Met 7,5 weken zagen we op de echo een hartje kloppen en met 8,5 weken niet meer. Verschrikkelijk natuurlijk! Toch besloot ik een natuurlijke miskraam af te wachten. De laatste 3 weken verlies ik steeds wat bloed, maar op de echo afgelopen maandag was te zien dat alles er nog zat. De gyneacoloog adviseerde een curettage, omdat ik erg veel bloed zou kunnen gaan verliezen als ik toch af blijf wachten. Ik weet nu niet wat nou verstandiger is... ik was ervan overtuigd dat mijn lichaam dit op de natuurlijke manier aankon, maar blijkbaar is dat niet zo. Wat zouden jullie doen? Afwachten of curettage? Zijn er überhaupt ook meiden die wel hebben afgewacht en hoe hebben jullie dat ervaren? Duurde het bij jullie ook zo lang? Morgen heb ik een afspraak in het ziekenhuis om hierover te praten en eventueel een afspraak te maken voor een curettage. Toch sta ik er niet helemaal achter en vind ik het maar eng allemaal. Het doet me meer dan ik had gedacht. Misschien kunnen jullie mij een beetje gerust stellen? Liefs boonie
Ik denk dat het na 6w niet meer op de natuurlijke wijze gaat gebeuren en je krijgt nu risico op verklevingen. Evt zsm met cytotec proberen, doe je het toch een beetje zelf.. en anders zou ik toch begin volgende week een currettage laten doen. Sterkte!
Bij mij was het hartje met 8 weken gestopt met kloppen en ik kwam er pas bij 11 weken achter bij de termijnecho. Bij mij kwam de miskraam dus ook niet vanzelf op gang. Ik heb daarom toen ook een curettage gehad. Je merkt er niets van want het gebeurt onder narcose. Ik wilde zelf een curettage (ik heb er twee gehad) zodat ik het kon afsluiten en weer verder kon gaan. Elke dag maar afwachten of dit de dag zou zijn waarop het zou gebeuren zag ik echt niet zitten. Cytotec zoals Sophy zegt is ook een optie, je wekt dan zelf thuis je miskraam op met pillen. Sterkte!
Wat vervelend dat je al zo lang wacht. Ik heb bijna 3 weken gewacht en heb toen met Cytotec een miskraam opgewekt, is dit geen optie voor je? En anders een curettage natuurlijk. Persoonlijk zou ik niet langer wachten, ik was elke dag bang dat het zou gaan beginnen en ik door zou gaan lekker of veel pijn kreeg als ik weg van huis was. Heel veel sterkte!
Dank je wel. Daar ben ik ook iedere dag bang voor inderdaad. Vreselijk die onzekerheid. Ik wil geen cytotec oid gebruiken omdat de gyn mij waarschuwde voor ernstig bloedverlies. Bij jou is dat dus meegevallen? En boven alles ben ik best wel bang voor de leegte erna. Nu draag ik mijn kindje nog bij me, ondanks dat het niet meer leeft, begrijp je? Het blijft een lastige situatie...
Mijn eerste miskraam is ook opgewekt met cytotec. Bij 10 weken zwangerschap, vruchtje was 6,3 weken. Ik vond de 'geplande' miskraam juist prettig. Het is 's nachts allemaal gebeurd. Onder de omstandigheden was het een positieve ervaring. Ik weet niet beter dan dat je met cytotec geef heftigere miskraam hebt dan je zou hebben zonder. Ik zag ook op tegen een curettage, maar op deze manier ging het goed. Succes.
Ja ik snap je helemaal en waarschijnlijk voel je je ook nog zwanger, dat had ik ook. Toch wilde ik het graag afsluiten, ik vond het ook weer een raar gevoel dat er iets in mij zat wat niet meer goed is. De miskraam is mij heel erg meegevallen, ik was goed voorbereid. Ook viel het bloedverlies mij heel erg mee, het was iets meer dan bij mijn spontane miskraam, maar het was goed te doen. Ook weinig pijn gehad. Mijn gyn raadde eigenlijk juist die cytotec aan, zo zie je maar dat ze allemaal wat anders zeggen. Een curettage zag ik ook niet zitten, ik word erg ziek van de narcose.
bij mij zeiden ze vandaag dat het bij een zwangerschap tot tien weken soms gewoon met de menstruatie meekomt en die kan tot 8 weken uitblijven.ik dacht dat dat gevaarlijk was maar ze hebben me verzekerd dat dat geen kwaad kan.de andere optie was inderdaad medicamenteuze abortus...ik wacht af.sterkte in elk geval wat doet het vreselijk veel pijn hé....
Bij de 7 weken echo werd bij mij duidelijk dat het niet helemaal goed zat, er was een vruchtzakje te zien wat overeen zou komen met 5 weken. Met de 8 weken nog n echo gehad voor de zekerheid maar toen werd het echt duidelijk dat het niet goed zat, vruchtzakje was niet gegroeid. Ik heb toen gezegd ik wacht nog even, met 9 weken een echo gehad bij de gyn en toen afgesproken dat ik die week daarop voor de cytotec zou gaan in het zh. Echter 2 dgn daarvoor een mk gekregen thuis. Ik was wel blij dat het toen gebeurd was, en anders was ik toch naar het zh gegaan om het op te wekken zodat ik het kon afsluiten en verder kon gaan. Sterkte ermee meid Dikke knuf
Denkndat na zo lang je miskraam niet vanzelf meer komt Ik zou altijd kiezen voor n curretage (heb alle vormen van een mk meegemaakt) die is namelijk volledig pijnloos en je weet bijna zeker dat alles weg is.. Bloedverlies is miniem en je bent na 2 uur t ziekenhuis al uit.. Sterkte
Ik ook pilletje in vagina en kwam zelf opgang... Ik kreeg echo met 11w en bleek al met 6w overleden te zijn. Ben erggggg blij dat ik het zelf heb mogen doen en afscheid heb kunnen nemen. MK1 was ineens eruit gekomen voor een echo... MK3 was abortus... medische redenen... deze heb ik niet echt kunnen afsluitens daardoor... Ik zou dus pilletje doen en afwachten
Verschrikkelijk hè. Ik weet hoe je je voelt. Ik heb een afspraak gemaakt voor een curettage op 5 april. Ik ben zo nerveus. En juist nu begin ik buikpijn te krijgen alsof mn menstruatie eraan zit te komen. Zal je net zien. Wat me wel opvalt is hoe verschillend de informatie is van de gyneacologen. Wel fijn om te lezen dat het geen kwaad zou kunnen. Jij ook heel veel sterkte! Ik leef met je mee.
Wat fijn dat het zo gelopen is ( voor zover je het fijn kunt noemen natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel ) ik begin nu ook buikpijn te krijgen en hoop dan ook stiekem dat het toch op de natuurlijke manier gebeurd. Het zou fijn zijn als ik het af kon sluiten. Bedankt en dikke knuf terug
Ik heb eerst zelf een MK gehad die heel lang duurde, en daarna een MA en net als jij 6 weken gewacht tot het uit zichzelf begon. Maar mijn lijf houdt graag vast Ik heb uiteindelijk een curettage onder plaatselijke verdoving gedaan en dat is me 100% meegevallen. Het is dan niet zo'n zware ingreep, je hoeft de OK niet op en gaat niet onder narcose. Ook bloed je een stuk minder dan met cytotec. Mijn gyn adviseerde ook tegen cytotec omdat ik de eerste keer met de natuurlijke MK zo ontzettend veel gebloed had. Ik denk dat het misschien wel tijd wordt om in te (laten) grijpen. Maar je kunt natuurlijk ook met de gyn bespreken wat de risico's zijn als je nog langer door blijft lopen, ik zou het niet weten eigenlijk.
Wij vrouwen hebben het niet makkelijk he. Ook ik heb zo'n lijf dat graag vasthoudt. Na de geboorte van mijn dochter moest de placenta operatief verwijderd worden. En dan nu dit. Vannacht werd ik wakker van de krampen. Zal het dan toch gaan gebeuren... ik word er behoorlijk nerveus van in elk geval. 1 ding is zeker...volgende week is het achter de rug.
Het gaat redelijk met me. Lief dat je het vraagt. Vrijdag vindt de curettage plaats en daar ben ik behoorlijk nerveus voor, maar ik denk wel dat ik er goed aan doe. Anders kan ik wachten tot ik een ons weeg ben ik bang. Uit zichzelf zal het waarschijnlijk niet komen. Ik hoop dat ik me daarna beter voel en het eindelijk een plekje kan gaan geven.