hallo ik ben patty en ben een moeder van een zoon van 14. ik ben ongewenst zwanger geworden en ben pas 6 weken in een nieuwe relatie, ben nu 4 weken zwager en heb de ziekte borderline,mijn angst is dat ik niet weet of ik het aan zou kunnen de zwangerschap en hoop op deze weg met mensen in contact te komen die hetzelfde hebben als ik . ik ben alleen woonend dus ben op mezelf aangewezen als het om de zwagerschap gaat.hoop echt dat ik mensen leer kennen hier die hun verhaal willen doen hoor jullie snel dames kus patty
Dag, Patty, Wat goed dat je er zo over na aan het denken bent wat nu verstandig is en wat je moet beslissen. Het lijkt me een hele opgave, zo helemaal alleen en dan met een puber in huis. "gewoon naar je gevoel luisteren" wat gewoonlijk het advies is wanneer mensen twijfelen over of ze wel een baby willen is lastig als je een borderline stoornis hebt, want juist met borderline zal dat gevoel waarschijnlijk van het ene naar het andere uiterste schieten. En dan komen daar nog de zwangerschapshormonen bij waar we allemaal last van hebben en de meeste van ons zwangere vrouwen labiel maken, nou, geen makkelijke opgave om dan een keuze te maken! Je hebt al een zoon, dus je hebt het allemaal al eens meegemaakt. Hoe ging het met de eerste? Hoe vindt hij dat je het er van af hebt gebracht als moeder? Dit keer heb je er een puberzoon bij, als die nog niet aan het puberen is komt dat binnnkort waarschijnlijk. Zit hij ook midden in de hormonen. Hoe zou hij het vinden om nog een broertje/zusje te krijgen? Zou hij blij zijn en je steunen? Of zou hij het juist moeilijk vinden dat net nu hij zich van jou los aan het maken is jij al je aandacht aan een baby gaat besteden ipv aan hem? En hoe zouden andere mensen in je omgeving er tegenaan kijken? Zouden ze je steunen of juist niet? Kijk ook naar je leventje zoals je dat leidde voor je zwanger werd. Wat vond je daar toen van? Hoe tevreden was je over je werk, opleiding, activiteiten en je contacten? Wat wilde je daar aan veranderen voor je wist dat je zwanger was? Welke invloed heeft een baby op de toekomstplannen die je nog voor jezelf had? Patty, deze keuze kan niemand voor je maken, het lijkt me ongelooflijk moeilijk daar in te moeten beslissen als je al zwanger bent. Ik wens je veel sterkte en hoop dat er veel mensen op dit forum met je mee zullen denken.
hoi, ik heb ook de diagnose borderline. ik heb het tijdens de zwangerschap niet makkelijk gehad maar heb het wel gered ook zonder medicatie die ik eerst wel gebruikte! ik vind wel dat ik het nu juist na m'n bevalling een stuk moeilijker heb met m'n gedachte gang en misschien toch terug ga op medicatie. mijn ervaring is dus dat ik het soms niet even makkelijk heb gehad nee. ik wil je wel veel sterkte wensen en hopen dat het bij goed mag gaan.
Hoi Patty, Lijkt me een lastige situatie, heb zelf geen ervaring met de combinatie van borderline en zwangerschap. Misschien helpt het ook om een keer met je huisarts te gaan praten of met een vk? Die kunnen je misschien ook meer vertellen over wat je kunt verwachten. Ik heb in het begin van mijn zwangerschap last gehad van extreme misselijkheid en daardoor veel tegenstrijdige gevoelens over de zwangerschap gekregen. Vroeg me af of ik het wel vol zou kunnen houden als ik me zo ziek voelde waardoor ik me weer schuldig voelde. Het hielp voor mij heel erg om hierover te praten, dat zorgt ook dat het weer een beetje in perspectief komt. Hoop dat je voor jezelf snel duidelijkheid hebt, heel veel sterkte gewenst in elk geval! Groetjes Rosa
je heb daar idd gelijk in en ik geniet van me zoon nu en we hebben het erg zwaar gehad ,ik moet een hoop inleveren en me zoon ook en geestelijk weet ik dat ik het niet aan kan al gaat het me naar me hart ik heb vrijdag een afspraak bij de klienik en zal erg sterk moeten zijn en voor me zoon en mezelf moeten kiezen ook ga ik weer in teraphie dus moet daar al me energie in steken ik ben blij dat je me even een bericht gestuurd heb soms heb je geen keuze en moet je een zware beslissing nemen ik ga er nog over nadenken maar heb eigelijk al een brluid genomen en weet wat het beste is voor mij en mijn zoon al zou ik het anders willen heel erg bedankt voor je reactie schat xx vamp
Dag, Patty, Ik vind je zo ontzettend dapper! Maak geen overhaaste beslissingen, maar als dit de gedachte is die telkens terug blijft komen: het klinkt heel goed doordacht en eigenlijk weet je het inderdaad al. Wat fijn om te horen dat je het nu goed hebt met je zoon na moeilijke tijden en dat je daar in wilt investeren, dat is heel veel waard. Slaap er nog een nachtje over, het is zo'n grote beslissing, en als je er morgen of later in de week nog steeds zo over denkt heb je inderdaad je keuze al gemaakt. Maar afscheid nemen van zo'n wurm zal niet gemakkelijk zijn. Ik hoop dat je veel steun zult krijgen, wat je ook beslist. Patty, ik wens je ontzettend veel sterkte. De tranen schoten in mijn ogen toen ik je antwoord las. Het lijkt me vreselijk moeilijk om een keuze te maken omdat het inderdaad niet alleen jou raakt, maar ook over je zoon en je baby, en zo te horen ben je iemand met veel verantwoordelijkheidsgevoel. Heel veel sterkte. Liefs, Agatha