Mijn zoontje is bijna 11 maanden en ik ben 12 weken zwanger. Ik was in mei begonnen met werken na mn verlof en nu ga ik weer in mei met verlof, dus na een jaartje werken. Ik durf mijn werkgever niet in te lichten, maar wil dit wel doen deze week. Ik weet ook niet hoe ik moet beginnen met het gesprek. Iemand tips??
Allereerst van harte gefeliciteerd!! Ik zelf zou mij al gauw verontschuldigen tegenover mijn baas,maar verstandelijk weet ik dat het onzin is. Dus gewoon mededelen dat je zwanger bent. Niet zo gek toch, jonge vrouw, al een kindje. Ze weten iig goed welke vervanging ze moeten regelen
Tja het is zoals het is he. Uiteraard kan hij daar wat van vinden maar ja, leeftijd en vrouwen he? Dan is dat de kans Ik zou het gewoon zeggen dus. Gwoon ik moet iets vertellen ik ben zwanger van m’n tweede kindje.
Ohh lastig. Ik durfde het ook niet te vertellen. Ik ben na een paar weken uitstellen naar binnen gestapt na een vrije dag en gezegd dat ik de vorige dag in het ziekenhuis ben geweest en een goede echo heb gehad. En dus zwanger ben. Ze feliciteerde me maar was niet blij. Tja daar kan ik niks aan doen. Succes! Zijn ze lastig op je werk? Enne gefeliciteerd natuurlijk!
Net een echo gehad, blijk ik maar 10 weekjes ver te zijn! Huh?! Anyways, nu denk ik eraan om het uit te stellen Ze zijn niet moeilijk, maar het is toch ongemakkelijk. Ik werk met mijn 2 werkgevers in 1 ruimte, dus het is niet dat ik ze even tijdens het gesprek ga zien en er dan vanaf ben. Pff zwanger zijn is leuk, maar laten weten dat je na een jaar werken weer met verlof moet.. Ik denk dat ik het een weekje ga uitstellen.
Gefeliciteerd! En ik zou het gewoon zeggen. Jonge vrouw, al een kindje, dan weet je dat er kans is dat ze een tweede kindje krijgt. Waar ik werk zijn we voor een deel jonge vrouwen, en voor een deel wat oudere vrouwen (50+), dus weet je dat een deel van het team zwanger kan raken. En we hebben 1 man in het team (die kan uiteraard niet zwanger worden ). Er is maar 1 collega die nog geen kindje heeft en ook nog niet zwanger is. Zij wilt het uiteindelijk wel, maar wanneer blijft ff spannend. Ik dwaal af. Gewoon zeggen, hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt.
Lastig he. Met 10 weken kan je het ook nog wel uitstellen. Maar vertellen moet je toch. Het goede moment afwachten dan maar?
Gefeliciteerd. Ik snap je angst en onzekerheid echt wel. Het blijft voor een werkgever altijd een 'gedoe en geregel'.. Maar eigenlijk belachelijk dat we ons schuldig voelen... maar ik ben net zo. Stel dat ik zwanger blijk deze maand van de derde... loop er nu al over te stressen, hoor! Ik heb ergens ook het idee dat een tweede kind makkelijker wordt geaccepteerd dan een derde (in mijn geval..)