevoelens maar misschien wordt dat vanzelf minder .
Mijn bloed gaat werkelijk koken als iemand zegt dat je een kindje kunt nemen! Totaal respectloos. Een kindje - zo wonderbaarlijk - krijg je. Maar goed, da's even off-topic. Guppie ik had deze discussie ook liever niet gezien en heb dus - al eerder - het stukje van een andere bron geplaatst om mensen te laten zien dat je het hier niet over eens kunt worden. Je hebt nu eenmaal moeders die niet willen werken. Wat wel leuk is, is de volgende link: http://www.nu.nl/news/1773985/151/Ambit ... chter.html Maar da's gewoon even om de spanning van dit forum te halen, want eerlijk is eerlijk. Je vraagstelling is TOTAAL vergeten Groetjes, Danielle
doe even niet zo aangebrand joh! jeetje.. noemje dit wel respect hebben dan? kinderen neemje nie nee.. maar je kiest wel voor kinderen..
Ik heb net niets lelijks gezegd, maar mensen begrijpen niet dat als je via IVF-ISCI een kindje mag krijgen je gevoeliger bent voor mensen die zeggen, ik neem een kindje. Komt nog bij dat ik dus vier dagen werk en dat dit afgebrandt wordt door thuisblijvende moeders. Nogmaals de vraagstelling van Guppie wordt totaal genegeerd. Het is een discussie die niet gewonnen kan worden. Ik steek Guppie met mijn berichtje een hard onder de riem. Dus als je het bericht zo zou willen lezen, graag. Groetjes, Danielle
ze had het bij kinderen nemen over ivf. ! Dan werkt het al heel anders als op de natuurlijke manier en krijg je meer het gevoel van! En ze bedoelde het vast niet zo dus.. hoezo aangebrand Vind het stoer dat mama's tegen woordig de keus maken om full-time te werken en zich zelf te ontwikkelen.. en evt. de partner part-time te werken. waarom altijd zo defensief naar elkaar.
sommige moeten idd veel doen,om een kindje te''krijgen'' maar je kiest op zo moment wel voor een kindje. en ik werk zelf ook. maar vind 5 dagen persoonlijk echt te veel. ieder zijn ding
Ik heb zeker dagen dat ik denk wat zou het heerlijk zijn even heeelemaal wat voor mezelf te hebben.. Maar over het algemeen vind ik persoonlijk dat mijn kind mij compleet maakt.. En mijn andere "behoeften" simpelweg aan de kant moet schuiven omdat dat een slecht excuus is naar mijn kind om niet de volledige zorg op me te nemen omdat mama ook tijd nodig heeft voor zichzelf. De financien delen we op zekere hoogte.. Ik doe thuiswerk en oppaswerk zodat ik ook mijn steentje bijdraag aan het gezin. Verder is er nou eenmaal een hoofdinkomen nodig en dan vind ik het belangrijker dat mijn vriend werkt en hij vind dat ook.. Moederliefde is toch anders dan de papa liefde.. Ik neem de taken op me hier in huis en daarom is het ook heerlijk dat mijn vriend compleet kan genieten van Mali als hij bij haar is. Als ik 'continue' tegen mezelf zou zeggen dat ik ook dingen voor mezelf nodig heb ga ik op den duur ook tegen de muren lopen hier.. Maar ik geniet ervan dat ik haar niet hoef te missen.. Dat ik niet op kantoor zit en het kdv hoef te bellen of het allemaal goed gaat met MIJN kind.. Ik vind dat als je voor een kindje kiest dat je nou eenmaal geen tijd hebt voor je eigen behoeften.. Mijn kindje gaat voor en uiteindelijk zorg je er de hele dag voor dat zij gelukkig is.. En als dat zo is ga ik als een tevreden mama en vrouw sávonds naar bed..
Klopt! En ik heb ook duidelijk voor een kindje gekozen dat kun je wel stellen ja. En ik heb duidelijk voor mijzelf gekozen door een leuke baan te hebben. Wat mij alleen zo boos en bedroefd maakt is het woord: nemen. Jammer dat dit niet duidelijk overgekomen is, want ik stoor me niet aan de discussie. Als mensen ergens tegenin gaan zegt het vaak meer over de persoon zelf dan over diegene die ze 'aanvallen'. Nogmaals, de starter van deze topic heeft hier niet om gevraagd. Groetjes, Danielle PS. het moest in mijn vorige bericht natuurlijk "hart" zijn in plaats van "hard"
Ik vind het juist heerlijk om mijn zoontje weer gewoon eens lekker te missen En juist ook tijd vrijmaken voor je eigen behoeften vind ik heel belangrijk. Ik merk eigenlijk dat ik, sinds dat ik weer aan het werk ben, een veel energiekere mamma ben. De combinatie van moederschap en werken is mij erg meegevallen. Ik werk nu weer 4 dagen. Ik woon niet zo lang in Belgie en hier is het heel gebruikelijk dat vrouwen weer voor de volle bak aan de slag gaan. In Nederland krijg ik meteen verbaasde reacties als ik zeg dat ik weer vier dagen werk. Maar het is maar waar je je voldoening uit haalt. Ik kan me voorstellen dat als je niet veel voldoening haalt uit je baan, je er ook makkelijker ervoor zou kiezen om meer thuis te blijven. Ik denk persoonlijk niet dat er een verschil zal zijn in welbevinden tussen babys van moeders die veel en weinig werken. Jullie wel?
Ik ben ook een werkende mama (3 dagen) en ik vind deze combinatie heerlijk. Ik kan me ontplooien en heerlijk een paar dagen mijn eigen ding hebben....en mijn dochter vindt het heerlijk op het KDV. Bovendien leert ze daar ook weer heel andere dingen als thuis, goed voor haar ontwikkeling en die van mij. Jammer dat er vrouwen zijn die hun eigen behoeftes zo compleet opzij zetten als ze moeder worden.....