Hoi, Ik wil mijn verhaal met jullie delen omdat ik dat fijn vind en omdat ik benieuwd ben of er meerdere mensen zijn met deze ervaring. In week 32 was ik ineens bang dat ik blaasontsteking had. Totaal ongegrond dacht ik want ik had geen pijn. Ik bracht mijn urine naar de huisarts voor een onderzoek. Uitslag: geen blaasontsteking. Goh gelukkig maar! Maar er werd een kweek gezet en ik bleek toch blaasontsteking te hebben. Toen begon ook de enorme rugpijn. Ik kreeg een kuur maar had zo' n last van mijn rug. Ik ' grapte ' nog dat ik wel begreep hoe rugweeën voelden... De pijn bleef maar en bleef maar. Na een week werd mijn urine weer gecontroleerd. De blaasontsteking was weg maar er werd toch een kweekje gemaakt. Ondertussen had ik de vk al meerdere keren aan de telefoon gehad en een bezoekje aan de huisarts afgelegd. Ach joh heel vervelend jouw rugpijn maar het hoort erbij. Misschien moet je naar de fysiotherapeut? Het zo pijn maar ik wilde ook niet steeds bellen, bang dat men mij een zeurpiet vond. Het kweekje was gezet en ik bleek nog steeds blaasontsteking te hebben. Weer een kuur en nog steeds walgelijke rugpijn. Neee joh, heel vervelend maar het hoort erbij. Misschien een kruikje? In week 34 verloor ik bloed. De vk kwam langs en ik bleek 8 cm ontsluiting te hebben. Direct naar het ziekenhuis en 22 uur later is onze knapperd geboren. Hij is nu bijna 10 maanden en ik heb me er inmiddels bijna overheen gezet maar jeetje..Ik voelde me zo in de steek gelaten. Niet gehoord. Waarom heeft men nooit eens gedacht; misschien heeft ze wel weeën? Uiteindelijk is het ook allemaal goed gekomen met mijn zoon, 2 weken in het ziekenhuis maar inmiddels ontwikkelt hij zich als een razende. Gelukkig maar. Wie o wie heeft net zoiets of iets vergelijkbaars meegemaakt?
Haha ik ziet net dat ik mezelf 10 dagen voor de bevalling heb aangemeld. Waarschijnlijk was ik toen op zoek naar mensen met rugpijnklachten!
Hai Anta, Jemig, wat een verhaal zeg. Heel goed dat je het hier post zodat je het misschien een ander kunt besparen, en om het misschien nog een beetje te verwerken zelf... Heb je het nog nabesproken met je vk en of huisarts?? Ik zou wel benieuwd zijn of zij nog bereid zijn hier iets van te leren, en of jou in elk geval excuses aan te bieden voor hoe het gelopen is. Babel
Hoi, Bedankt voor je lieve reactie. De huisarts zei: tja dit had niemand verwacht en het gaf een vertroebeld beeld en de vk: we hebben nog nagedacht of we iets fout hebben gedaan maar nee.. alles volgens het boekje. Ik was toen nog niet klaar om daar iets tegen in te brengen maar bij een volgende zwangerschap ga ik dit zeker ter sprake brengen!
ik was 38 weken zwanger,hebben me ook naar huis gestuurd met een blaasontsteking..bleek dat ik weeén had..7uur later ben ik bevallen van m'n dochter
Hai Anta Grappig, volgens mij ben ik op dezelfde dag bevallen als jij en ook met (bijna) 34 weken zwangerschap en rugpijnklachten.... Alleen werd ik op de 19e augustus wakker met rugpijn en belde ik de vk, die ook dacht aan een blaasontsteking, maar ze liet me wel even komen voor de zekerheid. Toen ze ter controle een inwendig onderzoek deed, bleek ik 2cm ontsluiting te hebben en ben ik 's nachts, op 20 augustus, al bevallen. Ik weet dus niet zeker of ik met een blaasontsteking heb rondgelopen. Ze hebben wel een kweek van mijn urine gedaan, maar weet eigenlijk niet meer wat daar uit is gekomen, volgens mij niet veel bijzonders.
Bij mijn eerste had ik harde buiken op week 29, en verloor ik roze slijm, toen ben ik gaan bellen met de dokter, die vond mijn urine niet schoon maar ook niet vies vk gebeld en bl;eek al 2cm ontsluiting te hebben, werd opgenomen en aan de remmers gelegd kuurtje voor de blaas gehad en toen ik 2 dagen later na huis mocht omdat het rustig was gebleven verloor ik vruchtwater.. Toch nog tot week 33 volgehouden en toen kwam die.. Nu is er al weer 3x blaasontsteking geconstanteerd,(ja je let daar nu extra op) heb wel harde buiken enzo gehad.. dus het kan wel een bevalling op gang brengen!!!zonder dat je het zelf weet!!
Ik had het ook met 27 weken. Had ook verschrikkelijke rugpijn. Meerdere malen de VK en huisartsenpost gebelt. Wat het werd steeds erger! Ik moest maar cranberry sap drinken. Ik hoefde niet te komen o.i.d. Ook verloor ik heel lichtjes bloed. Maar volgens de VK was dat normaal. Het begon allemaal op donderdag aan het einde van de middag. Op zaterdagochtend was het echt ondragelijk. En ook last van mijn buik. Had de hele nacht niet geslapen en mochten we eindelijk komen op de huisartsenpost. Ik kreeg na overleg met de gyn morfine. Hij dacht aan een blindendarm ontsteking of nierstenen. Hij heeft niet aan mijn buik gevoeld of een andere contriole naar de baby. Op de 1e hulp heel erg lang moeten wacvhten. Getoucheerd, waarbij ontsluiting over het hoofd is gezien. Prop verloren weer niet serieus genomen en inmiddels duidelijk om de 5 a 10 min "pijnaanvallen" en ook nog aandrang. Ik kreeg nog tegen mijn wil een zetpil tijdens een wee (achteraf gezien). Ik kreeg een gesprekje dat ik me neit moest aanstellen, een waslijst aan pijnbestrijding en moest naar huis. Op het nippertje belde de gyn dat ze me toch even wilde zien. We waren al bijna op weg naar huis. Het was dat ik nog een pijnaanval kreeg maar anders waren we al weg geweest. Ze maakte een echo en zag direct dat ik aan het bevallen was. Had al volledige ontsluiting inmiddels. Kon niet meer overgeplaatst worden naar een ZH met Neo. Moest mijn persweeen en volledige ontsluiting 1 1/2 uur ophouden tot de kinderarts uit het AMC was gearriveerd.. Maar het is gelukt! Gelukkig maar want het intuberen van mijn meisje lukt niet en toen kwam net het AMC aan. Ze was dus bijna thuis geboren en dan had ze nu niet meer geleefd. Ben nu bezig met een klachtenprocedure en ga nog naar het tuchtcollege want dit is niet de 1e fout die ze daar maakte........ Zo werd ons meisje dus met 27+2 geboren... Maar dit zal mij niet meer gebeuren. Ik ga de volgende keer tot aan het vervelende aan toe mijn plas laten testen. haha.
Nou ja zeg wat een verhaal meid Daar wordt je toch ook niet blij van:x wat een idioten!! het is ook dat ik van de eerste x veel heb geleerd dat ik dus nu ook steeds alles zeg en dingen gewoon eis!!!
Fleur, wat een verhaal! Echt vreselijk hoe je bent behandeld. En mama chan: ik denk ook dat ik dat wel geleerd heb. Goed naar je lichaam luisteren en je niet meer zo laten afschepen! En dat geldt ook voor de kraamzorg pfff wat was dat vermoeiend haha.
Jemig zeg Fleur, da's echt niet normaal! Geef je groot gelijk dat jeen klacht in hebt gedient!!! Pfff, je moet er toch niet aan denken wat er was gebeurd als die gyn. niet had gekeken!! Brrrr....
Ja dat is echt heel erg die fouten.. Heb me ook vaak afgevraagd of ze het thuis overleefd had voordat de ambulance er zou zijn.. Maar Gelukkig doe ik dat nu niet meer en is het goed gekomen. Maar het is gewoon een rot ziekenhuis. Er worden daar heel erg veel fouten gemaakt. Vorig jaar waren ze nog in de publiciteit omdat er baby's bij de bevalling waren overleden door een fout van de gyn... Die man is overgens nog aan het werk.. Mijn dochtertje heeft wat nierschade aan de vroeggeboorte overgehouden. En plaste vorige week bloed. Ze wilde er niks aan doen. Geen nierecho niks. Alleen een dipstick in de urine. En kijken of er ontstekingswaarde in het bloed zat. We zijn er de hele week mee bezig geweest en we werden gewoon weggestuurd en moest maar hoge koorts krijgen en als een dood vogeltje in bed liggen dan mochten we terug komen en zouden ze verder kijken... Ook geen antibiatica voor de blaasontsteking helemaal niks. Echt raar als je daar niks aan doet en het verwaarloosd dan kan het chronisch worden. Maar gelukkig zijn we door blijven vechten. Veel discussies en en kinderarts armer. Maar na 10 dokters gesproken te hebben hadden we bij de 11de in een ander ziekenhuis wel iemand die vond dat het uitgezocht moest worden!! Nu aan de medicijnen en onderzoek naar de nieren voor de zekerheid. Toen mijn dochter na de IC werd overgeplaatst naar dat ziekenhuis ging het ook al mis. De sonde zat in de slokdarm wat wij al zeiden. Maar het was niet zo. Na een hele dag extreem golven spuugen gingen ze dan eindelijk kijken... Hij zat daar dus wel.. Arm kind.. En dan zijn er nog zoveeeeeeeeeel fouten die ze daar gemaakt hebben en van ander mensen om je heen hoort. Echt schandalig!! Kan er zo een heel topic over vertellen haha. Zal ik maar niet doen. Het is trouwens het Westfries Gasthuis in Hoorn. Liefs
Wou je net vragen welk ziekenhuis dat was, maar je schrijft het zelf al. Brrrr, je wordt er toch naar van!
die rugpijn had ik ook, maar gezien het aantal zwangerschapsweken (toen 25) dachten we aan een verkeerde houding, mijn moeder en schoonmoeder hebben ook niet gedacht dat het weeen waren, wat het achteraf dus zijn geweest ik ben er ook niet mee naar de huisarts geweest of de vk. nu weet ik dat je door een ontsteking te vroeg kunt bevallen. maar je vraag is eigenlijk:waarom heeft niemand aan weeën gedacht? ik kan daar alleen op antwoorden dat rugpijn verschillende oorzaken kan hebben en mensen niet gauw uitgaan van een vroeggeboorte. @fleur, krijg kippenvel bij je verhaal. vreselijk meid.
Ik heb ook zoiets meegemaakt, maar dan heel anders. Ik ben namelijk na 4 maanden bevallen van ons zoontje, door blaasontsteking. Hij is (uiteraard) tijdens de bevalling gestorven. Ik heb zelf chronische blaasontsteking dus ik heb het echt heel vaak. Toch jammer dat mij nooit iemand op de gevaren heeft gewezen.
Jemig wat een verhalen! Ik ben weer extra blij met mijn ziekenhuis! Ik heb ook in het begin en halverwege de zwangerschap last van blaasontsteking gehad. Ook bij mij leek hij eerst weg te zijn, maar ik hield maar pijn in mn buik. Na een week of 5 is er weer getest, positief, kweek gemaakt, alvast AB kuur meegekregen en ik denk dat het sindsdien nog wel een keer of 4 even getest is, voor de zekerheid. Niemand in mijn omgeving had ooit gehoord dat je daar dus vervroegd kan van gaan bevallen, maar zo zie je maar weer dat het dus wel ècht waar is!
Wat vreselijk, elk verhaal. Wat een nare ervaringen, afschuwelijk. Ik maak nu zoiets mee (gelukkig geen bevalling). Maar ik had al zeker zes weken dat ik zo vaak moest plassen en aandrang als ik net geweest was. Nergens pijn, dat niet. Ook niet met plassen. Ik heb urine ingeleverd bij de huisarts en alles was goed. Hmm vreemd, maar dan zal de beeb wel op mijn blaas liggen, alhoewel ik dan ook weer dacht dat het plassen na ongeveer drie maanden minder zou worden. Toch heb ik met mijn eigenwijze kop niets gezegd in het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben en gevraagd of er urine getest kon worden (gebeurt dus gewoon niet standaard he!) bij gods gratie kon dat dan wel een keer. Ik werd gebeld dat mijn urine veel ontstekingscellen bevatte. Ik moest een nieuwe plas komen brengen de volgende dag, die werd dan op kweek gezet. En ondertussen aan de antibiotica. Ik heb amoxicilline gehad voor vijf dagen. Ik vind t wel kort, maar zal wel genoeg zijn dan? Ben nu klaar met de kuur. Heb ondertussen ook pijn in mijn rug gehad, ergens net onder mijn schouderbladen in het midden. Vreselijk. Wist niet hoe ik moest zitten. GElukkig heb ik dat dan nu weer niet. Maar morgen word ik gebeld over de uitslag van de kweek. Zal toch zeker vragen of de test herhaald kan worden (ik hoop van harte dat iemand mee wil werken, anders heb ik een probleem), want zeker weten dat de ontsteking nu weg is, doet niemand. En ik moet nog steeds vaak plassen........