Vertellen als je gaat bevallen?

Wij hadden van tevoren al besloten dat we geen telefoon meer zouden opnemen en niet laten weten dat de weeen waren begonnen. De enige die ik het wel zou vertellen als ze had gebeld, was mijn nichtje. Tegen haar kan ik mijn mond niet houden, ook niet toen ik net wist dat ik zwanger was, zij wist het als eerste .
Mijn ouders belden toen ik al een tijdje bezig was en mijn schoonouders belden toen ik aan het persen was (op de video hoor je de telefoon gaan, dus 1 tip, zet het geluid uit ). We hebben ze een uurtje na de bevalling teruggebeld met de mededeling dat we even bezig waren . En zij hadden al zo'n vermoeden .

 

Dat probleem hadden wij nou ook
Onze ouders wilde perse weten als het zover was
We hebben duidelijke afspraken gemaakt...we zouden ze bellen als het zover was daarna zou de tel uitgaan en belde we hen pas als de kleine geboren zou zijn. Ook hebben we duidelijk te kennen gegeven dat we er niet op zaten te wachten als ze opeens voor de deur zouden
staan

Dat laatste was gelukkig niet het geval, wel hebben we tussendoor nog een keer gebeld dat ik naar het zh zou gaan omdat het niet vorderde en toen de kleine was geboren hebben we gebeld en dat we zouden bellen wanneer ze mochten komen (omdat Luca was meegenomen naar de couveuse afd. en we zelf niet eens wisten wanneer we onze bink eindelijk mochten zien).

 

Ik word maandag ingeleid en ik heb mijn familie niet verteld dat het maandag al gaat gebeuren. Het is niet zeker dat ik die dag ga bevallen. Bovendien willen wij niet continu gebeld worden. Mijn man heeft vrij genomen van zijn werk en verder is het ons geheimpje. Ik vind het stiekem wel spannend.

 

Ja ik heb hier ook over nagedacht, ik denk dat ik als het eenmaal begonnen is geen telefoon meer aan neem, en ik denk dat ik afspraken met een smoesje afbel

 

Wij zijn toen ik overtijd liep wel met familie naar Centerparcs geweest trouwens, dus als het daar was begonnen, hadden we het wel laten weten . Mijn vader dacht eerder trouwens dat we wel zouden bellen als het zou beginnen, maar ik heb toen meteen gezegd dat we dat niet gingen doen.

 

Ik hebmijn ouders en schoonouders gebeld om te zeggen dat het begonnen was.
Ik had het geluk (in verband met bellen) dat ik naar het ziekenhuis moest en darom geen last had van telefoontjes.
Ik heb ze na de bevalling gebeld dat ze een kleindochter hadden gekregen..

 

Ik heb nog niet echt een idee hoe we het gaan doen, maar mijn
ouders hebben gezegd bel maar als het er is.....
Maar mijn man heeft een dochter van 3 en als die hier is bel ik
mijn broertje om te komen oppassen....
Maar we zullen zien hoe het gaat....het duurt nnog even

 

In principe laat ik het niemand weten. Alleen mn ouders zullen het wel gaan weten want die vraag ik om tijdens mijn bevalling op Jarissa te passen. Aangezien ik in het ziekenhuis ga bevallen, staan onze telefoons in ieder geval uit. Als we na de bevalling lekker gewassen op bed liggen en zelf kennis hebben gemaakt, gaan wij pas bellen.

 

bij brandon hadden we mijn moeder gebeld snachts omdat die van ver moest komen dus die belde we al toen we bezig waren en de rest erna pas.

nu krijgt 1 iemand het te horen die op me zoon gaat letten en de rest pas erna

 

we hadden tegen mijn ouders gezegd dat we zouden bellen als het begonnen was zei moeten ruim 1,5 uur rijden naar hier en nog eens bijna 3 kwartier extra naar het ziekenhuis als wij naar het ziekenhuis zouden gaan dan zouden zei hier naar toe rijden.
Maar het ging allemaal zo verschikkelijk snel dat we er pas aan dachten toen ik bevallen was.

 

Mijn ouders moeten ook anderhalf uur rijden. Maar die heb ik evengoed pas na afloop gebeld. Ik vind het vroeg zat als er pas mensen zijn na een paar uur. Schoonouders zijn pas volgende dag geweest. (Jarissa is 's avonds om 7 uur geboren). Mijn ouders waren er rond half 10. Vroeg zat allemaal. Eerst lekker eigen gezinnetje. Nieuwe baby moet ook wennen aan de buitenwereld.

 

Ik heb me al voorgenomen dat als er iemand belt terwijl ik weeen heb, dat ik ze dan met een smoesje probeer af te poeieren. Ook m'n ouders. M'n moeder en ik bellen elkaar iedere dag of in elk geval om de dag wel en ik wil gewoon de rust hebben. Ook omdat de eerste weeen nog helemaal niets willen zeggen. Ze weten dan ook niet dat ik al een paar ochtenden krampen heb. Dat stelt ook niets voor in feite, maar ik wil voorkomen, dat ze dat dat gaan denken . Laat ze maar lekker denken dat het hier nog hartstikke rustig en stil is.

Mocht ik vrienden ofzo af moeten bellen omdat m'n vliezen gebroken zijn ofzo of omdat ik weeen heb, dan zou ik dat toch anders vinden. Die staan zowiezo niet gelijk voor de deur. Dus ik denk dat ik het dan wel zou zeggen, maar ze op het hart zou drukken om het tegen niemand te zeggen. We sms'en wel -nadat de ouders zijn ingelicht- als de kleine er is, en als het afzakt, horen ze het ook wel.

Anderzijds; Als ik m'n man ergens moet 'wegbellen' zeg maar, zonder dat ik hem aan de lijn kan krijgen op dat moment (wedstrijd ofzo) dan weten ook veel mensen het gelijk. Maarja, we zullen zien hoe het gaat

 

In het ziekenhuis mag je tegenwoordig toch gewoon je telefoon aan laten? Mijn nichtje is 4x in het ziekenhuis bevallen en belde altijd vanuit het bed daar en bracht haar ouders ook op de hoogte tussendoor door hun te bellen met haar mobieltje.

 

Op de verlosafdeling in het ziekenhuis waar ik ga bevallen mag je geen mobiele aan. Kan niet zeggen dat ik het gemist heb trouwens.

 

Wij (nou ja, mijn man ) hebben onze moeders gebeld toen de vk bij ons bleef en ik 7 cm ontsluiting had. Daarna volgde een belletje met het bericht, dat we naar het ziekenhuis zouden gaan voor wee-opwekkers en dat ging uiteindelijk over in een smsje: 'wordt keizersnee.'

Mijn man is nogal van de 'kort en bondig' dus hebben onze moeders om 18:00 uur het ziekenhuis gebeld, stijf van de zenuwen. Ollie was toen 2 uur oud

Al die stress... maar ze wilden het erg graag weten als het zover was en hebben enorm meegeleefd

 

Mijn moeder zal hier al wel zijn voor de bevalling (tenmiste als de baby zich niet te vroeg aan dient) Ze woont in Eindhoven en wij in de randstad dus ze logeert wel vaker.
Zij komt op mn 2 andere kinderen (9 en 11) letten terwijl ik bezig ben. Zie t niet zitten om die 2 er bij te hebben nml als ik weeen aan t opvangen ben. Zijn ze veel te druk voor
En ze wil ook n beetje helpen met t huishouden etc (doet ze zowiezo altijd al als ze hier is)
En de rest hoort het wel als we klaar zijn denk ik zo.
We hebben het er nog niet over gehad eigenlijk.
Maar ook al belden we van "we zijn begonnen". Dan denk ik niet dat mn vriend zn ouders zouden bellen voor ze weer wat hoorden ofzo.
Zowiezo zitten we dan in het ziekenhuis.
Kan stiekem niet wachten om mn vriendin te bellen van..."het is echt n meisje!"
Nog 11 weken geduld...misschien 13 pff

 

Bij ons eerste heb ik er geen moment bij stil gestaan om ook maar iemand in te lichten als er wat aan de gang zou zijn. Ivm mediche indicatie moest ik in het ziekenhuis bevallen en toen mijn weëen waren begonnen kon ik gelijk heengaan.
Tussen het puffen door heeft mijn man nog heel even overwogen om zijn ouders te bellen dat er wat aan de hand was, heeft hij gelukkig niet gedaan.
Toen uiteindelijk de volgende ochtend (5 voor 6), na een spoedkeizersnede onze dochter er was, hebben we zelfs nog gewacht met bellen want op zo'n onmenselijke tijd was er toch nog niemand wakker
Zo rond half 9 hebben we mensen gebeld met het nieuws dat er een meisje was geboren.

Bij de 2e werd het een geplande keizersnede en toen hebben we wel de juiste datum en tijd doorgegeven, ook omdat we oppas nodig hadden voor ons dochter. Straks bij de 3e zal dat weer het geval zijn, wie weet kunnen we oma dan inschakelen als oppas zodat Ilse en Leo ook meteen hun nieuwe broertje kunnen bewonderen.
En stiekem verwacht ik ook meteen bezoek van onze broers ivm de naam

Groet van Kiki

 

Ik kreeg van een vriendin een sms-je, terwijl ik aan 't puffen was... of ik zin had om op de koffie te komen. Ik heb toen terug ge-smst dat ik al bezoek kreeg .