Hoi allemaal, Al een poosje merk ik aan mezelf dat ik de behoefte heb op alle dingen die mij in de afgelopen 10 jaar overkomen zijn op te schrijven. Iedere keer als ik dit probeer is het zo warrig- dat het voor mij wel te begrijpen is maar voor een ander niet. De behoefte om terug te denken aan mijn verleden versterkt- ik denk dat dat komt door de kleine spruit in mjin buik. Ik voel dat het tijd is dat ik alle gebeurtenissen op een rij heb en dat ik ze kan gaan afsluiten. Daarnaast zou ik graag mijn verhaal willen delen met anderen- familie, mensen die nooit de keuzes hebben begrepen die ik gemaakt heb in het verleden. Ik vroeg me af of er iemand is die ervaring heeft met het schrijven van (auto)biografische verhalen. En zo ja- het hoe wat waarom wanneer ect met mij zou willen delen. Om te kijken of ik bij het schrijven hulp zou kunnen krijgen, of wellicht dat ik iemand kan vinden die mijn verhaal zou willen vertolken. Ik ben benieuwd!
Ik lees mee, heb namelijk precies hetzelfde! Ben wel ooit met een blog begonnen en daar dingen op gaan zetten, maar dat is toch niet hetzelfde.
Altijd een goed idee om het van je af te schrijven. Niet zozeer voor de buitenwereld, maar voor jezelf en de mensen om je heen. Je kunt het best gewoon beginnen met schrijven. Niet denken aan spelfouten of zinsopbouw gewoon je gevoel en emotie erin gooien.
Vaak begonnen aan een boek, nooit afgemaakt heb er de puf echt niet voor, want het is echt vreselijk veel werk! Idd gewoon eerst eens beginnen met gewoon opschrijven en kijken of dat al oplucht, zo niet dan toch serieus gaan overwegen om een boek uit te gaan brengen..
Ik doe het op dit moment via een blog. Heb een blog met open berichten, maar de verhalen die ik echt kwijt wil heb ik op dit moment op prive staan. Er zijn zoveel dingen die in me hoofd spoken, zoveel dingen die ik meegemaakt heb. Eerst allemaal maar eens op papier zien te krijgen, dan eens kijken of ik er wat mee kan doen, en wil doen!
Als het echt een grote rol speelt voor je, dan zou je kunnen overwegen om een therapeut in de hand te nemen die hierin gepecialiseerd is. Er zijn ook particulier wel mensen te vinden die je kunnen begeleiden. Dat kan ik je ten zeerste aanraden, omdat zij je kunnen helpen de warboel in je hoofd goed te vertolken. Want als je dat nu niet lukt zo, dan zal het schrijven je ook niet helpen gek genoeg. Zeker niet als het veel is.
Ik ben wel bezig met een autobiografisch verhaal, maar dan wel met andere personen. Mijn ervaringen van vroeger ben ik aan het verwerken in een boek voor tieners. Omdat het meeste in mijn tienerjaren heeft afgespeelt. Niet alles zal overeen komen, maar dat hoeft ook niet. Ik weet niet of jij écht jezelf als hoofdpersoon ziet of het doet zoals ik. Dus wel de verhalen, maar andere karakters. Je zou ook eens een uitgever kunnen bellen en vragen of ze je manuscript willen lezen? Zij kunnen er vaak ook wel een mooi geheel van maken.
Thanks. Ik ben al in therapie geweest en heb mijn behandelingen inmiddels ook afgerond. Het is ook niet bedoeld als schrijven op therapeutische basis- Ik denk dat ik gewoon lekker op zoek ga. Ik ben benieuwd wat er op m'n pad komt!
Een tip: maak een "bouwplan" van je verhaal. Met andere woorden: vertel in enkele woorden wat je per hoofdstuk (of in globale lijnen) wilt gaan vertellen. Dit kan dan je rode draad van het boek gaan worden. Aan de hand van die rode draad kun je je boek (per hoofdstuk) inhoudelijk verder uitwerken. Een andere tip: scriptschrijvers van bijvoorbeeld misdaadseries beginnen vaak met het einde en schrijven op die manier naar het begin toe. Dat maakt het "makkelijker" om plotwendingen te schrijven. Mocht jij bepaalde plotwendingen hebben, dan zou je deze manier ook eens kunnen proberen. Literatuursuggestie: Hoe Fictie Werkt. bol.com | Hoe fictie werkt, James Wood | Boeken Succes! /edit: een kleine toevoeging. Schrijvers beginnen nooit "zomaar" met het schrijven van een boek. Het lijkt zo makkelijk: beginnen bij hoofdstuk 1 en eindigen bij hoofdstuk zoveel / het einde. Zo werkt het gewoon niet. Alle (goede) schrijvers werken met een bouwplan of schrijfplan. Het helpt met het structureren van de informatie en het verhaal. Neem die tip ter harte en je zult merken dat het helpt!
Ik ben zelf ook bezig met schrijven. Inderdaad is het verstandig om eerst op te schrijven wat je met je verhaal wil...begin/midden/einde. Dat zijn je strohalmen en alles daartussenin kun je dan zelf invullen. Ook is het handig om de personages in je boek al met een korte omschrijving "tot leven" te wekken. Ik heb bijvoorbeeld: Anna: Pittige meid van 23. Kort, blond, krullend haar en slank postuur. Verloskundige van beroep. Ik had niet de bedoeling om eigen ervaringen in het boek te verwerken. Toch heb ik dat wel gedaan. Er zijn in mijn leven een aantal mensen geweest die mij pijn hebben gedaan. De negatieve karaktertrekken van die mensen heb ik in een personage verwerkt. Uiteindelijk overkomt dat personage iets heel vervelends. Op de een of andere manier heeft mij dat geholpen om weer zelfverzekerder in het leven te staan. Mijn negatieve gevoelens zijn samen met dat personage aan hun einde gekomen. Schrijven moet je leuk vinden, want het is echt een enorm karwei. Je zult iedere dag iets eraan moeten doen om het contact met je verhaal te blijven houden, anders wordt het warboel. Ik heb drie proeflezers, wat ook ontzettend fijn is. Als er iets niet duidelijk is geven ze dat meteen aan en bovendien motiveren ze mij. Iedere dag stuur ik ze het gedeelte wat ik geschreven heb...en als ik dat een dag vergeet heb ik meteen een paar smsjes waar het leesvoer blijft . Ik zou zeggen...neem de tips mee en maak een begin. Als je even vastzit geef dan niet op. Ga wandelen of iets anders doen en zorg ervoor dat het in je hoofd weer helder wordt en probeer het gewoon opnieuw! Succes!
Leuke vraag! Reken erop dat je je boek vooral voor jezelf schrijft en misschien wat naasten, maar dat er hoogstwaarschijnlijk geen markt voor is, dus ook geen uitgever en dat kosten voor jezelf zijn. Iemand suggereert dat je wel een uitgever kunt zoeken, maar als je echt niet kunt schrijven, zoals jij aan lijkt te geven, wordt dat hem niet. Ghostwriters vinden kan wel, dat zijn mensen die het verhaal voor je schrijven op basis van interviews, maar die zullen op zoek gaan naar echt bijzondere verhalen, die zich onderscheiden. Een flinke dosis huis tuin en keukenleed is dus niet voldoende, er moeten echt opmerkelijke verhaaltechnische aspecten aan je geschiedenis zitten. Zelf schrijven, voor een klein publiek biedt je realistischer kansen denk ik. De tips van het bouwplan, en de karakters zijn onontbeerlijk. Stel je daarvij de vraag wat je vertellen wilt over wie, wanneer, waarom, waar en hoe, omdat die vragen je helpen de feiten te ordenen en compleet te krijgen. Maar denk vooraf niet alleen na over deze wwwwwh vragen, maar vooral ook over hoe je het vertelt. Wat voor type verhaal wordt het. Een roman? Literaire non fictie? Een reeks verhalen? Korte scenes? Autobiografisch of gefictionaliseerd? Wat is het perspectief. Wie is de hoofdpersoon, en kunnen we in haar hoofd kijken of blijft er afstand? Wat is de verteltijd. Welke spanningsboog kies je? Is er een alwetende verteller? In welke volgorde vertel je je verhaal (chronologisch is makkelijk, maar vaak heeeeeel saai), wat zijn sleutelscenes, welke motieven kies je, welke thema's, welke symbolen (als je dat al doet) Enzovoort enzovoort. Eigenlijk al die zaken die vroeger bij Nederlands langskwamen bij literatuuranalyse. Bij mij tenminste, maar ik had een enorm bevlogen docent. Leestips: literair mechaniek van oa Van Boven. Das best technisch, maar geeft je wel inzicht in zaken waarop je kunt letten in fictie.