Je vroeg nog of wij onderzoeken hebben gehad na de derde miskraam. Die hebben wij niet gehad. Mijn partner wil geen kinderen meer erbij(laatste zwangerschap is ontstaan ondanks het slikken van de pil). Dus dat is eigenlijk een heel ander soort verdriet die ik moet verwerken. Haast het verliezen van de zwangerschappen moet ik ook afscheid nemen van mijn wens voor een tweede kindje. Vorig jaar was ik gewoon zwanger en kregen we op 28 januari best goed nieuws te horen. Er zat een kindje met een kloppend hartje, alleen was het kindje te klein voor het termijn. Ik had hoop, hoop op een vechter en dat we die vechter in september in onze armen hadden kunnen sluiten. Helaas kreeg een dikke week later bloedverlies en was de droom voorbij..
Ach San dat.is.dubbel heftig verdriet..... je hebt afgelopen jaar 2 miskramen moeten doorstaan en nu moet je hart op.slot. heftig zeg. Waarom wil je man nu niet meer als.ik vragen mag?
Hier 4 miskramen gehad tussen de 7 en 9weken in. Alle testen gehad bij de gyn en ze konden niks vinden bij mij. Heb bij de 4e zwangerschap meegedaan aan het onderzoek utrogestan. 50% kans dat je utrogestan kreeg en 50% kans dat je placebo kreeg. Ik zat helaas bij placebo. Maar bij de 5de zwangerschap heb ik wel utrogestan gekregen en nu een dochter van 5 maanden. Ik zou dus ook de utrogestan vragen bij de gyn.
Volgens mij helpt dat bij het innestelen van het bevruchte eitje. Heel veel sterkte. Je hebt een hoop voor de kiezen gehad.
Dat is idd een hele.lastige. mijn man had ook zijn twijfels gelukkig ging hij overstag en na de eerste wilde hij graag nog een 2de en nu dus graag een 3 de van ons samen. Mijn man word dit jaar 48. Wat zijn jullie leeftijden?
Apie en Dayna als het helpt bij de innesteling dan vraag ik mij af of het iets voor mij is want het innesteling lukt wel. Ben zo bang dat.mijn eitjes overdatum zijn en tja daar is niets aan te doen. .....
Ik ben 30 en mijn bijna man 64 (ja ik weet dat het op zich logisch is dat hij geen kinderen meer wil, maar we hebben met volle overtuiging voor onze dochter gekozen) Ik vind het heel erg jammer en verdrietig dat onze dochter alleen zal opgroeien. Niet even over je ouders praten met broertje/zusje en geen herinneringen delen. Al weet ik uit ervaring dat een broertje/zusje geen garantie geeft op contact op latere leeftijd.
Ja dat is een lastige situatie. Begrijp je man maar jou zeker ook. Jullie hebben al een kleine meid dus zitten al in de kleine kinderen dus het is niet opnieuw beginnen in de zin va n vrijheid opgeven rust oid. Valt er helemaal niet meer over te praten?
Hoi, heb je topic gelezen en wil je mijn reactie geven Wat ontzettend verdrietig voor je dat het nu achter elkaar misgaat. Zeker na het zien van een kloppende hartje komt het hard aan. Sterkte! Ik denk dat je de hoop niet hoeft op te geven! Anderzijds denk ik dat deze mk's goed te wijten kunnen zijn aan de combinatie van je hoge vruchtbaarheid (zeer snel zwanger) en je hogere leeftijd (kans op mk is sowieso al 1 op 3 nu voor je) Er zijn onderzoeken geweest naar hoge vruchtbaarheid en herhaalde mk's. De theorie is dat er ' te snel' innesteling plaatsvindt dan, dus ook de embryo's van slechte kwaliteit waar een andere vrouw niet eens zwanger van zou raken. Gezien je eerdere zwangerschappen zou ik denk dat er een goede kans is dat je door bovenstaande factoren werkelijk pech hebt gehad, om het even zo bot te formuleren (bedoel natuurlijk niet bot) Persoonlijk zou ik het nogmaals verder blijven proberen, zolang je mentaal aan kan natuurlijk kan verdragen. Daarnaast kan je uiteraard je gyn om utro vragen, maar je bent volledig afhankelijk van de willekeur van je arts. Hier in Nederlands is er werkelijk een achterstandsbeleid op het gebied van herhaalde Mk's. Zelf heb ik na vier mislukte zwangerschappen (op wat latere termijn en een bbz), toch de utro niet genomen nadat ik de bijsluiter had gelezen. En nog twee kinderen gekregen. Ik kreeg m'n laatste op mijn 38e. Het blijven kansberekeningen en uiteindelijk moet je je eigen gevoel volgen..
Hoi Maar goh boeiende reactie Dank je wel. Ik had nog nooit van de combinatie hoge vruchtbaarheid en herhaalde miskramen gehoord maar het klinkt wel heel logisch.... zet me aan het denken. En ja mijn eitjes zijn overdatum dus de miskraam kans neemt toe maar het moet toch een keertje goed gaan.... we houden moed en blijven doorgaan zijn 2 sterke mensen die al veel op het bordje hebben gehad in het leven. Saampjes kunnen wij de wereld aan. 4 februari naar de gyn ben nu 5 kilo kwijt dus zal in ieder geval 8 kilo lichter zijn zal ook weer bijdrage. ... Die ustrogan blijft voor mij een raadsel.... het innestelen lukt helpt ustrogan dan überhaupt?