2 april testte ik positief met een kruidvat testje. Geen tuurstreep, maar mooi vol. Daarna cb met indicator gaf 2-3 aan. week later weer 2-3 en week later weer 2-3. kan nooit goed zijn dacht ik. Toen begon ik ook nog te vloeien. Echo laten maken en arts zag een zwangerschap van ongeveer 5 á 5,5 weken. te vroeg voor hartactie. Volgende week terug komen. week erna weer echo, zwangerschap van 5,5 á 6 weken en beginnende hartactie. Helemaal blij natuurlijk! thuis nog een keer cb gedaan en eindelijk de gewilde 3+! Vloeien hield aan, maar kwam door hematoom in baarmoeder, dus maakte me niet al te druk. arts had wel gezegd dat baarmoeder hard aan het werk kon gaan om hematoom eruit te krijgen en dan zou kans bestaan dat vruchtje ook afgestoten werd. maar omdat vloeien per dag minder werd, kreeg ik ook steeds meer vertrouwen in mijn lijf. Gisteravond een controle echo gehad om te kijken of de hartactie goed op gang gekomen was. Zitten we in die wachtkamer te wachten hoor ik ze al bellen met de technische dienst en dat ze de andere mensen af gaan bellen. Ik maag samen met man toch naar binnen. echo apparaat doet het wel, maar ze kunnen niet meten. Toch kijken. Helaas geen hartactie te bekennen. Nu helemaal verdrietig. Achteraf gezien verliep het ook allemaal te vreemd om goed te kunnen zitten, maar na de echo van vorige week en het vloeien dat steeds minder werd kreeg ik toch weer hoop. En het oneerlijke voor mijn gevoel is nu dat ik helemaal gestopt ben met vloeien (na 3 weken!) en dat het dus toch mis is en het straks dus weer opnieuw gaat beginnen... de verloskundige belt als het goed is vandaag om te bespreken hoe en wat. Ik weet het niet meer... ben echt ondersteboven en wil het liefst zo snel mogelijk niet meer zwanger zijn om zo snel mogelijk wel weer zwanger te zijn! en aan de andere kant lijkt me dat ook zooooo eng! Weer die spannende weken die voorbij lijken te kruipen...
Ik wil je alleen even sterkte wensen. Laat je ook goed informeren over de opties. Als je het aankunt is afwachten het meest prettige voor je lijf. Althans dat is mijn ervaring. Heb alles al een keer gehad en de laatste keer gewacht en dit was voor mij het minst pijnlijk.
Sterkte meid! Ik weet hoe je je voelt... zoals al gezegt is, laat je goed informeren. Ik heb een curretage gehad en dit is mij 'goed' bevallen. Klinkt zo raar he... Ik vond het juist prettig om onder narcose te zijn en gewoonweg niks mee te maken van alles... maar daar moet je zelf goed over na denken. Je kunt het ook eerst even aankijken, maar als je er snel 'van af' wilt zijn (lullig gezegd) dan is een curretage de beste optie. Persoonlijk zou ik niet voor de miskraam pillen gaan, hoor veel verhalen dat het erg pijnlijk is.... Sterkte ermee!!
Ik ben het eens met de vorige reactie. Je kunt afwachten, maar een curretage onder narcose is snel en je voelt er niets van. En achteraf weinig lichamelijke klachten. Ik heb ook een paar erg slechte verhalen gehoord over de miskraam pillen (cytotec). Sterkte!
Danielle hie hetzelfde ;-( lotgenootje Maar ik hoor ook nare verhalen bij de curretage En dat je er verklevingen van kan krijgen... Aangezien ik al 11 mnd heb moeten wachten tot eerse zw schap wil ik geen risicos dat het de kans doet afnemen. Khoop dat t natuurlijk kan en anders de pillen, waar je ook goeie verhalen over hoort..
Ik heb het alle 3 meegemaakt. Eerste mk kwam spontaan, vond het een verschrikkelijk! Zoveel bloed en bijna 2x flauwgevallen. 2e keer gecuretteerd en dat is me juist heel goed bevallen. Daarna wel cyclus over de zeik. Vorige week achter gekomen dat er alleen een leeg vruchtzakje zat en heb gisteren cytotec meegekregen. Vond het niks om 4 pillen in te brengen. Maar goed dat is ieder voor zich. Naar 2vpillen kwam het naar een uur al op gang en als het goed is ben ik vandaag alles verloren. Weinig bloed, gewoon ongi met wel wat stolsels erbij. Buikpijn valt me ook mee. Woensdag na controle, hopelijk ben ik schoon anders alsnog curettage. Ik denk wel dat iedereen er een andere ervaring mee heeft. Heb je zelf wel al een idee wat je wilt? Wil je iig heel veel sterkte wensen !!
dank jullie wel voor jullie reacties. gisteren de verloskundige gesproken. Ze vroeg hoe het ging (waardeloos en verdrietig, maar verder oke) en of ik wilde afwachten of actie ondernemen. Het voelt nu zo gek, zwanger zonder resultaat zeg maar, dus wil liever actie ondernemen. Ze belde toen het ziekenhuis en ik mag maandag komen. Krijg daar eerst een echo om de metingen te doen die donderdag niet lukten ivm het kapotte apparaat, maar heb eigenlijk geen idee waarom ze dat doen en ze willen nog een keer zeker kijken of het hartje echt niet klopt. Daarna volgt dan behandeling. Geen idee welke. Wil graag alle opties openhouden. Als ik kramp kreeg of meer begon te vloeien moest ik de verloskundige bellen. Heb het idee dat er vrij weinig gebeurt... Af en toe menstruatie achtig gevoel, maar niet echt krampen te noemen en vloeien is ook nog niet meer. Hoop eigenlijk dat het dit weekend spontaan op gang komt, maar heb niet zoveel vertrouwen meer in mijn lichaam...
Sterkte meid! Hier goede ervaring met misoprostol. Heb alleen nog een 2 e kuur nodig gehad om het los te krijgen.. Ik ben anti curettage... Het is en blijft een medische ingreep met de nodige risico's. Sterkte met je keuze maken. Ik hoop dat het vanzelf komt!
Blondie, helemaal mee eens. Kga bij de gyn ook naar die misoprostol vragen als ik nog niet schoon ben.
Vanmorgen wakker geworden en nog steeds niet. Na een uurtje opnieuw naar toilet en toch gaan vloeien. Verloskundige gebeld en die gaf aan de afspraak morgen in het ziekenhuis gewoon door te laten gaan. Ze belt vanavond nog even terug hoe het gaat. kan zo van het ene in het andere moment in huilen uitbarsten als iemand vraagt hoe het gaat en van de andere kant kan ik ook heel nuchter denken; nieuwe ronde, nieuwe kansen. @ Sweetheart, hoe gaat het met jou? Ik hoop dat het bij jou ook spontaan op gang komt...
Laat je maandag goed informeren! Helaas ben ik geen goede raadgever omdat het bij mij niet vanzelf af zou komen, de pillen bij mij niet werkten en aan de curretage heb ik verklevingen overgehouden maar die kans is zo klein (5%) Nogmaals, laat je goed informeren en heel erg veel sterkte gewenst, ook na dit alles. Geef het de tijd om het te verwerken.
5% vind ik toch een aanzienlijk hoog percentage.. Das toch 5 op 100 vrouwen... Dus je bent begonnen met vloeien? Dat is mooi! Nu hopen dat het doorzet! Sterkte en liefs
Tuurlijk, het is altijd te hoog. Het is trouwens 5 op de 2000 vrouwen volgens de gyn in Hoofddorp, ik heb het verkeerd neergezet, sorry.
vloeien is wel begonnen nu inderdaad en ben ook al wat stolseltjes verloren. De meeste heel klein, maar ook een wat grotere. Daar schrok ik wel van, ook al wist ik dat het kon gebeuren. Vanmiddag naar de gyn. Iemand een idee wat hij dan gaat doen? Inwendig kijken of echo via buikwand? pff ben er nerveus van. Maar moet zeggen dat ik wel heel blij ben met de begeleiding van mijn verloskundige. Ze bellen elke dag even om te vragen hoe het met me gaat enzo. Heel lief!
Het wordt hoogstwaarschijnlijk een inwendige echo. Is er nu wel iemand bij je? en je gaat niet alleen naar het ziekenhuis toch? Zeker als je al vloeit en krampen krijgt.
Hoe gaat het nu Danielle? Ben erg benieuwd. Bij mij afgelopen vrijdag MA geconstateerd. Nu afwachten en anders krijg ik vrijdag pillen, hoop dat het nog vanzelf komt. Sterkte in elk geval, hoop dat het snel voorbij is voor je...
Gisteren inderdaad een inwendige echo gehad. Ik was me toch een potje nerveus! Heel gek, ik wist al dat het fout zat en toch was ik zenuwachtiger dan die donderdag toen het nog alle kanten op kon gaan. Daar zagen ze in elk geval dat alles er nog zat en dat er geen hartactie was en dat het vruchtje ongeveer net na 6 weken gestopt is. In mijn geval was dat dus al heel snel nadat we eerst een echo hadden met beginnende hartactie hadden gehad. Ze zei ook dat het nog wel hoog zat. In het gesprek met de gyn kregen we 3 opties. Afwachten, curretage of opwekken met pillen. Ben even de naam kwijt, cytotec ofzo. Heb toen voor de tabletten gekozen. Aangezien ik al wat aan het vloeien was dacht ik dat dit net het zetje kon geven. Uiteindelijk heb ik deze niet eens in hoeven nemen... Eenmaal thuis hebben we de kinderen opgehaald en boodschappen gedaan. Ik kreeg toen al meer last van krampen. Tijdens het koken werd het zo erg dat ik 2 paracetamols heb ingenomen. Ineens voelde ik kramp (leek op weeën) en dacht: ik moet NU naar de wc. Daar verloor ik toen het vruchtje Vanaf toen leek het alsof iemand een kraantje had open gezet... Ik liep echt leeg. Zo hard dat ik de verloskundige heb gebeld om te vragen wat nou nog normaal is, want had in 2 uur tijd 4 maandverbandjes super night moeten verwisselen en nog was het niet genoeg. Zij zei dat het zeker niet meer moch worden dan dit en dat ze verwachtte dat als ik inderdaad het vruchtje verloren zou hebben het binnen 2 uur minder zou worden. En dat was ook zo. Ik heb gewacht tot de kinderen op bed lagen, toen durfde ik pas weer op te staan, en ben toen zelf ook gaan liggen. Toen alles er eenmaal uit was werd de pijn ook heel snel minder. Vannacht wel wat gevloeid, maar helemaal niet zo erg meer. Had alleen van te voren gedacht dat het een overdreven menstruatie zou zijn, maar het was dus wel heviger dan dat! Kraamverband is dan denk ik handiger geweest. Hoe is het nu met jullie?
Pfff heftig zeg! Hoe voel je je nu? Lichamelijk en mentaal? Hier alles rustig, morgen naar de vk voor echo en dan dus vrijdag pillen. Hoop dat je je een beetje ok voelt.