40+ en kinderwens

@Misschien: ja, ging wel redelijk. Heb mezelf maar even op de vlakte gehouden. We hebben een nieuwe baas en dacht, laat het eerst maar over me heen komen. Als je iemand nog niet goed kent, wil je ook niet al je 'kruit' verschieten wat evt. in je nadeel kan werken. Zij dacht blijkbaar hetzelfde en het viel me dus 100% mee en ik ben er weer een jaartje vanaf.
Ik heb deze week mijn werkdagen om moeten ruilen en nu ben ik morgen ook nog vrij. Heb voor mezelf even lekker een afspraak bij de voetreflex gemaakt. Even ontspannen.
Wanneer heb jij weer een echo? En hoe voel je je verder?
Mijn NOD schiet ook al weer op, maar weet niet wat ik ervan denken moet. Natuurlijk voel ik weer van alles en haal ik me stiekem weer van alles in mijn kop. Dit weekend weten we of ons geklus op Friese grond vruchtbaar is geweest, of dat we toch doorgaan naar de volgende ronde. Begin hem nu toch wel voorzichtig te knijpen.

 

@Misschien: ja, luxe zo'n heel topic voor onszelf, maar wel wat eenzaam. Ik zit ook al 2 jaar in het 35+ topic, dus mocht je je ooit vervelen, dan mag je je met alle plezier daar ook bij aansluiten. Inmiddels zijn er meerdere 40-ers (en behoor ik ook niet meer tot de 35+ categorie).
De lucifer voor het kaarsje mag je je besparen, want ik ben vanmiddag ongesteld geworden. Had het niet verwacht, omdat ik toch wel wat hoop begon te krijgen de laatste dagen (steekjes in mijn buik, misselijk, rugpijn).
Dus de klap kwam vanmiddag toch even hard binnen. Maar na een flinke huilbui, een knuffel van mijn man, toch het zkh al gebeld. Ik moet nl. al op dag 2-3 van mijn cyclus komen voor een eerste echo en dacht laat ik maar op tijd bellen (ik ging ervan uit dat ik zaterdag moest komen). Maar ik moet vrijdag al komen. Niet echt prettig op dag 2 van de ongi, maar ze zijn wel wat gewend, neem ik aan.
Dan moet ik ook die nieuwe spuit mee nemen en die wordt dan al gelijk door de verpleegkundige gezet. Het gaat nu dus vrij snel weer beginnen allemaal. Dus aan de ene kant een opgewonden spanning en aan de andere kant een enge spanning, omdat ik toch een nieuw medicijn krijg en het weer spannend is hoe ik op alles ga reageren. Met name het telefoontje om te wachten of en hoeveel bevruchtingen zijn, vond ik vreselijk. De gedachte dat dat weer allemaal gaat gebeuren staat me wel tegen.
Klinkt heftig die bloedverdunners voor een evt. longembolie, maar maar goed dat ze je goed in de gaten houden.
Ik hoop dat je stiekem toch nog even naar je kleintje mag kijken als je bij de gyn bent. En anders vraag je er toch gewoon even naar.
Ja, dat plassen was bij mij ook zo verschrikkelijk. Ik heb toen niet aan moeders voor moeders meegedaan (was toen zo druk met mezelf dat ik daar helemaal niet aan gedacht heb), maar als ik dat gedaan had, weet ik zeker dat ik ook heel wat aanstaande moeders blij had kunnen maken.

 

@Misschien: ja, die zenuwen zal je altijd houden, tot je de kleine in je armen hebt. Eerst die 12 wkn. Dan weer zorgen maken om de 20 wkn echo. Zo zul je de hele zwangerschap wel doorhobbelen. Eigenlijk alle keren dat ik bij de gyn was, deden ze bijna ongevraagd een echo. Dus ik ga ervanuit dat ze dat geen enkel probleem vinden als je er zelf om vraagt. Ik hoop dat de medicijnen je nog even bespaard blijven. Dat is zorg voor later. Maar kan me voorstellen dat je daar toch af en toe al wel aan denkt.

En ja, morgen mag ik al weer om 8.15 uur naar het zkh toe. Je weet waarvoor je het allemaal doet, maar het is frustrerend als je tot 2 keer toe zelf heel snel zwanger bent geweest (en weet dat je het zelf zou moeten kunnen) het dan niet lukt en het hele circus weer gaat beginnen. Ik heb nu een kort spuitschema met, als het goed is, ook minder prikken. Het zou dus minder belastend voor mij moeten zijn. Nu maar hopen dat de follikels ook willen meewerken met het nieuwe medicijn. Dit middel schijnt afkomstig te zijn van chinese hamsters. Maar niet teveel over nadenken. Alles voor het goede doel!

 

Hé meid, wat fijn dat je je kleine frummel weer gezien hebt. En onvoorstelbaar dat het al echt een mini-mensje is die al beentjes en armpjes heeft en al vollop beweegt. Ben heel blij voor je dat je weer zo lekker hebt kunnen genieten van je ukkie.
Wel balen van dat spuiten, maar misschien wel beter om uit voorzorg al te starten. Maar kan me voorstellen dat je het graag anders had gehad.
Ik ben inmiddels herstellende van een fikse griep. Kwam donderdagmiddag opzetten. Ben nu weer redelijk op de been, maar ben nog wel wat brak en zweterig. Gisterenmorgen had ik de afspraak in het zkh en die kon (en wilde) ik natuurlijk niet afzeggen. Dus eerste echo gehad op dag 2 van mijn ongi (maar ach, ze zullen wel wat gewend zijn). En direct daarna kreeg ik die rare hamsterspuit. Het was een raar ding om te zien, met een enorme veer erin. En hij moest even in elkaar geknutseld worden. Was dus achteraf ook wel blij dat de verpleegkundige zei dat ik hem beter even mee kon nemen en zij het wel voor me zou doen. Die prik zit er dus in. Weet eigenlijk niet of en welke bijwerkingen ik er evt. van kan krijgen, maar denk dat ik op dit moment toch niet weet waar ik wat van voel, of van de griep of van die prik.
Dinsdag moet ik dan met die vervanger voor de Decapeptyl beginnen (die hoef ik ook maar een dag of 6 te gebruiken). Donderdag mag ik dan weer terug voor een echo en bloedprikken. Zal wel niet te lang daarna ook al met de Puregon moeten beginnen. Maar moet mijn schema nog even goed nalezen.
Had tegen mijn baas gezegd dat we met ivf zouden beginnen en ze was een en al begrip. Ik wil eigenlijk ook niet alle stappen heel letterlijk met haar bespreken, omdat ik straks in de wachtweken geen extra paar ogen van mijn baas op me gericht wil hebben. Maar ik merkte wel dat bij de eerste afspraak ze toch meer uit me los wilde peuteren dan ik wilde. Maar goed, de eerste afspraak is verder goed gegaan. Nu moet ik dus donderdag terug en dat is mijn vrije dag. Dat valt dus mooi. Ik zag dat ze later deze maand ook vrij neemt met de herfstvakantie (en het kan maar zo zijn dat dat de punctie en tp week gaat worden). Achteraf heb ik dus een beetje spijt dat ik het haar gezegd heb, want misschien valt het allemaal wel mooi dat ik het helemaal nog niet op mijn werk had hoeven vertellen. Maar goed, dat weet je pas achteraf.

 

@Misschien: heb nog een beetje last van de nasleep van de griep. Nu vaak kriebelhoest, erg irritant. Maar het ergste hebben we gehad. Van de prik van donderdag merk ik eigenlijk nog erg weinig en dat baart me wel wat zorgen. Had gisteren en vandaag wel wat hoofdpijn, maar met zo'n fikse griep achter de rug weet ik ook niet of het daarvan komt of van die spuit. Knijp hem nu toch wel een beetje voor a.s. donderdag. Dan moet ik bloedprikken en krijg ik een echo en dan word ik later op de dag teruggebeld over het bijspuiten van Puregon (en de vervolgafspraak). Ik verwacht weer een slow starter te zijn, dus zal nog wel wat langer dan gemiddeld Puregon moeten doorspuiten. Maar het zou zo maar kunnen dat ik rond half oktober de punctie al zou kunnen hebben. Maar laat ik niet te veel op de zaken vooruit lopen. Er moet eerst uberhaupt wel wat gaan groeien.
Vanavond mag ik inderdaad met de Orgalutran beginnen. Heb daar 5 spuitjes van meegekregen (dat hoef je ook maar een paar dagen te spuiten), maar daar zal ik er nog wel een paar van meer mee krijgen.
Dus vanaf vanavond mag ik zelf weer gaan spuiten. Had het alarm van mijn telefoon al ingesteld en heb het doosje nu ook maar naast me op de leuning in het zicht gelegd. Moet er niet aan denken vergeten te spuiten.

Hoe is het met jou? Kijk nog steeds met veel plezier naar je banner en heerlijk hoe die al rap richting de 12 wkn gaat alweer. Hoe voel je je verder? Je had op de vakantie al moeite met je kleren. Inmiddels al een beetje positiekleding kunnen shoppen?

 

@Misschien: ben inderdaad niet vergeten te spuiten en heb inmiddels de tweede er al weer inzitten. Deze ging wel even verkeerd, want ik kreeg enorme jeuk na afloop en de plek is ook wat gezwollen en rood. Wat een troep is het toch ook, hè. En dat allemaal voor het goede doel.
Vanmiddag kreeg ik het ineens heel warm en had last van hartkloppingen. Lange leve de hormonen (en dat al na een prik). Dat belooft nog wat. Ik twijfel of ik af en toe wat trekkerig gevoel in mijn buik heb, dus of dat andere middel toch wat doet. Maar ik kan me niet voorstellen dat er veel te zien zal zijn. Heb ook weer diezelfde fertiliteitsarts die ik toen had toen het ook allemaal even niet al te best eruit zag. Hoop dus maar niet dat het weer een voorteken is.

Weten ze op je werk al dat je zwanger bent?
Ik heb mijn baas nu wel moeten vertellen dat we met ivf bezig zijn en ik merk dat ze het allemaal wel erg interessant vindt. Het liefst zou ze me continue uithoren, maar ik houd me mooi op de vlakte. Het is geen geheim dat ivf, maar ik vind dat er al zoveel op straat ligt als je ivf doet, dat ik het (wat mijn werk betreft) zoveel mogelijk voor mezelf wil houden. Heb geen zin om gehijg in mijn nek als ik straks in de wachtweken zit.
Ik duim stilletjes dat een evt. punctie en tp in de herfstvakantie gaan vallen, zodat mijn baas dan vrij is. Maar laat ik niet te ver op de zaken vooruit lopen. Er moet eerst nog wat groeien daar binnen.

En jij kan ook al moeilijk wat vinden? Ik heb dat ook? Ben al tijden op zoek naar leuke shirts of tuniekjes, maar het wil niet erg lukken. Hoop dat je snel lekker positiekleding kan shoppen. En dat je snel met je buik kan showen.
En Semmie doet het lekker! Ik zag dat je gisteren een echo had en maandag dus weer. Nou, Semmie wordt straks nog ijdel, met zoveel aandacht iedere keer.

 

@Misschien: vandaag naar het zkh geweest en zoals verwacht was er (nog) weinig te zien. Eentje van 12 mm en een paar kleintjes onder de 10 mm (hoeveel precies is me niet duidelijk). Ik mag dus maandag weer terug voor bloedprikken en een follikelmeting. Vanavond moet ik met puregon beginnen bij te spuiten. Ik hoop (en duim maar) dat die de kleine follikels nog een flinke groeispurt laat maken de komende dagen.

 

@Misschien: ik moet zeggen dat ik zelf ook nog helemaal niet zo negatief ben over mijn follikels. Bij mijn weten (maar ze zijn zo weinig mededeelzaam tijdens zo'n echo ), had ik de vorige keer 2 follikels, maar volgens mij heb ik ze toen niet gehoord over evt. kleinere die er nog zouden zitten. Dus voor mijn gevoel is er nu al meer te zien dan de vorige keer. Hoop dus dat die Puregon ze nog verder uit hun holletje trekt.

Balen dat je nu toch waarschijnlijk een hogere dosis nodig hebt. Maar alles uit voorzorg, moet je maar denken. Maar het is wel weer een extra gedoe erbij met evt. extra bezoekjes aan het zkh en dat is vervelend. Moet je daardoor ook straks in het zkh bevallen? (maar dat was je waarschijnlijk toch al van plan).

Wat voor een soort werk doe je (je hoeft niet helemaal in detail te vertellen als je dat niet wilt, hoor). Ik werk al 22 jaar bij deze afdeling. Het is een afdeling die onderdeel is van de universiteit. Wij verzorgen cursussen voor mensen die al afgestudeerd zijn. Heel divers, maar wel erg leuk daardoor.
We hebben alleen een nieuwe baas nu, en die wil zich erg bewijzen. Heb daardoor nogal wat aanvarinkjes met haar en merk dat dat me toch meer doet als ik zou willen. Zeker nu met dat ivf-gebeuren, merk je gewoon dat je dat soort dingen er niet bij kunt hebben. En zeker nu sinds gisteren het eerste puregon-shot er weer inzit, dan is het niet verstandig nu 'ruzie' met me te zoeken.
Leuk dat je collega's zo leuk reageren op je zwangerschap. Ik had dat toen ook. Het was echt een warm bad en iedereen stond klaar om iets te dragen of te sjouwen als het nodig was.
Dat verwacht ik nu wat minder, omdat de leuke collega's allemaal weg zijn inmiddels en we sommige 'anti-kind' collega's hier hebben rondlopen.

Toen ik zwanger was, had ik gewoon nog een taille. Als je gaat afvallen, vind je dat fantastisch een taille te hebben, maar als je zwanger bent, dan wil je die dus niet meer zien. Maar daardoor had ik ook lange tijd geen echte mooie ronde buik. En daardoor zat veel zw.kleding ook niet lekker. Ben pas heel laat in de zwangerschap een zwangerschapsbroek gaan dragen (die ik vervolgens ook bijna tot het eind versleten heb ). Maar ik vond veel kleding ook niet mooi staan door mijn 'gespleten' buik. Heel apart.
Ik heb nu overigens ook een harde opgezette buik, blijkbaar toch door die Elonva. En heb gisteren ook de hele tijd met de knoop los gezeten. Kon niets aan mijn buik hebben. Als ik zwanger ben, is dat alleen maar 'leuk' natuurlijk als de broek niet meer dicht kan. Maar als het door hormonentroep in je lijf is, is het minder natuurlijk. Maar goed, alles voor het goede doel.

 

Hier vanmorgen naar het zkh geweest. 3 kwartier zitten wachten, bleken ze mijn afspraak vergeten te zijn.:x Ze hadden de vorige keer mijn afspraak op een briefje geschreven, maar niet in het systeem ingevoerd, waardoor de gyn en de verpleegkundige heerlijk met een kopje thee zaten te ouwehoeren, terwijl ik zat te wachten. Lekker handig. Na 45 min. wachten toch maar eens aan de bel getrokken.
Maar goed, er waren 4 follikels te zien, waarmee ik het moet doen. Dat is het zelfde als met mijn eerdere spuitschema met Decap en Puregon. Het middel Elonva doet dus in dat opzicht niet meer voor mij in de zin dat ik er meer follikels door gekregen heb. Het voordeel is wel dat je echt veel minder hoeft te spuiten, dus in dat opzicht is dat wel prettig. Heb ook veel minder bijwerkingen als de eerste keer en het lijkt of ik emotioneel ook wat stabieler ben dan de eerste keer. Of dat komt echt doordat je minder hormonen spuit, of omdat het de tweede keer is en daardoor alles wat minder eng is.
De bloedwaardes waren mooi doorgestegen, dus we gaan op deze voet verder en donderdag mag ik weer terug (en die afspraak staat echt in de computer).

 

@Misschien: wat heerlijk dat je zo vaak naar je kleintje mag kijken en al weer bijna de eerste 3 maanden erop zitten. Krijg jij zo vaak echo's vanwege jouw embolie?
Die van ons was juist een luilak (nu nog steeds ) die vaak opgekruld lag te slapen, waardoor ze er ook niets mee konden beginnen. Bij de 20 wkn echo moest ik daardoor speciaal nog terugkomen en moest ik in de tussentijd gaan plassen en lopen, in de hoop dat die van ons anders was gaan liggen (dat was gelukkig ook zo toen ik een half uur later terugkwam).
Bij de pretecho lag meneer te slapen met de handen voor zijn gezicht. Dus ook daar weer verplicht een plaspauze ingelast om meneer wakker te krijgen.
Zo te lezen, heeft die van jullie daar geen last van. Willen jullie straks ook weten wat het gaat worden? Heb je zelf al een voorgevoel?

Morgen mag ik inderdaad weer terug. Ik vind op zich dat mindere spuiten wel een uitkomst. Ik heb minder last van de bijwerkingen en daardoor ben ik er ook minder mee bezig in mijn hoofd. Dus wie weet waar het goed voor is.
Ook wil ik nog eens iets overleggen met mijn arts. De vorige keer had ik ook 4 eitjes, waarvan er 3 bevrucht waren. Dat waren 2 x b en een keer een c-kwaliteit. Die twee b-tjes hebben ze teruggeplaatst, maar in ons zkh vriezen ze alleen a-kwaliteit embyro's in. Die c-kwaliteit doen ze dus niets mee en wordt 'weggegooid'.
Nu zat ik me later te bedenken, waarom ze dan die c-kwaliteit ook niet erbij hebben teruggeplaatst (dus 3 embryo's ipv 2). Anders gooien ze die toch weg en ik heb zoiets van baadt het niet, het schaadt ook niet. In het ergste geval kan ik er alleen maar zwanger van raken.
De vorige keer bedacht ik me dat na afloop pas. Maar nu wil ik dat toch bespreekbaar maken. Het 'probleem' is dat ik mijn onderzoeken in een regio-zkh heb en de punctie en tp in een academisch zkh heb (waar ik niemand ken en de routes niet goed weet waar je daarmee terecht kan). Ik weet dus niet wie dit evt. kan en mag beslissen, dus ik begin maar bij het begin bij mijn eigen zkh. Misschien dat zij dit als 'advies' kunnen geven aan dat andere zkh.
Helaas heb ik morgen niet die fijne arts, dus ik weet niet hoe deze er tegenaan kijkt. We zullen zien. Uiteraard moet er dan nog steeds 4 follikels aanprikbaar zijn en 3 bevruchtingen plaatsvinden, want die garantie heb je natuurlijk niet.

 

@Misschien: ik ga het inderdaad gewoon vragen. Nee, heb ik, en ja kan ik krijgen. En ik kan beter spijt hebben van iets wat ik gevraagd heb, dan later zeggen, had ik maar... Ik weet dat ze meestal maar 2 embryo's terugplaatsen, maar begreep dat ze in het AMC boven de 39 jaar standaard 3 terugplaatsen. Dus een enkel zkh doet het wel, maar die zijn zeldzaam. Maar snap wel dat ze er wat terughoudend mee zijn. Maar hoop dat ze voor mijn leeftijd daar een uitzondering in maken in mijn zkh.
Helaas heb ik morgen de wat stuggere fertiliteitsarts. In dat opzicht stom dat ik het maandag vergeten ben te vragen, want toen had ik de lieve arts (en meest meedenkende). Maar wie weet.
Wat leuk dat je het je familie al verteld hebt. En wat lief dat je opa een traantje weg moest pinken.
Met zoveel echo's en zo'n beweeglijke spruit zou ik ook vertrouwen in de nekplooi hebben, maar snap dat je pas gerust bent als het weer achter de rug is.
Ik heb zelf toen met 28 wkn een pretecho laten maken en vond het een hele mooie ervaring. Net of het toen pas echt doordrong (toen ik een gezichtje erbij zag) dat er echt een kindje in mijn buik zat. M'n zoontje heeft de hele tijd met zijn handjes voor z'n gezicht gelegen, net of hij zich niet wilde laten zien. Ook een foto waarop hij aan het duimen was. Zo ontzettend schattig.
En wat lief dat het zkh zelfs nog die echo-foto's nastuurt. Echt een topservice, want ik denk dat de meeste zkh daar niet eens bij stil staan. De kleine heeft later in ieder geval al een hele foto-collectie van voor z'n geboorte.

Ik hoop een beetje op tijd naar bed te kunnen. Morgen weer vroeg op voor het zkh. Eerst bloedprikken en dan door naar de afdeling. Ik voel helaas nog steeds weinig druk. Heb dus weinig hoop dat er wat moois aan het groeien is. We zullen het morgen weten.

 

Er zijn nog steeds 4 follikels, en een paar kleintjes die niet meetellen. De grootste 2 zijn in principe 'punctieklaar', de 2 kleinste mogen eigenlijk nog net iets doorgroeien. De arts wil nu eerst overleg hebben. Of nog even wachten en het risico lopen dat die grootste (die 24 mm is) verloren gaat, of het risico lopen dat die kleinste niet genoeg doorgroeien als er nu al een punctie afgesproken wordt. Lastig dilemma dus!

Eind van de ochtend werd ik teruggebeld dat ik morgen nog een keer voor een follikelmeting moet komen en weer bloed moet laten prikken. Afhankelijk daarvan wordt besloten of de punctie op zondag of maandag gaat worden. Spannend, dus!