Heb even jullie advies nodig! Ik werk 40 uur op kantoor, als inkoper. Heb sinds een week of vier rugklachten, wisselend van intensiteit. Verder merk ik dat ik bij een beetje druk op mijn werk, echt van slag raak. En het is echt druk op dit moment... Buiten mijn werk probeer ik zo min mogelijk te doen, om uit te rusten. Thuis hoef ik ook maar weinig te doen, mijn vriend doet echt heel veel. Vorige week bewoog het kindje bijna niet. Gelukkig was alles goed, maar de vk zei dat ik nog rustiger aan moest doen. Dat kan dus eigenlijk niet... Behalve door minder te werken...? Of... mijn mindset te veranderen en me minder verantwoordelijk te voelen voor alles op het werk...? Ik voel me een aansteller. Vriendlief denkt dat ik me minder druk moet maken op mijn werk en over iedereen om me heen. Vk/fysio zeggen dat ik niet moet afwachten tot het straks zover is dat of mijn rug of mijn koppie het begeeft en nu maatregelen moet nemen. Ik weet het echt niet meer... Moet nog 9 weekjes tot mijn verlof! Wat vinden jullie?
minder werken meid! ik heb rugklachten/bekkeninstabiliteit vanaf 14 weken zwangerschap, en wilde me niet ziekmelden.. Inmiddels galstenen erbij gekregen, en zit nu al 4 weken in de ziektewet, ik ben snachts in elkaar gestort vd pijn toen ik uit bed stapte, en de fysio zei vanaf het begin al, doe rustiger aan! inmiddels kan ik amper meer wat, als ik gauw boodschapjes doe op de fiets, kan ik de rest vd dag niks meer.. Ook m'n eigen huishouden red ik niet meer.. inmiddels is mijn hoofd ook aardig de weg kwijt.. Ik kan niet tegen 'opgeven', en dat ik m'n eigen huishouden niet meer doen kan.. Jeetje! Sowieso hebben wij een heel aantal zware maanden achter de rug op financieel en emotioneel gebied, dus ik merk dat ik echt opgebrand ben, hierover moet ik vrijdag ook op gesprek bij de vk.. dus luister naar het advies! Kies voor jezelf en je baby meid!
Als je t werk wat je nu doet niet aan kan,moet je werkgever je ook vervangend werk aanbieden en meer rusttijden. Google waar je recht op hebt en kaart het aan op je werk. Succes
Herkenbaar! Mijn eerste reactie was: Natuurlijk moet je je mindset veranderen en beter aan jezelf en de kleine denken. En toen viel me in wat mijn eigen reactie is op een soortgelijke situatie. Hier ook het huishouden en de zorg voor onze zoon zoveel mogelijk uit handen moeten geven. Met mijn man afgesproken dat we tijdelijk huishoudelijke hulp nemen(morgen komt een dame hiervoor op gesprek) omdat hij het in zin eentje ook niet bijgebeend krijgt (hij deed al de helft). Op het werk is het druk, maar leuk druk. En daardoor vooral ben ik niet geneigd minder te gaan werken. Maar vorige week werd ik ineens wakker met buikkrampen die veel te veel op weeen leken naar mijn gevoel. Verloskundige gebeld. Zij vroeg me of ik het erg druk had gehad. Nou vooral emotioneel (kwam ook nog 'effe' een begrafenis tussendoor). En advies gekregen om vooral rustig aan te doen. Vandaag weer volop aan het werk geweest en dan merk ik dat ik alleen maar wil doorgaan. Dit moet nog af, en die wacht nog op antwoord, en er komen mailtjes binnen, etc. Ik heb bewust 2 extra pauzes ingepland. Dan ga ik met mijn telefoon, waarop een ontspanningsoefening staat van de hypnobirthing cursus, in de kolfruimte zitten (enoge plek waar je echt even alleen kunt zijn op het werk). Kwartiertje rust. En dan weer verder. Ik hoop dat dit voldoende is (samen met de extra hulp in huishouding) om nog even mijn normale uren vol te blijven houden. In ieder geval tot 14 oktober (belangrijke deadline van een project, of is dit weer de 'verkeerde mindset'). Intussen probeer ik zoveel mogelijk op de signalen van mijn lichaam en van de baby te letten.
Heel herkenbaar! Ik loop vanaf 16 weken met bekkenpijn en van af 20 weken met bekkeninstabiliteit. Wilde maar niet opgeven en minder gaan werken want voelde me een zeur en aansteller (heb een staand beroep dus deze klachten zijn daar zeker niet onbekend). Met 28 weken kon ik echt niet meer. Heb toch de handdoek in de ring gegooid, met heel veel moeite. Na een paar dagen kwam ik er achter dat rust en het niet meer hoeven, mij heel veel goed heeft gedaan. Denk dat je moet gaan zoeken naar een combi van beide. Er zal een knop om moeten waardoor je je minder verantwoordelijk voelt ten opzichte van je werk (als ik dat zo goed verwoord) en je dus halve dagen gaat werken (bijvoorbeeld). Dit is goed voor je kindje en voor je koppie!! Succes meid!
Herkenbaar! (En ik ben nog een inkoper ook..) Ik wilde persé 4 weken van tevoren stoppen ivm de 12 weken die je dan na de bevalling nog hebt met je kindje. Vk en fysio zeiden tegen mij ook dat ik rustiger aan moest doen... Nu heeft een zwangere vrouw recht op 1/8 van haar werkdag aan extra pauze (een uurtje als je fulltime werkt). Ik heb overlegd dat ik dat uurtje extra aan het eind van de dag opneem zodat ik dan even kan liggen (thuis) voordat ik even wat eet en lekker de rest van de avond op de bank kan blijven zitten. Dat extra uurtje geeft me ook wat extra rust in m'n hoofd. Nu moet jij nog 9 weken, das best lang. Probeer je minder verantwoordelijk te voelen op het werk en iets meer taken af te stoten voor zover mogelijk. En voel je absoluut geen 'zeikerd' als je erover begint met je meerdere, maar leg hem/haar uit dat het in jullie beide belang is dat jij nog zolang mogelijk je taken kan uitvoeren. En als het echt niet meer kan, dan thuisblijven en kiezen voor jezelf en je kindje. Succes!
Bedankt voor jullie eerlijke reacties! Hier heb ik wat aan en ik ben blij dat ik niet de enige ben die moeite heeft met 'toegeven' aan mijn eigen gevoel en luisteren naar mijn lichaam. Lentekriebel, ik wist eigenlijk niet dat je recht hebt op 1/8 van je werktijd aan extra pauze. Misschien dat dat uurtje per dag al wel wat kan doen inderdaad! Precies wat je schrijft, net iets meer tijd 's avonds. Want om max. half 10 uiterlijk vallen de oogjes ook alweer dicht haha! Nogmaals dank voor de reacties!
Hihi, denk dat ze dit wel bedoelen met verkeerde 'mindset'! Maar zo herkenbaar! Ik wil ook al mijn doelen en een beetje extra nog af krijgen in 2 maand. Collega zei al: " So what als je dan iets minder goed scoort op je eindgesprek dit jaar, omdat je alles niet optimaal hebt kunnen afronden?" Dat kan ik dus niet he! Denken: "So what inderdaad!" En zou dat wel graag willen! Jij ook succes met denken aan jezelf en die kleine! We weten stiekem ook wel dat het daar om draait, maar nu nog minder eigenwijs zijn toch?
Goedemorgen allemaal, Nou, ik heb gisteren op het werk besproken hoe en wat. Zij gingen gelijk akkoord met een verkorting van de werktijd, dus dat is fijn. Voor de vorm moet ik nog even naar de bedrijfsarts, om te zorgen dat voor de werkgever de 100% dekking van het uwv goed verloopt volgens de officiele procedures. Echter, nu zegt mijn HR manager dat ik zelf ook moet nadenken wat wijsheid is m.b.t. de verdeling. Ik zat te denken aan de woensdag er tussen uit. Denk dat ik daar al een heel eind mee kom. Zij zegt dat het misschien beter is om minder uren per dag te werken, gedurende de hele week. Ik moet natuurlijk nog afwachten wat de bedrijfsarts zegt, maar ik twijfel een beetje. Het gaat niet alleen om mijn rug (wel hoofdzakelijk), maar ook om de druk. En echt een dagje "niks" leek me dan wel een goed plan. Heeft iemand van jullie tips of ervaring? Bedankt!
Da's een lastige.. Als je voor je rug minder wil gaan werken, dan zou ik elke dag iets minder gaan werken. Maar als het vnl gaat om de druk en jij voelt je het fijnst bij een dagje minder, dan zou ik dat doen. Kortom, doe waar jij je het fijnst bij voelt en bespreek dat evt. met de bedrijfsarts. Wel supergoed van je dat je erover bent begonnen op je werk. Ik hoop dat dit je iets meer 'lucht' geeft en je wat meer kan genieten.