Er zijn al heel veel bruikbare tips gegeven. Wat ik nog toe zou willen voegen is; probeer steeds aan te geven wat wel mag ipv wat niet mag. Vb: ' ik wil dat je zachter praat' ipv 'niet schreeuwen!' of 'we blijven van elkaar af' ipv 'niet je zusje zeer doen' Het zijn maar twee kleine voorbeelden hoor. Wij kregen de tip ook en ik werd me toen pas bewust Hoe vaak je geneigd bent om alleen te zeggen wat niet mag. Ze moeten ook leren wat dan wel te doen of wat wel mag. Verder nog heel veel succes en sterkte. Ik herken veel van wat je schrijft in onze situatie en ik weet hoe vermoeiend het kan zijn.
Heb jij het idee gehad dat dat inderdaad verschil maakte? Ik heb me al eens eerder voorgenomen om dat inderdaad te proberen, maar dat vind ik in de praktijk best wel lastig. Hoe doe ik dat als ik bijvoorbeeld zie (voorbeeldje van gisteren ) dat hij een emmer water op het hoofd van znn broertje zet (waar broertje overigens erg om moest lachen hoor, maar hij ziet z'n broertje nogal eens als speelgoed, dus hebben we een vrij strikte grens hierin)? Ik wil dat je je broertje droog houdt? Pff, het is zo lastig af en toe. Vandaag was ik lekker samen met hem op pad, naar de bieb, visje eten op de markt, samen een paar pokemons gevangen, poeslief en gezellig. We komen thuis en gelijk is het weer een compleet gekkenhuis. Zo apart.
Ik heb je verhaal gelezen en kan me goed voorstellen hoe vermoeiend het voor je moet zijn! Ik denk dat het al heel goed is dat jullie zo nadenken hoe je dit het beste kunt oplossen. Wat mij opvalt aan je voorbeelden is dat het een negatieve spiraal is. Je zoon krijgt veel consequenties in negatieve zin, maar blijft negatief gedrag vertonen. Misschien moet je juist proberen om bepaalde irritaties wat meer te negeren. ( niet alles, maar ga niet om alles een strijd aan.) het brullen met dino's is wel vervelend, maar straf hem niet, maar probeer hem wat anders te laten doen. Zoals kleien. Zaken als duwen van broertje zou ik ook streng aanpakken. Ik heb altijd het idee dat als je probeert heel consequent te zijn, ik zelf ook vaak juist heel erg op alles wat even wat minder leuk is ga letten, en dus bestraf. Wat het uiteindelijk alleen maar erger maakt. Pick your battle. En zoals hier boven al benoemd, probeer goed gedrag te belonen met aandacht.
Pick your battles ben ik het mee eens, dit is helaas alleen wel net een puntje waarover mijn man en ik het maar niet eens kunnen worden. Hij is van mening dat juist dat de grenzen vervaagt en het voor onze zoon onduidelijker maakt wat hij kan verwachten. Maar ik wil niet de hele dag moeten vitten, dus bijvoorbeeld dat brullen is inderdaad een puntje waar we vaak soepel in zijn. Hij mag echt wel met zijn dino's spelen en ze dan laten brullen, en dat hij af en toe speelt dat hij zelf een dino is - en dus brult - mag ook best. Het vervelende is dat hij van geen ophouden weet. En op een gegeven moment vind ik het echt wel klaar. Ik vind gewoon niet dat wij, ons andere kind, de buren, enz, non stop naar gebrul hoeven te luisteren. Hij moet toch leren dat sommige dingen nu eenmaal gewoon niet kunnen en dat je ook rekening moet houden met anderen. Afleiden werkt niet, als hij in zo'n wilde brulbui zit kan hij zichzelf soms een minuut of 5 in de hand houden en daarna begint het gewoon weer. Hoe pak je zoiets dan positief aan, dus zonder straf/consequentie? Ik kan oprecht niets bedenken, dus alle tips zijn meer dan welkom.
Het lijkt wel of ik mijn verhaal lees het is zo herkenbaar dit verhaal.De mijne doet het zelfde,hij houdt erg van spiderman en alle superhelden.Hij slaat daar erg in door soms.Op school laat hij ook ander gedrag zien dan thuis. Hier werkt ook niks aan straf als hij op de trap moet gaat hij stampen op de grond totdat je komt zeggen dat hij moet stoppen(weer aandacht op zon moment).hij vind het ook erg lastig om thuis alleen tot een spel te komen.Soms gaat dat goed en de andere keer gooit hij met auto`s en superhelden.Dit is ook allemaal voor korte tijd.HIj wil alleen maar dat wij de hele tijd met hem iets doen en ja dat kan niet de hele dag. Lastig hoor
Je zou eens samen met hem kunnen gaan zitten om huisregels te bespreken en op te schrijven. Als hij het gevoel heeft daar ook wat invloed op te hebben dan heb je kans dat hij ze beter oppakt. Verder klinkt het een beetje alsof hij soms vrij 'lomp' (ruw?) speelt en jij juist behoefte hebt aan rust. Je zou eens kunnen kijken of daar anders mee om kunt gaan: als hij met de dino's speelt en ze laat brullen, zet je hem lekker in de tuin en heb jij er minder last van.
Klinkt voor mij juist logisch eigenlijk. Hij heeft zich dan een hele tijd van zijn beste kant laten zien en kan thuis zichzelf zijn en moet dan waarschijnlijk een heleboel energie kwijt. Wat dat brullen betreft, als je hem gewoon zijn gang laat gaan en niets zegt stopt hij er dan vanzelf mee of gaat het echt de hele dag door? Kan me eigenlijk niet voorstellen dat hij dat de hele dag leuk vindt als er niets over gezegd wordt Maar misschien heb ik dat mis. Wij hadden trouwens ook in die periode dat zoon heel veel negatieve aandacht vroeg. Hij zat om de haverklap op de trap en werden helemaal gek van hem. Ik ben toen eigenlijk op een gegeven moment helemaal gestopt met straffen en hem meer gerichte aandacht gaan geven. Ik had toen ook van mezelf ontdekt dat er ook wel heel veel regeltjes waren waar hij aan moest voldoen. En dat was best lastig voor hem.