Hi allemaal, Misschien gaan jullie mij een ontzettende zeur vinden maar ik vind het best eng om te vrijen nu ik weet dat ik zwanger ben. We hebben er twee jaar over gedaan om zwanger te raken en ik heb regelmatig bloedverlies gehad na het vrijen voor ik zwanger was. Ik ben bang dat het nu weer gebeurd en dat misschien er een miskraam ontstaat. Ik heb overal gelezen dat dat onmogelijk is. Gelukkig is mijn vriend heel begrip vol en laat me maar gaan en bovendien hebben we een middenweg gevonden in het betere handen en voeten werk.. Maar hebben meer meiden moeite met vrijen nu ze zwanger zijn? Of ben ik paranoia en echt een zeur?
Wij hebben er ook 2 jaar overgedaan om zwanger te raken en ook ik durfde niet te vrijen. Mijn man is heel begripvol geweest en nu sinds 3 weken hebben we af en toe sex. Nog steeds vind ik het eng maar probeer me te ontspannen. Dus meid ik begrijp je volkomen Liefs, Brenda
Vanaf het moment dat ik zwanger was vond ik het ook eng, maar doordat mij verteld werd door de verloskundige, de dokter en mijn moeder dat seks tijdens de zwangerschap helemaal niet schadelijk is en GEEN miskraam kan veroorzaken durfde ik wel weer, vanaf 4 weken zwanger heb ik ook gewoon een hoogtepunt gehad en mijn kindje doet het nog steeds prima, ik ben nu bijna 30 weken zwanger. Maar als jij je er niet fijn bij voelt moet je het ook vooral niet doen want dan is het alles maar fijn is het niet. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Van harte.. Ik heb er eigenlijk geen last van gehad.. Maar je moet gewoon doen waar je je zelf goed bij voelt. Lekker cliché, maar ik denk niet dat het paranoia is.. maar je gewoon je gevoel moet volgen..
dank jullie wel voor jullie geruststellende reacties! Ik probeer me inderdaad maar te ontspannen en te wennen aan dat vrijen nu eenmaal anders is als voorheen, voelt echt anders en wel een beetje buikpijn na hoogtepunt, maar als iedereen zegt dat het geen kwaad kan, zal ik mijn vriend weer eens verrassen
ik ook vanaf t moment dat ik zwanger was was ik zo bang voor een 2de miskraam terwijl dat daardoor natuurlijk helemaal niet kan maar ja alles maakt je dan onzeker.... en nu ben ik 23 weken zwanger en kan ik nog op 1 hand tellen hoe vaak we het hebben gedaan me mannetje is gelukkig begripvol door mn hormonen heb ik ook soms nog niet zo'n zin hoop echt dat t snel terug komt want voel me erg schuldig hij zegt wel dat ik me geen zorgen moet maken en dat t vanzelf terugg komt maar toch
Ik durf ook niet 28 januari was voor het laatst. Op dokterscommando, omdat ik de 29e mijn eispong zou hebben. Ik heb het na de eerste echo besproken met mijn man en hij begreep het heel goed. Hij gaf zelfs aan dat, nu hij ons levende wurmpje had gezien, hij er ook wel moeite mee had. Voorlopig houden we het even bij handmatige besturing Ik ben na 5 weken ook wel weer toe aan een hoogtepunt We voelen vanzelf wel aan wanneer we verder durven te gaan... Zo lang beide partners open en eerlijk zijn en aangeven de situatie goed te vinden zoals ie is, lijkt me dat er geen problemen zijn
Haha, goed om te lezen dat er nog meer bangerikjes rondlopen hier . Wij hebben dus ook al niet meer 'echt' gesexed sinds de iui . Dit is echt voor het eerst sinds we samen zijn dat we al zo lang droog staan, hihi. Ik vind het gewoon een eng idee en ben zo bang dat mn man het kindje los stoot. Ik weet echt wel dat dit nergens op slaat, maar ik wil het toch niet - althans niet voor de echo volgende week. Daarnaast gebruik ik nog steeds de befaamde utro-bollen en ik weet eigenlijk niet of dat kwaad kan voor mn mannetje zeg maar... Het blijven toch vrouwelijke hormonen (vooral Nanaman zelf vind dit geen fijn idee). Weet iemand toevallig ook of dit kwaad kan?
Ik heb dan geen moeite gehad met zwanger worden en ik ben een nuchtere verpleegkundige, maar toch vond ik het eng om in die prille fase te vrijen. Mijn vriend had dit ook. Pas na de 12 weken echo ging het weer
Had ik ook hoor....heb in januari 2010 een miskraam gehad en was in mei 2010 weer zwanger. Vanaf het moment dat ik zwanger was durfde ik geen seks meer te hebben omdat ik bang was voor weer een miskraam, terwijl ik eigenlijk wel wist dat een miskraam niet daardoor komt. Mijn vriend en ik hebben het nog wel een paar keer gedaan maar op een gegeven moment ging het ook niet meer want heel de binnenkant van m'n vagina was opgezwollen......dus het was ook niet fijn meer, m'n vriend deed er ook niet moeilijk over. We halen het nu allemaal gewoon in Doe waar je je fijn bij voelt
Ik heb zelf de angst niet, (vriendlief daarentegen weer wel) maar had laatst wel pijn tijdens het vrijen, zodanig dat niet leuk meer was, en nu gaat dat wel weer beter maar nu ben ik elke keer misselijk als ik me te veel inspan, arme vriendlief heeft gelukkig wel begrip
Pfff fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die een beetje bang is. Ik durf wel "handwerk" aan maar gisteren had ik echt een half uur zo erg buikpijn daarna dat ik bijna naar het ziekenhuis ben gegaan.. Niet dat ze daar iets kunnen doen maar toch.. Dus nu ben ik nog banger. Ik heb verder geen bloed verloren en de symptomen van zwanger zijn worden steeds duidelijker, toch bang dat het mis gaat. Hopelijk krijgen we dinsdag, met 5wk 5dgn, een mooie echo te zien en misschien wel een flikkerend hartje..
Hier ook een behoorlijke angst van mijn kant en een begripvolle vriend. Vorig jaar kreeg ik toen ik 11 weken zwanger was een bloeding na de sex en de vk gaf aan dat dit vaker gebeurde en niets was om je zorgen over te maken...een paar dagen later verloor ik het vruchtje. Het orgamse wat ik had gehad zorgde dat het de miskraam werd opgewekt..( vruchtje was schijnbaar al 2 weken overleden) Dus ik weet wel dat het niet de reden is geweest maar ik blijf het eng vinden
ik kan me de angst heel goed voorstellen. wij hebben vorig jaar een miskraam gehad en nu zitten we in spanning of het nu wel goed zit. seks zou geen kwaad moeten kunnen, maar mijn hoofd staat er gewoon totaal niet naar. wel heb ik wat ontspanning nodig, dus vriendje probeert wel voorzichtig wat 'handwerk' los te peuteren en dat zou misschien wel goed zijn voor het rustiger worden, maar ik kan het gewoon even niet. en gelukkig snapt hij het helemaal.