Elena is nu 8,5 maand en omdat ze de laatste zo aan het miepen is, dacht ik laat ik eens in Oei ik Groei kijken of ze in een sprong zit. Hoe meer ik in het boek lees, hoe meer mijn twijfels erover worden, om eerlijk te zijn. Of laat ik het anders zeggen; ik word onzeker van dat boek. Ik moet ff graven in mijn geheugen want ik heb het boek hier niet bij de hand, maar er staat bijvoorbeeld dingen in over de interactie tussen moeder en kind, dat het met je communiceert en aan je rokken hangt en allemaal dat soort dingen. Maar als ik dat boek moet geloven, dan kan Elena op dit moment nog helemaal niets wat haar leeftijdsgenootjes zou moeten kunnen. Zelfs de dingen van een baby van 6 maanden kan ze nog niet eens. maar wat erin wordt beschreven voor baby's van 6 en 8 maanden, vind ik niet eens meer baby-achtig klinken, maar lijkt meer peutergedrag. Ik vraag me af of uberhaupt een kind die dingen al kan die in het boek staan voor die leeftijd. Als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ook al staat erin dat niet alle kinderen hetzelfde zijn en ieder kind zijn eigen tempo heeft enzo. Ik twijfel niet aan de juistheid van het boek hoor, er zijn nota bene ontzettend veel studies aan vooraf gegaan. Ik word er alleen onzeker van. Wat is jullie mening over het boek?
Heb precies hetzelfde... Ik vind het wel leuk om te lezen wat ze zouden kunnen, per leeftijd. Maar bij mijn zoontje herkende ik er maar heel weinig in. Ook die zogenaamde sprongetjes herken ik lang niet altijd. Dus ik trek me niet teveel meer van dat boek aan hoor! Het komt allemaal zoals het komt toch...
Mijn mening over het boek is iets anders als de jouwe . Ik heb heel veel aan het boek gehad. Merel deed ook precies wat er staat geschreven dus dat zal wel een stuk schelen. En de dingen die ze evt. niet zou kunnen komen dan bij de volgende sprong wel. Ieder kindje kiest dát wat hij wil uit de "lijst". De een gaat eerder praten, de ander loopt/kruipt eerder enz. Zeker in het begin heeft het boek me enorm geholpen omdat Merel zoveel huilde en ik me geen raad meer wist. Toen ik ging lezen over de sprongen was het alsof er een druk van me af viel. Ik snapte waarom Merel zo huilde. Nu pak ik het boek niet meer, alleen zo heel af en toe om te kijken wat ze zou "moeten kunnen" volgens het boek. Ik snap mijn meisje nu en heb het boek voor mijn gevoel niet meer nodig. Merel is zo snel dat ik het bijna voor mijn gevoel niet bij kan houden. Maar als ze minder zou kunnen en doen als ze doet, zou ik er misschien ook wel onzeker van worden.
Ik heb hetzelfde als merel. in het begin heb ik er best veel aan gehad. Nu gebruik ik 'm bijna niet meer, doe nu alles op gevoel en dat gaat prima! Wat merel zegt, ze kunnen het vanaf dat moment leren, maar dat wil nog niet zeggen dat ze dat dan ook meteen leren.
Ik heb niet dat ik er onzeker van word. Elk kindje is anders en ontwikkeld zich dus ook anders. En idd het staat bij elk hoofdstuk... Ze krijgen nu toegang tot de winkel met nieuwe vaardigheden, dat wil niet zeggen dat ze het ook meteen kunnen. (ofzoiets) En dan nog klopt het niet altijd vind ik... Bij de 11 maanden sprong staat bijv dat je kindje gaat helpen met aankleden... Dat doet Jelle al... Als ik zeg "sokjes aan" steekt hij zijn voet uit... En als ik zijn trui uitdoe doet hij het laatste stukje over zijn hoofd.. Ik denk dat het boek een mooie leidraad is, maar dat je het zeker niet als de bijbel van de ontwikkeling moet zien... (ook al willen de auteurs dat graag)
Ik heb het boek van een collega geleend. Ze heeft me van te voren gezegd dat ik niet alles serieus moet nemen wat er staat en dat ik niet moet lezen wat Luca nu allemaal zou moeten kunnen. Ik gebruik het boek daarom alleen om te kijken of er een sprongetje aan zit te komen als Luca weer hangerig en huilerig is. Maar idd als je het boek moet geloven rent Luca nu al de kamer rond en verteld hij al honderd uit
Vind het ook vooral een boek waarin vermeld staat wat ze nog niét kunnen op dat moment Meestal kan je er een maand of 2 bijrekenen voor ze er zelfs mee starten. Maar ja, sommige kindjes zullen dan weer héél snel zijn, zeker?
Voorin het boek staat uitgelegd (1 zinnetje, heel klein) dat ze beschrijven wat een kind evt. al zou kunnen doen. Er zijn kinderen die al met 8 maanden lopen. Als dat mogelijk is, dan beschrijven ze die situatie. Ze gaan dus uit van het vroegst mogelijk. Ik werd ook helemaal onzeker van dat boek tot ik dat zag staan. Nu vind het het echt een handig en behulpzaam werk. Hoop dat je er wat aan hebt. Groetjes, Dominique
ik herken heel veel in het boek, maar als ik de lijstjes bekijk van wat ze zouden kunnen in een bepaalde periode, dan zou mijn zoontje ook 'achterlopen', terwijl dat niet zo is en in sommige dingen zou hij dan ver voor lopen. ook de timing van de sprongetje gaat voor mijn zoontje lang niet altijd op. toch vind ik het een fijn boek, wanneer ik hem pak op momenten dat ik m'n zoontje wel achter het behang kan plakken dan blijkt het vaak weer te passen bij een sprongetje, en zijn de korte verhaaltjes van andere ouders die erin staan heel herkenbaar van hoe lastig ze kunnen zijn. wat ik ook wel eens doe in een moeilijke periode: vooruitlezen, wat hij over een maand of 4, 5 bijvoorbeeld eventueel zou kunnen. dan sla ik het boek vaak met een heel fijn gevoel dicht, en bedenk ik me allerlei leuke dingen die ik dan met hem doen kan omdat hij dan weer meer vaardigheden heeft. toch wel een fijn boek, maar ik begrijp je onzekerheid van dat je kindje iets nog niet kan wat wel in het boek staat bij een sprongetje.
Ik vind het idd ook met name fijn dat je nu weet wanneer je een sprongetje kunt verwachten en de vaardigheden waar je naar kunt uitkijken. Juist door die vaardigheden (een aantal ervan natuurlijk niet allemaal) te ontdekken bij je kleintje merk ik dat ze het sprongetje gemaakt heeft
Ik vind het ook een fijn boek, heel herkenbaar! Tot nu toe klopt het precies, ik ben benieuwd of ze met 8 maanden loopt! Maar het is op zich ook wel logisch dat ze omschrijven wat een kind nu evt. ZOU kunnen, anders hebben ouders met snelle kindjes er niets aan. Wat ik minder leuk vind, is dat Eva de spelletjes die bij het 13 weken (of was het 12?) sprongetje staan helemaal niets aan vindt .
Ik geloof het ook allemaal niet. Ymke is zaterdag 10 weken en precies 2 weken te laat geboren. Dan zou ze nu ongeveer in het 3e sprongetje kunnen zitten. Als ik lees wat ze na het sprongetje allemaal zou kunnen (in de winkel), nou bijna de helft van alles kan ze al! De eerste 2 sprongetjes kwamen wel aardig overeen, maar ik heb nu niet de illusie dat ik een heel snel kind heb hoor. Wat ik eigenlijk ook niet belangrijk vind. Snoopy, ik vind die spelletjes ook niet zo leuk en Ymke ook niet.
Guppie, Eva kon ook dingen van het 3e sprongetje al, maar toch merk ik dat ze bepaalde dingen die ze al kon, nu toch anders doet. En dat ze haar handen en gezichtsvermogen toch echt anders gebruikt nu. Ik denk trouwens dat je niet moet kijken naar hoeveel weken overtijd. De echte motoriek en het gezichtsvermogen worden toch pas echt gebruikt na de geboorte. Bij Eva is het tot nu toe trouwens duidelijk geweest wanneer een sprongetje was, ze komt dan moeilijker in slaap en drinkt erg onrustig. En bij deze sprong was het heel duidelijk dat ze haar handjes beter kan gebruiken, ze heeft echt ontdekt dat je ze uit elkaar kan doen, en weer naar elkaar. En dat het liefst minstens 10x achter elkaar en je mag dan eigenlijk ook niet weg, want ze vindt het geweldig je handen of gezicht dan te pakken. Nu gaat het weer wat beter, een paar dagen terug kon ze maar moeilijk slapen omdat ze zo ´dwangmatig´ haar handen moest bewegen.
in het boek staat duidelijk dat je de weken te vroeg van de leeftijd af moet trekken en de weken te laat erbij op moet tellen Ze zit sinds vandaag in haar sprongetje denk ik. Het is een makkelijke dame, dus merk er niet veel van, maar ze slaapt slecht (af en toe huilen tussendoor) en ze is jengelig, vraagt aandacht.
Ik vind het ook een heel fijn boek. Ik vind ook dat er heel duidelijk in staat dat het kindje vanaf dat moment toegnag krijgt tot deze dingen, maar dat ieder kind voor zich bepaalt wat het gaat doen. Dus onzeker...nee. Uit sommige rijtjes kon ik bijna alles aanvinken uit andere rijtjes weer zo goed als niets. Maar ik herkende er wel heel veel in en ging erdoor zien wanneer Ruben echt een beetje aan het zeuren was en wanneer het frustratie was over iets dat hij wilde maar nog niet kon. Daardoor begreep ik hem beter en had ik meer geduld. Ik ben het wel steeds minder gaan gebruiken moet ik zeggen.
heb het boek niet, en zelfs nog nooit ingekeken, ieder kind zijn eigen tempo, ik zie wel wat er komt, als ik kijk naar wat lars kan en doet, en wat zijn vriendinnetje kan en doet, maken ze elkaar niks, ze schelen ook maar een week :-D. lars kon eerder zitten, zij kon eerder staan, lars krijgt sneller tanden, zij kroop eerder, praten doen ze hetzelfde. ze worden vanzelf groot..... maargoed, ik ben altijd meer van de praktijk, neem alles zoals het komt. toen ik zwanger was, was een kennisje dat ook, ze las alles wat los en vast zat, maakte zich vreselijk druk over de bevalling, en dacht dat ze overal op voorbereid was.... niet dus.... eindresultaat; beide een gezonde zoon, ik na een heftige maar relaxte bevalling, zij na een heftige, zware, lange gestreste bevalling.
Ik had er wel wat aan maar Tessa kon i.d.d. ook nog nooit wat er bij de sprong stond. Ze is ook niet zo een snelle en het komt uiteindelijk allemaal wel. De herkenning van de "hang" dagen en buien hielp mij te relativeren.
nou daar was ik in het begin ook onzeker over,maar er staat heel duidelijk in het begin dat ze vanaf de leeftijd van een bepaalde sprong pas bepaalde dingen zouden kunnen,dus dat hoeven ze niet gelijk te kunnen soms komt dat pas veel later,maar vanaf die leeftijd zouden ze dat dus pas kunnen. er stons bijvoorbeeld ook dat mijn zoontje vanaf 5 weken al zijn voeten zou gaan bestuderen,maar hij is nu 5 maanden en hij heeft ze nog nooit bekeken elk kind is anders,en ze doen het allemaal op hun eigen tempo! ik vond het boek wel interressant maar ik hecht er ook niet teveel waarde aan!
Hoi Ozgul, Ik heb het boek op een gegeven moment aan de kant gegooid, want ik herkende mijn kind er helemaal niet in. Ook hij kan die dingen niet die er in het boek staan.