nou de titel zegt het eigenlijk al. Zijn jullie na een zwangerschap met ziekenhuistraject eerder aan een volgende zwangerschap gaan denken en begonnen?
Ja. Je houdt toch in je achterhoofd, wat als.. Wij waren na een jaar net in het ziekenhuis terecht gekomen en de eerste cyclus volgden ze nauwkeurig. Toen ben ik direct zwanger geraakt. Wat er dus met ons was weten we niet. Toen het na 15 maanden weer begon te kriebelen zijn we er maar gewoon voor gegaan met het idee we gaan niets qua temperaturen en testen doen. We laten het gebeuren mocht het zo zijn. Ik werd niet meer ongesteld.... En ben nu 17 weken in verwachting van ons tweede kindje. Het blijft toch in je achterhoofd wat als die ene keer geluk was en we straks weer een jaar verder zijn, zolang wilden we niet tussen onze kinderen.
Nou ik zit nog niet in een traject (volgende maand naar een kinderwenskliniek) maar ik weet nu al dat ik na mijn eerste kindje in elk geval niet meer aan de pil ga tot onze wens vervuld is (2 of 3 kinderen). Wacht nu al een jaar tevergeefs op een zwangerschap, pcos, pas 2x ongesteld geweest dit jaar, dus ja.. geen anticonceptie meer voor mij!
Wij hebben er bij onze zoon ook heel lang over gedaan. Na de bevalling bewust geen ac meer gebruikt en ons na een jaar alweer bij het Zh gemeld voor ICSI. Nu wel snel zwanger (via icsi). Vind het leuk dat ze straks kort op elkaar zitten maar voelde ook wel druk om snel het traject weer in te gaan, ook gezien mijn leeftijd...
Over onze dochter hebben we bijna 2 jaar gedaan. Toen ze acht maanden was zijn we voor een tweede gegaan en net na haar 1e verjaardag had ik een positieve test in handen. Ik weet niet of we er ook na acht maanden voor waren gegaan als dochter in ronde 1 raak was geweest. Misschien wel.
Hier is dat zeker het geval! Op onze dochter hebben we twee jaar moeten wachten, en aangezien we graag een groot gezin zouden willen mocht dat ons gegund zijn, zijn we toen zij zes maanden was alweer voor een tweede gegaan. Tot nu toe hebben we nog geen geluk gehad (terwijl ik zo hard had gehoopt dat we zo’n stel zouden zijn bij wie een tweede onverwachts heel snel kwam; dat hoor je namelijk altijd overal), dus ik vrees dat we weer heel lang gaan moeten wachten. Als ik in de eerste ronde zwanger was geraakt, hadden we wel langer gewacht, omdat het dan allemaal te plannen was geweest. Nu is dat niet zo.
Zeker! M’n dochter duurde drie jaar, ik wilde eigenlijk al starten toen ze een half jaar was vanwege de tijd dat het duurde plus dat mijn man al wat ouder is. Ik gaf borstvoeding en had daardoor geen cyclus dus uiteindelijk pas met 11 maanden ongesteld geworden (ik wilde de bv nog niet opgeven voor m’n kinderwens), toen mega lange cyclus gehad en nu net positief getest in de tweede ronde. Ik hoop dat het nu in 1x keer goed gaat, maar ik houd toch het wat-als achter de hand; dat het zomaar weer heel lang kan duren.
Ja hier ook eerder begonnen voor een tweede door lang traject bij dochter. Op haar 3,5 jaar gewacht. Mijn leeftijd heeft hierin wel een belangrijke rol gespeeld. Was ik jonger geweest, dan had ik wel wat langer gewacht. Maar de kans dat het weer lang zou duren icm mijn leeftijd vond ik een te groot risico. Deze keer ben ik snel spontaan zwanger geraakt, ik tel mijn zegeningen.
Hier hetzelfde verhaal. Wij hebben 5 jaar op onze zoon gewacht, we zijn uiteindelijk zwanger geraakt via ICSI. Toen mijn zoon 10 maanden was hebben we ons weer gemeld bij de fertiliteitspoli (voor een cryo tp), met de gedachte dat het wel weer jaren zou kunnen duren. De tp vond plaats toen onze zoon 11 maanden oud was, vlak voor zijn eerste verjaardag testte ik positief
Hier na een jaar aangeklopt bij t ziekenhuis voor onderzoek. Hier was niks uitgekomen. Daarna spontaan zwanger. Had 15 maanden geduurd. Dus toen onze zoon 1 jaar was zijn we gaan proberen voor een tweede kindje. Ik wilde onze kinderen eigenlijk niet zo snel op elkaar en ging er eigenlijk van uit dat het weer een dik jaar zou duren om zwanger te raken en dan nog 9 maanden zwangerschap. Had dus half verwacht dat D bijna 3 jaar zou zijn voordat een tweede geboren werd. Ik was dit keer meteen zwanger. Onze zoon is bijna 2 jaar en onze dochter is nu 3 maandjes jong. Dus erg dicht op elkaar. Maar nu ik er een ritme in gevonden heb vind ik het hartstikke leuk dat ze dicht op elkaar zitten qua leeftijd.
Ja zeker! Hier hetzelfde als de verhalen hierboven! Eerste 2 jaar over gedaan. 7 maanden na de bevalling het ziekenhuis weer in en ik was na 4 pogingen zwanger! Super blij mee. Nu proberen we te kijken of het ook lukt zonder ziekenhuis. Heel spannend want kans is er wel en het voelt ook goed maar ja momenteel ongesteld dus dit was t niet. Op naar de volgend maand!
Ja hier ook. Dochter wel spontane zwangerschap maar pas na 3.5 jaar en een lang traject. Toen ze 6 maanden was weer begonnen met spontaan proberen zwanger te worden. Duurde 11 maanden toen raakte ik zwanger, dochter zal net een maandje 2 zijn als de baby komt
Hier absoluut spijt dat we niet eerder begonnen zijn. Alle twee de kinderen waren spontaan, eerste duurde 9 maanden (nog te overzien) en toen ze 1 werd begonnen voor een 2e. De 2e duurde 13 maanden (net voor de mmm). De 2e is heel veel ziek geweest en door andere omstandigheden vonden we het niet het juiste moment en toen de 2e 20 maanden was begonnen voor nummer 3. Ook nooit verwacht dat het niet zou lukken (we gingen ervan uit dat het wel een jaar kon duren maar zoveel pech zouden we toch niet hebben? Dat wij er 3 keer lang op moeten wachten terwijl iedereen om ons heen zo zwanger is). Maar nu dus 3,5 jaar verder, mmm in geweest en niet gelukt . Als ik jonger was geweest waren we verder de mmm ingegaan, dus nu echt veel spijt dat we niet eerder aan de 3e zijn begonnen.
Wij zijn nu al bijna 2 jaar bezig voor ons eerste kindje. Was er al op voorbereid dat het wat langer kon duren. Ik weet nu wel zeker dat ik als ik zwanger mag worden ik daarna niet meer terug aan de anticonceptie ga en we dan wel zien hoelang het gaat duren voordat het raak is.
Ik heb ook spijt dat we niet eerder begonnen zijn voor een tweede, al waren we er eerder nog niet aan toe. Nu alweer een jaar bezig, zelfs al in de derde ivf poging bezig die ook dreigt te mislukken. De eerste is al bijna 3 jaar oud. Ik probeer maar troost te vinden in de topics waarin gezegd wordt dat een groot leeftijdsverschil leuk is en heel veel voordelen heeft
Wij zijn nog bezig voor de eerste. Nu ondertussen al 3.5 jaar. We hebben wel nu al besloten dat als we een eerste kindje hebben dat we na 6 maand graag weer de medische molen in gaan voor een 2e kindje mocht het ons allemaal gegund zijn
Ja, hier om die reden al sterk aan het overwegen om nu voor een derde te gaan (2e is 7 maanden oud). Bij ons kwam de eerste spontaan en snel. Toen na 1,5 jaar begonnen voor een tweede. We gingen er vanuit dat het weer snel zou lukken en een leeftijdsverschil van ruim 2 jaar leek ons mooi. Nou, inderdaad meteen zwanger maar dat was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en ik raakte een eileider kwijt. Op zich geen man overboord dachten we: ook met 1 eileider kan je zwanger raken. Maar toen ik na een jaar tevergeefs proberen een kijkoperatie kreeg (dachten aan verklevingen door de bbz met inwendige bloeding) bleek dat mijn baarmoeder afwijkend van vorm is en ik maar 1 (goede) eileider had, die dus was verwijderd. De kant die er nog zit is onderontwikkeld en niet functioneel. Dus enige optie was en is IVF. De tweede dus via IVF gekregen, oudste was ruim 3,5 toen ie geboren werd. Vandaar nu ook al véél eerder de overweging om voor de derde te gaan. We gebruiken sowieso geen anticonceptie nu maar een spontane zwangerschap is technisch onmogelijk. Dus gaan dan opnieuw een IVF traject in.
Ja, toen de eerste 5 maanden was zijn we voor de 2e gegaan. Wilde juist dat het leeftijdsverschil niet te groot zou worden. Maar bij de 2e ging gelukkig vele malen vlotter dan verwacht! Slechts 4 maanden mmm, toen zwanger van nr.2 We hielden er rekening mee dat het wel weer eens jaren zou kunnen duren, waren echt even in shock dat het ineens zo snel raak was. Maar ook dolblij natuurlijk! Heb wel nog heel lang het gevoel gehad dat het vast niet goed zou gaan en een miskraam zou worden. Het geloof en vertrouwen dat het echt zo was, kwam pas na de 20wk.
Dit is denk ik ook hoe wij het gaan doen, mochten we nog een derde willen. Wij waren te naïef dat het weer snel zou lukken met ivf. Het lukte ook snel, maar werd een miskraam en sindsdien alweer een jaar verder. Wordt dus ook minimaal 3,5 jaar verschil..