Hoi, Mijn dochter is nu een maand oud en wij hebben een hond (Tervuerense herder) van 3 jaar oud. Dit gaat geweldig goed samen! De hond is nieuwsgierig en waakzaam, en natuurlijk houden we ze altijd in de gaten we hebben er veel vertrouwen in. Maar honden moeten uitgelaten worden. 's Ochtends en 's avonds doet mijn man dit en overdag ga ik met ze lopen. Het is wel een heel gedoe. Direct na de voeding stop ik haar in een (voorverwarmde) kinderwagen en wandelen we met z'n drieen een rondje. Gelukkig gaat dat behoorlijk goed en ook onze hond went aan het fenomeen "kinderwagen". Maar het is wel veel werk en ik moet het goed timen. Hoe doen jullie dat met een hond? Ik merk dat ik het een drempel vind om de hond eventjes uit te laten terwijl m'n dochter ligt te slapen. Ik wil haar niet alleen laten. Maar aan de andere kant sta ik vaak onder de douche dan dat ik een kort rondje met de hond loop. En dan hoor ik natuurlijk ook niets. Dus ik twijfel, de verleiding om haar in bed te leggen en even snel een rondje te lopen is erg groot, maar ik vraag me af of ik dan niet een slechte moeder ben? Jee, nooit gedacht dat ik me hier druk over zou maken. Wat zo'n lief klein afhankelijk en kwetsbaar mensje wel niet allemaal met je doet.
Wij hebben een veldje op 100 meter van huis en daar laat ik rustig de hond even uit als mijn dochter slaapt. Als je het helemaal niet prettig vind kun je zelfs de babyfoon in je zak stoppen, tenminste als die genoeg bereik heeft. Wij wonen ook achter het winkelcentrum en hebben met de babyfoon ontvangst in de winkel. Loop ik met de babyfoon op zak, hoor je ineens een baby huilen... Geeft mij een prettig gevoel en ik kan even rustig mijn boodschappen halen of de hond uitlaten. Ik zou overigens niet mijn dochter in bed leggen en de stad in gaan, dat durf ik niet. Echt alleen het veldje en het winkelcentrum, zodat ik ons huis praktisch in het zicht heb. En je bent geen slechte moeder hoor, als je je kindje even alleen in huis laat. Je bent toch vlakbij?
babyfoon nemen met een bereik van 300 meter, en dan gewoon een rondje om het blok binnen die 300 meter hihi! Ik ga wel eens boodschappen doen met de babyfoon aan m'n broek, zit er bizar uit als ze ineens een boze droom heeft en er een schreeuw vanuit mn broek vandaan komt haha sommige schrikken zit helemaal lam!
Je moet t natuurlijk zelf weten; ik zou t niet durven...ik zou bang zijn dat er brand oid uitbreekt, maar ja misschien zijn dat (nog steeds) de hormonen....Babyfoon meenemen lijkt me zowiezo een goede. Ik ga overigens altijd met mijn dochtertje boodschappen doen, ze isdan dus altijd mee...
Beide kinderen in de kinderwagen en hup aan de wandeling, al vanaf dag 1. Tsja de honden laten zichzelf niet uit, dus moet ik het doen
ik gebruik een draagdoek, heerlijk ding en martijn valt heerlijk in slaap en slaapt vaak nog heerlijk door erna in zn bedje.
Wij hebben 2 honden en ik laat ze vaak genoeg even snel uit als de kleine ligt te slapen. Veldje is meteen naast ons huis. Dus even plassen, en weer terug naar binnen. 's Avonds als mijn man thuis is laat ik ze goed uit. Ik vind het zo'n gedoe om met kinderwagen én 2 honden weg te gaan. Het zijn geen kleine beestjes en lopen kriskas voor die kinderwagen langs, is dus bijna geen doen.
Hoi Wij hebben bewust een bayfoon met goed bereik zodat we even de honden uit kunnen laten. Daarnaast heb ik van te voren getest of het brandalarm ook te horen is via de babyfoon. Dus dat is ook geen probleem aangezien ik de honden direct naast ons huis kan uitlaten. Succes
Ik voel me echt geen slechte moeder als ik de hond even uit laat als Dewi ligt te slapen. Ik neem haar net zo goed mee, maar als ze in bed ligt (bijv. 's avonds als man nachtdienst heeft of late) dan laat ik de hond even snel uit. De hond poept altijd 's middags (grote ronde) en het laatste rondje hoeft ze eigenlijk maar te plassen.
Mag ik vragen wat dan eventjes is bij jullie? Ik heb geen hond, maar ons meisje zit op een dagopvang een straat verder. Als ons mannetje ligt te slapen en ik moet haar ophalen, heb ik hem wel eens in bedje laten liggen. Ik was ongeveer 10 min. weg. De babyfoon heeft daar geen bereik. Wel een briefje in mijn zak dat er een baby alleen ligt. Want stel, de minieme kans, dat ik aangereden wordt voordat ik bij de opvang ben, dan weet niemand dat er een baby alleen thuis ligt. Ik ben ook wel eens naar de winkel gegaan aan het einde van de straat. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me enorm opgejaagd voel als ik het doe. Maar soms vindt ik het toch beter dan dat ik mijn mannetje uit zijn slaap moet halen!
Ik laat ook de hond uit als mijn zoontje ligt te slapen. Ik neem wel altijd de babyfoon mee en die heeft een bereik van 3 km , maar loop nooit verder dan het einde van de straat. Want mocht hij onverwachts wakker worden wil ik binnen een tel thuis zijn. En in de 2 a 3 minuten tijd kan mijn huis echt niet afbranden hoor
Onze hond laat ik tussen de middag altijd met mijn dochtertje erbij uit voor een grote wandeling. Ze is nu 11 maanden, dus afgelopen zomer moest ze er als pup wel vaker uit. Voor alleen snel een plasje loop ik gewoon een blokje om, ik ben binnen een minuut of 3 weer thuis. Ik heb voor die 3 minuten geen babyfoon mee, voel me er ook niet meer schuldig over, de eerste maanden na haar geboorte had ik dat wel, toen ging ik nooit even weg. Voor je eigen geruststelling zou je dus een babyfoon mee kunnen nemen.
hier ook uitlaatplek binnen 100 meter. telefoon mee,babyfoon mee zodat mensen weten dat je een baby thuishebt mocht er wat gebeuren. Ik heb zelfs een reservesleutel in de achtertuin verstopt voor als ik m'n sleutels kwijtraak. Ik kan het huis altijd zien dus ik vind het nu geen probleem meer maar heeft een poosje geduurd voordat ik dat aandurfde.
ik ben 1 keer snel met mijn hondje gaan lopen toen mijn meisje lag te slapen, ik heb nog nooit zo hard gelopen zeg! pfff vond het niet grappig de engste dingen spookten door mijn hoofd. Dus nu gaat de kleine altijd mee de hond uitlaten. Soms moet hondje wel even wachten maar ik ga niet meer alleen.
Ik laat Frodo ook wel uit als Senna slaapt, maar het veld is op nog geen 200 meter afstand en ik heb altijd de babyfoon op zak die een bereik heeft van minimaal 500 meter. Bovendien doet Frodo z'n behoefte binnen 2 minuten en wanneer Senna wakker is dan stop ik haar in de buggy en dan krijgt Frodo d'r grote, lange wandeling. Ook ik voel me nooit op mijn gemak hoor, maar met de babyfoon aan mijn oor geplakt gaat het goed. Ik zou persoonlijk nooit een heel stuk weggaan van huis als Senna ligt te slapen, zoals boodschappen doen oid. Het idee dat er iets kan gebeuren, nee.... dat is niets voor mij. Als mijn vriend voor z'n werk in het buitenland zit dan vind ik het de vroege uitlaatsessie altijd een heel gedoe. Senna aangekleed, wangen insmeren, jas aan en muts op, kind op de arm, Frodo aanlijnen en dan zo naar buiten. Het duurt nooit lang maar dat vind ik ook altijd wel een heel gedoe hoor.
Ik had precies een klein rondje waar ik bereik had met de babyfoon en deed inderdaad ook een briefje in mijn zak voor je weet het nooit.
Wij hebben dan geen hond, maar als ik even weg moet en mijn zoontje slaapt dan vraag ik vaak de buurvrouw of ze even met de babyfoon op wil passen. Ga ook gerust even de container buiten zetten oid. Naar de winkel ofzo zou ik niet doen, maar dat is hier ook net te ver. Kan me voorstellen dat als je zo ongeveer naast een winkel woont je het wel doet. Wij hebben de wasmachine in de garage staan dus als ik even uitgebreid bezig ben met de was (aanzetten, uitzoeken, in de droger doen e.d.) dan ben ik ook wel even weg en dan hoor ik hem ook niet.
Ik snap niet wat je er eng aan vind. wat is dan het verschil tussen thuis beneden of in de tuin zitten en naar de babyfoon luisteren. of 100-150 meter buiten lopen en naar de babyfoon luisteren? Je moet gewoon even goed nadenken bij wat er zou kunnen gebeuren en daar op inspelen en dan kan er weinig misgaan.