Als het goed is ben ik vandaag 6w4d en ik heb behoorlijk de bibbers. Afgelopen maart een mk gehad, en ik zit nu alles na te rekenen wanneer wat precies gebeurd is in die periode (eerste echo, eerste bloedingen op, etc)... denk bij alles wat ik voel "oh nee daar gaan we weer". Ik word er gewoon helemaal gefrustreerd van en denk continue, "als ik die en die dag maar voorbij ben, dan komt het wel goed". Natuurlijk weet ik dat ik het best gewoon maar kan afwachten en rustig blijven, maar wat ik ook probeer om ergens anders aan te denken, het lukt me niet! Vorige keer had ik "vandaag" mijn eerste echo en werd er gezegd dat het er "goed maar erg klein" uitzag. Een week later weer een echo (op vrijdag) en toen werd er gezegd dat het "te klein was" en dat ik de vk maar moest bellen op maandag voor een afspraak. Die zei toen doodleuk door de telefoon "ah ja, jij belt voor die miskraam he?".... Ik antwoordde dat ik nog niet wist dat het een mk was, waarop ze zei: "Jawel hoor, dit is duidelijk een lege vruchtzak dus je hebt een miskraam". Ik was in shock op dat moment, ook al wist ik van binnen dat het misschien niet goed zat. Maar die botte manier en het woordje "miskraam" kwamen toch behoorlijk onverwacht. Dus nu ben ik weer zwanger. En ik heb zo verschrikkelijk weinig zin om inderdaad weer naar die vk te gaan. Helaas zitten we hier in een klein dorp en heb ik niet veel keus. Nou loop ik dus al een tijdje te piekeren of ik eerst een pretecho zal gaan doen. Hier in de buurt (Lommel) zit zo´n pretecho bureau namelijk. In mn eentje, "stiekem", om te kijken of alles er beter uit ziet dan vorige keer. Volgende week of zo, als ik over de 7 weken ben en er al het een en ander te zien zou moeten zijn. (of in ieder geval zien of dit niet weer een blighted ovuum is...) Is dit heel erg raar? Of kan ik beter nog proberen een paar weken te wachten met de echo? Wat zouden jullie doen?
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik snap je frustratie, is er geen mogelijkheid dat je naar een andere vk gaat? Dan maar wat verder rijden toch? Je moet je er wel goed bij voelen! En je kunt toch beter wat geduld hebben met de echo hoe moeilijk het ook is, proberen positief te blijven!
Fijn dat je zwanger bent! En snap zo je angst. Kan je een gesprek aangaan met die vk? Zo van dat je haar manier van reageren als heel kwetsend hebt ervaren? Ik heb dat wel gedaan in het zhuis, het luchtte mij iig op.
Ik heb niet echt de mogelijkheid ergens anders heen te gaan, dus zal het hier mee moeten doen. Maar ik denk dat ik me al een stuk beter zal voelen als ik inderdaad een bevestiging zou krijgen dat het niet weer een leeg vruchtzakje is. Bedankt in ieder geval voor je reactie
Bedankt! Eerlijk gezegd, heb ik er helemaal niet zo veel zin meer in om er met haar (of met iemand anders) over te praten, probeer het zoveel mogelijk achter me te laten, vooral ook omdat ik nu dus weer zwanger ben en me eigenlijk daar op zou willen richten...
Peque, allereerst van harte gefeliciteerd!!!!! Ik herken je gevoel wel. Ik heb tweemaal een miskraam gehad. De eerste keer werd ik ontzettend goed begeleid door mijn toenmalige verloskundige, die me zelfs terugbelde in de avond toen ik voor mijn werk ergens anders in Nederland was en daar bij het eerste bloedverlies zat te huilen op mijn hotelkamer. Ik kon toen alleen nog maar afwachten, en zij loodste me er echt doorheen, als een lieve moeder met sterke woorden. Dat heeft me ontzettend geholpen, zo iemand had ik graag naast mijn bed gehad! De tweede keer ( nieuwe woonplaats) "moest"ik ook naar een andere vk. Toen ik geen goed gevoel had over mijn zwangerhschap en ik daarover belde deed ze nogal lacherig erover. Ik heb me ontzettend gekwetst gevoeld. Gelukkig heb ik in Amsterdam meer keus voor een vk. Ik zal dus nu over een aantal weken (hopelijk) een ander bureau gaan zoeken en daar nooooooit meer terug naar toe gaan. Jij hebt die luxe helaas niet en moet het doen met het bureau wat je nu hebt. Deze dames zullen je begeleiden, eventueel naast jouw bed staan, en je zult je vertrouwd en prettig bij ze moeten gaan voelen. Dat kan niet zolang de lucht niet geklaard is en zolang jij niet gezegd hebt wat je op je hart hebt. Ik kan me voorstellen dat je je op het positieve wil gaan richten, maar ik denk ook dat een gesprek heel erg veel opluchting kan bieden. Dat hoeft verder helemaal niet zwaar te zijn, en niemand hoeft daarbij boos of gefrustreerd te worden. Je kunt ook even terloops aangeven dat je nogal geschrokken bent naar aanleiding van de opmerking van de vorige keer en dat je het daarom moeilijk vind om weer hier je echo's te krijgen ( o.i.d.). Het is niet raar om dat aan te geven! Uiteraard staat het je vrij om elders eerst te kijken wat je kunt verwachten. Hou er rekening mee dat niet alle pretecho bureau's inwendige echo's kunnen maken en dat er misschien met een uitwendige echo nog niet zoveel te zien is als je zou willen. Ik heb daar zelf een nare ervaring mee. (pret)echobureau waar ik op eigen gelegenheid heen ging ( dezelfde reden als jij naar aanleiding van eerdere vervelende opmerkingen van mijn vk) met een uitwendige echo feliciteerde me en vertelde me dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Baarmoeder zag er mooi uit en ze zag het hartje kloppen. Dacht ze. Een inwendige echo bij de vk een paar dagen later bevestigde dat mijn kindje op de dag van de pretecho er al niet meer was en dat "wat ze dacht te hebben gezien"toch iets anders zou moeten zijn geweest.
Hi Zouzograag, heel erg bedankt voor je reactie en sorry dat ik niet eerder heb gereageerd. Ik heb er echt een paar dagen over na moeten denken, over hoe en wat en de reacties hier hebben me natuurlijk ook weer aan het denken gezet. Uiteindelijk, na veel wikken en wegen, heb ik toch besloten om een pretecho te doen, en heb een afspraak staan voor donderdag in de namiddag. Voor mij is op dit moment het allerbelangrijkst dat ik deze eerste periode door kom. En alle zenuwen en zorgen hebben daar niet echt een positieve uitwerking op. Dus ik heb besloten eerst zelf (met mijn vriend samen) te gaan kijken of het niet weer een leeg vruchtzakje is. Dat is namelijk mijn allergrootste angst en iets wat ik niet uit mijn gedachten krijg. Donderdag dan zou het bijna 8 weken zijn en dan moet toch in ieder geval te zien zijn of het wel of niet een leeg vruchtzakje is. Natuurlijk ben ik me er ook heel erg van bewust dat er daarna nog van alles en nog wat fout kan gaan, en dat het geen verzekering is dat daarna alles goed gaat. En ik ben me er van bewust dat het geen medische echo is. Maar het enige wat ik op dit moment zou willen zien, is of het wel of geen leeg vruchtzakje is, en dat zou op dit moment met een pretecho in ieder geval wel goed bekeken kunnen worden. Nu ben ik continue aan het malen in mijn hoofd en dat is al een paar weken zo. Bij alles wat ik voel en niet voel, vraag ik me af of het ok is. Iedere keer dat ik naar de wc ga kijken of ik toch al weer aan het bloeden ben, ik word er compleet gek van! Dus nog een paar dagen spanning en dan weet ik meer ... Nogmaals heel erg bedankt voor je reactie, het heeft me een aantal dingen gegeven om over na te denken, en dat stel ik zeer op prijs! ps, jij ook heel veel succes!
Beste Peque, Ik had ook ontzettend de bibbers na mijn twee miskramen. Het is herkenbaar wat jij schrijft over het naar de wc gaan en continue de angst hebben over bloed zien bij het afvegen. Ik heb ook die angst gehad en kreeg nu bij 7 weken een echo. Het lukte bij mij om een uitwendige te maken. Dus wie weet bij jou ook wel. Als jou een echo wat meer rust geeft, dan moet je dat zeker doen. het gaf mij veel rust. Wel vervelend als je een naar gevoel hebt bij die verloskundige en jammer dat er verder niets in de buurt is. Ik hoop dat je na de echo met een beter gevoel naar je verloskundige kunt gaan. Succes! Ik zal voor je duimen
heel erg bedankt vanavond heb ik de echo, om 20.30, dus hopelijk weet ik dan meer... zit wel af te tellen nu zeg, nog 8 uurtjes geduld....
Lieve Peque, jouw verhaal greep me best een beetje aan, omdat ik in bijna dezelfde periode hetzelfde heb meegemaakt... Herken je onzekerheid helemaal. Wij hadden 6 september onze eerste echo van onze nieuwe zwangerschap met 8 weken. Vorige keer was met die echo er geen hartslag te zien en was het kind je met 7w3d gestopt. Ik ben toen gecuretteerd en de nasleep ken je zelf ook denk ik... Ik was direct na de curettage (na een keer een cyclus te hebben afgewacht), weer zwanger. Totaal onverwacht dat het zo snel ging. We waren heel blij. Ook heel onzeker. De aanloop naar de eerste echo was een hel. We waren allebei enorm gespannen. Ik durfde nog niet echt blij te zijn. Onze VLK was ontzettend lief en vroeg ook of we het spannend vonden. Het was ook dezelfde die ons vorige keer het slechte nieuws bracht. Tijdens de echo, liet ze ons direct het hartje zien en ik moest echt keihard huilen. Alle emoties kwamen eruit. Daar was alle ruimte voor. Ik wil je graag meegeven: sta er positief in. Een miskraam komt 1 op de 10 zwangerschappen (die de VLK ziet) voor. Best veel dus. Je hebt geen grotere kans op een miskraam bij een nieuwe zwangerschap, als je die hebt gehad. Dat speelt pas als je 2 of 3 keer achter elkaar een miskraam krijgt. Het is superspannend, maar probeer er echt positief in te staan. Dit maakt het makkelijker. Zoek een VLK waar je je op je gemak voelt. Ik zou niet teruggaan naar degene waar je zat. Dat klonk niet erg netjes. Het is jammer dat de onbevangenheid van je zwangerschap eraf is, maar de blijdschap komt echt weer terug! Geloof me! Heel veel succes vanavond. Hopelijk word je gerust gesteld. Liefs, Suzanne
bedankt allemaal voor de berichtjes We zijn dus gisterenavond gegaan voor de pretecho en al was de foetus iets kleiner dan verwacht, er was duidelijk een hartslag! Ook zag het baarmoederslijmvlies er heel erg goed uit, erg mooi gevormd en goed van dikte. Dus voor nu, goed nieuws Dit neemt voor mij in ieder geval een gedeelte van de spanning en bibbers weg, al blijf ik natuurlijk realistisch, (er kan van alles gebeuren). Maar, we zijn in ieder geval een stapje verder dan de vorige keer!
ik heb ook begin het jaar miskraam gehad , en nu ook zwanger vandaag echo gehad , was al wat tezien maar nog te vroeg voor hartje 5 weken en 4 dagen , volgende week mag ik terug komen voor nog een echo om te zien of hartje dan klopt maar geloof me ik zit ook zwaar in spanning bang op herhaling dus snap wat je bedoelt !! succes en hoop net als bij me zelf op een goeie afloop en dat we gezonde kindjes op de wereld mogen zetten !!
Hoi hoi, Aller eerst gefeliciteerd, super dat jij een hartje kreeg te zien. Bij mij is beetje het zelfde verhaal. Afgelopen 4 mei een mk gehad en nu 6 weken zwanger!!!! Heel gek, vind het natuurlijk echt spannend om de eerste echo te hebben en te zien of het hartje klopt, maar op de één of andere manier voel ik me zoveel rustiger dan mijn eerst zwangerschap. Ben echt wel bang en hou er stiekem ook wel rekening mee dat dit ook een mk wordt. Al hoop ik diep down natuurlijk van niet. Op de één of andere manier heb ik alles wel een beetje aangevoeld, bij mijn eerste zwangerschap. We hebben op 20 feb onze hond moeten laten inslapen, toen we weg gingen bij de da zag ik 3 sneeuwvlokjes en dacht toen ik ben zwanger! Op 25 feb hadden we een positieve test, best heftig, van de ene emotie naar de andere. Een week of 1,5 later zat ik gewoon tv te kijken en ineens.. voelde me leeg. Het gevoel drukte ik weg natuurlijk en helaas was bij de 1ste echo te zien dat het een mk werd. Enfin, ik hoop dus dat mijn "rustige" gevoel iets goeds betekend en dat ik net als jij een hartje mag zien. De echo heb ik over 1,5 week dus dat is nog even afwachten.. pfff spannend allemaal.
ik zal voor je duimen! ik heb donderdag 3 oktober weer een echo gepland (pretecho) in de namiddag, dus precies 2 weken na de eerste. Dan is er hoop ik weer meer te zien, in 2 weken zou het in ieder geval goed gegroeid moeten zijn.
allereerst, sterkte met het verlies van je hond. Wij hebben die van ons na 14,5 supermooie jaren helaas in moeten laten slapen vorig jaar, en ik mis haar nog elke dag! pffff kan me voorstellen dat je door een behoorlijk heftige tijd bent gegaan, super dat je nu weer zwanger bent! natuurlijk duim ik kei hard voor je dat het deze keer allemaal goed gaat! Ik moet nog 3 dagen wachten op de volgende echo. Ben dan ook benieuwd hoever de beeb dan echt is, want dat was op de eerste een beetje moeilijk te zien. Ik had het er van het weekend over met een vriendin, dat je allerlei dingen (denkt?) te voelen. Zo voelde ik bijvoorbeeld al een week voordat ik een vroege test deed, dat ik zwanger was. En toen ik de eerste test deed, was die in eerste instantie negatief. Ik kon het bijna niet geloven, want ik wist zeker dat ik zwanger was! Toen ik een week erna weer een test deed was die wel positief. "Zie je wel, ik wist het" Ook wat je beschrijft dat je je ineens leeg voelde, dat herken ik. Dus, waarschijnlijk een goed teken dat je nu jezelf rustig voelt, een idee dat het goed zit, super!
peque u ook heel veel succes met de pretecho ! hopelijk is ie meer gegroeid wat vast wel het geval is !! & bedankt jaa ik moet nog even tot vrijdag wachten zwaar de zenuwen maar hopen op het goede !