na erg ziek te zijn geweest kreeg ik toch nog de kans om zwanger te worden.ik mag er niet te lang mee wachten omdat het beter is als men straks mijn baarmoeder verwijdert.in februari kreeg ik een miskraam en ondanks mijn verdriet voor ons vlindertje was ik snel opnieuw zwanger maar het liep opnieuw mis..... na onderzoek blijkt dat mijn lichaam het vruchtje afstoot.ik heb een auto-immuunziekte die mijn gewrichten,longen en darmen aantast maar helaas ook de "trigger"was voor de kanker die mij bijna het leven heeft gekost en diezelfde auto-immuunziekte zorgt er dus ook voor dat ik niet zwanger blijf. nu hebben ze mijn dosis immuniteits onderdrukkende medicatie verhoogd en zou ik volgens de professor opnieuw mogen proberen zwanger te geraken."hij staat er volledig achter"zei hij..... maar nu ben ik zo bang.....
jeetje mol wat een verhaal... ik wil je alleen even zeggen dat ik heel erg met je meeleef en wens je alle geluk van de wereld.. Wat zwaar allemaal..hoop dat het lot je gunstig gezind zal zijn meid. Warme groet en kracht gewenst liefs migske
Jeetje Mol, Wat een heftig verhaal! Ik heb al een deel gelezen in het nod forum. Kan me zo goed voorstellen dat je bang bent! Maar als je arts er echt achter staat en jullie wens is zo groot... dan kun je er natuurlijk best voor gaan. Helemaal angstvrij zul je wel niet raken denk ik. Hoe denkt je man erover? Veel sterkte! En ik hoop echt op een gezonde zwangerschap voor je!
heel erg bedankt voor jullie lieve reacties! mijn man is veel positiever als ikzelf,die vindt dat we na het kanker verhaal de wereld aankunnen. ik ben iemand die steeds heel optimistisch "doet" en zich erg sterk houdt maar dat heeft als gevolg dat ik nu heel erg bang ben en na de twee miskramen totaal uitgeput ben,lichamelijk en geestelijk,en ookal zeg ik dat nu niemand neemt dat serieus.ze hebben zoiets van"zij kan dat wel weer te boven komen"en ookal is dat eigenlijk waar,ik wil nu even zielig zijn en troost krijgen en vooral gerustgesteld worden en ik ondervind dat een sterke vrouw daar wat naast vist ik vermoed dat de vrouwen hier op het forum die ook al een hele reeks tegenslagen hebben gekend dat wel herkennen. ik ben erg blij dat ik hier even kan uithuilen en dat ik op elk moment van de dag even mijn angst kan delen.ik verwacht geen oplossingen van jullie natuurlijk maar gewoon weten dat jullie er steeds zijn is al erg fijn ik herpak me weer en ik ga er terug voor maar af en toe zal ik even een megadip hebben en dan zeur ik jullie de oren van de kop ik reken erop dat jullie dat ook altijd doen
hoi mol, wat een naar verhaal, ontzettend knap dat je je weer weet te herpakken (op den duur)! En natuurlijk: benut ons vooral als je in een dip zit!! Daar hebben we elkaar voor! Ik gun je alle geluk en warmte van de wereld! liefs
wat een lange cyclus!ik hoop dat deze niet tot 66 telt niet fijn!ik hoop dat je snel lekker zwanger mag zijn