Ik heb dus echt een lompe eikel als supervisor... Maar dan bedoel ik ook echt een Lompe Eikel... Volgende week hebben we de termijn echo, en als die oké is, dan wordt onze verwachte spruit wereldnieuws. Wat natuurlijk ook wil zeggen, dat ik t op t werk ga vertellen. Eerst een gesprekje met de supervisor? Of achter zn rug om naar de afdelingsleider? Ik lig er wakker van... Zit al niet echt op mn plek, en kan dus echt niet met mijn baas door één deur. En wéér een collega die 16 weken vakantie gaat houden voor het werpen van nageslacht, dat is niet goed voor de verzuimstatistiek... (ja, serieus, zijn woorden!) Ik durf het gewoon niet tegen hem te vertellen...
Vraag je toch of je de afdelingsleider en supervisor allebei tegelijk kunt spreken? Als dat makkelijker is voor je en je hebt dan maar 1 gesprek...
Een vervelende situatie, maar een tekortkoming van je werkgever als hij hiervoor geen begrip op kan brengen. Bij een (jonge) vrouwelijke werknemer is een zwangerschap niet ondenkbaar, het zou in mijn ogen dus erg naïef zijn als ze hier negatief op reageren. Als ik jou was zou ik niet te lang wachten met het gesprek, deze onzekerheid en stress is slopend voor je, denk aan jezelf en je kindje!
Of je maait hem het gras voor de voeten weg... door te zeggen dat je vanaf dan en dan 16 weken op "werpvakantie" gaat .... Eens kijken hoe hij dan reageert. Meer eerlijk waar.... ik vind het echt te zot voor woorden dat een supervisor zo reageert.... Zelf geen partner en kinderen zeker????
Ik had een beetje t zelfde probleem. Altijd problemen met mijn leidinggevende. Maar je moet denken tot jij ze harder kan "naaien" dan zij jou! Gewoon zeggen. Bij mij werd verteld van oh lekker gepland. Kon zeker niet op een andere dag uitgerekend zijn.
Meteen een afspraak maken met de leidinggevende en de supervisor.. Ben je er in 1x vanaf.. Verder maak je niet al te druk, makkelijk gezegd dat weet ik, maar je moet het toch ooit vertellen.. Dus als je er teveel tegen aan zit te hikken wordt het alleen maar lastiger.. Bij mijn eerste werkte ik net een half jaar bij het bedrijf.. Mocht ik fijn naar de 2 franchisenemers.. Nou toen ik daar zat voelde ik me ook net alsof ik moest gaan vertellen dat ik de avond ervoor een wilde avond met mijn man had gehad Maar het komt goed.. Nogmaals probeer je niet te druk te maken en probeer vooral lak te hebben aan de eventueel lompe opmerkingen.. jouw leven, jouw babytje en jouw geluk!
Vandaag riep mijn supervisor me apart, ging over mijn ziekteverzuim (3 keer in 6 maandan, al is t maar één dag voor migraine... + gesprek) Toen ik daar zat dacht ik, nu is een mooi moment, hoef ik hem ook niet apart te vragen! Hij reageerde zelfs relaxter dan ik verwacht had... Hij zei wel eerlijk dat ie niet blij was ivm t werk, maar hij wist ergens al dat dit een grote wens van mij was, dus was wel blij voor mij... Hij zal nog wel wat anders roepen de komende tijd, maar voor nu een geruststelling! Hij heeft zelfs beloofd zn mond te houden tegen mijn collega's tot na de termijnecho komende week. Pfoe... Hopen dat ik nu weer wat beter slaap vannacht!
Enne ziekte vanwege zwangerschap en zwangerschapsverlof worden niet opgenomen in de verzuimstatistieken dus dat is weer een zorg minder voor hem
Over die lompe opmerkingen: hij bedoelt het misschien niet zo maar als hij er weer zoiets uitgooit zou ik toch maar aangeven dat je er niet van gediend bent en als het nog een keer gebeurt, je een klacht gaat indienen. Je kan elkaar misschien niet mogen maar respectvol met elkaar omgaan lijkt me toch wel het minste wat je kan verwachten.