Wat is dit nou weer ??

Ik heb in augustus een IVF-poging gehad waarvan ik helaas niet zwanger ben geraakt.

Tijdens die poging heb ik kinderraspirine geslikt en dubbele porties utrogestan gebruikt (dus 3 x 4 bollen p/d ipv 3 x 2 bollen p/d). Dit heb ik gedaan nav een second opinion in België.

Kinderaspirine is omdat bij mij een stollingsafwijking is ontdekt in een onderzoek dat in NL doorgaans alleen gedaan wordt bij herhaalde miskramen. Stollingsafwijkingen kunnen er echter ook de oorzaak van zijn waarom het niet tot een innesteling komt. Kinderaspirine (100mg) zorgt voor een betere doorbloeding en bij mensen met een stollingsafwijking kan dat er soms net voor zorgen dat het wel lukt. In NL geloven ze hier niet zo in. Ten eerste omdat uit een onderzoek zou blijken dat vrouwen (die vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan) die kinderaspirine slikken niet vaker zwanger worden. Ten tweede zouden vrouwen met mijn afwijking ook zonder aspirine of andere vorm van bloedverdunners zwanger worden. België zegt dat dit onderzoek gedaan is onder een algemene groep vrouwen en dat er dan maar net vrouwen met stollingsafwijkingen toevallig bij moeten zitten wat niet erg waarschijnlijk is. Verder zijn er inderdaad vrouwen met mijn afwijking die zonder bloedverdunner zwanger worden, de groep kan echter groter worden als er wel medicatie gebruikt wordt.

Utrogestan werd in België aangeraden om te verdubbelen omdat ik bij mijn IVF-poging in januari al 1 week na de TP ongesteld werd. In Nl vonden ze daar niet zoveel van. Vroeg ongesteld worden "kon gebeuren".

Mijn man en ik hadden besloten om nog 1 poging in Nl te doen en daarbij de Belgische adviezen te gebruiken.

Bij mijn IVF-poging in augustus (waarbij ik dus dubbele utrogestan ging gebruiken en vanaf 1 dag na de punctie 1 kinderaspirine p/d) had ik echter (oud) bruin bloed- en slijmverlies. In Nl vonden ze hier zoals gebruikelijk niet veel van: "kon gebeuren". Gewoon de 2 wachtweken afwachten en daarna zwangerschapstest doen. Ze vonden het niet nodig om onderzoek te doen bij mij. Ik had België ook op de hoogte gesteld en die waren zo lief dat ik meteen langs mocht komen voor speculum- en echo-onderzoek. Hun conclusie was dat het om bloed ging afkomstig van de punctie wonden in mijn vagina wand en dat ik soort schaafwond had aan mijn baarmoedermond dat iedere keer open ging bij het inbrengen van utrogestan. Door de aspirine bloedde het makkelijker.

Gerustgesteld ging ik naar huis. Helaas bleek ik 1,5 week later niet zwanger.

Nu zit ik in mijn "rustmaand" na de IVF-poging. Naast de MM proberen we ook nog nog steeds zelf elke maand om zwanger te worden. Elke maand doe ik dus ovulatietesten (de digitale van clear blue met een smiley, geen getuur). Deze maand ben ik ook weer aspirine gaan slikken. Nu heb ik dus weer (oud) bruin bloed- en slijmverlies . Ik heb nu geen wonden, dus daar kan het niet aan liggen. Verder heb ik nog steeds geen ovulatie, dus het kan geen ovulatiebloeding zijn. Ook hebben mijn man en ik geen "actie" ondernomen dat dit zou kunnen opwekken .

Het is inmiddels CD 22 of CD 20 (start vorige menstruatie na mislukte IVF in aug was onduidelijk, dus ik heb de 2 uiterste startmomenten genomen). Ik test dagelijks vanaf CD 11 of CD 9 en nog steeds geen positieve ovulatietest. Verder bloed ik vanaf CD 15 of CD 13 (oud bloed). Bloeding begon 2 dagen na 1e aspirine (100 mg) inname. Ik slik nog steeds aspirine. Ik overweeg om nu te stoppen om te kijken wat er gebeurt als ik stop. Anderzijds wil ik weten wat er gebeurt als ik doorga. Ik heb nog nooit eerder geen ovulatie gehad (ik test maandelijks) en ook nog nooit een tussentijdse bloeding. Mijn cyclus varieert tussen 26 en 31 dagen maar 26 a 27 dagen komt het meest voor.

Ik had een bericht gestuurd naar België gestuurd. Nog geen reactie . Ik vermoed dat de arts die ik wil spreken nu niet te bereiken is.

Ook heb ik mijn bruin bloed - en slijmverlies voorgehouden aan mijn ZH in Nl. Ze houden het erop dat dit "kan gebeuren" en wachten wel af of ik ongesteld wordt en hoe volgende (cryo) cyclus gaat. Dan pas bloed en echo onderzoek. Voor hun is het nu niet relevant. HA heeft niets zinnigs te zeggen.

Ik zit met een grote vraag voor mezelf en dat is of het bloedverlies door het gebruik van aspirine komt. Ik ben dit nergens anders tegengekomen en destijds bij het onderzoek naar mijn bloedverlies in augustus heeft de Belgische arts gezegd dat aspirine geen verlies van baarmoederslijmvlies kan veroorzaken. Maar ja, het lijkt wel erg toevallig dat ik nu weer bloed. En als bloeding toen kwam doordat wonden van punctie in vaginawand e.d. bleven bloeden dan geldt dit nu niet, omdat er nu geen wonden zijn. Er zou natuurlijk iets anders aan de hand kunnen zijn, zoals bijv. dat ik nu een tekort aan oestrogeen heb doordat mijn lichaam hormonaal in disbalans door de IVF-poging. Dan schijn je ook tussentijdse bloedingen te kunnen hebben. En wie weet bloedde ik misschien bij de poging in augustus wel door de dubbele porties utrogesteron (is tenslotte overdaad progesteron).

Mijn eigenlijke vraag aan jullie (na een hele lange intro ) of iemand anders hier ook na een IVF-poging rare tussentijdse bloedingen had in de eigen cyclus en/of heeft meegemaakt dat na een IVF-poging de ovulatie wegbleef. En als iemand iets zinnings kan zeggen over of asprine danwel iets anders de oorzaak kan zijn, dan is dat ook erruuug welkom .....Ik weet het, artsen zouden mij hier meer over kunnen zeggen en ik hoop ook binnenkort van mijn arts in België te horen, maar in de tussentijd hoor ik graag van jullie. Bij voorbaat iedereen bedankt die mee wil denken.

 

Allereerst bedankt voor het reageren en je mening. Ik waardeer dit, maar ben het er niet mee eens. Ik denk juist dat te makkelijk wordt gedacht en te weinig verder wordt gezocht. NL is in een aantal dingen heel langzaam. Vaak zijn in het buitenland bepaalde dingen al standaard openomen in de fertiliteitsbehandelingen en -onderzoeken, terwijl het dan pas jaren later onderdeel wordt van het behandelprotocol in NL.

Belgische, Duitse en Amerikaanse artsen zijn niet gek, omdat Nederlandse artsen nou toevallig nog niet bepaalde onderzoeken en medicatie in hun standaard behandeling hebben opgenomen. Ook wil ik niet zeggen dat Nederlandse artsen wel gek zijn. Wel vind ik dat ze erg makkelijk zijn en niet verder willen kijken dan hun neus lang is. En dat het heel erg lang duurt voordat Nl wil aannemen dat wat men in andere landen doet ook hier succesvol zou kunnen zijn.

Even voor de goede orde, alleen de Nederlandse arts zegt hier: "kan gebeuren, we onderzoeken niets en we wachten af." Op de reactie van mijn Belgische arts wacht ik nog.

Ik zie in je onderschrift dat TESE in jullie geval nodig is. Weet je dat TESE heel lang in NL niet mogelijk was, maar in het buitenland wel? Indien jij toen met vruchtbaarheidsbehandelingen bezig was geweest, dan had jij het vast ook niet oké gevonden dat ze in NL nog niet overtuigd waren van het nut van TESE en "nuchter en afwachtend" waren geweest (wat toen het geval was).

Ik ben ervan overtuigd dat ze in NL over een aantal jaar ook stolingsafwijkingen standaard in hun behandel- en onderzoeksprotocol opnemen. Dat kan op een gegeven niet anders als heel de wereld het doet en alleen NL niet. Alleen dan is het voor mij te laat.

En wat betreft dat je zegt dat je soms niets doet tegen de natuur, volg ik je niet helemaal. Vruchtbaarheidsbehandelingen zijn per definitie één en al tegen de natuur. En juist omdat niet iedereen hetzelfde is, is het gevaarlijk om niet verder te willen kijken waarom iemand bepaalde verschijnselen vertoont en het op toeval af te schuiven. Wellicht dat je iets na onderzoek nog niet kunt verklaren, maar dan heb je in ieder geval interesse getoond en onderzoek verricht, zodat je met recht kunt zeggen: "we kunnen het niet verklaren."

In NL wordt vrijwel altijd gezegd op alles wat afwijkend is "het kan" alsof het toeval is. Bij mijn eerste IVF heb ik diabetes type 1 gekregen, een auto immuunziekte waarbij mijn eigen lichaam de insuline producerende cellen in mijn lichaam heeft gedood. Ik zal levenslang insuline moeten spuiten. Destijds zei mijn IVF arts dat het toeval was. Wel heel erg toevallig dan, exact na het gebruik van hormonen. In Duitsland heb ik immunologish onderzoek gedaan, waaruit bleek dat ik immuunafwijkingen heb. Dezelfde afwijkingen zorgen er ook voor dat innesteling moeilijker gaat.

Begrijp mij goed, ik waardeer dat je reageert. Maar dat een "nuchtere en afwachtende" houding goed zou zijn en dat je controle moet loslaten, ben ik het absoluut niet mee eens, wanneer een wat meer onderzoekende houding ervoor zou kunnen zorgen dat een zwangerschap wel lukt.

Er zijn heel veel meiden in NL die een stollingsafwijking en/of immuunafwijking hebben en daarbij niet geholpen worden door Nederlandse artsen en die daarvoor naar het buitenland moeten uitwijken.

Begrijp mij goed, ik wil je niet aanvallen oid, maar ik schrik ervan dat je als lotgenoot zo makkelijk zegt dat je controle moet loslaten en dat het goed is dat Nederlandse artsen nuchter en afwachtend zijn. Naar mijn mening is dat laatse een eufinisme voor "ongeïnteresseerd en makkelijk". Maar goed ieder zijn mening en voor ieder de keuze hoe met je onvruchtbaarheid om te gaan. Ik zal jou niet zeggen dat je nooit alleen op de blauwe ogen van je arts af moet gaan en je zelf moet verdiepen in jouw situatie. Zeg mij dan niet dat ik controle moet loslaten.

 

Komt dat aanvallend over? Niet mijn bedoeling. Ik probeer juist zo helder mogelijk en op de inhoud met jou te communiceren. Ik had een topic geopend met een inhoudelijke vraag. Jij reageert niet inhoudelijk maar benoemt het feit dat ik deze vraag stel en op zoek ben op informatie als "schijnhouvast zoeken".

Alhoewel dit geheel niet de informatie was die ik vroeg, heb ik gewardeerd dat je überhaupt reageerde. Wel ben ik het niet met je eens en heb dit ook wederom inhoudelijk aan je toegelicht.

Omdat ik een groot voorstander ben van mensen in hun waarde laten en een ander niet veroordelen omdat hij/ zij een andere visie heeft, heb ik mijn slotopmerking geschreven. Ik meen oprecht dat ik vind dat ik niets te zeggen heb over welke houding jij je aanmeet over artsen en hun visie op jouw situatie. Ik vind het alleen verkeerd dat jij kennelijk wel meent te mogen zeggen inzake hoe ik erin sta dat ik schijnhouvast zoek en controle los moet laten. Eerlijk gezegd kun je dit als TS als aanvallend ervaren. Ik heb geprobeerd dat niet te doen en heb iinhoudelijk op jouw reactie gereageerd door toe te lichten waarom ik het niet met je eens bent.

Weer reageer je niet inhoudelijk maar bestempel je mij nu als gefrustreerd en stel je dat ik jou zou aanvallen en als zondebok zou gebruiken. Ik vind het weinig respectvol hoe jij op mij reageert en ben er nu klaar mee. Mocht je weer reageren, dan ga ik er niet meer op reageren. Bedankt voor je moeite but no thanks.

 

Hoi Aklina,


Dank je voor je reactie. Wat erg dat jij jarenlang niet gehoord bent in Nl en dat in Du men pas serieus ernaar heeft willen kijken . Het is in dat verband ook gek dat in de meeste ZH-en in Nl geen AMH wordt gemeten, terwijl dit in het buitenland vrij standaard is. Ook hiervan geldt dat men in Nl nog niet in AMH "gelooft". Uitzonderingen daargelaten, zoals bijv. naar ik het begrijp het Erasmus MC.


Ik heb zelf een wisselende AMH. Omdat ik een lage stimulatie heb, heb ik op eigen aanvraag en kosten mijn AMH in een lab in Nl (omdat mijn IVF-arts niet in AMH "gelooft" en mijn HA achter mijn IVF-arts staat) laten meten. Ook heb ik het 1x laten meten in Du toen ik bij dr. Pf. in Du was voor immuun onderzoek. Verder ook 2x in Gent. Mijn laaagste score was 0,6 (in Du). Mijn hoogste (in Gent) 2,9. Deze score was voordat een cyste aan mijn eierstok is verwijderd. Na mijn operatie was het 1,8 (ook in Gent).


Ik dacht zelf altijd dat AMH niet kon stijgen, omdat je niet meer eicelvoorraad erbij kan krijgen. In Gent is mij verteld dat AMH wel kan stijgen. AMH drukt niet zozeer je hele eicelvoorraad uit, maar meer de eicellen die "sluimeren" en te stimuleren zijn. Je hele eicelvoorraad omvat ook de "diep slapende" eicellen. En de totale voorraad kan niet toenemen, maar het gedeelte dat "sluimert" en dat te gebruiken is voor stimulatie binnen die totale voorraad kan wel stijgen en dalen, afhankelijk van van hoe je lichaam eraan toe is op dat moment. Even heel simpel uitgelegd en zoals ik het heb onthouden.


Je hebt mij wel op een gedachte gebracht. Omdat ik nu ook niet geovuleerd heb in deze "rustmaand" vermoed ik dat mijn tussentijdse bloeding misschien te maken kan hebben met een disbalans aan oestrogeen en wellicht zou dat ook te maken kunnen hebben met een daling in mijn AMH door mijn IVF-poging in augustus. Destijds was mijn AMH na het mislukken van mijn IVF-poging in februari eerst ook laag om daarna weer te stijgen na een aantal maanden. Toen ovuleerde ik echter wel gewoon en had ik geen tussentijdse bloedingen.


Dus óf mijn AMH is nu nog veel lager, waardoor ik nu een tussentijdse bloeding heb en toen niet óf er klopt niets van mijn theorie. Of wellicht is de oorzaak toch het aspirine gebruik. Moeilijk, wie zal het zegen. Ik hoop snel van mijn Belgische arts te horen.


In ieder geval, wens ik je veel succes in Du. Ik lees veel goede dingen over de slagingskans in Du voor vrouwen die lage AMH hebben en/of slecht te stimuleren zijn. Hopelijk wordt jij één van die succesverhalen!