mn kleine ventje is nu 4 weken oud en wil vanaf zijn geboorte alleen vastgehouden worden. Hij wordt dan ook erg verdrietig en overstuur als hij niet vastgehouden en geknuffeld wordt. Na de fles wil hij wel even een kwartiertje in de box/wipstoeltje spelen maar het liefste toch bij papa of mama. Slapen wil hij dan ook alleen als hij op ons licht of vastgehouden wordt. de kleine slaapt dan ook in de nacht op mn buik. Nu heb ik graag dat hij zelf kan slapen of in zn bedje..want echt gerust slaap ik toch niet en ben erg moe. Vandaag geprobeerd om hem in zijn eigen bed te leggen, hij was erg moe dus viel na een half uur wel in slaap..hij vecht echt tegen zn slaap dan. na een half uur was hij alweer wakker, fles gehad en weer proberen. hij was steeds aan het huilen, dus weer oppakken en troosten en weer in bedje..erg zielig want als ik hem 2 min vast had sliep hij al..weer terug in bed dat bijna een uur..meneer doodmoe en is in mn armen in slaap en in bed gelegd. ik naar de winkel en manlief thuis met de instructies..meneertje totaal overstuur dus bij me genomen toen ik thuis was, flesje gegeven en hij was zo moe en overstuur dus maar in de draagdoek gedaan en ..tsjah..wat kan ik nu het beste doen? sorry voor het lange verhaal maar weet evenniet wat nu het beste is om te doen..
Misschien is de wereld te groot voor hem, heb je al eens geprobeerd om hem inde kinderwagen bak te laten slapen?
Hoi meid, Ik snap dat je niet meer weet wat te doen. Het is soms gewoon heel moeilijk he. Ik vermoed, als ik het zo lees, dat je kleine niet geleerd heeft om zelf in slaap te vallen, maar daar jullie voor nodig heeft. Om hem aan te leren dat ie toch zelf moet gaan slapen zal je denk ik heel consequent moeten zijn en hem na de fles als ie moe wordt toch in zijn eigen bed moeten leggen. Het is logisch dat ie dan begint te huilen, want dat is ie niet gewend. Dus ik denk dat je daar even doorheen moet. Ik zou hem laten huilen en na 15 min. er naar toe gaan en troosten en weer weg gaan. Dit is wel een methode waar je helemaal achter moet staan anders gaat ie niet werken. En volhouden misschien wel weken achter elkaar. Tussenstap die je hierbij ook kan doen is het bedje op jullie kamer, zodat je toch in de buurt bent, maar hij niet op je buik slaapt. Als je dat niet kan, dan zou ik proberen om hem op het aankleedkussen tussen jullie in te laten slapen. Dat is toch veiliger en voor jou ook fijner om te kunnen slapen. Verder zou ik er zeker op het CB over praten. Bel gewoon de wijkverpleegkundige, die is voor dit soort dingen. In elk geval heel veel sterkte.
Dat is idd erg vermoeiend. Hij wil graag bij je zijn en ze zijn nog zo klein. Wij hebben op een gegeven moment onze zoon wel laten huilen. Eerst 10 minuten en dan kijken. Later een kwartier. En meestal was hij dan al in slaap gevallen. En hij huilt soms nog om in slaap te komen. En was wel heel moeilijk om hem te laten huilen, maar je wordt zo moe om steeds met hem op de arm te zitten. En ik heb er ook geen spijt van dat we het zo hebben opgelost.
Ben helemaal eens met bovenstaande reacties. Je kleintje moet leren om zelf in slaap te vallen. Hij moet zijn bedje als een veilige haven zien. Dus idd consequent in zijn bedje leggen en als hij lang huilt tussendoor lekker troosten. En dat echt volhouden. Omdat hij nog zo klein is zul je heel snel resultaat zien. Als er verder niets aan de hand is, zal hij snel leren om zelf in slaap te vallen. Het is idd een aanpak waar je helemaal achter moet staan. Voordeel is dat hij nog heel jong is dus heel snel zal leren. Wacht je ermee toe hij een paar maanden is, zal het resultaat veel langer op zich wachten. En een baby die oververmoeid is omdat hij niet zelfstandig in slaap kan vallen, maar alleen op de arm slaapt heeft er niets aan. Ik snap heel goed dat het moeilijk is. Wij hebben de eerste 3 weken hetzelfde doorgemaakt. En nu is hij een superslaper, gaat lekker naar bedje en valt direct zonder huilen in slaap. En dat vanaf hij 1 maand was. Veel succes!
ik ha dhet ook helemaal in mn hoofd, consequent zijn..maar hij is zo snel van slag..de kraamhulp zei al dat het een heel gevoelig babytje is dat meer dan andere babytjes vastgehouden wilt worden.. hoe deden jullie dat dan als de kleine weinig sliep doordat hij niet zelf wilde slapen en de fles niet goed leegdronk door vermoeidheid?
een duidelijk ritme meegeven, bij bedtijden (eigenlijk zowat na elke voeding bij die hele kleintjes) steeds hetzelfde ritme herhalen, dus flesje (of borst) verschonen, even knuffelen, in bed leggen even een liedje zingen en aai over zijn bol en dan gewoon gaan, laat maar even huilen (houd die 10 minuten bv aan) dan kan je evt nog even kijken (NIET OPPAKKEN!) aai over bolletje, evt dekentje goed doen en weer gaan net zolang tot ie slaapt. Is kwestie van dagen en je zult zien dat een goed schema, ritme voor je baby ook fijn is, (hij of zij weet dat helemaal waar hij aan toe is) Het klinkt gek maar een schema werkt bij die kleintjes echt het allerbeste vooral steeds dingen op dezelfde manier doen dat ze dingen gaan herkennen zeg maar..
Als ik er nog aan terug denk, het is ook zo'n onzekere en spannende periode met zo'n ukkie. Ik hoop dat jullie gauw je weg hierin vinden en wat aan de tips hebben. Succes hoor! Enne...het gaat echt voorbij hoor Elmo
Wat ik deed, (ik heb precies hetzelfde als jij gehad met mijn zoontje), is hem een fles te geven wanneer hij uit bed komt. Dan is hij uitgerust en drinkt hij goed zijn fles leeg. Wij hielden ons, op aanraden van het cb, aan het volgende: wakker worden fles spelen op de arm alleen spelen in de box bij moe worden - naar bed Op den duur 'weet' je baby waar hij aan toe is en zal zich sneller overgeven aan de slaap. Ria Blom heeft over het bovenstaande een heel boek geschreven, ik weet alleen niet hoe het heet. Veel succes in ieder geval!
Een duidelijk, voorspelbaar schema. Weet je, je kunt het zielig vinden voor je kleintje om hem even te laten huilen, maar het feit dat je baby niet goed kan slapen is pas zielig. Het is pas zielig voor je kleine als hij van het slecht slapen oververmoeid raakt dus als resultaat wordt hij prikkelbaar. Ik zou het volgende doen. Als hij idd een gevoelige, prikkelbare baby is dan zou ik mij de komende weken helemaal richten op rust en regelmaat. Dus voorspelbaar, vast schema. Wakker, drinken, eventje spelen knuffelen naar bed. Even laten huilen, en dan weer troosten. Idd niet oppakken. Dus even troosten en weer weg. En dat net zo lang volhouden totdat hij slaapt. Het heeft echt even tijd en heel veel energie nodig, maar over een aantal dagen of weken zie je het resultaat. Omdat hij zo gevoelig is zou ik hem in het begin weinig prikkels geven. Dus niet te veel met hem weg. Uiteraard wel een ommetje of boodschapjes doen. Dus een paar weken, hetzelfde schema aanhouden. Zo maak je het voor hem voorspelbaar. En voorspelbaarheid geeft veel rust. Je hoeft overigens niet steeds dezelfde voed/slaaptijden aan te houden hoor. Het gaat om steeds dezelfde handeling in dezelfde volgorde. Inbakeren geeft trouwens ook veel rust bij jonge babies. Dat zou wellicht een goed hulpmiddel zijn. Als je het bovenstaande aanhoudt, is de kans heel groot dat je na een week of 2 duidelijk verschil merkt. Een uitgeruste baby kan veel meer hebben. Je zal zien dat je straks een compleet andere baby hebt. Als je zoontje rust heeft gekregen, dus goed slaapt etc dan hoef je straks niet meer zo'n strak schema aanhouden. Het gaat om het geven van een stevige basis.
Je kunt ook zijn beddengoed 1 nachtje bij jou in bed leggen zodat jouw geur erin komt. Klinkt misschien wat vergezocht maar hier hielp het na 1 dag al! En voor je hem weg legt even het bedje voorwarmen met een kruik. Zodat hij niet van jouw warme armen in een koud bed terecht komt. Maar elk half uur dat hij in zijn bedje slaapt is al een hele overwinning hoor!
donique had precies hetzelfde. maar ik liet haar absoluut niet huilen hoor. vind dat zo zielig bij zo'n klein humpje. ze hebben negen maanden bij je gezeten en dan moeten ze maar huilen als ze zich alleen voelen? nee niet mijn ding wat ik deed was altijd wel aangeven dat ze in haar wieg moest maar als ze daar begon te huilen lekker bij me nemen. als ze sliep in haar wieg leggen en zodra ze weer wakker werd bij me nemen. na een tijdje wilde ze wel opeens in haar wieg liggen. ik denk dat ze gewoon het vertrouwen erin had gekregen dat ik er heus wel was als ze wakker werd. en nu slaapt ze van 7 tot 7! dus het komt echt wel goed
Ik zit met precies hetzelfde probleem.... ik kan mn meisje ook niet laten huilen. Ik heb de 10 min. regel geprobeerd maar als ze helemaal overstuur raakt dan pak ik haar op, ik kan het gewoonweg niet. Mik25; ik ben blij dat het bij jou ook goed is gekomen! Geeft mij weer wat vertrouwen in de manier hoe ik ermee omga. Ik snap ook wel dat een kleintje zich eenzaam en verloren voelt in zo een ledikantje en ik geloof niet dat je ze kan verwennen, nu niet althans.
Wel GEWENNEN. Onderschat die kleintjes niet hoor. Vanaf dag 1 wennen ze aan bepaalde handelingen. Als je haar telkens oppakt went ze er gemakkelijk aan en wil ze niet anders. Hierboven is het misschien wel goedgekomen, maar heel vaak komt het niet goed en ben je de godganse dag bezig om je kind in slaap te krijgen. En dat is veeeeel zieliger voor de babies. Lees maar de ervaringen van heleboel mama's hier op het forum. Er zijn wel tig topics met dit soort problemen. En je hoeft haar echt niet overstuur te laten worden als je haar tussendoor regelmatig troost door even bij haar te zitten en over haar bolletje te aaien. Als je haar NIET uit haar bedje haalt ben je al heel goed bezig. Zo leert ze in haar eigen bedje te slapen en weet ze dat ze het echt heus niet helemaal alleen hoeft te doen, mama komt regelmatig troosten.
Neem een wikkeldoek, slaap er zelf twee nachten op zodat ie naar 'mama' ruikt en wikkel je kind daarmee in als je 'm in de wieg/bed legt. Heeft hier goed geholpen want met mama's geur kom je beter in slaap
ieder zijn ding. ik hield mijn meisje gewoon bij me en ze slaapt nu prima. ik geloof echt niet dat je nu al zo'n klein mensje moet gaan dwingen en huilen mwjalloh het komt goed meis. geniet lekker van die knuffel momentjes!
Volgens mij zijn dwingen en een (heel klein) kindje iets leren, twee heel verschillende dingen. Maar... je moet je er wel een beetje senang bij voelen. Als het voelt als 'dwingen' moet je het niet doen en je eigen ding doen. Er zijn gelukkig veel verschillende ervaringen, boeken, methodes, tips etc dat er altijd wel iets voor iemand bij zit!
Nou gelukkig voelde het hier niet als dwingen maar als iets leren. Zoals je, neem ik aan, later ook iets je kind wil leren. Alleen begon het bij mij vanaf dag 1 (tot een bepaalde mate uiteraard) en werkte uitstekend. En mijn kind raakte echt niet overstuur, want ik was altijd in de buurt om te troosten als dat nodig was. Ik vind heerlijk dat mijn baby precies weet waar hij aan toe is en daar erg tevreden mee is. Ik snap dat sommigen niet voor deze aanpak kiezen, maar anderen doen het wel met succes en zonder te "dwingen".