Hallo allemaal, gisteravond was ik aan het werk en ik had een patiënt in bed geholpen en kreeg opeens zo'n hevige buikkramp (ongigevoel) en daarna voelde ik wat lopen. Ik dacht gelijk: of veel afscheiding of ik vloei. OP de wc aangekomen wist ik het eigenlijk al voordat ik op de pot zat. Jahoor alsof er een kraantje openstond. Huilen huilen huilen. Mogen deze 9 weken dan zo eindigen? Dat wil ik niet! Dus ik loop met volle tranen naar mijn collega (wie ik per toeval eergisteren verteld had dat ik in de blijde ben). Zij trooste me heel lief en belde de gyn op (ik werk in het ziekenhuis en dus had ik wat dat betreft flink mazzel dat ik gelijk kon komen) Wij naar de echokamers met een rolstoel, bloeddruk en hartslag van mij gemeten, die eerst nog te hoog waren door de spanning maar later toch goed. Daar kwam de gyn met een inwendige echo bekijken waar het bloedden vandaan kwam. Tot mijn verbazing zag ik een mooi klein babytje spelen in mijn buik en ik huilde weer, dit keer van geluk. Toch waarschuwde de gyn mij ervoor dat de kans bestaat dat het nog fout kan gaan. Maar dat wil ik niet horen, ik zag mijn kleine guppie daar spelen en het hartje klopt. Dat was voor mij meer reden om gelukkig te zijn dan te mokken dat ik het nog ga verliezen. Wat ook nog een meevaller was, is dat ik 3 weken verder heen ben als waar ik vanuit ging. Inmiddels ben ik 12+2 ipv 9+3 Vanmiddag had ik sowieso een intake gesprek bij de verloskundige dus gaan er hopenlijk wat vragen over deze onzekerheid beantwoord worden, want ik vloei nog steeds en heb nog steeds krampen. Welliswaar minder dan gisteren maar toch. Bij mijn zoon had ik dit ook rond de 11 weken alleen toen had ik geen buikkrampen en is er ook geen oorzaak gevonden voor de bloeding. Ik heb niets gek gedaan, niet gevreeen ofzo. Ik ben toch nog heel bang dat het fout gaat ookal wil ik het niet geloven. Zo dit lucht op zeg! Even van me afschrijven. Zijn er meer zwangeren die deze onzekerheid hebben meegemaakt? En wat heb je toen gedaan qua rust enzo om het bloedden zoveel mogelijk te besparen? Liefs Anita
Hi Anita, Ik heb tussen van week 5 t/m week 8 ook flink wat bloedverlies gehad. De oorzaak is nooit gevonden. Wel heb ik in die periode meerdere echo's gehad en je zag het bloed zitten in de baarmoeder. Ze gaven ons 50% kans. Steeds als ik dacht dat het over was, begon het weer opnieuw. Maar ik had er geen buikpijn bij. Na de 8e week is het gestopt. Wel heb ik van week 5 t/m week 12 rust gehouden, veel op de bank en op bed gelegen. En ik mocht van de Arbo-arts niet werken. Als je op dit forum een beetje "rond-leest" zul je zien dat bloedverlies heel veel voorkomt in het begin. Ik hoop voor je dat het snel ophoudt en lekker kan gaan genieten! Sterkte ermee!
Ik heb niet hetzelfde meegemaakt maar heb nu ook iets bloedverlies (maar is bruin). Toen ik het ontdekte heb ik me ziek gemeld. Rust rust en rust genomen. Met een bloeding ga ik niet werken... En iedereen gaf me groot gelijk. Dus meid, mijn advies: neem de tijd om je lichaam te laten herstellen. Die bloeding is niet niets. Moet je niet onderschatten.
Hey meiden, jullie allereerste proficiat met de zwangerschap! Bedankt voor jullie antwoord, rust is denk ik ook het belangrijkste en vooral ook in mijn beroep (verpleegkundige na grote zware operaties) til je meer als dat je lichaam aankan. VAnmiddag hoor ik het antwoord van de verloskundige en zij zal ook zoiets wel vermeldden. Vooralsnog bedankt voor jullie antwoord. Liefs Anita
hoi, ik heb zo ongeveer hetzelfde meegemaakt afgelopen zaterdag! Hiervoor had ik bijna 2 weken lang bloed verloren al, waarvan 5 dagen rood en daarna alleen nog maar kleine beetjes bruin bloed. Het was eindelijk een paar dagen over, maar toen ging ik werken.. Ik moet ook redelijk veel tillen, vaak bukken en rondlopen, kortom inspannend werk dus. En jahoor, aan het einde van de middag kreeg ik inderdaad een soort ongigevoel.. Toen ik thuiskwam was ik weer begonnen met bloeden, en het houdt nog steeds aan. Niet veel gelukkig, maar toch zorgwekkend. Ik mag vrijdag voor een echo, dus zit deze week heel erg in de spanning! Hoop dat mijn verhaal ook een goede afloop kent!
Hoi allemaal, vanmiddag bij de verloskundie geweest en die keek direct met de echo of ons babytje nog in ons midden was. En ja hoor, de kleine spruit spartelde nog vrolijk in het rond. Het advies was, zolang ik helder bloed verlies mag ik niet werken. Dus dat gaan we ook doen dan. Het enige lastige is, is dat mijn zoontje nog niet loopt en inmiddels wel ruim 11kg weegt. Naja hopen dat hij morgen lief is voor zijn mamma. Ik wil iedereen veel succes wensen die ook bloedverlies heeft en op het hart drukken dat het niet altijd kwaad in de zin betekend. (ook niet teveel op vast pinnen zodat je valse hoop hebt want het is en blijft spannend en onzeker) Liefs Anita ohja en natuurlijk iedereen een heel goed uiteinde gewesnt.