4e kindje wel of niet wie heeft ervaring

Wij gaan nu voor een vierde, dus nog geen ervaring

 

Ik ben ongepland zwanger van de vierde. Nu we er aan gewend zijn is hij/zij erg welkom, maar we zouden zelf nooit voor een vierde gekozen hebben.
Met drie kinderen heb ik het al druk, een vierde nog drukker!
Wij hadden gelukkig al een auto voor 7 personen, daar zit je altijd aan vast...
Wij komen hier ook een slaapkamer tekort. De meiden slapen nu sinds een paar weken samen op een kamer, dit gaat overigens prima!

Succes met je keuze!

 

Wij hebben er 3 en ik zou heeeel graag een 4e willen. Helaas is mijn man het er (nog) niet mee eens. Het zal vast heel druk zijn, maar ik geniet zo van onze Kids. Ik denk dat ik er spijt van ga krijgen als ik mijn gevoel niet volg. En van Nog een kindje krijg ik never nooit spijt.

 

Ik weet nog niet hoe het is met 4 kinderen. Moet bijna bevallen van de 3e. Vriend wilt graag 4 kinderen alleen moeten dan echt gaan kijken voor een grotere auto.
Ik denk persoonlijk zelf dat van 3 naar 4 niet heel groot is en vooral uit drukte en gezelligheid bestaat

 

Zwanger van de vierde. Ik heb een dochter van 21 jaar, een zoon van 17 en een zoontje van 2. We hebben er lang over nagedacht en besloten het toch te doen. Omdat we nog voldoende liefde te geven hebben en omdat de jongste zoveel geniet van het spelen met andere kindjes. Het leeftijdsverschil tussen hem en de twee eerste is ook heel groot. Ze houden allemaal van elkaar maar hij is echt het nakomelingetje

 

volg je hart ,
ik denk niet dat je ooit spijt kan hebben dat je het wel gedaan hebt, maar je kan wel spijt krijgen dat je het niet gedaan hebt....

wij gaan voor een 3e , en mocht het kunnen en lukken ook een 4+? in de toekomst........

 

Ik denk juist wel dat je spijt zou kunnen krijgen. Niet jij persoonlijk, maar je hoort wel verhalen van: als ik het had geweten, had ik het niet gedaan...

Hier ook erg in twijfel, ik wil wel graag, maar durf het lot niet te tarten. Nu 3 gezonde prachtige kinderen, zou ons dat nog een keer zo gegund zijn? Wil ik niet teveel? Wat is het effect op de andere 3, als het gezond is, maar ook als het niet gezond is?
Kan ik het aan? Nu gaat het lekker met 3, is een 4e erbij niet te druk voor mij?
Vriend is vooral van het praktische (een man he ) en 4 passen niet in een gewone auto...7-zitter vind hij niet veilig genoeg (en daar ben ik het op zich wel mee eens, maar hoevaak gaan we nou met z'n allen op pad, mogelijk kunnen we dan gewoon met 2 auto's etc)

Maar ook: waarom wil ik er nou nog zo graag 1? Ik probeer nog uit te zoeken of het biologisch is (en wil ik dan ook nog een 5e, 6e etc) of echt een gemis aan nog een kind, een uniek wezentje.

Met andere woorden, hier ben ik er nog niet uit. even los van de mening van mijn vriend haha.

 

Je oudste 2 zijn al ouder en een stuk zelfstandiger. Ik heb zelf een zoon van bijna 9 en twee kleintjes ( 18 maanden en 6 weken) ik zou wel graag nog meer kinderen willen maar niet nu. Jij moet kijken wat je aan kunt en of je je andere kinderen de tijd liefde en aandacht kan geven die ze nodig hebben.
zo ja dan zou ik zeggen doen een groot gezin vind ik echt leuk.

 

geen spijt kunnen krijgen van iets wat je wel gedaan hebt kan dus wel ben ik van de week achter gekomen..... ik ken een mama met 4 kindjes en hele dagen roept ze tegen de jongste van 3 jaar... jij had niet geboren moeten worden... aaaah wat baal ik ervan dat ik zoveel kinderen heb, hee jij met je lelijke schoenen loop eens door en op het schoolplein verkondigt ze ook tegen iedereen die het horen wil hoe erg haar leven is met zoveel kinderen en wat voor vervelende blagen of ze heeft en ze jaloers is op mama's waar het lekker loopt en dat ligt niet aan haar opvoed wijze of manier van denken maar aan de 4 blagen want dat zijn gewoon vervelende blagen met een vervelend karakter.


en als dat een vierde kindje met je doet..... dan kun je het inderdaad beter bij 3 kinderen laten, want je hebt wel nog even 3 kindjes waar je voor moet zorgen... en als je een zwangerschap hebt waarbij je veel in het ziekenhuis ligt of 1 van de kinderen ligt lange tijd in het ziekenhuis waardoor je even geen zorg kunt dragen is tot daar aan toe en voor de kinderen best te begrijpen en als het tijdelijk is komen ze er echt wel weer over heen.... maar altijd elke dag zo doen tegen je kinderen... nee dan moet je er niet aan beginnen

wij hoefden na 3 kinderen niet nog een kindje, maar ons vierde dacht er anders over, de oudste huilde de eerste 4 maand 18 uur per dag bleek uit onderzoeken in het ziekenhuis, hij sliep pas 22.00 uur en was 05.00 weer wakker tot 15 maanden, daarnaast werd hij nog 5 keer per nacht wakker, met 18 maand sliep hij opeens door van 21.00 tot 06.00
onze dochter sliep door bij 3 jaar, zij had verborgen reflux koemelkallergie en veel oor neus en keel ontstekingen
onze derde was toen net 1 jaar, zij had ook veel neus keel en oorontstekingen en was nog hele nachten wakker ( letterlijk hele nacht) een kindje erbij zag ik dus echt niet zitten.

mijn man dacht er anders over, ofja ... hij wou het ook niet... maar hij was degene die zei jij doet dit nu in een emotionele gedachtengang en met enorme slaaptekort, je gaat er spijt van krijgen en houden van dit kindje doen we uiteindelijk sowieso wel.

de hele zwangerschap heb ik in bed en in het ziekenhuis moeten vertoeven, dat was echt heel zwaar, voor mij, voor mijn man, en voor de kinderen, daarna is hij bij geboorte met spoed weggenomen en overgebracht naar het radboud ( 2 uur van huis) en wekenlang op de ic opgenomen.... dat zijn momenten waarop ik..... ik weet niet.... jaloers was is het woord niet .... maar wel dacht .... als dit nu mijn eerste was kon ik zonder schuld gevoel hele dagen bij mijn zieke kindje blijven, het was zoveel gepuzzel, wie let wanneer op de kinderen en soms hadden we per dag 3 verschillende oppas nodig omdat de 1 de ochtend wel kon maar de avond niet of andersom, en mijn man moest gewoon werken, gelukkig mocht hij na een paar weken vakantie opnemen.

ons vierde kindje heeft ons echt gelukkig gemaakt, we hadden ons op het ergste voorbereid ivm de andere drie....en inderdaad hij was de eerste maanden ook "moeilijk"maar goed wat wil je, zware lange operatie gehad , bijna overleden, 4 keer bloedprikken per dag, 5 infuzen per dag, en elke keer mis prikken en infuzen die ontsteken dus opnieuw geprikt moeten worden en omdat je aan de beademing ligt mag je niet opgetild en getroost worden. ja daar krijg je als baby zijnde wel een trauma van, wij stonden er dus echt in van "go with the flow" hij wou bij thuiskomst alleen maar bij mama zijn.... dus had in hem hele dagen in de draagzak overdag, in de nacht sliep hij bij mij op de arm, elk kikje reageerden wij op ( overigens bij de anderen ook gedaan)

anyway, het is zoveel makkelijker dan gedacht, het is een heerlijk ventje, ze kunnen allemaal goed met elkaar, zijn dol op elkaar,

wel zijn er dingen die de andere drie doen... zoals voetbal majorette turnen peutergym logopedie.... dat zijn dingen die ik belangrijk vind dat blijft gebeuren... dus ondanks dat hij snel overprikkeld was moest hij gewoon mee, en dan ging hij weer in de drager, ook huiswerk maken en samen leren vind ik belangrijk en daar maak ik dus gewoon echt tijd voor, als mijn man een hele drukke week heeft dan zet ik dus of de kinderen voor de tv met een bak yogurt, bak fruit, of een bakje chips zodat ik met 1 van de kinderen huiswerk kan maken of leerstof oefenen, of ik bel mijn schoonmoeder en dan komt zij hier spelen met de kinderen of een stukje fietsen en dan oefen ik met een kind.


nadelen van 4 kinderen die ik kan bedenken zijn eigenlijk alleen het kleppen, naar voetbal naar zwemles naar turnen naar majorette naar de logopedie, in de auto uit de auto de fiets op de fiets af
en je hebt straks natuurlijk 4 die dat willen, alleen scheelt het wel weer dat als de jongste op sport gaat de oudste de leeftijd heeft zelf naar zijn sport te kunnen maar zelfs dat kan ik geen nadeel noemen, wij houden er van om te kijken bij hun trainingen en wedtrijden, we zijn dan bepakt met broodjes en drinken en kleurboeken en stiften en dan gaan we heerlijk op het veld zitten kijken naar de trainingen en wedstrijden, heerlijk

wel blijft het nu echt bij 4, wij hebben 5 slaapkamers dus alle kinderen hebben een eigen kamer en hoewel dat geen pre is vinden we het wel fijn dat iedereen een eigen kamer heeft,

daarnaast is ons vierde kindje wel een beetje een zorgen kindje en nu kunnen wij alle kinderen alles nog geven zoals wij altijd gedaan hebben, ook qua vakanties e.d en dat willen wij ook graag zo houden, ik wil niet dat ik straks tijd moet inleveren en dat dit ten koste gaat van vakantie, stukjes fietsen, zwemmen... of helpen met hun huiswerk want mama is zo druk.....


dit kindje heeft ons echt heel gelukkig gemaakt, wij vinden het persoonlijk geweldig om 4 kinderen te hebben !

 

Als je het doet omdat de jongste er dan plezier van heeft, zou ik nog eens nadenken. Ik ken veel broers/zussen, waaronder ik zelf, die qua karakter zo slecht bij elkaar passen dat het geen gezellige boel was.

Wat betreft 4: ik heb 1 gezin van 4 heel dichtbij mee gemaakt en ken er nog 2, allemaal zeggen ze dat het verschil tussen 3 en 4 echt enorm is. Ik heb het bij dat eerste gezin ook zelf heel goed gemerkt; de derde ging eigenlijk heel gemakkelijk, dat ging gewoon in de flow van het gezin. De 4e maakte het hele gezinsleven een veel grotere uitdaging. Die eerste jaren had ze ook echt wel eens "spijt" (ik denk dat moeders zelden echt spijt hebben, maar ze zou het een ander niet aanraden zegmaar), nu het jongste kind ouder begint te worden begint het makkelijker te gaan. De oudste is nu heel zelfstandig, de jongste naar school, dan is het een stuk leuker.
Als je een keer oppas nodig hebt, moet je kinderen op verschillende locaties brengen, want je hebt zelden mensen die op 4 willen passen (mijn collega heeft ook 4 kids en zijn vrouw ligt momenteel in het ziekenhuis, dat is echt niet grappig), daarnaast is het lastig om met 3 kinderen te wachten als nr. 4 met zwemles bezig is, als 1 van de 4 een probleem ontwikkelt heeft dat heel veel invloed op de rest van het gezin, omdat je eigenlijk de extra aandacht niet over hebt.
Ik wil niet negatief doen, maar het is wel echt meer dan die grote auto. Kinderen worden ook steeds duurder, natuurlijk is dat allemaal relatief, maar je wilt je kinderen bepaalde dingen kunnen bieden, dus ik zou van te voren bedenken of je dat kan als straks een deel op de middelbare school zit, of studeert.
Daarnaast heb je ook gewoon nog meer liefde in je gezin. Als je het sociale vangnet hebt waarin je kinderen extra aandacht en praktische opvang kunnen krijgen als er iets minder gaat, en je financieel de mogelijkheid hebt om ze te blijven bieden wat jij je kindjes wilt bieden, en je hart zegt ja, dan zou ik het wel doen.

 

Wij zijn ook zwanger van een vierde en het voelt erg goed de oudste is dan een van 7 een van 2 en nu hopen dat ons wondertje nu blijft plakken heb eerder 2 miskramen gehad

 

wij hebben het geluk dat mijn schoonmoeder wel op 4 wil passen, mijn schoonvader is met pensioen en die wil er op max 2 passen en het liefst de oudste twee, en dat is prima, 2 om 2 is voor de kinderen ook wel eens leuk of 1 om 3, maar gelukkig hebben wij weinig oppas nodig.

qua zwemmen kun je natuurlijk zelf kiezen naar werk zwembad je gaat,
wij hadden voor onze zoon een zwembad 15 kilometer verderop omdat dat op een camping was, groot speeltuin, midget golf voor een euro en een groot springkussen.

vooral met mooie (droge) dagen kun je je daar dus echt heel goed vermaken met 3 kinderen, maar ook binnen met natte dagen is daar goed vertoefen, er zijn altijd wel moeders die broertjes en zusjes mee nemen, onze kinderen nemen altijd ganzenbord of mens erger je niet mee, of een kleurboek met stiften, en andere kinderen nemen ook vaak wat mee en zo komt het vaak tot "waar mee ben jij aan het spelen "of mag ik met jou doen ? of wil jij met mij mee doen ? en zo kom je een uur eigenlijk heel makkelijk door

helaas werden de zwemlessen overgenomen door een best wel strenge man waar mijn dochter 7 kleuren in de broek schijt.... dus we hebben haar hier bij een hele lieve vrouw op zwemles in een hotel op 2 kilometer afstand nabij het centrum, bij haar is het afzetten en dan thuis eten voorbereiden en weer ophalen, als mijn man heen werken is op dat tijdstip ( 17.00 tot 18.00) dan gaat de jongste op mijn rug in de draagzak, mijn dochter van 3 in de buggy zodat ze mij het water niet in loopt en mijn zoon van bijna 8 gaat of mee en blijft gewoon netjes wachten of blijft even 10 minuutjes alleen thuis,

hier is het geval dat ons vierde een "zorgenkindje "is, hij is een c h d kindje, en is vooral in de eerste 8 maanden vaak opgenomen geweest, 8 antibiotica kuren gehad, 11 opnames, 4 kuren van 6 weken 200 mg prednison daags. tot 8 maanden elke dag 6 pufjes niet kunnen eten ( nu nog steeds vloeibaar) en hevige reflux wat tot 3-7 jaar kan duren.

een kindje die al best wat heeft mee gemaakt en misschien nog heel wat te wachten staat.... maar het is natuurlijk ook een beetje aan jezelf hoe je er in staat.... zo zijn er mensen die zeggen mijn kindje huilt zo veel en daardoor kan ik niet voor de andere kinderen zorgen.... en als je dan bijv een draagzak oppert dan gooien ze de kont in de krib want dat is niets voor hun.....en dan denk ik... probeer het gewoon eens ! ik ben ook geen die hard draag mama, maar mijn kindje is wel en vooral in de begin periode een die hard mama fan die graag aan mama hing, dus ik droeg hem gewoon, ookal had ik die blikken op straat, ookal had ik hem liever in de wandelwagen, gewoon omdat HIJ het wel fijn vond en daardoor zich veilig voelde en daardoor minder huilde waardoor ik dus gewoon met hem in de draagzak de leerstof met de kinderen kon oefenen, huiswerk kon maken, spelletjes kon spelen, kon tekenen, en met veel in het ziekenhuis.... ja dat is kaa uu tee, maar is niet anders, dat risico loop je helaas altijd, ook met 1 2 en 3 kinderen er kan altijd wat gebeuren, maar mijn ervaring heeft geleerd dat vooral kinderen zo klein zich er makkelijk over heen zetten,

ons zoontje heeft weken in nijmegen gelegen, in het ronald mc donald huis waren we altijd samen in het weekend, nijmegen heeft een groot speelkamer met dak terras en zo konden mijn man en ik dat mooi afwisselen tussen hun en ons zieke zoontje,


financieel heb je helaas ook nooit zekerheid, wij hebben voor ons de afweging gemaakt of we het zelfde konden blijven bieden op manier van dingen doen met ze, met 1 kind gingen wij bijvoorbeeld naar luxe all in 5 sterren hotels, met 3 en nu met 4 kinderen gaan wij naar 4 steren campings, gewoon omdat dat goedkoper is en we daarmee langer op vakantie kunnen, we hebben qua vakantie dus onze prioriteiten bijgesteld, en ik heb mijzelf de vraag gesteld geld of geen geld, kan ik.... en wil ik... dit en dit en dit nog doen met 4 kinderen of heb ik daar de puf de zin en de energie niet meer voor en mocht het financieel minder gaan... dan wil ik dus nog wel kunnen denken, oke dit jaar geen vakantie.... maar dan maken we er thuis wat leuks van... meertjes op zoeken, wandeltochten fietsentochten zwembaden bossen in, speurtochten doen verstoppertje tikkertje ... het gaat het niet namelijk niet om die vakantie, het gaat het kind om energie kwijt raken, samen leuke dingen doen en in de avond in bed liggen en tevreden gaan slapen omdat het een heerlijke dag heeft gehad. dat hoeft niet perse op vakantie
( hoewel ik dat toch wel wil blijven doen haha ik hou van vakantie )



gaat dus ook om hoe je zelf een beetje in het leven staat en wat je prioriteiten zijn, wil je dat je overprikkelde kind alleen in zijn eigen bed slaapt... ja dan worden de andere kinderen daar de dupe van want ze kunnen niet naar voetbal of naar zwemles of ze moeten op hun tenen lopen in hun want de baby slaapt.....