Hoop dat ik het juiste plekje heb gekozen om dit hier te plaatsen Was aan het twijfelen of ik het wel moest plaatsen,zal proberen het zo kort mogelijk te houden. Mijn vriend heeft al een dochtertje van 7 en ze weet echt heel goed wat ze wil,ik heb ook best wel moeite met haar gehad als ze bij ons het weekend is,het gaat nu een stuk beter omdat ze weet dat ik haar plaats niet in neem en ze word ook steeds liever naar mij toe. Maar vorig weekend vroeg ze als er een babytje zou komen waar die dan ging slapen? We krijgen eind Mei n nieuwe woning met 3 kamers.En aangezien ze 2 x in de maand het weekend bij ons is dat ze dan uiteindelijk haar kamer voor die 2 keer moest delen,mijn vriend heeft dat heel voorzichtig uitgelegd,waarop ze vreselijk reageerde en volmondig zei NEE. Nu zei mijn vriend dat draaid wel bij maar ik kan het niet loslaten! Stel voor dat een babytje er voor gaat zorgen dat ze niet meer zo graag naar papa wil! Voel ik me terecht een beetje schuldig? Hoop dat iemand me een beetje uit de rats kan halen of tips heeft Alvast bedankt Groetjes Debby
Ik denk dat je vriend wel gelijk heeft hoor! Als het meisje al 7 is, dan is het nu even allemaal nieuw en niet leuk voor haar, want ze zal jullie aandacht moeten gaan delen met een ander en dat snapt ze maar al te goed. Maar ik denk dat als er eenmaal een babytje is, dat ze dan helemaal vertedert zal zijn.... Volgens mij moet dat goed komen met kinderen in die leeftijd. Maak je maar niet teveel zorgen en voel je vooral niet schuldig Sterkte, Marian
Nou,dit ken ik!! Mijn vriend heeft ook een dochtertje van bijna 7.Wij hebben een 2-kamer appartement,gaan wel een andere woning zoeken mocht ik zwanger zijn.Maar als dat allemaal niet zo wil vlotten zal ze toch echt 1 keer in de 2 weken met de baby haar kamen moeten delen,er zit niks anders op.Tot een paar maanden of iets meer kan het natuurlijk wel bij ons op de kamer,maar dat is iets wat je niet altijd vol kunt houden he...Die van ons heeft ook een heel eigen willetje maar wordt ook steeds liever tegenover mij.We gaan het heel voorzichtig vertellen als het zover zou komen.Maar maak je maar niet te veel zorgen,ik denk dat je vriend wel eens gelijk zou kunnen hebben,ik heb al vaak meegemaakt dat die kleine ineens van mening veranderde.Als ze tijd heeft om aan het idee te wennen en jullie proberen het zo goed mogelijk 'aan te kleden' enzo komt het wel goed!!! Groetjes Lucia xxxxxxxxxxx P.S.je moet je ook echt niet schuldig voelen hoor!!!
Hoi Debby, Wat een moeilijke situatie. Mijn man heeft ook een zoon uit een vorige relatie. Het eerste jaar zagen we hem nog, nu heeft de moeder ervoor gezorgd dat hij (inmiddels al +/- 9 jaar) niet meer naar zijn vader komt. Ik kan me wel een beetje voorstellen hoe jij je voelt. Je bent toch altijd bang dat jij het schuld bent als het kind niet meer komt. Ik denk dat je inderdaad de situatie nog even moet afwachten, ik zie op je banner dat je nog niet zwanger bent. Wie weet draait ze later wel bij. Maar ze zeggen dat het vooral heel belangrijk is om een kind bij de baby te betrekken. Ik kan je misschien niet echt advies geven, maar zo denk ik erover. Sterkte ermee, liefs Hope
Pfff gelukkig ben ik niet de enige,ik denk ook wel dat ze op den duur bij zal draaien pff schiet er vol van. Want het kost me al zoveel moeite om haar hoe moet ik dat zeggen ..om te turnen als ze hier is om het vertrouwen weer te krijgen want haar echte moeder is vervelend bezig en die kleine voeld zich al schuldig als ze per ongeluk zegt dat ze me gemist heeft want dat mag niet van haar echte moeder. blijf het moeilijk vinden hoor maar bedankt lucia en marian Groetjes Debby
Hoi Hope dat willen we ook,we betrekken haar bijna overal bij zelfs bij het uitzoeken van bijv een nieuwe vloer! En je beschrijft het precies....bang dat ik het straks op me geweten heb hoe gaan jullie hier mee om? Is het niet vreselijk pijnlijk voor jullie? Groetjes Debby
Hoi Debby Ik hoop wel voor je dat ze bij draait Maar 1 ding wil ik wel kwijt. Als ik jou was zou ik de baby voor lopig bij je eigen in de kamer laten slapen. Ja sorry maar je weet maar nooit, als ze wel heel jaloers is : Kijk ik weet niet hoe het meisje is, maar die leeftijd is best al moeilijk. Ik hoop wel dat alles goed komt Liefs Manon.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar het lijkt me een moeilijke situatie! Ik denk dat je er goed aan doet haar zoveel bij alles te betrekken, zeker bij de zwangerschap en als de kleine er is. Maak je niet al te druk, daar wordt het niet beter van. Integendeel, daar krijg je spanning van en dat voelt zo'n meissie natuurlijk ook. 'Gewoon' (klinkt wel heel makkelijk) open zijn. Maar goed, zoals ik al zei, ik ben geen ervaringsdeskundige. Sterkte ermee!
Hoi Debby, Mijn man gaat er nog steeds dagelijks "kapot aan" dat hij zijn zoontje niet meer ziet. ( is nu 14 jaar) Dit is zeker moeilijk. Ik zou graag willen dat ik het voor hem minder pijnlijk zou kunnen maken, maar helaas. En een baby voor ons zou de plek van zijn zoontje niet kunnen innemen, maar misschien wel de aandacht wat verleggen, begrijp je? Wij blijven nog altijd hopen dat zijn zoontje ooit eens naar ons komt. Dan zien we wel weer verder. Liefs Hope
Dank je Panda en Manon, En ja we zullen als het zover is haar overal bij betrekken en dan idd de kleine voorlopig even bij ons laten slapen. Ben ieder geval wel blij dat ik het even kwijt kon Thx Groetjes Debby
Tjong Hope Vreselijk lijkt me dat,vind het wel knap van je dat je het tot zover naast je kunt leggen en binnekort je eigen kleine. Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie zo zeg ik dat zoon eens weer terug komt! Liefs Debby