He bah wat klinkt dat toch zielig... eenzaam. maar ik kan het niet anders noemen. Ik voel me eenzaam. Ik ben nu 20 weken zwanger en daar heel gelukkig mee. Ik krijg een zoon!! Helaas moet ik het alleen gaan opvoeden en beleef ik alles alleen. Ik had een beginnende relatie en dat werd helaas niets. We hadden het 1x onveilig gedaan. Na een paar weken kwam ik erachter dat ik zwanger was. Ik had toen al geen contact meer met de vader. Ik heb het hem natuurlijk verteld en hij gaf aan er niets mee te maken willen hebben. Ik moest het maar weghalen en verklaarde mij voor gek dat ik het houden wil. Ik vind het voor mij niet heel erg hoor dat ik het alleen moet doen, maar voor mijn kind natuurlijk wel. Ik mis wel de warmte van een relatie, de overleg momenten het delen van de leuke en minder leuke dingen die komen kijken bij zwanger zijn. Helaas heb ik niet veel vrienden. ze zijn te tellen op 1 hand. met gemak. Helaas is een van die vriendinnen ook nog redelijk afgevallen aangezien ze het niet echt kan waarderen dat ik zwanger ben en laat niets meer van zich horen. Ik ben dus veel alleen. Ik heb mijn ouders wel en dat is fijn. Ook mijn broer vraagt regelmatig hoe het gaat. Maar toch... het gevoel van eenzaamheid is zo naar. De vakantie komt eraan... en ik zie er tegenaan.. terwijl ik het zo nodig heb. maar het idee dat ik alleen moet zitten of alleen weg moet. Normaal zou ik een groepsreis doen ofzo. maar ik wil nu niet tever weg en ook niet meer vliegen. (bovendien zit alles vol) Ik ben benieuwd of er hier nog meer dames zijn die zich zo voelen en wat jullie hieraan doen... Groeten Dine
Wat enorm rot zo zeg.. Misschien zijn er hier op t forum wat mensen uit de buurt. Waarmee je wellicht eerst gwn online contact kan houden en wie weet of er dan vriendschappen ontstaan. Weet niet uit welke regio je komt?
Ik vind je een hele dappere vrouw en ik heb respect voor het feit dat je ondanks het ontbreken van een relatie voor je kindje hebt gekozen! Je bent nu 20 weken, is het een idee om je aan te melden voor iets als zwangerschapsyoga of gym? Zo kom je in contact met andere zwangere vrouwen en wellicht ontstaan daar weer vriendschappen uit? Sterkte meid, weet niet uit welke regio je komt, maar mis kun je een oproepje plaatsen in het clubjes gedeelte van het forum, of bij alleenstaande mama's?
Hoi Dine, Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat mooi dat je zo onverwacht zo'n verrassing hebt gekregen. Het is wel heel erg rot voor je dat het contact met de vader verbroken is. Had hij de relatie verbroken of was dat jouw beslissing? Zou jij hem nog wel terug willen? Ik heb min of meer in dezelfde situatie gezeten, dus ik weet heel goed hoe eenzaam je je voelt. Ik weet niet zo goed hoe je het beste daarmee kunt omgaan, dat is toch voor iedereen anders. Ik kreeg veel adviezen (laat hem los, geniet van je kind), maar achteraf ben ik toch teveel met hem bezig geweest en heb ik spijt dat ik zoveel verdriet ervan heb gehad. We hebben overigens wel weer een relatie gekregen toen ons zoontje bijna 2 jaar was. Dus wat dat betreft is ook nog alles mogelijk, ook al lijkt het onmogelijk. Gelukkig heb je familie en zelfs al heb je niet veel vrienden, toch is iedereen die jou kan steunen mooi meegenomen. Blijf genieten van je kleine wonder en probeer erop te vertrouwen dat alles toch goed zal komen, op welke manier het voor jou ook mag zijn. Heel veel sterkte, liefs
Respect voor jou! Ondanks dat ik een hele lieve vriend heb en schoonfamilie heb ik totaal geen vriendinnen of zelf familie. Er is hier wel iemand in de buurt die net bevallen is en soms contact mee heb. Snap je gevoel helemaal. Mijn vriend praat met zijn vrienden over van alles en ik kan t alleen aan hem kwijt. Maar ja hij snapt niet alles 😉 Misschien kan je op zwangerschaps gym of yoga om andere as moeders te ontmoeten? En hier kan je altijd je verhaal kwijt! Heel veel succes verder en nogmaals respect dat je t alleen doet en sterk bent.
Wat vervelend dat je je zo voelt. Is een cursus volgen een idee inderdaad? Zwangerschapsyoga of gym of iets? Dan ontmoet je andere moeders.
Hoi Dine, Ik zit in hetzelfde schuitje..😄 Ik ben nu 17,5 week zwanger. Misschien kunnen we prive met elkaar praten? Lieve groet
Hoi Dine, Ik (26jaar) zit eenbeetje indezelfde schuitje. Ik ben 6,5 maand zwanger van mijn eerste kindje maar mijn vriend(42jaar) woont in het buitenland.. Alles was perfect want we plande dat hij naar hier zal verhuizen in 2017. We zijn al 2j samen en normaal komt die om de 2 maanden een aantal weken naar mij maar sinds ik zwanger ben, heeft hij nog geen stap hier gezet. Ik wou enkele maanden geleden naar hem gaan maar hij raadde me dat af omdat het ver vliegen is en omdat ik tropische ziektes kon oplopen. Ik weet nog steeds niet wanneer hij zal komen. Hij geeft me data's die hij niet naleeft. Hij houdt me aan een lijntje. Aan de telefoon en whatsapp is ons contact geweldig maar fysiek contact komt er niet van.. Ik kan niet meet vliegen maar ik ben het wachten beu. Ik heb schrik dat ik alleen ga komen te staan met een man die me enkel beloftes maakt. Ik weet niet wat beslissen want ruzie maken we niet. Ik voel me alleen want ik ben zo verliefd op hem. Ik vrees dat hij mij voorbereid op een breuk na de bevalling maar dan heeft hij zolang met mijn voeten staan spelen. Xxx wat moet ik doen? Hij kan alles ompraten en me kalmeren als ik boos word. Dan belooft die dat alles goed komt. Dat hij er zeker zal zijn voor de geboorte. Ik vrees dat hij niet eerlijk is met mij.
Hoi Dine, Zitten we in hetzelfde schuitje! Ik kwam erachter dat ik zwanger ben van mijn ex. Na ons gesprek zette hij druk op mij om een abortus te plegen. Gelukkig ben ik bij mezelf gebleven en heb ik mijn eigen keus gemaakt. Nu 24wkn zwanger van een zoon! Sinds hij weet dat ik het houdt misdraagt hij zich tegenover mij. Hij grijpt iedere (schaarse) gelegenheid aan om zich als slachtoffer te gedragen en mij als boosdoener te zien. Terwijl ik hem eigenlijk alleen voor het broodnodige heb benaderd (vragen verloskundige, wil je weten hoe of wat, etc). Mijn familie is ook niet echt een grote steun. Eigenlijk heb ik alleen 2 goede vrienden die er voor me zijn. Verder is alle steun eigenlijk voorwaardelijk: mits het uitkomt en mits het maar niet te moeilijk is. Mijn advies: zoek hulp en steun, desnoods bij een psycholoog. Alles wat JIJ nodig hebt om je goed te voelen en ervoor te gaan. Zo'n yogacursus is natuurlijk ook een uitkomst! En trek je niets aan van alle meningen: wat weten zij nou eigenlijk. Jij hebt een moedige en supermoeilijke keuze gemaakt en daarvoor verdien je alle respect en lof 👊 Dikke knuffel
Haha wel een beetje typisch al die nieuwe accounts die ineens in dit topic beginnen. Alleen kan je niet zomaar een nieuw account openen op hetzelfde ip Adres.
Naar aanleiding van een melding hebben we dit topic bekeken. We hebben geen dubbele accounts kunnen ontdekken. Met vriendelijke groet, Beheer Zwangerschapspagina.nl