Ja, dat doen ze bij mij. Direct bij binnenkomst, daarna moet ik 45 minuten wachten, dan prepareren ze het zaad. Ze meten de follikel en het baarmoederslijmvlies. Als de follikel te klein is, of verdwenen ( niet doorgegroeid) of de eisprong is al geweest, dan kun je poging ook laten vervallen.
Eitjes kunnen op eind sneller groeien. En ook bij meer eicellen is de kans op meerling nog steeds niet zo groot hoor. Wel bij IVF omdat het dan al bevrucht. En volgens mij springen ze gemiddeld rond 22, maar er zijn wel verschillen, per vrouw en ook per cyclus mogelijk.
Hoi Eek, Dank voor de info. Ik verwacht nog steeds niet echt wat van de IUI bij mij, maar vind wel interessant om te volgen wat er gebeurt. Eitjes waren vrijdg 9 en 13 mm, en zondg 11 en 15. Dus zover 1 mm per dag. Dinsdag weer kijken. Ik had idd al gelezen dat follikels soms verdwijnen...bizar! Wel fijn dat ze nog ff checken voor de inseminatie! Hoop dat ze dat bij mij ook doen Nu ff sporten, laterrrrr X
goedemorgen! Alles goed? vandaag gaan ze dus weer meten bij je. Spannend hoor. En dan komt de inseminatie ook steeds dichter bij. Heb je niet meer vertrouwen omdat je nu hormonen gebruikt? Dat maakt toch wel verschil met zelf klussen? Hier is het nu even rustig. In afwachting van de volgende ronde. Waarschijnlijk volgende week woensdag. Mijn man heeft dan belangrijke bespreking maar reageerde heel relaxed dat dan heel jammer is.... Tja, de IUI zelf duurt niet zo lang, maar Dusseldorf is wel eindje rijden... Hebben wel altijd dezelfde muziek aan staan in de auto (Neil Young), van die muziek (gevoelsmatig is dochter daar dus op verwekt) word ik heel rustig....
Hoi Eekje, Wow, ik had helemaal niet over muziek nagedacht..... Fijn dat je man zo relaxed is, en dat jullie het echt samen doen. Weet jullie omgeving wat er speelt? Neem aan dat je toch ook bijv opvang voor jullie dochtertje moet regelen die woensdag? Net meting gehad, 1 follikel van 2 cm, die kleine is niet doorgegroeid. Dus eigenlijk hebben de hormonen niets gedaan wbt extra eicellen. Volgende ronde dus hogere dosering. Donderdag de IUI, en helaas geen echo van te voren. Mn man gaat om 9:30 heen, en wil mij daar echt niet bij hebben want dan lukt het niet. (snap ik wel, zou mij ook niet lukken) Dan moet ik om 12:30, en ik ga ook alleen. Heb totaal niet het gevoel dat mn man daarbij moet zijn, ws omdat ik hier niks van verwacht. Mn man vroeg wel of hij erbij moest zijn, en moest lachen toen ik dat afwimpelde. Ze zullen het in zhuis wel raar vinden. Ze vonden me sowieso al een pessimist toen ik net al om een nieuw receptje voor puregon vroeg voor de volgende ronde. We gaan toch eerst hopen dat u zwanger raakt, zei ze. Nou ja, ieder zn eigen benadering denk ik dan maar. Ik hou vast aan hoe minder hoop, hoe minder teleurstelling.... Straks lekker biefstuk eten, met ovenaardappels, mmmmm Jij nog wat lekkers op menu?
Hoi! Een goed ei dus, tich wel beetje spannend donderdag. Dat hij eerst gaat snap ik heel goed. Mijn man wilde bij dat soort onderzoeken mij ook niet in de buurt hebben... Wij gaan wel samen naar IUI, maar als het niet uit zou komen, vind ik het ook geen bezwaar om het alleen te doen. Vorige keer was dochter mee naar Düsseldorf en is man met haar gaan wandelen, en kon hij dus niet romantisch mijn hand vast houden ofzo. Ach, zolang je sterkt voelt dat je dit samen doet, komt het wat mij betreft niet op die technische vijf minuten. Hoe lang blijf jij liggen na de iui? Onze maaltijd was prima, tikje saai, tikje doordeweeks. Ovenschotel van rösti met sperzieboontjes. Denk je trouwens dat teleurstelling iets is dat je kunt beïnvloeden? Gewoon nieuwsgierig hoor..
Heee, O, dus jullie doen ook niet aan handje vasthouden. Ik ben denk ik te nuchter voor dat soort dingen. Ik las ergens dat iemands partner het spuitje met inhoud bij de iui erin had mogen spuiten. Ik moet daar echt niet aan denken, zou me zo opgelaten voelen! En dat terwijl mn man en ik totaal geen gene bij elkaar hebben. Na mn bevalling checkte hij zelfs de bloedstolsels die ik verloor omdat ik niet tegen bloed kan... AMC hanteert 15 min liggen na de IUI, dus ik hou me daar braaf aan. En nee, ik weet niet of ik teleurstelling kan beinvloeden. Heb natuurlijk al vele malen een ongewenste menstruatie gehad, en de ene keer vond ik het prima en de volgende keer megaverdrietig. De ergste klap was denk ik toch wel op mn 40e verjdg, toen heb ik het soort van opgegeven... En het voelt wel bevrijdend, dat die druk weg is. Ik zou dolgelukkig zijn met een 2e kindje, echt maar als het niet zo is dan hebben we daar ook vrede mee. En ik probeer krampachtig dat gevoel vast te houden! Daar komt bij dat ik, net als zonder IUI, ook nu 1 rijpe follikel heb. En het zaad wordt nu iets dichter bij gebracht. Maar de kwaliteit is al prima en ze zwemmen goed, dus ik kan echt niet zien wat deze kans groter maakt dan voorheen...Dus ik wil gewoon niet hopen..... Hoop dat ik dat volhou.......
Eek, Volgens mij heb ik mn eisprong vannacht gehad..... Heb altijd vanaf eisprong tot menstruatie gevoelige/pijnlijke tepels, en daar stond ik vanochtend weer mee op. Balen, want ik vroeg gist nog of wij zelf al moesten vrijen om extra kansen te creeren. Maar dat was absoluut niet de bedoeling, er mocht voor de IUI minimaal 48 uur geen gemeenschap zijn om de kwaliteit van het zaad optimaal te krijgen. Nu twijfel ik, heeft vanav nog zin om te klussen, ws toch al te laat... Toch maar netjes tot morgen op IUI wachten? Word zo moe van dat weer in de wacht staan. Gisteren eindelijk mn nieuwe matrassen gekregen. Moest eigenlijk al ruim jaar vervangen, maar ik riep steeds dat ik eerst wel ging bevallen op de oude. Aanschaf nieuwe matrassen uitgesteld, en ondertussen werd i met rugpijn wakker. Vannacht heerlijk geslapen! En zo met meer dingen. Mn auto loopt op zn eind, maar we wachten met de aanschaf van een andere omdat een 2e ook weer een hoop extra opvangkosten mee gaat brengen. Ik wil weer gaan paardrijden, bijrijden op een paard van een ander, maar ook dat wacht ik steeds af. Wil niet die commitment aangaan en dan opeens zwanger raken. Wil eindelijk wel eens duidelijkheid....komt er wel of geen 2e?! Toch maar weer de tarotkaarten laten leggen?
Hoi, Herkenbaar dat gevoel dat je leven op pauze staat, in afwachting van... Bij ons ook, ook al zijn we nog niet zo lang bezig met de tweede. Hifi, tarot kaarten. Heb ook poosje gedaan via een soort huis vrouwen cursus, maar ben nu helemaal klaar mee. Wil realiteit! Volgens mij kan extra klussen nooit kwaad, dus doen! Zaad is toch goed? Weet je zeker dat eisprong was? Misschien voel je het rijpingsperiodes? Anders wellicht zkh vragen voor extra meeting en wellicht iui dag vervroegen? Irritant hè, die bijkomende stress!
Heee, Nou, ben helemaal geen tarottype, maar in de periodes in je leven dat je t niet meer weet ga je dat soort dingen doen. Dus heb ze paar jaar geleden laten leggen, en er kwam toch wel veel van uit. maar wil er niet naar gaan leven, dus daarom nooit meer gedaan. Klussen vlak voor IUI wordt sterk afgeraden. Zaad is pas min. 48 uur na lozing weer op sterkte. Bij 1e zaadlozing komen veel zaadcellen mee, de 2e in 24 uur al stukken minder en de 3e haast niets meer. Dus bij IUI willen ze optimaal zaad om te bewerken... Hadden we nou toch toch maar gisteravond....dan had er nog 40 uur tussen de IUI gezeten. Maar vanav klussen heeft al geen zin meer, want als eitje vannacht gesprongen is dan is vanav te laat. Dus toch maar morgen ervoor gaan, en hopen dat die zere tepels van de ovitrelle komen... Weet nu in elk geval dat ik de volgende keer, meteen na het zetten van de pregnyl/ovitrelle, mijn vent bespring, hahaha. Dan ligt er in elk geval wat zaad op de loer mocht het eitje eerder springen. Ik laat het denk ik maar voor wat het is nu, ben er moe van. Mn lief heeft zicht op misschien een promotie. Zou fijn zijn. We hebben het zeker niet slecht, maar met al die bezuinigingen die eraan komen zou wat extra ruimte fijn zijn...Richt me daar maar even op! Nu ff met mn kleine mannetje spelen, hij gaat al bijna naar school...
Volgende keer misschien ook Ovutesten testen doen, dan kun je wellicht je pijntjes verklaren. Goed dat je het loslaat, morgen heb je de iui en dan maar duimen dat de kans optimaal is, en dat de natuur zijn werk doet. Merk bij mezelf dat deze keer veel zwaarder is, dan vorige keer. Toen was ik zo blij, dat ik ondanks alles, toch de kans kreeg om moeder te worden, dat ik de spanning van het medisch traject niet zo voelde. Nu voel ik me vaak heel boos dat het zo moet gaan. Komt wellicht toch wat weggestopt verdriet naar boven. Ja, dat is fijn zo'n promotie in zicht! Ik hoop dat het lukt. Als er inderdaad een tweede komt die ook naar de opvang gaat, blijft er van mijn salaris niet veel over...
Ja, dat van die ovutesten is een goed idee! En ik ga voor de iui ook zelf om de dag vrijen, nou ja, met mn man dan. Kwam er nu ook niet echt van door die schimmel...bleeh Ik begrijp dat het nu zwaarder is. Vorige keer was IUI de oplossing, en nu de noodzaak om nog mama te worden...Dat vorige keer meteen raak was speelt natuurlijk ook mee, dit is de eerste keer dat je de teleurstelling voelt van het niet lukken van de IUI Neemt natuurlijk niet weg dat die boosheid er inderdaad misschien nog uitmoet van het hele voortraject. Er valt ook echt niets anders van te maken dan dit. Maar ik vind jou zo positief en blij in dit opic, een voorbeeld voor mij. Dus als je ff wil spuien, of t ff kwijt wil, hier een lezend oog (ipv luisterend oor) Pb' en mag ook altijd he? XX
Hoihoi, morgen is het zover... Wel op tijd naar bed gaan hoor, zodat je goed uitgerust ben en je lichaam zich helemaal kan storten op het zaad Hoe regel je dat met je werk? Je piept er gewoon even tussen uit? Zijn je collega's op de hoogte? Succes morgen en ik ga voor je duimen!
He eekje, Dank voor je berichtje, leif! Had geen goede nacht, mn zoontje had koorts en werd 3 keer wakker. Mn man ging de 2e en 3e keer heen, maar werd toch wakker van. Ik doe nu even vervangend werk op de grond, omdat dit traject niet met vliegen te combineren is. Dus ik werk nu op een afdeling waar we kwaliteitsmetingen doen bij het hele grondproces. Er zitten meer collega's met IUI, IVF en ICSI. Ook de rug, enkel en knieklachten lopen hier rond. Ik draai gewoon mijn uren, mag zelf bepalen wanneer, en laat werkbriefjes aftekenen door afdelingshoofd. Die dus ondertussen wel bekend is met deze MMM. Vandaag gewoon om half 6 begonnen, en dus geen 8 uur gemaakt maar dat geeft niet want medische afspraken gaan voor. Ik had ook om half 9 kunnen beginnen, en dan nog minder uur draaien maar dat vond ik gevoelsmatig niet kunnen. Ben al blij dat mn werkgever deze behandelingen zo goed faciliteert, en wil dan zelf niet de kantjes eraf lopen. Dus wat werk betreft zit ik goed, al zou ik zooo graag ff een vluchtje doen....ff naar de zon.....of shoppen..... De IUI stelt idd niks voor. Heb nog 15 min. gelegen, en dat was het. Nu lekker op andere dingen richten, zoals de laatste traktatie van Friso (mn zoon) op de creche. Want ja, daarna begint toch echt de basisschool. Mag ik vragen wat jij voor werk doet? En hoeveel dagen? Gewoon nieuwsgierigheid, haha
hoihoi, Nou hup, moeder natuur, aan de slag! (wat een rare woorden eigenlijk) het duimgedeelte kan officieel beginnen (en als het daar aan ligt, nou dan heb jij een streep over paar weken!). Ik werk in het onderwijs, drie dagen per week. Vorige keer waren paar collega's wel op de hoogte. Ze wisten van mijn kinderwens en als het dan jaren uitblijft... dan krijg je wel vragen. Nu ben ik wat stiller, omdat het best lastig is om steeds vragen te beantwoorden. heb je al leuke traktatie bedacht? ga je zelf aan de slag, of naar de winkel?
O ja, je had al geschreven over het onderwijs, stom! Lief dat je zo gaat duimen, ik vind het nu echt nog helemaal niet spannend. Laten we hopen dat het zo blijft, haha Ik snap wel dat je niet meteen in de groep gooit hoe het ervoor staat. Bij mij weten mensen wel waar we mee bezig zijn, maar niet hoe wat en wanneer. Ik wil namelijk echt niet op mn nod van die vragen en smsjes krijgen met de vraag of het gelukt is. Ik wil zelf wat maken om te trakteren, mr ga wel ff op google voor tips en voorbeelden. Ben niet overdreven qua traktaties, maar vind het wel leuk om iets grappigs van te maken. Vriendin gaat nu al een partijtje voor haar zoon geven (wordt over 2 weken ook 4 jaar) Maar ik was eigenlijk van plan de verjdg gewoon met de buurkindjes in de ochtend te vieren, met taart, en dan 's middags met avondeten de hele familie (35 personen) Zo hebben we het tot nu toe elk jaar gedaan, en ik dacht vanaf volgend jaar pas een partijte. Hij kent nu toch nog geen kindjes van de basisschool. Wat vind ji?
Hihi, grappig dat je al dacht dat ik in het onderwijs werkte, want ik had het nog niet genoemd. Blijkbaar kom ik al lekker als een onderwijsmalloot over: Vroeger heb ik ook weleens gedroomd om stewardess te worden ( welk meisje niet?), nu denk ik dat ik daar helemaal niet geschikt voor zou zijn . Dienstverlening en service geven ,weet niet of ik daar wel aardig genoeg voor ben . Ik wil inderdaad ook niet op testdag allerlei vragen. Bij ons kunnen mensen er wel naar raden, als ik me s ochtends opeens afmeldt... Nouja, ook nog kans dat het op mijn niet-werkdag valt. Bij mijn man valt het minder op omdat hij ook veel externe afspraken heeft. Volgens mij willen kindjes van vier gewoon feest, kadootjes, aandacht en taart. En wie er dan komen, maakt niet uit. Buurkindjes en grote familie vind ik al een enorm partijtje!
Hahaha, nou eekje, als jij in t onderwijs zit en zoveel kids aankan zou je een topstewardess zijn! Ik heb echt nul geduld, zelfs min 10 geduld en heb al moeite 1 kind in toom te houden, hahaha. Heb ook al bedacht dat ik wbt de moederinzet op school straks, me aanmeld voor alles zonder kinderen...Ben gek op schoonmaken, klas versieren, en evt nog voorlezen/bieb doen, maar ik ga echt niet met die kids mee op schoolreis nr bijv de efteling... Dan vermoord ik er minstens eentje, hahahaha En ik vind jou heeeeel aardig hoor! ik kreeg gistav ineens 3 smsjes/appjes van vriendinnen hoe het er voor stond met de IUI. Stom toeval, want had niemand verteld dat gist de inseminatie was. Heb het meteen afgewimpeld, met detekst dat ik het erg lief vind dat ze aan me denken en meeleven, maar dat ze het vanzelf wel horen als ik er wat over kwijt wil. En dat ik het er voor nu niet over wil hebben. Ze begrepen het geloof ik wel. Of was ik nu niet aardig? Begint wel steeds meer in mn hoofd te spelen dat ik liever zou stoppen. Of meer zo iets van vroeger, je weet dat het niks meer gaat worden met je vriendje, maar ook nog niet aan toe om het uit te maken.... Klinkt dat gek? Of misschien wel door naar IVF, zo dat ik concreet weet of mijn eitjes zich nog laten bevruchten. Ik geloof niet meer zo in mijn natuur... Straks met friso naar een kinderkapper in Amsterdam Zuid. Het knippen is vanaf 2 jaar al een hel, echt een hel. Hij begint te krijsen, totale hysterie, en geen land meer mee te bezeilen. En ik, zonder geduld, hield hem dan maar in de houdgreep en de kapper snel speedknippen. De kapper gaf aan dat dit het ergste is wat hij ooit had meegemaakt, en dat hij er niet meer aan begint. Dus stad en land afgebeld, en nu een kinderkapster gevonden die ook probleemgevallen doet. Ben benieuwd..... Het ergste is dat Friso dus zonder probleem een prik krijgt, of nageltjes knippen... Nou, wens me maar succes, hahahaha