Woensdag 11 april: morgen is de grote dag, dan vind de keizersnede plaats... Ben best wel zenuwachtig. Wat als ze nu alsnog is gedraaid? Wat als zij toch een hij blijkt te zijn? En natuurlijk of ze gezond zal zijn? Hoe zal de operatie verlopen? Hoeveel pijn ga ik hebben? En ga zo maar door. Donderdag 12 april: om 8.00 uur melden we ons in het ziekenhuis. We blijken de 4e operatie van de ochtend te zijn, dus kunnen het nog lekker rustig aan doen. Na een tijdje gaan we aan de ctg en alles ziet er goed uit. Ik word klaargemaakt en krijg een katheder en infuus (pas na 3 keer prikken gelukt). Alles verloopt lekker rustig en ik kan alles goed over me heen laten komen. Dan door naar de volgende fase. Er komen plakkertjes op mijn borst, een bloeddrukmeter om de arm en een hartslagmeter om de vinger. Weer wachten en dus nog maar weer even ctg. Meisje doet het nog steeds goed. Intussen is mijn vriend omgekleed en dan gaan we met zijn allen naar de ok. Het is daar wel een stuk koeler en ik begin te klappertanden: van kou, van zenuwen en van angst. Nu gaat de ruggeprik komen, daar was ik erg bang voor en het moment nadert... Ik krijg een paniekaanval en dan is daar de prik. Wat een meevaller, dat kleine prikje stelde echt niets voor! Mijn onderlichaam wordt lekker warm en ik glij weg in een zalig gevoel. Nog een meevaller: de arts-assistent die we al een aantal maal bezocht hadden mag de operatie doen. Ze begint en ik voel alleen wat geduw en getrek. Na een poosje horen we de gyn benoemen wat er allemaal al uit is. En dan komt ze achter het kleed vandaan, de eerste schreeuw wordt geuit en ze wordt in folie gewikkeld. Ze houden haar meteen bij mij en mijn vriend en ik kan alleen huilen van geluk. Dan is het moment daar dat mijn vriend en dochtertje de ok moeten verlaten en ik blijf alleen achter (nog zoiets waar ik tegenop zag). Gelukkig waren de artsen melig en begonnen mij in steenkool Duits weer dicht te naaien. Gelukkig was hun Duits slechter dan hun stiksteekjes Al met al heb ik weinig pijn gehad in de dagen na de keizersnede. Met name te danken aan de pijnstilling uiteraard. Alleen de eerste keer uit bed viel me vies tegen, maar de tweede keer was een eitje. En anders hoefde ik alleen mijn hoofd te draaien en glunderend naar ons mooie meisje te kijken!
Mooi verhaal Assepoester....Zoals je waarschijnlijk wel weet, ligt onze dondersteen ook in een stuit en mijn geplande keizersnede staat gepland voor aankomende dinsdag. Ik sterf nu al duizend doden, maar jouw verhaal stelt me wel wat gerust . Ben er nog wel steeds bang voor, maar zal het toch over me heen moeten laten komen. Gefeliciteerd met je dochtertje! Geniet ervan!
Assepoester; Ben blij dat het je mee gevallen is. Je hebt mooi op geschreven. Ik dacht eerst zal ik het wel lezen, want ik merk dat ik er toch wel wat meer tegen op zie, maar ben blij als het zo ver is. Zoals jij het vertelt, valt het mee. Ik hoop dat het bij mij ook zo gaat. Liefs Nathasja
Assepoester, wat fijn dat het allemaal zo goed is gegaan, en dat het zo goed gaat met de kleine meid uiteraard.
Gefeliciteerd, dat maakt de angst voor een keizersnee al een stuk minder. Ik heb alleen een vraagje, kregen/krijgen jullie een keizersnee in verband met stuitligging? Ons meisje ligt namelijk nog steeds in stuit en ik heb het gevoel dat ze niet zo makkelijk meer zal gaan draaien. Liefs, Duveldraakje
Nou Assepoester verhalen van jou moet ik vaker lezen, dat stelt aardig gerust Wel leuk dat de dokters een beetje melig waren, dat neemt de aandacht val al die medische toestand ook een beetje weg. Hoe voel je je eigenlijk nu? Dat had ik nog niet eens aan je gevraagd @ Duveldraakje -> Er zijn idd vrouwen die een keizersnede krijgen i.v.m. een stuitligging. Dat was bij Assepoester ook het geval. Alleen er zijn ook baby's die nog heel laat omdraaien dus er is zeker nog hoop dat je baby draait hoor
Mijn keizersnede was inderdaad ivm met een stuitligging. Ze is met 38w3d gehaald. Het gaat nu erg goed met me. De wond geneest erg mooi en ik was na ongeveer een week weer goed mobiel. Uiteraard moet je goed naar je lichaam luisteren en niets forceren. Gewoon lekker rustig aan, de afwas kan ook wel in 30 min klaar ipv in 20 Voor de meiden die ook nog een keizersnede staat te wachten: veel succes gewenst, probeer niet te zenuwachtig te zijn (lekker makkelijk praten achteraf, hihi) en laat het vooral rustig over je heen komen. Ze weten echt wel wat ze doen en zullen je kleintje prima op de wereld helpen!
Dank je wel. Ik ben nu in ieder geval een beetje gerustgesteld. Geniet maar lekker van de kleine. Liefs, Duveldraakje