Hallo allemaal, Even gewoon om van me af te schrijven, om het "kwijt" te zijn denk ik dan maar ! Ben momenteel 37 weken & 6 dagen zwanger en natuurlijk komt dan de dag van de geboorte steeds dichterbij en ben ik dus uiteraard hier ook iets meer mee bezig dan de weken ervoor. Maar hoe zwaar ik het ook vind die laatste weken het liefst heb ik dat mijn kleine gewoon lekker blijft zitten tot week 39/40. Vorige week woensdag was daar ineens een dag met volledige harde buiken, krampen en een baby die amper meer bewoog dus toch maar besloten de verloskundige te bellen (ook omdat ik meer vocht verloren was dan "normaal"). Die stuurde ons eigenlijk uit voorzorg gelijk door naar het ziekenhuis voor een hartfilmpje e.d. gelukkig was alles goed maar wel werden er al weeen gemeten ook dus ineens werd het toch nog een beetje "spannend". Maar alles kalmeerde weer en ondanks zeer slecht slapen en vermoeidheid ging het weer redelijk. Tot aan zondagavond, uurtje of 9 he een kramp.. toch maar besloten het is te timen zeker omdat de pijn erger werd en wat bleek keurig elke 5 min en ze hielden 1/2 minuten aan. Om half 11 besloten toch de verloskundige maar te bellen want het bleef aanhouden (door een storing kregen we een uur lang niemand te pakken hun telefoon stond niet goed doorgeschakeld). Toen we uiteindelijk iemand spraken kwam ze gelijk naar ons toe en na inwendig onderzoek was haar conclusie duidelijk .. je gaat bevallen het is begonnen!! Een beetje onwerkelijk vond ik het en vroeg dus nog is dit zeker? of kan het ook weer stoppen? Nee verzekerde ze mij de kans dat het nog stopt is zo klein jij gaat morgen je kindje in je armen hebben. Advies was probeer nog een beetje te slapen bel zodra het erger word en dan gaan we beginnen. Slapen was er natuurlijk niet meer bij maar rond uurtje of 4 dan toch even weggedommeld. toen ik wakker werd waren de krampen bijna verdwenen.. Ineens kreeg ik het gevoel het is gestopt! Om nog niet gelijk conclusies te trekken toch maar op bed blijven liggen en afgewacht maar amper meer een kramp. Om 9 uur de verloskundige weer gebeld en na inwendig onderzoek bleek dat er niks veranderd was met de avond ervoor en dat het dus waarschijnlijk gestopt was inderdaad. Omdat het wel nog krampten werd mij geadviseerd een slaaptablet te nemen om de boel te "resetten" zodat alles weer zou kalmeren. Best een beetje teleurgesteld en verbaasd vooral ingestemd dat dan maar te doen en weer af te wachten. Na een nacht met die pil geslapen te hebben was ook alles weer keurig rustig en leek ook niks meer erop dat er een bevalling aan zit te komen. Dan is het even omschakelen en weer even terug naar het kan gewoon nog ongeveer 3 weken duren voor ons wondertje komt. Maandag en dinsdag ging dat nog niet echt had me toch wel erg verheugd om lekker te kunnen knuffelen en te kijken enz enz. Maar zul je net zien, gisterenavond we liggen in bed klaar om te gaan slapen & ineens voel ik daar vocht lopen spring op naar de toilet en zie in mijn onderbroek een flinke vochtige plek iets bruinig van kleur toch even "snuffelen" (lekker die details ook ) ja het ruikt zoetig!! Vriend erbij geroepen en ook die kwam tot de conclusie verloskundige bellen dit lijkt verdacht veel op vruchtwater!! Zo gezecht zo gedaan, na controle door de verloskundige kon ze alleen niet anders dan de conclusie: beginnende slijmprop of afscheiding trekken. Hele nacht is het wel blijven druppelen maar verder op wat krampen na (die denk ik toch door de spanning weer boven zijn komen drijven) nergens meer last van gehad. Nu ging ik vanmorgen naar de wc en wat zat daar in mijn ondergoed inderdaad een flinke prop met slijm... Afwachten dus maar weer, vraag me af waarneer het nu echt gaat beginnen. Merk ook dat ik steeds minder geneigd ben de verloskundige te bellen om de teleurstelling of iets toch te voorkomen. Zeg al steeds zodra ik een hoofd eruit zie komen bel ik wel weer eerder kan ik er toch niet van op aan hihi!! Onzin natuurlijk dat weet ik en ik heb een goede vent die echt wel belt als het nodig is maar het demotiveert zo erg. Hoop maar dat het nu toch snel op gang komt want nog weken om de paar dagen denken dat het begint maar het begint niet gaat opbreken ben ik bang!
Nee, ik denk dat de baby er voor altijd blijft zitten Flauw spannend hoor... Lijkt me lastig om je dan nog op iets anders te focussen, ookal kan het net zo goed nog dagen duren. Ik zou dan echt steeds denken van elk moment kan ie eruit vallen
Het is inderdaad bijna niet te doen hoor om niet constant er mee bezig te zijn maar ik doe mijn best anders is het niet vol te houden hihi ! Gisterenmiddag nog wat slijm verloren met ook een beetje bloed erbij maar verder op de krampen die ik toch al had nergens last van.. Ik wil zo graag kennis maken met ons kleintje.. leer wel geduldig zijn op deze manier haha
Spannend zeg! Je let nu natuurlijk op ieder klein detail. Begrijp ik nu goed dat het geen vruchtwater was terwijl je dit wel dacht (ook door de geur)?
Ja klopt, het is waarschijnlijk licht slijm verlies met wat oud bloed geweest voor de aankomende slijmprop, zo legde de vk het uit in iedergeval
Ja ik ook maar deed het toch echt, maar ik verbaas me nergens meer over hoor.. als een verloskundige zegt je gaat bevallen en dan toch weer niet blijkbaar kan alles
Zolang ze daarin maar geen fouten maken! Ik hoop voor je dat het niet al te lang meer gaat duren. Succes
Nee dat hoop ik inderdaad ook niet, we gaan het afwachten. Ben voor nu blij als het lekker door zet en ik echt kapot ga van de pijn .. kan niet wachten op dat moment (haha) jij succes ook met de laatste loodjes
Bedankt, ik ben benieuwd wanneer het hier gaat beginnen. Vooralsnog wijst niets er op dat het een dezer dagen zal zijn Ik hoop zelf ergens rond week 39.
Ja we hopen het, voorlopig is het nog lekker druk in mijn buik tot grote ergernis van mijn ribben whahaha!! Jullie zitten ook allemaal tegen de bevalling aan he! Spannend hoor dames!! Hopelijk hoeven we niet te lang meer te wachten allemaal