's nachts op zondag 4 maart- had ik volgens mij vrugtwater verloren. Het was niet echt veel, dus Ik had mijn twijfels daarver. We hebben naar ziekenhuis gebelt en ze vroegen of we langs kunnen komen. Binnen 5 minuter waren we daar. Ze konden niet vast stellen of het echt vruchtwater was omdat ik verloor niets meer. Alleen op de echo konden ze vast stellen, dat die wat minder was. Dus ze gingen vanuit, dat ik gebroken vliezen heb. Ik had geen weeen, dus stuurde ze ons naar huis om volgende dag om 4 uur ter controle te komen. Om 4 uur- was nog steeds niets aan de hand- geen exstra water verliez, geen weeen. Weer een echo en CTG. Ze hebben voor volgende dag een afspraak gemaakt en nog een afspraak voor 6 maart 8:00- als bevaling niet vanzelf begint- gaan ze inleiden, omdat het zal gevarlijk worden zo'n met gebroken vliezen. Maar 's nachts was er zo ver. Ik kreeg in een keer weeen om de 5 minuten. En het was behoorlijk pijnlijk. Ik heb naar ziekenhuis gebelt, nog gauw geducht, mannetje wakker gemaakt. Toen lag ik daar op bed met weeen tot 7 uur 's morgens. Die wergen heftiger, maar onsluiting worderde niet. Toen heb ik ruggenprik gevraagd. Ik kon echt niet meer. Om uur of 8:30 heben ze dat ook gedaan, maar die heeft egelijk niet echt gewerkt... Mijn mannetje wedt zelfs boos-"HAd die doctor haast of zo? ". Dus weer naar verloskammer.... En tot uur of 11 had ik nog steeds 4 sm onsluiting... Toen hebben ze nog infuus angesloten. Maar het hielp ook weinig. Ze hebben infuus wat harder gezet... 12 uur... Ik kon echt niet meer. Ik dacht- het gaat niet, waarvoor doe ik het? We hebben gyn bijgeroepen om beslissing te nemen. Hij kwam pas over een half uur , terwijl werdt 3 keer gebelt. Maar gelukkig maar toen was het al 7 sm. En elke uur kwam gyn controleren. Toen zag ik ook licht aan het eind van de tunnel. Dus ik ging er voor. En nog zonder volledige ontsluiting heb ik in eens pers weeen gekregen. Kindje lag met zijn ogen naar voor en niet naar achteren en moest nog die kleine draai nog maken. Ik mocht niet persem, maar ik niet echt vast zijn, dat kindje draaid. Het was heel erg zwaar. Om 15 uur was het zover. Ik mocht mee persen. Deze faze ging vrij snel. Over 10 ninuten persen(zo'n 5-6 pers weeen) onze zoon Arthur is geboren! Hij woog 3500 gramm. We moesten nog wegens infectie gevaar nog 5 dagen in het ziekenhuis blijven, maar uiteindelijk bleek niets aan de hand te zijn.
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje! Nu zijn we natuurlijk wel benieuwd naar foto's! Groetjes Miep