Hey meiden ik wil toch nog even hier mijn verhaal kwijt. Eergister avond een klein beejte oud bleod verlies en toen wist ik het eigenlijk al dat het niet goed zat. Mijn borsten waren ook niet meer gevoelig. Gister ochtend rood bloed verlies en de vk gebeld. Die vertelde mij dat dit een miskraam werdt. Ik had stolsoltjes in mijn bloed en rond 13.00 uur kreeg ik een beetje buik krampen en die zijn toen alleen maar heviger geworden. In de avond vanaf 17.00 uur om de 3 kwartier hevige steken in mijn buik en toen gingen ze weer weg. Om 10.00 uur in de avond een beetje grieperig gevoel er bij warm/koud rillingen en veel bloedverlies nog steeds. Om 00.00 uur voelde ik mijn baarmoeder echt rommelen en voelde een soort "plop" in mijn buik ik wist op dat moment het komt er uit! Misschien een beetje raar maar ben in het bad gaan zitten en heb een beejte geperst. Toen voelde ik het vruchtje er echt uit vloepen. Ik heb het bekeken en in een bakkie gedaan en samen met mijn man begraven. Zag er raar uit wel een beetje herkenbaar al een mensje maar meer als een hoopje cellen van ongeveer 4 a 5 centimeter. Ik heb er heel veel verdriet van maar ik ben blij dat wij er zo afscheid van konden nemen. Nu heb ik nog steeds veel bloedverlies en als ik de trap alleen al op loop dat doet mijn buik veel pijn. Als of er iemand met een mes in heeft gestoken. Ook heb ik nu veel last van de hormonen die in 1 keer drastisch naar beneden daald. Dinsdag mag ik gelukkig naar de vk voor een echo om te kijken of alles schoon in. Ik ben erg verdietig maar ben blij dat mijn lichaam optijd heeft aangegeven dat het niet goed was en gelijk afgestoten heeft. Ik kon het niet verdragen om het door de wc heen te spoelen, dit ging echt tegen mijn gevoel in. Vandaar dat we het hebben begaven onder mijn lievelings plant de lavendel. Dit geeft een goed gevoel heb echt afscheid genomen. Nu hoop ik dat het bloeden en de pijn snel overgaan en dat ik het een goed plekje kan geven, maar vergeten zal ik nooit! Ik heb vandaag een bedeltje van een ster gekocht en aan mijn pandora armbamd gedaan. Een soort van herdenking. Gelukkig kan ik er met mijn man goed over praten, dit doen we veel. Verder neem ik veel rust en schakel ik me zelf uit voor maandag en dinsdag voor me werk. Ook hoop ik met dit verhaal andere meiden te kunnen helpen. Mijn tip is echt praat er over en stop het niet weg. En dat ik het ook echt heb gezien geeft mijn een goed gevoel en een kans om echt goed afscheid te kunnen nemen. Neem de tijd voor je zelf. Liefs, Anoek
meid, sterkte! Ik had 'het' ook niet door de wc kunnen spoelen denk ik. Mooi hoe jullie dit gedaan hebben.
Hallo Anoek, Vandaag hebben mijn man en ik ook ons kleintje van ruim 9 weken begraven in een doosje op een mooie plek in het bos. We hebben er twee viooltjes opgelegd uit onze eigen tuin. Ik kon het ook niet over mijn hart verkrijgen het vruchtje door het toilet te spoelen. Ik wilde niet dat ik in de toekomst spijt zou krijgen van hoe ik met het vruchtje ben omgegaan. We hebben het in het bos begraven want als we ooit mochten verhuizen zou ik het niet achter willen laten, en mijn man wilde het dan niet meer opgraven. Nu heeft het ongeboren vruchtje rust. Gelukkig kan ik er ook heel goed met mijn liefste over praten, vandaag hadden we ook echt een goed gevoel en hoop op nog een kindje... wat is het toch een grote troost als je zo'n ingrijpende gebeurtenis samen kunt verwerken... Veel sterkte samen Anoek!
Daarom vidn ik het ook zo fijn omhier altijd mijn verhaal te doen. Omdat hier juist de mensen zijn die hetzelfde hebben meegmaakt en die begrijpen wat je doormaakt en herkennen je gevoel.
Ik vind zwangerschapspagina ook een heerlijk 'forum'. Je kunt er terecht voor echt alles rondom een zwangerschap en geboorte en dus ook als het niet zo loopt als je gehoopt had. Idd fijn dat er mensen zijn die je gevoelens delen of advies geven.
Ook wij hebben een miskraam gehad, bij ons was het bij 9 weken.We wisten dat het eraan zat te komen net een week voor we op vakantie zouden gaan... en op de laatste avond van onze vakantie heftige buikpijn en en 'snachts op het toilet een bloeding gehad. Ik heb niets gezien (beetje dubbel gevoel wel) Wij zitten nu alweer in het 2e jaar van proberen...en het blijft elke maand weer zwaar, lijkt wel of het steeds zwaarder wordt... Heel veel sterkte allemaal. Liefs Hope
afgelopen zaterdag een mk gehad. vandaag nog steeds een beetje buikpijn, maar denk dat vandaag alles eruit is gekomen. donderdag hebben wij nog het hartje horen en zien kloppen. 2 dagen later ging het toch fout. de leegte doet het meeste pijn. baby's zien doet me nu even niets, maar als ik een zwangere vrouw zie met een dikke buik schieten de tranen in mijn ogen. het erge is nog dat iedereen om mij heen zwanger is. Manoe, ik zie dat je nu weer zwanger bent. succes en vasthouden. hou moedt de kansen blijven toch klein dat het fout gaat. gewoon genieten
Manoe ik wil je bedanken voor je verhaal.. Ik heb in februari een heel vroege mk gehad en daar eigenlijk weinig van gemerkt.. Nu zit er opnieuw een MK aan te komen..ik zit tegen de 7 weken aan en weet nu dankzij jouw verhaal een beetje wat ik verwachten kan (ik weet dat het bij iedereen verschillend is, maar iets een idee is toch wel prettig).. Ik vond het mooi om te lezen zoals jullie ermee om zijn gegaan en was nog verheugder aan je banner te zien dat je weer in verwachting bent!! ik duim voor je dat de kleine hummel hard zal groeien en zich goed vasthoud!! sterkte de komende weken en hopelijk mag je deze zwangerschap met een prachtbeeb afsluiten!! lfs